Morgunblaðið - 27.07.2002, Blaðsíða 41

ÚR VESTURHEIMI
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 27. JÚLÍ 2002 41
ÞAÐ ER örugglega ekki algengt
að fjögurra manna fjölskylda rífi
sig upp frá Kanada til að dvelja á
Íslandi í fimm mánuði. En
tveggja vikna heimsókn eigin-
mannsins með ömmu sinni til
landsins fyrir þremur árum gerði
útslagið. „Ég vildi taka sex mán-
aða frí frá vinnu og hafði hug á að
fara til Noregs vegna þess að ég
tala norsku og landið er fallegt,“
segir Ailsa Eyvindson, vélaverk-
fræðingur, og leggur áherslu á að
tala íslensku, en hún er sjálf af
breskum uppruna. „Stephen, eða
Stefán eins og ég kalla hann nú,
hafði komið til Íslands og það
varð ofan á að sækja landið heim.
Aðalatriðið var að fara ekki til
enskumælandi lands og Ísland
var auk þess góður staður með
börnin í huga. Hjálmar W. Hann-
esson, sendiherra Íslands í Ott-
awa, var okkur innan handar og
leiðbeindi okkur hvernig við ætt-
um að fara að, en án hans að-
stoðar hefði hugsanlega ekkert
orðið af ferðinni.“
Leið vel í Eyjafirði
Stephen Eyvindson, jarðfræð-
ingur, er að læra arkitektúr og
stundaði fjarnám síðla veturs.
Hann er af íslensku bergi brotinn,
á ættir að rekja til Patreksfjarð-
ar, Norðurlands og Austfjarða, en
amma hans, Fanney Stefansson,
sem verður níræð í september,
býr í Winnipeg í Kanada. Sjálfur
býr hann með Ailsu, konu sinni, í
Deep River í Ontario, um 200 km
norðvestur af Ottawa, ásamt
börnunum þeirra tveimur, Björk
5 ára og Atla 7 ára.
Fjölskyldan kunni ekki orð í
íslensku við komuna en hún hef-
ur lagt rækt við málið með góð-
um árangri. „Við vildum upplifa
Ísland eins og Íslendingar upp-
lifa það,“ segir Ailsa. „Við vild-
um ekki koma sem venjulegir
ferðamenn heldur búa eins og
Íslendingar búa og reyna að
skilja hugsunarháttinn, en það
er ekki hægt nema skilja tungu-
málið og því höfum við legið í
bókunum og stundað íslensku-
námið.“
Stephen segir að mikilvægt
hafi verið að búa fjarri Reykja-
víkursvæðinu og í sveit þar sem
lítil eða engin enska væri töluð.
„Ég vildi helst vera í Eyjafirði,
ekki síst vegna skíðasvæðisins,
og Magnús Þórir Pétursson og
Kristín Guðmundsdóttir, vina-
fólk fjölskyldunnar, útvegaði
okkur húsnæði á Finnastöðum í
Eyjafirði.“ Ailsa bætir við að
þau hafi deilt húsi með konu frá
Hondúras og það hafi komið sér
vel því þau hafi orðið að tjá sig á
íslensku, en Stephen hafi sótt ís-
lenskunám í Menntasmiðjuna á
Akureyri.
Gott gönguskíðasvæði er í Deep
River en þau tóku með sér skíði
og snjóbretti og dásama skíðaað-
stöðuna í Eyjafirðinum. Síðasta
mánuðinn hafa þau ferðast um
landið og farið á ýmsa sögustaði
auk þess sem þau hafa heimsótt
slóðir forfeðra Stephens. „Það var
til dæmis mjög gaman að hitta
Emmu Kristjánsdóttur, vinkonu
ömmu og bónda í Efri-Tungu
skammt frá Patreksfirði, en hún
sagði okkur mikið um umhverfið,“
segir Stephen. Og greinilegt er að
börnunum leiðist ekki hérna. „Ég
vil ekki fara aftur til Kanada,“
segir Björk því til staðfestingar
og hælir sjónvarpsefninu. Atli
tekur í sama streng. „Ég vil eiga
heima á Íslandi.“ Spurður hvers
vegna stendur ekki á svarinu:
„Það er svo gaman að vera innan
um öll dýrin, kindurnar, kýrnar
og hestana.“ Móðirin segir að
Kanada bíði en hugsanlega komi
þau aftur eftir fimm ár.
Íslenskur dagur vikulega
Hjónin segja að gera megi ráð
fyrir að „íslenskt“ umhverfi verði
þeim hugleikið eftir Íslandsdvöl-
ina. Reyndar sé fimm tíma akstur
að heiman til Toronto þar sem
næsta Íslendingafélag sé, en þau
hafi gert ýmsar ráðstafanir til að
viðhalda málinu. „Við keyptum ís-
lenskar bækur og kvikmyndir
með íslensku tali og hugmyndin
er að hafa einn íslenskan dag á
viku þar sem við tölum bara ís-
lensku,“ segir Ailsa.
Fimm mánaða fríinu
best varið á Íslandi
Fyrir fimm mánuðum
kom kanadísk
fjölskylda til Íslands
með því markmiði
að læra málið og kynn-
ast landi og þjóð. Það
tókst og hún fer héðan
alsæl um mánaðamótin.
Morgunblaðið/Arnaldur
Stephen og Ailsa Eyvindson með börnunum Björk og Atla.
ÍSLENDINGAFÉLAGIÐ Í Seattle í Bandaríkjunum
gengst fyrir sælkerakvöldi í haust og er það liður í að efla
starfið, að sögn Gísla Ólafssonar, formanns félagsins og
skipaverkfræðings í borginni.
Íslendingafélag hefur verið starfrækt í Seattle síðan
1900 og reyna félagsmenn að gera ýmislegt saman sér til
skemmtunar, en að sögn Gísla eru um 600 til 800 manns í
félaginu og greiða nær 200 fjölskyldur svonefnt fjölskyldu-
árgjald. Í vor var golfmót haldið annað árið í röð og í haust
er sælkerakvöld á dagskrá í fyrsta sinn, en 17. júní hefur
verið sérstök hátíð í áratugi. Að þessu sinni var Ögn Kimb-
erley Magnússon fjallkona og fór hún með sjóferðabæn og
flutti ljóð á íslensku og ensku.
Gísli segir að hann hafi fengið þrjá unga menn, Árna
Magnússon, Bjarna Pál Ingason og Snæbjörn Jónasson, til
að skipuleggja sælkerakvöldið 25. október í þeim tilgangi
að ná til fleiri. Þetta sé liður í því að tengja saman ólíka
hópa og vonandi verði um árlegan viðburð að ræða. Starf-
emi félagsins sé annars blómleg. Árlega séu haldnir sex
fjölmennir viðburðir, þar sem þorrablótið sé hápunktur-
inn, og fréttabréf komi út sex sinnum á ári auk þess sem fé-
lagið haldi úti netsíðu. „Samkeppnin um fólkið, ekki síst
börnin, er mikil en við reynum að gera það vel sem við ger-
um og getum það vegna þess að margt mjög duglegt fólk
er alltaf tilbúið að vinna af miklum krafti fyrir félagið í
sjálfboðavinnu,“ segir Gísli.
Sælkerakvöld
í Seattle
Ögn Kimberley Magnússon, fjallkona í Seattle.
GERT er ráð fyrir 40.000 til 50.000
gestum á Íslendingadagshátíðinni í
Gimi í Kanada um næstu helgi, en
þetta er fjölmennasta hátíðin í
Manitoba ár hvert. Á meðal gesta
verða um 50 félagar úr Rótarí-
klúbbi Hafnarfjarðar og nokkrir ís-
lenskir listamenn auk heilbrigðis-
ráðherra.
Timothy Grant Arnason, forseti
Íslendingadagsnefndar, segir að
undirbúningur gangi samkvæmt
áætlun, en hátíðin stendur yfir 2. til
5. ágúst. Að venju koma nokkrir
listamenn frá Íslandi og má þar
nefna sönghóp sem sýnir söngleik-
inn um Gunnar á Hlíðarenda, og fé-
laga úr Harmonikkufélagi Reykja-
víkur auk þess sem Völuspá eftir
Þórarin Eldjárn verður á dagskrá,
en Jón Kristjánsson, heilbrigðisráð-
herra, flytur minni Kanada.
Í fyrra var haldin kvikmyndahá-
tíð í tengslum við sjálfa hátíðina og
verður sami háttur hafður á í ár, en
kvikmyndahátíðin hefst 31. júlí.
Janis Guðrún Johnson, formaður
kvikmyndahátíðarnefndar og öld-
ungadeildarþingmaður á kanadíska
þinginu, segir m.a. í sýningarskrá
að hátíðin sé einstök því hvergi
annars staðar séu sýndar myndir
frá svonefndum norðurhjararíkjum,
þ.e. Kanada, Bandaríkjunum, Ís-
landi, Noregi, Svíþjóð, Finnlandi,
Danmörku, Rússlandi og Græn-
landi. Framtíðin lofi góðu og mark-
miðið sé að geta boðið upp á kvik-
myndahátíð í hæsta gæðaflokki á
strönd sléttunnar, en stóru tjaldi er
komið upp á strönd Winnipegvatns
við Gimli og þar verða flestar
myndirnar sýndar.
Kvikmyndin K19: The
Widowmaker með Ingvari Sigurðs-
syni, var að hluta tekin upp á
Winnipegvatni í mars 2001 og verð-
ur hún sýnd á hátíðinni en hún var
frumsýnd fyrir skömmu. Fiasko,
Ungfrúin góða og húsið og Lalli
Johns koma frá Íslandi en á meðal
annarra mynda má nefna Rare
Birds, sem Sturla Gunnarsson leik-
stýrir, Black As Hell, Strong As
Death, Sweet As Love í leikstjórn
Caelums Vatnsdals og Sundance
2001 eftir Jón Einarsson Gústafs-
son, sem er jafnframt fram-
kvæmdastjóri kvikmyndahátíðar-
innar.
Ljósmynd/Jón Einarsson Gústafsson
Stóru kvikmyndatjaldi er komið upp á strönd Winnipegvatns.
Gert ráð
fyrir tugum
þúsunda gesta
Íslendingadagurinn í Gimli í Kanada
MEST sótta sumarhátíðin í Ed-
monton í Kanada hefur staðið yf-
ir undanfarna daga, en henni lýk-
ur í dag og er gert ráð fyrir að
gestir verði fleiri en 750.000 alla
dagana.
Hátíðin hófst 18. júlí og er talið
að um 185.000 manns hafi fylgst
með götusýningu fyrsta daginn,
en þá mættu liðlega 43.000
manns á hátíðina. Laugardaginn
fyrir viku voru gestir tæplega
91.000 en hafa yfirleitt verið um
80.000 til 82.000 á dag.
Eins og greint hefur verið frá
á þessum vettvangi verður sýn-
ingin að ári helguð Norðurlönd-
unum og er unnið að því að fá
þátttakendur frá Íslandi á hátíð-
ina. Walter Sopher, sem vinnur
að fjáröflun fyrir Norðurljós, seg-
ir að með góðri þátttöku frá Ís-
landi megi setja aðsóknarmet
fyrsta daginn og að því sé stefnt,
en metið er 81.128 gestir sem
komu árið 1978.
Fjöl-
menni á
Klondike-
dögum
Meðlimir í Íslendingafélaginu í Edmonton létu sitt ekki eftir liggja.