Morgunblaðið - 25.07.2001, Blaðsíða 34

Morgunblaðið - 25.07.2001, Blaðsíða 34
MINNINGAR 34 MIÐVIKUDAGUR 25. JÚLÍ 2001 MORGUNBLAÐIÐ ✝ Guðmundur Lúð-vík Árnason fæddist á Fiskinesi við Drangsnes í Steingrímsfirði 4. apríl 1930. Hann lést á sjúkrahúsinu á Sauðárkróki 15. júlí síðastliðinn. Foreldr- ar hans voru Árni Sigurjón Ingvarsson, sjómaður frá Ísafirði, og Anna Guðmons- dóttir, frá Kolbeins- vík í Árneshreppi á Ströndum. Þau voru fjögur börnin, Guð- mundur elstur, Sveinsína Andrea og tvíburasysturnar Sigurlaug Inga og Auður Minný. Hinn 20. nóvember 1954 kvænt- ist Guðmundur eftirlifandi eigin- konu sinni, Elínu Halldóru Lúð- víksdóttur frá Akureyri, f. 6. september 1934. Foreldrar henn- ar voru Lúðvík Jónsson bifvéla- virki og Sigurbjörg Guðmunds- dóttir á Akureyri. Börn Guðmundar og Elínar eru fimm: 1) Sigurbjörg þroskaþjálfi, f. 26. febrúar 1955, gift Þorsteini Steinssyni, sveitarstjóra á Vopna- firði. Börn þeirra eru Guðmundur Vignir, Ríta Björk og Sandra Lind. Unnusta Guðmundar Vignis er Ás- laug Jóelsdóttir. 2) Anna Jóna leikskóla- kennari, f. 6. júlí 1962, gift Finnboga A. Baldvinssyni, for- stjóra í Cuxhaven í Þýskalandi. Börn þeirra eru Fjölnir, Björg og María. 3) Pétur, vélstjóri og nemi í Honningsvåg í Noregi, f. 6. júlí 1964. Sonur hans er Kolbeinn Jóhann á Akureyri. 4) Elín Berglind leiðbein- andi, f. 11. desember 1965, gift Trond Olsen, bakara í Reykjavík. Börn þeirra eru Ragn- ar Freyr og Elín Anna. 5) Birkir Lúðvík, tónlistarmaður í Noregi, f. 20. desember 1969. Dóttir hans er Dagmar Rut í Reykjavík. Guðmundur útskrifaðist frá Stýrimannaskólanum í Reykjavík vorið 1955. Hann réðst sem skip- stjóri til Útgerðarfélags Skagfirð- inga árið 1968. Því starfi gegndi hann í 15 ár og var lengst af skip- stjóri á Drangey SK 1. Hann var hafnarvörður á Sauðárkróki frá 1983–2000. Útför Guðmundar fer fram frá Sauðárkrókskirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 14. Einn er vinur öðrum betri, elsku pabbi minn. Hylla viljum síðla á vetri vaska sjómanninn. Sílin er uxu frá hans setri styrkja ættu bálkinn. Á hafsins öldum löngum dvaldir ungum þínum frá. Þá fengu krakkafætur kaldir mömmu að kúra hjá. Er hún sterk sú kona er valdir skal hún þakkir fá. Slóttug seildist til þín veira sem ei gefur grið. Staðreynd þá er sárt að heyra skemmir mörg markmið sterkur varst en gast ei meira Guð þér gefur frið. Geymi ég í hjarta mínu mætar minningar. Sigldu áfram fleyi þínu, forðast grynningar. Opnast Drottins dyrnar fínu þér til kynningar. Þín, Sigurbjörg. Guðmundur fæddist 4. apríl 1930 á Fiskinesi við Steingrímsfjörð. Hann var því 71 árs er hann lést hinn 15. júlí sl. á sjúkrahúsinu á Sauðárkróki. Ég man fyrst eftir Guðmundi um það leyti sem hann flutti á Sauð- árkrók með eiginkonu sinni, Elínu H. Lúðvíksdóttur, og börnum og gerðist skipstjóri á Drangey SK-1. Hann kom til Sauðárkróks árið 1968 með Drangey, sem áður hét Fróða- klettur, en Útgerðarfélag Skagfirð- inga hafði þá keypt skipið til þess að efla útgerð og fiskvinnslu í Skaga- firði. Útgerð þessa skips gekk um margt vel og fiskaðist oft bærilega og ekki síst á hafísárunum þegar oft þurfti að beita lagi til þess að kasta trollinu milli ísspanga. Í framhaldi var síðan Hegranesið SK-2 keypt 1971 frá Frakklandi og tók Guð- mundur við stjórn þess og sótti hann skipið til Frakklands. Þetta skip var einn af fyrstu skuttogurum lands- manna og gekk rekstur hans einnig ágætlega. Næsta verkefni Útgerð- arfélagsins var að smíða nýtt skip í Japan, sem fékk nafnið Drangey SK-1, og sótti Guðmundur það til Japans árið 1973 og var skipstjóri á því þar til hann fór í land og gerðist hafnarvörður á Sauðárkróki árið 1983 og starfaði við það fram til árs- ins 2000 er hann fór á eftirlaun. Í raun má segja að hugur Guð- mundar hafi alla tíð leitað til sjáv- arins, allt frá unglingsárunum á Ströndum, þar sem hann fæddist og ólst upp fram á unglingsárin, og þar til hann skildi við. Eftir að hann kom í land hafði hann mikil samskipti við skipstjórnarmenn í tengslum við starfið á höfninni. Hann hafði og mikið og gott áhugamál sem trillan var og yfir sumartímann var oftast verið að hugsa um hvert skyldi róa og hvar líklegast væri að afla fiskjar. Guðmundur var alger veiðimaður í eðlinu og einna líkast var sem hann hefði tilfinningu fyrir því hvar mest var fiskivonin á hverjum tíma. Hann hafði líka þann hæfileika að halda í vonina þegar tregfiskirí var og gafst seint upp við að leita að góðum lóðn- ingum, þar sem búast mátti við að reka í þann „gula“. Hann lifði svo sannarlega eftir máltækinu „Þeir fiska sem róa.“ Guðmundur var áberandi og litríkur í bæjarlífinu á Sauðárkróki og tók með starfi sínu virkan þátt í því að byggja upp tog- araútgerð á Sauðárkróki sem ásamt öðru hefur styrkt mjög atvinnulíf á staðnum. Hann hafði ávallt skýrar skoðanir á hlutunum og var tilbúinn að láta þær í ljós. Minnisstæðar eru kraftmikilar umræður á heimilinu um þau mál er efst voru á baugi á hverjum tíma og ekki stóð á því að Guðmundur hefði skoðanir á því hvernig hlutirnir ættu að vera. Kynni okkar Guðmundar urðu mun meiri er ég varð þeirrar gæfu aðnjótandi að hefja sambúð árið 1975 með Sigurbjörgu, elstu dóttur þeirra Guðmundar og Elínar. Frá þeim tíma höfum við átt saman marga góða stundina í blíðu og stríðu á sjó og landi. Í sumarfríun- um fórum við oft saman í fjallaferð- ir, veiðitúra eða önnur ævintýri svo sem sjóróðra á trillunni. Tilhlökk- unin var alltaf jafnmikil að fá tæki- færi til þess að fara með skippern- um á sjóinn og munstra sig sem háseta. Margt var brallað og margar sögur sagðar. Þetta voru góðar stundir sem við munum geyma á sitt hvorum staðnum þar til við hittumst aftur hinum megin hafsins og getum tekið upp þráðinn á nýjan leik. Ég kveð þig, kæri vinur, og vona að þú hafir það gott þar sem þú ert. Þín er sárt saknað en minningin um frísk- an og góðan vin mun varðveitast í hugum okkar. Þorsteinn Steinsson. Gott er sjúkum að sofna meðan sólin í djúpinu er. Ef til vill dreymir þá eitthvað sem enginn í vöku sér. (D.S.) Kæri bróðir, mikið er erfitt að kveðja þig, okkur finnst þú fara allt- of snemma. Minningarnar hrannast upp frá bernsku okkar, lítil börn að leik í fjöru eða þú að tálga og smíða þér báta og sigla þeim. Sjórinn varð snemma þinn annar heimur, þig dreymdi um að eignast bát og fiska og auðvitað léstu þann draum ræt- ast. Ungur fórstu að stunda sjóinn, fyrst sigldirðu um heimsins höf á norskum skipum og síðan sem happasæll skipstjóri á vertíðar- og síldarbátum og seinna á togurum. Svo kom að því að þú á besta aldri þurftir að hætta á sjó vegna veik- inda, en þá fórstu að vinna sem hafnarvörður svo ekki slitnaði band- ið milli þín og sjávarins. Þú varst svo heppinn að eignast litla bátinn þinn og rerir á honum þegar færi gafst. Síðustu tvö sumur rerir þú frá Suð- ureyri, þar leið þér vel og þú eign- aðist þar góða vini. En þar kom kall- ið, þú greindist með krabbamein sem nú hefur dregið þig til dauða á einu ári. Síðustu mánuðirnir voru erfiðir en þín góða kona og börn viku ekki frá þér og gerðu allt til að létta þér stundirnar. Ég sá þig hverfa í sólarátt sólskinsdag. Og sólin vermdi veginn þinn, þá var svo bjart um himininn, en svo kom sólarlag. Og húmið skyggði huga minn harmadag. Og hjartað finnur söknuð sinn, þótt sólin gylli himininn, er sífellt sólarlag. (J.G.) Við þökkum allar glöðu og góðu stundirnar og biðjum góðan Guð að geyma þig elsku bróðir. Elínu, börnum, tengdabörnum og barnabörnum sendum við okkar innilegustu samúðarkveðjur. Einnig viljum við senda starfsfólki Sjúkra- húss Sauðárkróks þakklæti fyrir hlýja og góða umönnun. Þínar systur, Sveinsína, Sigurlaug, Auður og fjölskyldur. Í dag er jarðsunginn frá Sauð- árkrókskirkju góður vinur og félagi, Guðmundur Árnason skipstjóri og hafnarvörður. Að loknu miklu dagsverki varð Guðmundur að takast á við illvígan sjúkdóm, sú barátta er nú töpuð. Eftir standa góðar minningar til þeirra sem um sárt eiga að binda. Leiðir okkar Guðmundar lágu saman árið 1968 þegar hann var ráð- inn skipstjóri til Útgerðarfélags GUÐMUNDUR LÚÐVÍK ÁRNASON >.  . ;       **    . 8 ;-5 8" &#  #'"   #'"  #   #,  '    - ;- 7. #         ?                 !//# 57  *.  . 7    . 4 8" *. 4'"  ( 6. 4'" , 6  ;  '   . ;  ' '    *     **         ' - I ;151- $# (#2 HJ %!#24, )    ;    '  0  @   >  :  +.     .   '   A 7  +. )  A 7    . #.   # C&9(  :!+  )# '"  2   " #2    '"  :# #:+  :# #:# #:+ , $       7        - %)=D )  + ,  5      !8    - .             . (   1    !#/# >       *     2    (  )    &41 && 7  * " :   # : '"  + 8"  #'"   #.# '"  # #  (# '"  #'"   ( :# #:+  # +)):+ , B               ;-./;-./; $ &4(  ('# )  *    .   #    - .       $       (   4    !"## 9    >       $!+ $!# # "# 4$!+ '"  < ( /# 6 $!# $!+  8"  '"   - # $!+  .)$!# # $!+  ;# %. 4'"  <# :!+ $!+ '"  $!+   $!+  ) $!+  -# #4#/# 6'"  $!#   ( $!+ '"    64#  '#2#&' $!+ '"  :# #:+  :# #:# #:+ ,

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.