Morgunblaðið - 09.01.2001, Side 24

ÚR VERINU
24 ÞRIÐJUDAGUR 9. JANÚAR 2001 MORGUNBLAÐIÐ
Skrifstofutækni
250 stundir!
Markmið námsins er að þjálfa nemendur til starfa á skrifstofum
og er áhersla lögð á tölvugreinar og bókfærslu. Námið er mjög
hagnýtt og byggist að verulegu leyti á verklegum æfingum.
Námið eykur samkeppnishæfni nemenda og býr þá undir krefj-
andi störf á vinnumarkaði.
Helstu námsgreinar eru:

Handfært bókhald

Tölvugrunnur

Ritvinnsla

Töflureiknir

Verslunarreikningur

Glærugerð

Mannleg samskipti

Tölvubókhald

Internet
STARFSMENNTUN
fjárfesting til framtíðar
Mig langaði að vera vel samkeppnisfær í
öllum almennum skrifstofustörfum og eftir
vandlega umhugsun valdi ég Tölvuskóla
Íslands. Þar bætti ég kunnáttuna í Word-
ritvinnslu og Excel-töflureikni og lærði
hand- og tölvufært bókhald, glærugerð,
verslunarreikning ásamt undirstöðuatriðum
í mannlegum samskiptum og Interneti.
Námið er vel skipulagt og kennsla frábær.
Nú finnst mér ég vera fær í flestan sjó!.
Steinunn Rósq, þjónustu-
fulltrúi,
Íslenska Útvarpsfélaginu
Öll námsgögn innifalin
Tölvuskóli Íslands
B í l d s h ö f ð a 1 8 , s í m i 5 6 7 1 4 6 6
Opið til kl. 22.00
„ÞAÐ er almenn ánægja með að
vinnsla skuli vera hafin á ný eftir
brunann. Við vonumst til þess að
verða með nokkuð stöðuga vinnslu,
svo fremi sem bæði síld og loðna
veiðist, en bolfiskvinnsla er engin
eins og er,“ segir Jón Ólafur
Svansson, framleiðslustjóri Ís-
félagsins í Vestmannaeyjum, í sam-
tali við Verið. „Það er létt yfir fólk-
inu og það er framar vonum að
komast svona snemma í gang.“
Vinnsla hófst í Ísfélagi Vest-
mannaeyja á ný síðastliðið laug-
ardagskvöld. Þá hófst síldarfryst-
ing um miðnættið en Gullberg VE
kom þá með 900 tonn af góðri síld
til Eyja. Þetta er í fyrsta sinn frá
því vinnsluhúsnæði Ísfélagsins
varð eldi að bráð fyrir um mánuði
að unnið er í húsinu.
Vinnslan nú fer fram á tveimur
stöðum. Vestast í byggingunni sem
brann, en vestasti hluti hennar
slapp skást og hefur húsnæðið ver-
ið hreinsað, er byrjað að flokka og
flaka síld. Síldin er svo fryst í hinu
gama Ísfélagi, sem kallað er, en
það er í sama húsnæði og skrif-
stofur félagsins. Fiskur hefur ekki
verið unninn þar árum saman,
nema í undantekningartilfellum í
loðnufrystingu.
„Við byrjuðum að vinna á mið-
nætti aðfaranætur sunnudagsins
og síðan hefur verið unnið á vökt-
um,“ segir Jón Ólafur Svansson.
„Þetta voru 900 tonn og ætli við
séum ekki þrjá sólarhringa að
klára þetta. Síldin er sjókæld og
við tökum upp úr skipinu eins og
þetta vinnst hjá okkur. Við erum
bara með þetta eina skip á síldinni
svo það verður eitthvert hlé á
milli.“
Jón segir að 70 til 80 manns
vinni við síldarfrystinguna. Stærsta
síldin sé flökuð fyrir markaðinn í
Japan og hana þurfi að millileggja
og það skapi töluverða vinnu, en
gefi á móti betur af sér. Hitt er
flakað fyrir markaði í Evrópu,
meðal annars SÍF í Frakklandi.
13 frystiskápar að láni
„Afkastagetan í frystingunni hjá
okkur nú er um 100 tonn á sólar-
hring, en við erum búnir að fá lán-
aða 13 frystiskápa fyrir um 150
tonna frystigetu alls frá Þormóði
ramma. Þessir skápar voru í gömlu
frystihúsi á Stokkseyri en eru nú
komnir hingað út í Eyjar og það
tekur um tíu daga að koma þeim
upp. Við ætlum svo í loðnufryst-
ingu líka, fyrst á Rússland og síðan
Japan, og vonum hið besta um
framhaldið,“ segir Jón Ólafur
Svansson.
Morgunblaðið/Sigurgeir
Vinnsla er nú hafin á ný í Ísfélaginu eftir brunann mikla. Unnið er að síldarflokkun og flökun í vestasta hluta
hússins sem brann, en hann er nú kominn í gagnið á ný. Síldin er svo fryst í gamla Ísfélaginu.
„Létt yfir fólkinu“
FYRSTA loðna ársins veiddist um
40 til 50 mílur út af Norðfjarðarhorni
í fyrrakvöld og fengu nokkur skip
góð köst, einkum í flottroll. Um 10
bátar voru á miðunum í gær og fleiri
á leiðinni en Hákon ÞH varð fyrstur
til að landa loðnu á öldinni, kom með
um 750 tonn til Neskaupstaðar
skömmu eftir hádegi í gær.
Góður markaður í Rússlandi
Oddgeir Jóhannsson, skipstjóri á
Hákoni, segir að aflinn hafi fengist í
þremur hölum. „Við fengum fyrst
um 150 tonn og svo tvisvar sinnum
300 tonn,“ segir hann. „Þetta eru
mikil viðbrigði frá síldinni en ég held
að þetta sé allt í lagi,“ segir hann um
loðnuna. „Hún er neðarlega. Auðvelt
er að ná henni í trollið en eitthvað
verra í nótina.“
Freysteinn Bjarnason, fram-
kvæmdastjóri útgerðar hjá Síldar-
vinnslunni hf., segir að loðnan sé fal-
leg að sjá, „en það er ansi mikil
ljósáta í henni og of mikil til að hægt
sé að frysta hana á Rússlandsmark-
að“.
Hann segir að nú sé ágætur mark-
aður fyrir frysta loðnu í Rússlandi en
gera megi ráð fyrir að Rússar og
Norðmenn fari að veiða loðnu um
mánaðamótin og þá harðni á dalnum.
Verðið sé gjarnan hæst í byrjun en
svo lækki það og hækki ekki aftur
fyrr en um mitt sumar.
Leiðangrar á döfinni
Árni Friðriksson RE og Bjarni
Sæmundsson RE, rannsóknaskip
Hafrannsóknastofnunar, fara í
loðnuleiðangra austur fyrir land á
næstu dögum, Bjarni væntanlega á
fimmtudag og Árni skömmu síðar.
Loðnan farin
að gefa sig
Morgunblaðið/Kristín Ágústsdóttir
Freysteinn Bjarnason, útgerðarstjóri Síldarvinnslunnar hf. í Neskaup-
stað, afhendir Oddgeiri Jóhannssyni, skipstjóra Hákonar, köku með eft-
irfarandi áletrun: „Áhöfnin á Hákoni ÞH 250. Til hamingju með fyrsta
loðnufarminn á öldinni. SVN.“
STÍGANDI ehf. í Vestmannaeyjum,
útgerð togskipsins Ófeigs VE, var í
Héraðsdómi Suðurlands á föstudag
dæmd til að greið skipverja á Ófeigi
rúmar 900 þúsund krónur vegna
ósamræmis milli aflauppgjörs og afla-
verðmætis.
Stefnandi, Bergur Páll Kristinsson,
var skipverji á Ófeigi VE og gerði
kröfu vegna launagreiðslna mánuðina
júlí til nóvember árið 1999. Hann
gegndi þá stöðu 2. stýrimanns á
Ófeigi VE en gegndi í nokkrum veiði-
ferðum stöðu 1. stýrimanns. Hann
taldi að hlutur sinn á tímabilinu hafi
verið reiknaður of lágur og krafði út-
gerð skipsins, Stígandi ehf., um þann
mismun sem hann taldi þar á vera,
samtals rúmlega 900 þúsund krónur.
Á þessu tímabili var afli skipsins seld-
ur í litlum mæli á markaði innanlands.
Mestur hluti aflans var seldur Blá-
bergi ehf., sem síðan seldi aflann á
markaði í Bretlandi. Var aflinn ísaður
í kassa og annaðist áhöfn Ófeigs VE
löndun og frágang í gáma.
Sölur til Blábergs
til málamynda
Taldi Bergur að uppgjör ætti ekki
að byggjast á sölu skipsins til annarra
en þeirra aðila sem kaupi á markaði
erlendis, en ekki á skráðum sölum til
Blábergs ehf. Slíkar sölur væru til
málamynda og ekki gerðar til annars
en að hlunnfara áhöfn skipsins.
Fyrir dómi mótmælti útgerðin því
að sala á afla Ófeigs VE til Blábergs
ehf. hafi verið ólögmæt og til mála-
mynda. Hélt hún því fram að fiskverð
sé ákveðið mjög mismunandi eftir því
hvert afla sé ráðstafað. Þegar afli sé
seldur til innlendra aðila skipti meg-
inmáli um verð hvort honum sé ráð-
stafað til vinnslu eða ekki. Sé ráðstaf-
að til vinnslu hafi verið talið eðlilegt
að miða við verð á fiskmörkuðum á
viðkomandi svæðum. Taldi útgerðin
sig hafa sýnt fram á að söluverð til
Blábergs ehf. var ekki lægra en sölu-
verð á Fiskmarkaði Vestmannaeyja.
Ennfremur benti útgerðin á að gert
hafi verið sérstakt fiskverðssam-
komulag við áhöfn Ófeigs VE í sept-
ember 1998. Söluverð á því tímabili
sem um sé deilt hafi í öllum tilvikum
verið hærra en þar sé miðað við.
Skyldleiki milli Stígandi
og Blábergs
Í niðurstöðu dómsins segir að sam-
kvæmt 1., 2. og 3. gr. laga nr. 24/1986
skuli skiptaverðmæti afla reiknað frá
því verði sem útgerðin fær fyrir
aflann, með misjöfnu hlutfalli eftir því
hvernig afla er ráðstafað. Reiknað
skuli frá heildarverði, með tilgreind-
um frádrætti samkvæmt 3. gr. þegar
afli er sendur með öðru skipi til sölu
erlendis.
Samkvæmt grein 1.03 í kjarasamn-
ingi Farmanna- og fiskimannasam-
bands Íslands og Landssambands ís-
lenskra útvegsmanna skuli yfir-
mönnum tryggt hæsta gangverð alls
sem aflað er. Síðan segi að útgerð-
armaður hafi með höndum sölu aflans
og hafi til þess umboð áhafnar að því
er aflahlut hennar varðar.
Samkvæmt skilgreiningu áður-
nefnds kjarasamnings sé ekki aug-
ljóst að stefndi og Bláberg ehf. séu
skyldir aðilar. Við nánari könnun
blasi skyldleikinn þó við. Þorsteinn
Viktorsson sé hluthafi í Blábergi auk
eiginkonu sinnar, en bæði séu þau
skráð prókúruhafar fyrir stefnda,
Stígandi ehf., en foreldrar Þorsteins
séu hluthafar í því félagi. Stefndi hafi
ekki skýrt viðskiptalegan grundvöll
fyrir viðskiptum sínum við Bláberg
ehf., þ.e. hvernig verð var fundið í
þessum viðskiptum. Ljóst sé af bréfi
stefnda til Verðlagsstofu, sem hann
lagði sjálfur fram, að verðið milli Blá-
bergs og stefnda sé reiknað og ákveð-
ið eftir að upplýsingar um sölu og þar
með söluverð erlendis eru fengnar. Sé
augljóslega um að ræða viðskipti þar
sem öll sagan er ekki sögð í þeim
reikningsafritum sem stefndi hefur
lagt fram í málinu. Ekki sé að neinu
leyti á því söluverði, sem þar er til-
greint, byggjandi við útreikning á
aflahlut áhafnar Ófeigs VE, þ.á m.
aflahlutar stefnanda. Stígandi ehf.
var því dæmd til að greiða Bergi Páli
Kristinssyni 901.161 krónur með
dráttarvöxtum og 300.000 krónur í
málskostnað. Þá á stefnandi sjóveð-
rétt í Ófeigi til tryggingar framan-
greindum fjárhæðum.
Jón Finnbjörnsson, héraðsdómari,
kvað upp dóminn.
Skipverja á Ófeigi VE dæmdar 900 þúsund króna bætur
Ósamræmi í uppgjöri