Morgunblaðið - 06.09.2001, Qupperneq 51

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 6. SEPTEMBER 2001 51
Sirrý og nánustu ættingjum og vin-
um okkar dýpstu samúð. Guð veri
með ykkur.
Þínar skólasystur og vinkonur
Elva Ruth, Elín, Harpa,
Helga Sigrún, Margrét Ósk
og Þórdís.
Elsku besta Eva María, ég trúi því
ekki að þú sért farin frá okkur, þú
sem varst alltaf svo góð og blíð og
hvers manns hugljúfi. Ég er svo
gæfusöm að hafa þekkt þig og á mjög
margar dýrmætar minningar um
þig. Þú og Þórunn systir voruð alltaf
sem eitt alveg síðan þið kynntust
fyrst fjögurra ára gamlar og við
gerðum ýmislegt saman í gegnum
árin. Margt skemmtilegt gerðum við
ásamt Sirrý og Hugrúnu enda vorum
við mjög hugmyndaríkar og algjörir
prakkarar. Margar voru dellurnar
sem við fengum eins og fyrir dans-
og söngvamyndum og eru þá minn-
isstæðastar „Sound of music“ og
„Kiss me Kate“. Einnig lentum við í
ýmsum ævintýrum á Árbæjarsafni
og í Indjánagili svokölluðu í Elliðaár-
dalnum.Ég trúi því varla að ég eigi
ekki eftir að hitta þig meir í þessu
lífi, og mikið verður erfitt að sætta
sig við það. Svona er víst lífið, al-
gjörlega óútreiknanlegt. Ég hitti þig
nokkrum dögum áður en þú lést og
fékk knús og kossa, svo ætluðum við
að hittast fljótlega, en ekki verður úr
því í bráð. Ég veit þú ert á góðum
stað með pabba þínum sem þú elsk-
aðir svo heitt og þið passið upp á
hvort annað og vakið yfir Möggu og
Nonna og öllum ástvinum ykkar.
Brosið þitt blíða, hjartahlýjan, góða
skapið, þrjóskan og endalaus orkan
sem þú hafðir yfir að ráða verða mér
minnisstæð. Þú varst búin að nota
tíma þinn vel og sjá mikið af heim-
inum. Enda flakkari í eðlinu eins og
Þórunn systir. Þú lifir í minningun-
um og það veit ég að enginn sem hef-
ur kynnst þér getur gleymt þér. Ég
sendi Möggu, Nonna og öllum öðrum
ástvinum Evu Maríu og Sigga mínar
innilegustu samúðarkveðjur. Elsku
Eva María, ég man þig alltaf og
elska, við sjáumst seinna.
Þín vinkona
Kolbrún Hulda Tryggvadóttir.
Elsku fallega og blíða Eva María
okkar
Í eyðunum býr öðruvísi þögn.
Vort skarða líf
um kyrra stund.
Dagurinn andar ekki.
Veðrið sefur.
Sjórinn liggur.
Fellur verk úr hendi.
Þöglu snortin undri
stundin.
Slegið kynjaþögn
vort kyrra líf.
Vort skarða líf.
(Árni Ibsen)
Það er svo erfitt að ímynda sér það
að við fáum aldrei að sjá þig aftur.
Það er mun auðveldara að láta sem
að þú sért í enn einni utanlandsferð-
inni og að á hverri stundu sé von á
SMS eða símtali frá París eða Madr-
id eða bara einhverstaðar að úr
heiminum. Plönin voru svo mörg nú
þegar það leit út fyrir að við yrðum
loks allar í sama heimshluta lengur
en nokkra daga. Ferðalög sem fara
átti í, hljómsveitin, afmælisdekrið,
allar 25 á árinu og við allar heima á
þínu. Sorgin verður enn sárari við að
hugsa um allar þær góðu stundir
sem við áttum eftir að eiga saman en
þú varst svo mikill planari og alltaf
komin langt fram úr þér, við vorum-
farnar að hlakka svo mikið til. Stund-
um eru ókomnar stundir jafn dýr-
mætar og þær sem liðnar eru.
Þú varst svo blíð og góð, áttir allt-
af faðmlag, bros og falleg orð á
reiðum höndum. Hjá þér fannst
manni maður alltaf vera elskaður.
Það var svo gaman að tala við þig og
skiptast á skoðunum um bækur og
músík, þú vissir svo mikið um hvort
tveggja enda bæði forvitin og fróð-
leiksfús. Það fékk þig líka ekkert
stöðvað í aðfara að sjá uppáhalds
böndin þegar við fórum á Roskilde-
festival, þú óðst þig drulluga upp fyr-
ir hné í allt of stórri úlpu, og skildir
okkur eftir sofandi inni í tjaldi, hrist-
andi hausinn yfir aulaskapnum í okk-
ur.
Þú varst svo hrifin af töskum og
skóm og endaði alltaf verslunarferð-
in á því að þú varst komin með nýja
tösku eða nýtt par af strigaskóm í
stað kjólsins sem haldið hafði verið
af stað til að kaupa. Enda varstu allt-
af með allt með þér, lestrarefni, apó-
tek, geisladiska, þurra sokka og svo
mætti lengi telja, sama hversu lítil
taskan var, þú virtist vera með allt
og nóg pláss til, enda snillingur í að
raða.
Það voru ófáar stundirnar sem við
áttum saman bæði hér heima og er-
lendis inni á kaffihúsum eða úti á
Fjördterrasen með kaffi eða öl (oft-
ast þó öl) og hlustuðum á þig segja
frá öllum ævintýrunum sem þú hafð-
ir lent í, en þannig voru einmitt síð-
ustu samverustundirnar okkar.
Sumarið okkar saman í Ulvik, all-
ar þrjár í einu litlu herbergi. Alltaf
eitthvað verið að bralla. Leigðum
eina bílaleigubílinn sem til var í
þorpinu og fórum til Bergen, fórum
út á flotann, reyndum sjóskíði (með
misjöfnum árangri þó), sleiktum sól-
ina, böðuðum okkur naktar í sjónum
um miðjar nætur og gerðum allt sem
ekki má.
Minningar og myndir þjóta um
hug okkar, en engin leið er að koma
orðum almennilega að því hversu
góð og yndisleg þú varst og hversu
mikið við söknum þín. Þú gafst svo
mikið og reyndist vinur í raun. Í
hjarta okkar geymum við mynd af
fallegri og tápmikilli stúlku.
Nú hefur þú sem alltaf vildir vera
á ferð og flugi, öðlast þína eigin
vængi og við sem eftir erum öflugan
engil til að passa okkur. Það er með
trega og tárum sem að við kveðjum
þig kæra vinkona, heimurinn er fá-
tækari án þín. Elsku Magga og
Nonni, hún var svo stolt af því að
eiga svona fallega og klára mömmu
og svona yndislega fjölskyldu, ykkar
missir er mikill og vonum við að Guð
styrki ykkur og varðveiti á þessum
sorgartímum. Þangað til við hitt-
umst á ný,
Harmið mig ekki með tárum þó látinn sé.
Hugsið ekki um dauðann með harmi og
trega. Ég er svo nærri að hvert ykkar tár
kvelur mig og hryggir. En þegar þið syng-
ið og hlæið með glöðum hug lyftist sál mín í
átt til ljóssins og ég tek þátt í gleði ykkar
yfir lífinu.
Þínar vinkonur
Magga Stína og Eva Dögg.
Þær voru hræðilegar fréttirnar
sem okkur bárust af hinu hörmulega
slysi við Veiðivötn. Vinur okkar Sig-
urður Jónsson og dóttir hans, Eva
María, létust þar ásamt tveimur öðr-
um veiðifélögum. Þarna voru þau
þrifin frá sínum nánustu er síst
skyldi og án fyrirboða. Við félagarn-
ir, sem þekktum svo vel til Sigga,
stöndum eftir harmi slegnir og reyn-
um að ná áttum. Lífið er svo illskilj-
anlegt á stundum og stórt skarð er
hér höggvið í sama knérunn. En hug-
urinn hvarflar til baka þar sem hugg-
unar er helst að leita í ótal fallegum
og skemmtilegum minningarbrotum
sem við eigum um Sigga.
Það eru orðin mörg árin sem liðin
eru frá fyrstu kynnum okkar félag-
anna í Kleppsholtinu. Sameiginlegur
áhugi okkar á nánast öllu sem nöfn-
um tjáði að nefna í þá daga, var seg-
ullinn sem dró okkur saman. Hvort
sem um var að ræða tónlist, fótbolta
eða endalausar helgarskemmtanir,
þá var Siggi alla tíð fyrirferðarmikill
og áberandi í hópnum. Þarna á þess-
um árum kom strax í ljós hve indæll
hann var og skemmtilegur í viðkynn-
ingu. Hann átti svo hlýlegt bros, var
einstaklega hreinn og beinn og
gæddur sterkri réttlætiskennd. Ekki
skemmdi það fyrir að hann hafði
þetta einstaka lag á að sjá skondnu
hliðarnar á öllum málum. Það var því
ávallt góðra vina fundur þar sem þau
hjónin, Siggi og Magga, voru enda
sérlega samheldin og lík um margt.
Við fengum að fylgjast með upp-
vexti barnanna þeirra, námi og
fyrstu skrefum á lífsleið þeirra. Eins
og foreldrarnir, þá hafa þau yndis-
lega útgeislun og stutt var í brosið
hvenær sem færi gafst.
Þegar fram liðu stundir gliðnaði
hópurinn eilítið eins og gengur og
gerist. Við tókum sitthvora beygjuna
félagarnir um tíma og skildi að haf
og land á stundum. En ávallt voru
þessi sterku vinabönd til staðar og
menn vissu mætavel hver af öðrum.
Með reglulegu millibili var hert á
tengslunum og voru þær ómetanleg-
ar stundirnar þegar við ásamt fjöl-
skyldum okkar náðum að dvelja
saman. Hvort sem það var matar-
klúbbur, leikhúsferðir eða bara
skrallkvöld, þá var það Siggi sem var
hrókurinn er átti svæðið. Ógleyman-
legar eru samverustundirnar sem
við áttum í sumarhúsum í fallegu
umhverfi. Oftast var stutt í á eða
vatn svo hægt væri að dýfa stönginni
í en veiðibakterían hrjáði nokkra
félagana hastarlega og ekki síst
Sigga. Það er því okkur sem eftir
stöndum dýrmætt að hafa átt góðar
stundir með Sigga og Möggu í Lax-
árdalnum í sumar og engan óraði þá
fyrir því sem framundan var. En
kallið er komið og kveðjustundin er
runnin upp. Kæri Siggi, takk fyrir
vináttuna og allar góðu samveru-
stundirnar.
Elsku Magga, Jón Stefán og
Sirrý, hugur okkar er með ykkur og
megi ykkur öðlast sá sálarstyrkur er
til þarf til að takast á við það sem
framundan er. Við félagarnir úr
Kleppsholtinu ásamt fjölskyldum
okkar munum geyma minninguna
um góðan dreng í hjarta okkar um
ókomna tíð.
Einnig vottum við okkar innileg-
ustu samúð þeim aðstandendum er
eiga um sárt að binda og misstu ást-
vini í sama slysi.
Kristinn, Ómar, Óskar
og Sverrir.
Sími 562 0200
Erfisdrykkjur
við Nýbýlaveg, Kópavogi
$ 


 
 **($
(>1,

 20!/

 

 
 ) 7  )   %
    8)
   
2 '
 3+44
$ '$!0&" 

( '1  ! !

 !1'1  ! !

1  !!1  ! !

 &"1  ! !

 !1  !&" 
-.  &'
5 
   
 
(9(9$*  !!

 20!

 

)        5
)
  %
 2 '
 34
- 

)
     ) 
5   !
!-$!0&" 

 &" 

(!   !
!
!0 &" 

(4!&  !
 B"1  !&" 

   !
(2.)"!&" 
    -2.!'
9 
 
  
     

 
(
+@*
* 5!4 

" 0!E

5!3   //

 

   

  4    )  
   5!!: ")!  2 '
 34
- 

)
     ; '!
   -!(2!&&" 

$! (!!&" 
)"!''=5 4 !

 !(!!&" 
 $!0 !

-! (!! !

  !1')"!&" 

2!2.! 2!2!2.!'
9 
 
 
   

 
,(8$8 -5F .4

     
 /  #  
6   )     8     2 '
 3144
 )'=5 4&" 

45  !4 !
 -!("!&" 

  !4 !

 & !4 !
)"3!! '@ 2.!&" 

2!2.! 2!2!2.!'
< #)
) 
# 
 
.
 
  . 
    )
 
    



  




8
=G,*+,,

" 2  E

 '

  5!('5 !

! 2  !" - !

!1" ! !

 
  5!!" - !

=% 7  ! !

(4!&@!!
  5! !

!&&C  2!2.!'

 


   

     




  
 
   

   

   !"
!  

 

#  $
    $
   !"## 
$"% &  ## 
  ' # ## 
 !" (  ##  #$)!* +,  *$#*&$$
 -  ! -..  ,