Morgunblaðið - 19.06.2002, Blaðsíða 46

Morgunblaðið - 19.06.2002, Blaðsíða 46
46 MIÐVIKUDAGUR 19. JÚNÍ 2002 MORGUNBLAÐIÐ BRÉF TIL BLAÐSINS Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100  Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga- safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi. MIKILL hluti Palestínuaraba býr ennþá undir sjálfstjórn Arafats her- foringja með meiru, en ekki í sjálf- stæðu ríki og allt of margir hafa látið lífið í baráttu sinni fyrir sjálfstæði en ekki vegna þess að þráin eftir Palest- ínu sem sjálfstæðu ríki við hlið Ísrael sé svo sterk heldur vegna þess að þeir vilja palestínskt ríki á rústum Ísrael. Það sannaðist best þegar Arafat leið- togi þeirra vísaði á bug friðartillögu Baraks þáverandi forsætisráðherra Ísrael sem fólust í því að Ísrael drægi allt herlið sitt til baka frá palestínsk- um svæðum, skipta Jerúsalem, flytja landnema frá landnemabyggðum og undirrita þriðja hluta Óslóar-sam- komulagsins. Lengra var ekki hægt að ganga í átt til friðar, það sjá þeir sem vilja sjá, en frið hafði Arafat ekki í huga þá frekar en nú og því sagði hann NEI!! Þá hófst eina ferðina enn alda sjálfsmorðsárása sem er einn mesti hryllingur sem um getur, sak- laust fólk sprengt í loft upp á kaffihús- um,í strætisvögnum, á matvörumörk- uðum, sprengjur springa við barna- heimili og skóla, enginn er óhultur og ekki nokkur leið að sjá þennan hryll- ing fyrir, þeir sem verknaðinn fremja deyja svo með sælubros á vör í þeirri trú að þeirra bíði eilíf sæluvist á himn- um. Í skólum palestínsku herstjórnar- innar er Ísrael ekki til á heimskort- inu, þess í stað er þar Stór-Palestína og í palestínskum blöðum birtast reglulega ýmist greinar eða ljóð sem öll fjalla um útrýmingu Ísrael og gyð- ingar hvattir til að velja sér dauðdaga hvort heldur þeir vilji falla fyrir hendi íslams eða drukkna í Miðjarðarhaf- inu. Árangur þessa áróðurs sjáum við svo fyrir botni Miðjarðarhafs í dag, 80% Palestínumanna vilja stríð frekar en lausn pólitískra vandamála. Pal- estínumenn eru fórnarlömb leiðtoga sem virðist ekki ganga heill til skógar frekar en helstu bandamenn hans. þar með talin Saddam Hussein forseti Íraks, það er undarleg siðfræði að borga fólki fyrir að drepa sig og aðra, jafnundarleg og að enn skuli vera til í Líbanon og Sýrlandi flóttamannabúð- ir síðan 1948. Þetta fólk hefur ekki nokkur mannréttindi svo ekki sé nú talað um ríkisfang, sameinar þó tung- an þetta fólk og ekki vantar landrým- ið. Hvað er þá að? Jú, það virðist þjóna ákveðnum tilgangi íslamskra öfgahópa að viðhalda óbreyttu ástandi og kenna svo gyðingum um og hin saklausu fórnarlömb sem þarna búa eru þeirra afsökun fyrir stans- lausum hryðjuverkum á saklausa borgara í Ísrael, en gyðingar eiga enga sök á því ástandi sem þarna rík- ir, það eina sem þeir hafa gert er að verja hendur sínar, hver gerir það ekki? Ísraelar hófu ekki þetta stríð, stríð var það síðasta sem þeir vildu, þeir vilja hinsvegar uppræta hryðju- verkahópa og þar ætti allur heimur- inn að standa með þeim. Fimm voldug og vel vopnum búin arabaríki sögðu Ísrael stríð á hendur árið 1967. Á blaðamannafundi, sem þá var haldinn, spurði einn fréttamann- anna: Hvað ætlið þið að gera við gyð- inga ef þið vinnið þetta stríð? Varð þá kokhraustur PLO-maður, Ahmed Shukeiry að nafni, fyrir svörum. Hann sagði: Við gerum ekki ráð fyrir að einn einasti gyðingur komist af!!! Svona var hugsað þá og því miður er hugsað svoba í dag, því skulum við ekki gleyma frekar en að Hitler blekkti Chamberlain hinn enska, Daladier hinn franska og var fyrir vikið tilnefndur til friðarverðlauna Nóbels. Arafat hefur skotið Hitler ref fyrir rass hvað þetta varðar, blekkt hálfan heiminn og vel það og hlotið fyrir friðarverðlaun Nóbels. Þvílík blekking er sem betur fer væntanlega einsdæmi. ÓLÍNA K. JÓHANNSDÓTTIR, Gnitaheiði 3, 200 Kópavogi. Ísrael-Palestína Frá Ólínu K. Jóhannsdóttur: VIÐ Íslendingar hljótum að teljast frekar tvöfaldir í roðinu þessa dag- ana í tengslum við heimsókn forseta Kína til vors litla lands. Fyrst taka stjórnvöld upp á að bjóða þessum forseta til landsins fyrir aftan bakið á okkur og án þess að við fáum nokkuð um það sagt. Þar næst er gefinn út listi yfir óæskilega gesti til landsins. Ég verð nú bara að spyrja: Viljum við Íslendingar láta það spyrjast út um okkur að neita gestum að koma til landsins á þeim forsendum að þeir trúa á lýðræði og jafnrétti meðal íbúa lands síns? Viljum við láta það spyrjast út um okkur að neita mönn- um um að mótmæla því sem þeir trúa ekki á? Ætlum við að láta það við- gangast að traðkað sé á rétti manna til skoðanafrelsis í okkar eigin landi, þó það sé gert í þeirra upprunalandi? Hvað er að verða um okkur? Ég verð að lýsa vanþóknun minni á þessu uppátæki stjórnvalda, og þá sérstaklega Davíðs Oddssonar, að koma fram fyrir mína hönd og lýsa því sem aumingjaskap að neita mönnum ekki um að heimsækja okk- ar annars ágæta land. Ég hlýt að hafa miklar áhyggjur af því að Sjálf- stæðisflokkurinn skuli gera svo mik- ið af því að bjóða hingað forystu- mönnum lands sem þekktir eru fyrir kúgun á eigin fólki. Er þetta það næsta sem Sjálfstæðisflokkurinn ætlar sér? Eru þeir að reyna að læra eitthvað af þessum mönnum? Hvern- ig beri að þagga niður í óánægju- röddum þegna landsins? Aumingja ég, ef svo er. Nú er það nokkuð ljóst að Kína er að opnast fyrir kapítalisma. Ekkert er nema gott um það að segja þar sem Íslendingar gætu haft gott upp úr auknum viðskiptum við Kína ef við myndum hugsa aðeins meira eins og frændur vorir Danir, þ.e. líta á viðskipti sem atvinnugrein og læra að nýta okkur menntun okkar og að- stöðu til að miðla vörum frá Kína til annarra landa eða öfugt. Slík við- skipti gætu í raun náð til hvaða landa sem er. Það er ekki mitt að gagnrýna slík samskipti, enda eru þau öllum þegn- um landsins til góða. Það sem hins vegar fer fyrir brjóstið á mér er sá fasismi að meina ákveðnum hópum fólks að heimsækja okkar fagra land að sumarlagi til þess eins að koma í veg fyrir að ákveðnar skoðanir séu viðraðar. Til hamingju Íslendingar. Mússól- íní lifi lengi! KRISTJÁN RAGNAR ÁSGEIRSSON, viðskiptafræðingur. Ljótir gestgjafar Frá Kristjáni R. Ásgeirssyni:
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.