Morgunblaðið - 03.05.2002, Side 47

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 3. MAÍ 2002 47
✝ María Jóakims-dóttir fæddist í
Hnífsdal 7. maí 1914.
Hún lést á Landspít-
alanum 25. apríl síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru Margrét
Kristjana Þorsteins-
dóttir og Jóakim
Pálsson útvegsbóndi.
Systkini Maríu eru
Helga, f. 11.8. 1904,
d. 10.3. 1990; Sigríð-
ur, f. 12.4. 1905, d.
9.9. 1986; Jóakim, f.
5.4. 1907, d. 11.4.
1913; Guðrún, f. 21.5.
1908, d. 1.1. 1941; Páll, f. 26.11.
1910, d. 5.1. 1911; Aðalbjörg, f.
22.1. 1912; Jóhanna Pálína, f. 22.2.
1913, d. 16.11. 1913. Hálfsystkini
Maríu, sammæðra: Elísabet Hjart-
ardóttir, f. 27.4. 1917, d. 2000;
Kristjana Hjartardóttir, f. 1.7.
1918; Jóakim Hjartarson, f. 10.11.
1919, d. 1998; Ingibjörg Hjartar-
dóttir, f. 20.9. 1923. Stjúpfaðir
Maríu og seinni eiginmaður Mar-
grétar Kristjönu var Hjörtur Guð-
mundsson, f. 2.2. 1891, d. 4.3. 1967.
María giftist 13.6. 1935 Guðjóni
Guðjónssyni, f. 16.1. 1910, d. 22.2.
1986, bakara og síðan kaupmanni
á Patreksfirði. Þau bjuggu allan
sinn búskap á Patreksfirði. For-
eldrar Guðjóns voru Guðjón
Magnússon, f. 5.4. 1868, d. 12.2.
1955, og Sigríður
Halldórsdóttir, f. 6.9.
1875, d. 17.12. 1957,
frá Ísafirði. Börn
Maríu og Guðjóns
eru Hrafnhildur, f.
7.3. 1937, gift Hall-
grími Matthíassyni,
áður kaupmanni á
Patreksfirði, og eiga
þau sjö börn og átján
barnabörn; Helga
húsmóðir, f. 13.2.
1941, gift Hilmari
Jónssyni, útibús-
stjóra, og eiga þau
eitt barn; Gunnar
Karl tæknifræðingur, f. 21.9.
1947, kvæntur Ásdísi Sæmunds-
dóttur, hjúkrunarfræðingi, og
eiga þau þrjú börn og þrjú barna-
börn.
María ólst upp í Hnífsdal. Vet-
urinn 1930–31 stundaði hún nám
við Ingimarsskóla í Reykjavík og
síðan lá leiðin í Kvennaskólann.
Þaðan útskrifaðist hún vorið 1933
eftir tveggja vetra nám. María var
um langt árabil virkur þátttak-
andi í starfi Kvenfélagsins Sifjar
og Slysavarnadeildarinnar Unnar
á Patreksfirði og gegndi þar trún-
aðarstörfum. María er nú heiðurs-
félagi í báðum þessum félögum.
Útför Maríu verður gerð frá
Patreksfjarðarkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 14.
Á Sumardaginn fyrsta kvaddi
þennan heim hjartkær tengdamóðir
mín, María Jóakimsdóttir eftir van-
heilsu um nokkuð langan tíma. Hún
fæddist í Hnífsdal við Ísafjarðardjúp
og ólst þar upp í stórri og fjölmennri
fjölskyldu sem bjó á „Brekkunni“.
Hún fékk þar gott veganesti í ferð
sína út í lífið. Fjölskyldan var og er
óvanalega samrýmd og er bundin
sterkum böndum. Væntumþykjan
mikil. Aldrei talað um aðra nema
með jákvæðum hætti. Það hefur oft
verið sérstök upplifun í gegnum árin
að vera vitni að því þegar þetta fólk
hefur verið að heimsækja hvað annað
og hittast og rifja upp liðna tíð og
syngja nokkur lög frá æskuárunum í
Hnífsdal. Í þannig umhverfi og hug-
arheimi ólst María upp á bernsku- og
æskuárum sínum.
María kynntist mannsefni sínu
Guðjóni Guðjónssyni frá Ísafirði, þau
felldu hugi saman, giftust, og fluttu
til Patreksfjarðar þar sem Guðjón
hafði ráðið sig sem bakara til Ottós
bróður síns sem hafði þá stofnað
bakarí. Þau settust þar að, byggðu
sitt hús, eignuðust þrjú börn og
bjuggu sín hjúskaparár á Patreks-
firði.
María var hin hefðbundna hús-
móðir eins og við sjáum þær fyrir
okkur. Mamman sem var alltaf
heima til að sjá um börn og bú, upp-
eldi barnanna og gæta þess að alltaf
væri allt eins og það ætti að vera á
heimilinu. Og það tókst henni svo
sannarlega, því alkunna var hve mik-
il húsmóðir hún var og vel að sér í
allri matargerð, matreiddi bragðgóð-
an og mikinn mat, var gestrisinn og
örlát á allt sem hún átti, sem var sér-
stakt einkenni hennar. Hún vildi
gefa allt, maður hafði það allavega á
tilfinningunni og hún gaf mikið og
hún gaf mörgum og þá var hún
ánægðust þegar hún var búin að gefa
eitthvað frá sér. Aðaláhugamál
hennar var fjölskyldan og allt sem
henni viðkom, hún var ennfremur
mikil hannyrðakona, sem fékk útrás í
saumaskap, heklun og með ýmsum
hætti við að útbúa hitt og þetta, allt
vandað og eftirsótt og venjulega gaf
hún handverk sín vinum og vanda-
mönnum sem þótti heilmikill fengur í
að fá dúka, teppi og annað þess hátt-
ar.
Hún studdi Guðjón eiginmann
sinn með ráðum og dáð í öll þau ár
sem hann stóð í rekstri, annars vegar
með bakaríið á sínum tíma og síðar
með matvöruverslunina og vann hin
ýmsu verk sem til féllu og öll með
glöðu geði, enda hafði hún unun af
því að starfa og féll sjaldnast verk úr
hendi.
María var svipmikil kona og alltaf
vel tilhöfð svo eftir var tekið, enda
mikið snyrtimenni og hafði röð og
reglu á öllu sem hún meðhöndlaði,
hverju nafni sem það nefndist. Allt
var á vísum stað, það þurfti ekki að
leita hvort sem húsakynnin voru stór
eða lítil eins og þau voru hin síðari ár.
Hún var dul á eigin tilfinningar,
flíkaði þeim ekki, en hjartað var stórt
og örlátt. Hún var trúhneigð og
sómakær og þræddi veg dyggðarinn-
ar svo ég er sannfærður um að vel er
tekið á móti henni á æðri stöðum.
Nú er fölnuð fögur rós,
fellur tár á kinn,
nú er slokknað lífsins ljós
sem lýsti veginn minn
en minning ljúf sem merlar hlý
og mildar alla sorg
leiðir þig til lífs á ný
í ljóssins fögru borg.
(HA.)
Guð blessi minningu Maríu
Jóakimsdóttur. Hafi hún þökk fyrir
ljúfa samfylgd í þrjátíu og sex ár.
Hilmar Jónsson.
Lækkar lífdaga sól.
Löng er orðin mín ferð.
Fauk í faranda skjól,
fegin hvíldinni verð.
Guð minn, gefðu þinn frið,
gleddu’ og blessaðu þá,
sem að lögðu mér lið.
Ljósið kveiktu mér hjá.
(Herdís Andrésdóttir.)
Þessi fallegu orð finnst mér eiga
vel við þegar ég kveð þig elsku amma
Maja. Amma Maja, þú ert í mínum
huga ótrúleg manneskja, já ótrúleg
því þú komst mér alltaf á óvart með
lífsþrótti þínum og seiglu.
Þegar ég hugsa til baka koma
margar og skemmtilegar minningar
liðinna ára upp í hugann. Sem litlum
púka á Patró þótti mér fátt betra en
að smeygja mér inn til þín og þiggja
kökubita og heitt súkkulaði með
rjóma. Það var ekki bara hlýjan af
súkkulaðinu sem yljaði mér, heldur
einnig hlýju móttökurnar þínar. Þú
sagðir alltaf að við værum af sæl-
keraættinni. Sem lítill púki áttaði ég
mig í fyrstu ekki á því hvaða ætt það
var en seinna meir held ég þeirri ætt
sjálfur óspart á lofti.
Þegar ég fermdist gáfuð þið afi
mér skíðaferð í Kerlingarfjöll, það
var gjöf sem gladdi mig mikið og mér
þótt afskaplega vænt um, enda mikill
skíðaaðdáandi.
Tíminn er afstæður en þinn tími
var kominn, þú varst sátt, tilbúin, bú-
in að skila þínu og gott betur. Elsku
amma Maja, ég kveð þig með sökn-
uði.
Þinn
Guðmundur (Mummi).
Elsku amma Maja, nú ertu komin
til afa og komið er að kveðjustund.
Okkur fannst alltaf svo gaman að
heimsækja þig á Patró. Þú tókst allt-
af svo vel á móti okkur með ein-
hverju góðgæti, sértaklega þótti
okkur gott að fá pönnukökurnar þín-
ar. Fyrir einu og hálfu ári var mikil
gleði hjá okkur systkinunum þegar
þú fluttir til Reykjavíkur. Þá varstu
komin nær okkur og við gátum heim-
sótt þig oftar og gert eitthvað
skemmtilegt með þér. Þegar við
komum í heimsókn til þín á Hrafn-
istu tókst þú alltaf vel á móti okkur
og gafst okkur nammi úr skálinni
þinni. Okkur fannst þú alltaf svo fín
með skartgripina þína og rauða vara-
litinn. Þú fylgdist alltaf svo vel með
okkur og hlustaðir á hvað við höfðum
að segja. Okkur leið alltaf vel þegar
við vorum hjá þér. Þrátt fyrir að þú
værir mikið veik varstu alltaf glöð og
alltaf stutt í húmorinn. Elsku amma
Maja, við eigum eftir að sakna þín
mikið og við kveðjum þig með bæn-
inni sem þú kenndir börnunum þín-
um þegar þau voru lítil.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Þýð. Sveinbjörn Egilsson.)
Guð geymi þig, elsku amma Maja.
Guðjón Hrafn, Anna María
og Svava Rós.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfin úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Elsku besta amma. Nú þegar þú
hefur kvatt þennan heim vakna svo
margar fallegar minningar um það
sem við höfum átt saman. Við þökk-
um Guði fyrir þennan tíma sem við
fengum að njóta svo vel með þér eftir
að þú fluttir frá Patró. Það var alltaf
svo gott að koma í heimsókn til þín,
þú varst alltaf svo falleg og góð. Við
þökkum þér fyrir allt það sem þú
hefur gert fyrir okkur, allt sem þú
hefur kennt okkur, fyrir allar fallegu
bænirnar og fyrir að vera okkur
svona góð fyrirmynd eins og þú alltaf
varst.
Við trúum því að nú sért þú komin
á góðan stað þar sem afi hefur beðið
þín svo lengi og nú loksins færðu að
kynnast pabba þínum sem þú talaðir
svo oft og fallega um.
Elsku besta amma okkar, með
þessum orðum viljum við kveðja þig
en minningarnar um þig munum við
geyma sem gull í hjörtum okkar um
ókomna tíð.
Þínar
Helena og Linda.
Nú er hún elsku amma Maja mín
dáin og víst er að margir sakna henn-
ar. Amma Maja var myndarleg hús-
móðir og var alltaf gott að koma til
hennar í heimsókn á Patró. Henni
fannst mjög gaman að fá gesti og tók
alltaf á móti manni með hlýju og ekki
var hún lengi að koma upp hlaðborði
af kræsingum sem hún hafði bakað
og sá til þess að enginn færi svangur
frá henni. Einnig var hún mikil
handavinnukona og fengum við oft
senda sokka og vettlinga frá henni
sem komið hafa að góðum notum.
Hún var mikil félagsvera og fannst
fátt skemmtilegra en að vera innan
um fólk og vildi helst ekki missa af
neinu. Hún fylgdist vel með öllu sínu
fólki og var forvitin um hagi þess.
Amma Maja var glæsileg kona,
alltaf vel til höfð, það vantaði ekki. Þó
að hún lægi veik munaði hana ekki
um að punta sig aðeins með varalit.
Það var gott að fá ömmu Maju til
Reykjavíkur en ég óskaði oft að hún
hefði verið betri til heilsunnar og
notið verunnar betur með fólkinu á
Hrafnistu.
Nú hefur hún fengið hvíldina og
vakir yfir okkur.
Ég kveð þig með söknuði elsku
amma Maja mín, takk fyrir allt. Þín
Eygló.
Ég vil gjarna minnast kærrar
móðursystur minnar. Hún hefur átt
við vanheilsu að glíma í mörg ár en
ávallt hrist af sér veikindin og komist
heim eftir ófáar sjúkrahúsvistir. Síð-
an sumarið 1935 hafa María og eig-
inmaður hennar, Guðjón heitinn
Guðjónsson, verið búsett á Patreks-
firði og alið börn sín þrjú þar upp.
Reyndar var Guðjón kominn þangað
fyrr eða 1932 fyrir áeggjan Gísla
Bjarnasonar skipstjóra, sem réð
hann sem matsvein á togarann
Leikni og síðar á togarann Vörð, sem
gerður var út af Vatneyrarbræðrum,
og var hann matsveinn þar um ára-
tuga skeið. Það þarf ekki að lýsa
störfum sjómannskvenna, sem hafa
allt í sinni hendi, ala upp börn og sjá
alfarið um rekstur heimila í fjarveru
eiginmannanna. Maju frænku fórst
þetta hlutverk prýðilega eins og
mörgum systrum hennar, sem flest-
ar voru giftar sjómönnum. Það kom
fyrir að hún létti undir með þeim og
tók systrabörn til sumardvalar. Ég
var svo lánsöm að verða þess aðnjót-
andi í tvö sumur. Dvölin hjá þeim á
Patró er mér minnisstæð.
Í minningunni var alltaf gott veður
og nóg af leikfélögum. Farið var á
sundnámskeið í Tálknafirði, dvalið
þar í heimavist og margt skemmti-
legt brallað. Heimili Maju og Guð-
jóns hefur alla tíð verið gestkvæmt
og rúm fyrir alla. Maja var einstak-
lega myndarleg og smekkleg hús-
móðir. Hún var glaðvær og góð heim
að sækja.
Eftir að Guðjón kom í land ráku
þau hjón veitingahúsið Skjaldborg á
Vatneyri og ég minnist þess að
stundum var farið þangað og borðað
hjá Guðjóni. Það var ekki eins al-
gengt og nú til dags. Seinna réðust
þau hjón, ásamt Ottó bróður Guðjóns
og konu hans, í byggingu stórhýsis
við Strandgötuna. Þar ráku þeir
bræður matvöruverslun og bakarí og
bjuggu svo um fjölskyldur sínar á
hæðunum fyrir ofan. Þetta stórhýsi
er óhætt að segja að sé það stærsta á
Vatneyrinni.
Guðjón lést í febrúar 1986 og varð
öllum harmdauði. Þá hafði tekið við
rekstri verslunarinnar Hallgrímur
Matthíasson tengdasonur þeirra.
Maja bjó nokkur ár áfram í húsinu en
svo kom að því að hún minnkaði við
sig og flutti í minna, en þá fór heilsan
að gefa sig.
Hún hafði mikla ánægju af að
ferðast og kom oft suður til sonar
síns og tengdadóttur í Mosfellsbæ.
Að síðustu vistaðist hún á Hrafnistu í
Laugarási og ekki veit ég annað en
þar hafi henni liðið vel.
En nú hefur hún lagt upp í sína
hinstu ferð og ekki er vafi á að tekið
verður vel á móti henni af eiginmanni
og öðrum áðurgengnum ástvinum.
Börnum hennar, tengdabörnum
og barnabörnum votta ég samúð
mína og minna. Þá vil ég votta Aðal-
björgu alsystur hennar og hálfsystr-
um þess sama. Guð varðveiti ykkur
öll.
Guðfinna Snæbjörnsdóttir.
Við andlát Maríu Jóakimsdóttur,
eða Maju hans Guðjóns eins og við
kölluðum hana alltaf, finnst mér að
með einhverjum hætti sé að lokast
bók. Maja er síðust af nánasta vina-
fólki foreldra minna sem kveður. Og
við börnin þeirra erum allt í einu orð-
in elsta kynslóð.
Leiðir foreldra minna og fjöl-
skyldu Maju og Guðjóns hafa legið
saman síðustu 65 ár að minnsta kosti.
Ég og Anna systir mín eigum dætur
þeirra, Helgu og Hrafnhildi, að okk-
ar bestu vinkonum frá blautu barns-
beini. Og þó að áætlanir pabba og
Guðjóns um upplagt hjónaband
Löbbu og Bjarna, bróður míns og
jafnaldra hennar, hafi ekki gengið
eftir þá er víst að gagnkvæm vænt-
umþykja langrar samleiðar ríkir
milli afkomendanna allra. En bókin
sem lokast geymir margar lifandi
minningar okkar sem eftir lifum og
frásagnir foreldra okkar af ýmsu
sem þau upplifðu og við vorum ekki
beinir þátttakendur í. Albúm móður
minnar geyma líka margar skemmti-
legar myndir sem segja sögu af nán-
um samskiptum foreldra minna,
Nönnu og Gísla, Maju og Guðjóns og
öðrum í vina- og frændgarði sem áttu
samleið á þeirra bestu árum á Pat-
reksfirði. Bókina er hægt að opna og
skoða, minnast og þakka og ég hugsa
til margra sem það gera örugglega
með mér í dag. Það þarf ekki að segja
það allt.
Maja var falleg kona og greind og
mikill höfðingi heim að sækja og í
þeim höfðingsskap og gestrisni voru
þau Guðjón svo sannarlega samtaka.
Ég þakka Maju langa samleið og alla
umhyggju og elsku sem ég og allt
mitt fólk hefur notið af hennar hálfu
alla tíð. Ég bið Guð að fylgja henni á
nýjum stað og vaka yfir ástvinunum
sem kveðja í dag og votta þeim mína
innilegustu samúð.
Guðrún Gísladóttir Bergmann.
MARÍA
JÓAKIMSDÓTTIR
 !
 
   



B5!
26
C'$6
231
)(. .
#  
  )/#D
"  - (   
 
             / ! ))  
    ! ))E")      #E") 0

* 

  
! 
2!'26
8$1? 

 '.   FG

"(  &/ 
"   
 - ( -      

 8 * 
$#*8 *  

")8 *  
/ 8 *   $ 0!0 # 
!") 8 " 8 *  
  (   0