Morgunblaðið - 25.08.2001, Side 48

48 LAUGARDAGUR 25. ÁGÚST 2001 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100  Símbréf 569 1329
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
UNDIRRITAÐUR var staddur
ásamt fleirum í brekkunni í Herjólfs-
dal 5. ágúst sl. þegar Árni Johnsem
upphóf sinn árlega brekkusöng.
Ekki ætla ég að ræða hér siðferð-
islegan rétt hans til starfans eftir
persónulegt hret nú á sumarmánuð-
um. Mikilvægara er að benda á
nokkur atriði sem þurfa að fara bet-
ur, næst er kappinn slyngi stígur á
stokk. Þetta var í fyrsta sinn sem ég
heyrði til Árna fara höndum um gít-
arinn og varð ég hvumsa því þarna á
að fara einn þekktasti rútubílagítar-
leikari þjóðarinnar. Hef ég fyrir satt
að hann hafi í gegnum tíðina spilað í
öllum héruðum landsins og nánast á
hverjum bæ Suðurlandsundirlendis-
ins.
Það sem kom mest á óvart var hve
oft Árni lék alranga hljóma. Hann
ætti líkast til fyrir löngu að vera bú-
inn að læra þessi alþekktu þriggja
hljóma lög en líklega hafa vandræði
undangenginna vikna ruglað hann í
hljómaríminu. Tökum dæmi:
Þegar hið hágöfuga lag Bjarna-
staðabeljurnar er leikið eru þrír
hljómar notaðir. Ef leikið er í C-dúr
þá eru G- og F-hljómar notaðir til
viðbótar. Ef leikið er í E-dúr eru A
og H hljómar notaðir, o.sv.frv. Sé
miðað við C-dúr sem grunnhljóm þá
sleppur enginn við að leika í F-dúr
þegar kemur að þriðju ljóðlínunni:
„það gerir ekkert til“, í e-atkvæði
orðsins „gerir“, enda er söngnótan
þar F. En Árni lamdi þá G-dúrinn í
stað F-dúrsins á þessum stað og
hljómaði það sem mygla í kartöflu-
garðinum tarna. Svo notaði Árni F-
dúr þegar hann átti að nota G-dúr
síðar í sama lagi: „Hún kemur um
miðaftansbil“ er síðasta ljóðlínan og
verða hljómamenn að leika G-dúr
þegar orðið „miðaftan“ er sungið. En
nei, þá barði Árni F-hljóminn að
sjaldgæfri festu og kynngi.
Í kringum mig sat margt fólk sem
hefur enga þekkingu á hljómum.
Samt heyrðu allir að þarna var eitt-
hvað rangt á ferðinni og leit fólk
gjarnan hvert á annað um stund, er
röngu hljómarnir ómuðu um kletta-
veggina. Vinur minn frá Austurríki,
nemandi í hljóðfæraleik Juliard-tón-
listarskólans í Bandaríkjunum, var
gestur minn þessa helgi og hlýddi
hann jafnframt á leik Árna. Hann
hafði vitanlega aldrei heyrt þessi ís-
lensku aðlþýðulög en heyrði þó jafn-
framt að hljóðfæraleikur mannsins
var langt frá skorðum. Kom þetta
sjónarspil honum afkáralega fyrir
sjónir; hann dró ómeðvitað ranga
ályktun um tónlistargáfu lands-
manna. Þurfti ég að hafa nokkuð fyr-
ir því að koma í veg fyrir að sá mis-
skilningur færi úr landi.
Dæmi eins og um Bjarnastaða-
beljurnar voru fjölmörg. Mátti heyra
hljómagalla í flestum lögum og
skyggði það á fallegt kvöld. Legg ég
því til að gítarleikarinn frægi end-
urlesi hljómafræðin. Skal honum
bent á að nota „dim-hljóma“ í „Ríð-
um, ríðum, rekum yfir sandinn“ og
að læra hljóma Maístjörnunnar á ný;
þeir eru alls ekki flóknir. Enn betra
væri að fá hljómaflinka menn til að
leika undir með honum. Bendi ég á
Eyjólf Kristjánsson, ágætan gítar-
leikara, og væri ekki bagalegt ef
Stefán Hilmarsson væri með honum.
Engir menn á Íslandi eru betur til
þess fallnir að stýra brekkusöngnum
saman.
GUÐMUNDUR HELGASON,
299 Queen Street West
Toronto, ON M5V 2Z5
Kanada.
Gítarleikur í
kartöflugarði
Frá Guðmundi Helgasyni:
DÖNSKU dagarnir í Stykkishólmi
eru liðnir í ár. Þeir voru bænum og
þeim sem að þeim stóðu til mikils
sóma og heyrði ég ekki annað en
ánægju frá þeim sem ég talaði við.
Veður var alveg ljómandi á föstudag-
inn og bryggjuballið tókst vel og
brekkusöngurinn og þótt seinni hluti
laugardagsins væri votur, lét enginn
það á sig fá.
Sérstaklega fannst mér tilkomu-
mikið þegar kvartettinn „Út í vorið“
söng í kirkjunni okkar ásamt hinni
ágætu söngkonu Signýju Sæmunds-
dóttur sem söng með Bjarna Þór
Jónatanssyni fjölda sönglaga, ís-
lenskra og erlendra. Það var topp-
urinn á dögunum að mínu mati. Þessu
fólki sendum við sem á hlýddum okk-
ar innilegustu þakkir en áheyrendur
voru með langflesta móti.
Ég veit að þau héldu sigurglöð úr
Hólminum enda undirtektir áheyr-
enda slíkar að þau munu varðveita
lengi.
Sem sagt. Þetta voru eftirminni-
legir dagar.
ÁRNI HELGASON,
Stykkishólmi.
Danskir dagar
Frá Árna Helgasyni:
VILTU HÆTTA AÐ REYKJA?
vikunámskeið
Heilsustofnun NLFÍ, Hveragerði, sími 483 0300