Vísir - 07.12.1979, Qupperneq 8

Föstudagur 7. desember 1979
f * • r * f
8
I
utgefandi: Reykjaprent h/f
Framkvæmdastjóri: Davfft Guðmundsson
Ritstjórar: Ólafur Ragnarsson
Hörður Einarsson
Ritstjórnarfulltrúar: Bragi Guðmundsson, Elias Snæland Jónsson.
Fréttastjóri erlendra frétta: Guðmundur G. Pétursson.
Blaðamenn: Axel Ammendrup, Halldór Reynisson, Jónlna Michaelsdóttir, Katrin
Pálsdóttir, Kjartan Stefánsson, Oli Tynes, Sigurveig Jónsdóttir, Sæmundur Guð-
vinsson.
Iþróttir: Gylfi Kristjánsson og Kjartan L. Pálsson. Ljósmyndir: Gunnar V.
Andrésson, Jens Alexandersson. útlit og hönnun: Gunnar Trausti Guðbjörnsson,
Magnús Olafsson.
^Auglýsinga- og sölustjóri: Páll Stefánsson
Dreifingarstjóri: Sigurður R. Pétursson.
Auglýsingar og skrifstofur: Askrift er kr. 4.000 á mánuði
Slöumúla 8. Simar 88611 og 82260. innanlands. Verð I lausasölu
Afgreiðsla: Stakkholti 2-4, simi 86611. 200. kr. eintakið.
;Ritstjórn: Siðumúla 14, simi 86611 7 linur. Prentun Blaðaprent h/f
Betra samspll I seinnl halflelk?
Alþýöuflokksmenn höfðu á orði að á starfstfma siðustu vinstri stjórnar hafi fariö
fram samfelldar stjórnarmyndunarviðræður án þess aö niðurstaða fengist. Nú á enn
að hefja þessar viðræður eftir hlé, sem varð á þeim vegna kosningabaráttunnar.
[ dag munu leiðtogar Fram-
sóknarf lokks, Alþýðubandalags
og Alþýðuflokks setjast á
rökstóla til þess að hefja könn-
unarviðræður varðandi mögu-
leika á myndun vinstri stjórnar.
í rauninni er þarna ekki um að
ræða nýja stjórnarmyndun,
heldur endurreisn þeirrar
þriggja flokka vinstri stjórnar,
sem sprakk með brotthlaupi Al-
þýðuf lokksins fyrir tæpum
tveimur mánuðum, — stjórnar,
sem allir þrír aðildarflokkarnir
voru sammála um að gæti ekki
starfað vegna ósamkomulags og
sundurþykkju.
En hvað hefur breyst? Flokk-
arnir þrír halda allir enn jafnfast
hver við sína stefnu í þeim
meginmálum, sem leysa þarf,
efnahagsmálunum, og þær sví-
virðingar, sem frambjóðendur
flokkanna þriggja hafa borið
hverjirá aðra undanfarnar vikur
verða varla til þess að þeim
gangi betur að koma sér saman
og móta sameiginlega efnahags-
stefnu.
Alla þá þrettán mánuði, sem
síðasta stjórn starfaði var verið
að reyna að samræma stefnuna
og fyrir viðleitni sína í þeim
efnum og sáttasemjarahlut-
verkið í vinstri stjórninni telur
Framsóknarflokkurinn að hann
hafi unnið sér traust kjósenda.
Einn þingmanna Alþýðu-
flokksins lýsti þessu tímabili svo
í grein í Vísi í októberbyrjun, að
frá því að ríkisstjórnin tók til
starfa hefðu staðið yfir sam-
felldar stjórnarmyndunarvið-
ræður. Ný lota hefði átt að fara
að hef jast í október en þar hefði
allt borið að sama brunni og
áður.
Frá því að þetta var skrifað
fyrir tæpum tveimur mánuðum
hafa þríflokkarnir háð harðvít-
uga kosningabaráttu. Hún hefur
verið eins konar uppákoma í hléi
i fótboltaleik.
( stað Ólafs, sem var fyrirliði í
fyrri hálfleik, kemur nú Stein-
grímur inn á völlinn og hefur
kallað liðið saman að nýju, og nú
á síðari hálfleikurinn að hef jast.
Varla hafa liðsmennirnir
þjálfast svo vel í hléinu að þeir
eigi meiri sigurmöguleika gegn
andstæðingnum verðbólgunni, en
þeir áttu í fyrri hálfleiknum, en
þeir virðast allir til í að reyna
aftur.
Þótt A-f lokkarnir og Framsókn
taki nú upp þráðinn þar sem frá
var horfið fyrir kosningar virð-
ast Alþýðuflokksmenn vera í
svolitlum vafa um að hægt verði
að pússa saman nýja vinstri
stjórn flokkanna þriggja.
Það er líka full ástæða til að
efast.
Fyrir tveimur mánuðum
reyndu þessir sömu menn að
koma sér saman um f járlög. Það
tókst ekki. Þá reyndu þeir einnig
að koma sér saman um gerð
lánsf járáætlunar. Það tókst ekki.
Til þrautar var reynt að sam-
ræma skoðanir flokkanna
þriggja í baráttunni gegn verð-
bólgunni. Það tókst ekki.
Einn flokkanna þoldi þá ekki
lengur við og stökk burt úr liðinu.
Nú ætla sömu menn enn að reyna
að koma sér saman um hvaða
leikaðferð skuli notuð gegn verð-
bólgunni.
Alþýðuflokksmenn segja að
samkomulag um myndun
stjórnar byggist á því að Alþýðu-
bandalagið breyti um stefnu og
Alþýðubandalagsmenn segja að
afstaða Alþýðuf lokksins ráði úr-
slitum.
Það verður því forvitnilegt að
sjá hvort sáttasemjurum Fram-
sóknarflokksins tekst að fá full-
trúa A-flokkanna til að mætast á
miðri leið.
Láttu þig engu varða hvað
gagnrýnendur segja. Gagnrýn-
endum hefur aldrei veriö reistur
minnisvaröi. Jean Sibelius.
Hljómplatan Islensk Kjötsúpa
„Kysstu mig” hefur heldur bet-
ur fengið „undirtektir” hjá svo-
kölluðum poppgagnrýnendum
dagblaðanna, sem að mínu mati
standa fæstir undir nafni.
Má mikið vera ef þeir hafa
ekki reist sér minnisvarða með
skrifum sinum um Kjötsúpuna,
sem vonandi verður öðrum vlti
til varnaðar. Skrif þeirra flokk-
ast undir argasta nlð og at-
vinnuróg, enda varla gerð
heiöarleg tilraun til áð nálgast
viöfangsefniö opnumhuga og er
það mat margra sem aö máli
hafa komið viö mig, aö aldrei
fyrrhafi verið gerð önnur eins
aðför að tslenskri hljómplötu og
væri þvl líkast að umræddir
skrifarar hefðu bókstaflega tek-
iö höndum saman um aö skaða
þessa plötu á sem mestan máta.
Þaö er staðreynd að með
harðnandi samkeppni I plötuút-
gáfu hér á landi hefur veriö
gripið til óvandaöra meðala til
að koma keppinautum undir,
sem skapar gróðrarstlu fyrir
óráðvanda einstaklinga til að
mata krókinn.
Hafið þið, lesendur góöir, ekki
tekið eftir þvi hvað sum útgáfu-
fyrirtæki fá alltaf vinsamleg
skrif — alveg sama hverslags
iðnað þau bjóða upp á?
Það ervitaö mál i „bransan-
um” hvernig ákveðin fyrirtæki
hagnýta sér þessa stráka, m.a.
til aö auglýsa upp hinar óllkleg-
ustu erlendar plötur. Þetta er
gert á þann hátt aö skrifarar
dagblaöanna fá I hendur tilbúin
auglýsingagögn er fylgja viö-
komandi plötu (útbúin af er-
lendum framleiöendum).
Jóhann G. svarar „Gagnrýni"
á íslenska kjötsúpu
Þetta þýða skrifararnir slðan
yfir á Islensku, með smá- til-
brigðum og birta siðan sem
„gagnrýni” i dagblöðunum.
Launin, fyrir utan það sem dag-
blöðin greiða, eru a.m.k. jafn
margar plötur i einkasafnið og
þeirkomastyfirað „gagnrýna”
hverju sinni og hefur þeim dug-
legustu tekist að afgreiða allt að
7 plötur á einni helgi, en það
tónlist
Jóhann G.
Jóhannsson
skrifar.
samsvarar um kr.- 70.000.- i
aukaþóknun.
Að mlnu mati er þetta stór-
háskaleg þróun, þvl gagnrýni
þarf fyrst og fremst að mótast
af eins miklu hlutleysi og mögu-
legt er, enhversá er selur sig er
ekki lengur hlutlaus.
Ekki er þaö siður alvarlegt að
hver sem er getur komist að
sem poppskrifari hjá dag-
Gunnar Þórðarson:
Kraftmikil og sérstaklega vel
spiluð rokkmúsik hjá þeim
félögum. Það besta sem ég hef
heyrt Sigurð Karlsson spila.
Jóhann kann sitt fag vel.
Temað (sex, drugs &
rock’n’rdl-hjónabandið) finnst
mér hann fara ágætlega með.
Húmorinn gleymist ekki. Jó-
hann hefði kannske átt aö láta
popparann klifa Esjuna .... fara
i grasaferð ... kaupa kerti I bll-
inn sinn?
Magnús Sigmundsson:
Islensk Kjötsúpa er hljóm-
plata sem er fullaf hressilegum
krafti, þungt rokk á islenska
visu. Mjög gott að mínu mati.
Lýsir vel þeirri baráttu sem á
sér oft stað i llfi popptónlistar-
manns, þarsem starfiö (oft illa
launað og taugastrekkjandi)
hefur slæm áhrif á heimililífiö,
t.d. lagið Vertu róleg lýsir þessu
vel. Platan er sérstæð og eigu-
leg.
Björgvin Halldórsson:
Ég er ekki sammála gagnrýn-
endum um þessa plötu. Kröftug
og góð plata. Enn ein fjöður I
hattinn hans Jóa G.
Askell Másson:
Hljóðfæraleikur á þessari
hljómplötu er einn sá vandað-
asti af útkomnum hljómplötum
á árinu.
Jóhann fellur ekki I þá al-
gengu gryfju Islenskra popptón-
listarmanna að „yfirhlaða” lög
sin með of fyrirferðarmiklum
útsetningum.
Jóhann Helgason:
Einkarskemmtilegplata. Hér
fer saman stórgóður og tilfinn-
ingarikur söngur ásam kröf tugu
og þéttu undirspili. Gripandi
melodiur og hnyttnir textar gefa
raunsæja mynd af tiðarandan-
um. Vel þegin tilbreyting.
Pétur Kristjánsson:
Ég er ekki sammála gagnrýn-
endum um dóma þeirra á þess-
ari plötu. Auk frábærrar spila-
mennsku fyrrverandi félaga
minna úr Poker tel ég mörg lag-
anna veraein bestu rokklög sem
heyrst hafa á islenskri plötu.

blöðunum án þess að búa yfir
grundvallar þekkingu á tónlist
og er ég hræddur um að mynd-
listarmenn eða rithöfundar
tækju þvi ekki þegjandi að slikir
menn felldu dóma yfir verkum
þeirra á almennum vettvangi.
Veit ég að óánægja tónlistar-
manna er almenn með störf
flestra þessara skrifara og vil
ég beina þvl til ritstjóra við-
komandi dagblaða aö þeir taki
þessi mál til athugunar, og i
framtiðinni vandi betur val
þeirra er setjast eiga i dómara-
sæti og fjalla um verk þau er
tónlistarmenn og útgefendur
bjóða almenningi upp á.
Mikil vinna og fjárhagsleg
áhætta er þvi samfara að gera
og gefa út hljómplötu á Islandi
og þar sem almenningur tekur
þó nokkuð mark á þeirri um-
fjöllun er hljómplötur fá i dag-
blöðum, við útkomu, getur það
haft stór áhrif á hvernig útgáf-
unni reiðir af.
Þvi er nauðsynlegt að gera
aðrar og meiri kröfur til þess-
ara manna en almennt eru
gerðar til óvandaðra kjaftaska.
Við ykkur eftirtalda: ARH
Dagblaðinu, Gsal Vísi, ESE
Tlmanum, Hia Morgunblaðinu
og Helga P, Vikunni, vil ég segja
þetta: Það er skynsamlegt að
vega orð sin og meta ef maður
þarf að éta þau ofan I sig seinna.
Með leyfi nokkurra okkar
þekktustu og reyndustu alþýðu-
tónlistarmanna vil ég birta um-
sagnir þeirra um hljómplötuna
íslenska Kjötsúpu „Kysstu
mig” svo að lesendur fái til við-
miðunar að kynnast viðhorfum
atvinnumanna, sem búa yfir
þekkingu og reynslu, eftir ára-
langa þjálfun, hver á slnu sviði.
Með þökk fyrir birtinguna.
J óhann G. J óha nnsson.