Morgunblaðið - 17.09.2002, Blaðsíða 35

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 17. SEPTEMBER 2002 35
Hún var mikil og góð húsmóðir.
Stóð og steikti meðan aðrir borðuðu
og allir fengu nýsteiktan fisk beint af
pönnunni, en síðan borðaði hún. Mér
eru einnig minnisstæðar þær dýrind-
is kökur, sem hún var ávallt með á
boðstólum.
Ég kynntist Leifu enn betur þegar
hún opnaði heimili sitt fyrir okkur
Bárði fyrir um 10 árum síðan þegar
við vorum að byggja húsið okkar. Þá
lánaði hún okkur herbergið sitt en
svaf sjálf í stofunni. Þessir mánuðir
voru lærdómsríkir fyrir mig og sát-
um við oft við eldhúsborðið og spjöll-
uðum. Hún var alltaf tilbúin að
spjalla og sagði mér margt um gömlu
góðu dagana á Hellissandi þegar
maðurinn hennar Tryggvi var á lífi,
en hún saknaði hans mikið. En nú
munu þau hittast á ný og munu þar
verða miklir fagnaðarfundir.
Sem ung stúlka átti Leifa gulan
silkikjól, sem hún skartaði og var
mjög glæsileg, en uppáhaldslitur
Leifu í gegnum tíðina var guli litur-
inn. Hún var falleg, lífsglöð og uppá-
tækjasöm og það var ekki langt í
sprellið og margt brallað en til upp-
vaxtaráranna hugsaði hún ávallt með
mikilli hlýju.
Hún kynnstist glæsilegum manni,
Tryggva Eðvarðsyni, og eignuðust
þau sex börn. Hún var heimavið með-
an börnin uxu úr grasi, en vann í
frystihúsinu þegar á þurfti að halda.
Hún tók alltaf ríflegt nesti til þess að
hún ætti eitthvað til að gefa þeim sem
voru svangir. Tryggvi féll frá 1979 og
þá flutti Leifa til Reykjavíkur og fór
að vinna á Naustinu og síðan á Land-
spítalanum. Á Landspítalanum var
hún í bítibúrinu og sinnti sjúkling-
unum með alúð og hlýju. Fannst
mörgum gott að hitta Leifu og fá gott
kaffi hjá henni, eins og fyrir vestan,
en fyrir vestan var alltaf heitt á könn-
unni og allir velkomnir. Ég heyrði
Leifu aldrei tala illa um nokkurn
mann þótt auðvitað hún hafi kynnst
alls konar fólki á lífsleiðinni. Henni
fannst gott að rífja upp jákvæðar og
góðar minningar.
Ég kveð þig, Leifa mín, með mikl-
um söknuði og hlýju.
Þín tengdadóttir
Sesselja Tómasdóttir.
og sannaði að hún gat klárað það verk
sem hún og pabbi hófu í uppeldi
barnanna.
Hún seldi húsið þeirra á Hellis-
sandi sem henni var svo kært, og
flutti búferlum til Reykjavíkur.
Móðir okkar studdi vel við okkur
öll og ekki síst sína yngstu dóttur,
sem hún studdi í gegnum alla hennar
skólagöngu.
Það var ekki sjálfgefið fyrir sex-
tuga konu að flytja sig um set til höf-
uðborgarinnar og gerast fyrirvinna
heimilisins.
Hún starfaði lengst af á Landspít-
alanum við Hringbraut og unni því
vel, þar sem það starf var mjög gef-
andi fyrir hana. Þar gat hún auðveld-
lega gefið alla sína umhyggju til
þeirra sem þurftu hennar með.
Mamma sagði alltaf: ég á svo góð
börn, við svöruðum því með að segja:
það er af því að við eigum svo góða
mömmu.
Við hugsum með miklu þakklæti til
starfsfólks Holtsbúðar í Garðabæ og
Landspítalans við Hringbraut fyrir
alla þá umhyggjusemi og nærgætni
við hana í veikindum hennar.
Við systkinin kveðjum ástkæra
móður okkar með miklum söknuði. Í
hjarta okkar eru þakkir fyrir allt það
sem hún gaf okkur.
Guðlaug Íris Tryggvadóttir,
Stefanía Agnes Tryggvadóttir,
Edda Ingibjörg Tryggvadóttir,
Steinunn Tryggvadóttir,
Bárður Hreinn Tryggvason,
Sigríður Tryggvadóttir.
Elsku Leifa mín, ég kveð þig með
söknuði og þakka fyrir árin sem ég
fékk að vera þér samferða. Þú gafst
mér nýjan skilning á tilveruna og það
hefur reynst mér mjög dýrmætt.
Ég kynnist Gunnleifu eða Leifu,
eins og hún var alltaf kölluð, þegar ég
fór að búa með syni hennar Bárði fyr-
ir u.þ.b. 20 árum. Hún var glæsileg
mannkostakona, með stórt hjarta,
hugsaði ávallt hlýtt til annarra og var
mjög góður hlustandi.
Ég hafði aldrei kynnst neinum,
sem var eins ánægður með börnin
sín. Hún gaf þeim dýrmætt veganesti
út í lífið, sem var óbilandi sjálfstraust
og hjartahlýja. Ég held að það sé sú
besta gjöf sem nokkur móðir getur
gefið börnum sínum. Mér fannst hún
alltaf vera að hugsa um aðra og þegar
hún var farin að stinga að mér aurum
fannst mér nóg um. En hún setti sig
ávallt í næsta sæti.
Allt frá fyrsta degi vinskapar
míns við mína kæru vinkonu Julie
og fjölskyldu hennar hafa hugljúfar
skýrskotanir til „Mum“ og „Nanna“
umvafið mig og eignað sér þýðing-
armikinn sess í hjarta mínu. Þú
varst einhver vingjarnlegasta per-
sóna sem ég hefi verið svo lánsöm
að kynnast á lífsleiðinni og áttir
óþrjótandi uppsprettu sjálfsfórnar,
hugsaðir alltaf um aðra fyrr en
sjálfa þig, oft á tíðum án þess að
hafa sjálfa þig í huga.
Væntumþykjan sem þú veittir
okkur var þögul og áreiðanleg og í
fullkomnu jafnvægi. Við vissum að
við gátum snúið okkur til þín hve-
nær sem var og þú varst alltaf til
staðar fyrir okkur. Tengsl þín við
Julie voru náin og ekkert sem kom-
ið getur í staðinn fyrir þau. Ég leit
á þig sem „fósturmóður“ mína því
þú varst móðir „fóstursystur“
minnar (fóstur-systur því við erum
svo nánar).
Sorg mín getur aldrei jafnast á
við þá sorg, sem þeir kenna sem
næstir þér stóðu, en huggun er
PATRICIA
INGHAM
✝ Patricia Inghamfæddist í Accr-
ington á Englandi 4.
júní 1935. Hún lést á
Landspítalanum í
Reykjavík 8. septem-
ber síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Phyllis Nerney og
Ambrose Clark. Al-
systur Patriciu eru
Francis Dobbs og tví-
burasystir hennar
Eileen Hutchinson.
Systurnar þrjár ólust
upp hjá móðursystur
sinni, Alice Nerney.
Patricia var gift John Ingham
þangað til 1981. Börn þeirra eru:
1) Julie Ann Ingham f. 5. sept.
1959. Börn hennar eru: Emma El-
ísabet, Aron Már og Ísak Gríms-
börn. 2) Simon John Ingham, f. 30.
des. 1964. Kvæntur Lili Ingham
og dóttir þeirra er Sherry.
Minningarathöfn um Patriciu
verður í Fossvogskapellu í dag og
hefst hún klukkan 10.30.
okkur í að vita þig í
kyrrð og friði. Rétt
eins og 12 ára dótt-
ursonur þinn sagði:
„Þessi heimur er eins
og stórt hótel og á
meðan við dveljumst
hérna eru allir að
reyna að fá betra her-
bergi. Ég veit að
Nanna hefir nú öðlast
betri gististað.“
Á þeim tuttugu ár-
um, sem þú hefir
heimsótt dóttur þína
hér á Íslandi, hefir þú
kynnst fjölda manns.
Það fólk hefir haft samband við mig
og látið í ljós eftirsjá og vænt-
umþykju sína á þér og það væri
ekki rétt af mér að kveðja þig án
þess að geta þess að þær tilfinn-
ingar og kenndir eru okkur öllum
sameiginlegar.
Manassa Qarni.
Þegar Pat lagði af stað til Íslands
í lok ágúst vissi hún að hún ætti
langa ferð fyrir höndum en ekki svo
langa sem nú er ljóst að orðin er.
Dvöl hennar lauk með sviplegum
hætti, svo skyndilega að við sem
eftir stöndum erum ráðvillt og
ringluð.
Þegar sorgin knýr að dyrum svo
óvænt, án fyrirvara, þá virðist hún
svo vægðarlaus og þeir sem hún
hellist yfir svo varnarlausir. Enginn
tími til að undirbúa sig, enginn tími
til að kveðja. Þá er erfitt að muna
eða trúa orðum heimspekingsins að
„sorgin fljúgi á vængjum morguns-
ins og að úr hjarta myrkursins
komi ljósið“.
Pat lést af slysförum hér á Ís-
landi. Hún var hér í heimsókn eins
og svo oft áður. Ekki af sérstakri
ást á Íslandi heldur vegna ástar
sinnar á dóttur sinni sem hafði valið
sér hér búsetu fyrir hartnær tveim-
ur áratugum og vegna ástar á
barnabörnum sínum þremur. Á
þessum tæpu tuttugu árum var hún
tíður gestur á Íslandi, sérstaklega
eftir að börnin fæddust og Julie,
dóttir hennar, stofnaði skólann
sinn. Því Pat var þannig gerð að
hún vildi hjálpa. Og þvílíkur dugn-
aðarforkur sem hún var, fallegt
heimili Julie varð ennþá fallegra,
hún þreif af einstökum krafti, lakk-
aði glugga, setti upp hillur, saumaði
gardínur, gerði garðinn kláran og
svo mætti lengi telja. En ef maður
leit inn í heimsókn á Bergstaða-
strætinu var alltaf tími til að setjast
niður og ræða málin.
En aðallega var hún ástrík og
umhyggjusöm amma barnabörnum
sínum. „Ströng en góð,“ eins og
eldri sonur okkar orðaði það. „Hún
elskaði Aron, Ísak og Emmu“ voru
tilmæli yngri sonar okkar í umræðu
um sviplegt fráfall Pat og hvaða
minningar við ættum um hana. Hún
hélt fast í breskar uppeldisaðferðir
og fannst allt það frjálsræði sem ís-
lensk börn fá ekki vera til fyr-
irmyndar.
Missir þeirra og Julie er mikill.
Með Pat er fallin frá kona sem vildi
öllum vel og setti oftar en ekki
hagsmuni annarra framar sínum.
Orð Páls postula um kærleikann
lýsa hennar eiginleikum vel:
Kærleikurinn er langlyndur, hann er
góðviljaður.
Kærleikurinn öfundar ekki.
Kærleikurinn er ekki raupsamur, hreykir
sér ekki upp.
Hann hegðar sér ekki ósæmilega, leitar
ekki síns eigin.
Hann reiðist ekki, er ekki langrækinn.
Hann gleðst ekki yfir óréttvísinni, en
samgleðst sannleikanum.
Hann breiðir yfir allt, trúir öllu, vonar
allt, umber allt.
Guð styrki Julie, Emmu, Aron,
Ísak og fjölskyldu þeirra nær og
fjær á þessari sorgarstundu.
Rán Tryggvadóttir,
Nick Hannigan, Nikulás
Ari og Klemens.
 Fleiri minningargreinar
um Gunnleifu Bárðardóttur bíða
birtingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett. Sé
handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Senda má greinar til blaðsins
í bréfsíma 569 1115, eða á netfang þess (minning@mbl.is). Nauðsynlegt er, að símanúmer höf-
undar/sendanda fylgi. Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli
að lengd greina fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða
2.200slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Sími 562 0200
Erfisdrykkjur
við Nýbýlaveg, Kópavogi
Minningarkort
Krabbameinsfélagsins
540 1990
krabb.is/minning
6

 0




0

 ( 
 
#  
  

   # '
  
 
  '  
 ' ;.0+%
97
8

+$($3$!

,*-  23$ DD 5
**-4$65 !$2 
,$ +4$ "# $

4$2!$+5 !$2 

%#$ $'5 !$2 

!2$( !$2$"# $
 *" / *"  "

 !$  !$2$"# $
+4$5 $ 

!2!$ !$2$"# $
+ $ &%$* 1 

,$  !$2 
$; $ "# $

$!   !$2 
!2$(+4$ "# $

115  "# $

     -$-4$ -$-$-4$5
>'



#  $($ 

 
 # '   
 
  '
 
' 7/7 1$ *!1 $2

( @

 5
"!

 0


 

 7

  +

 
 
)

,

 %#$3**!$7 * 

 !$2!$!$7 * 

117 * "# $
+ $ $!2# 

 -4$ 7 * "# $
 4&&!-4$ 5
* + 


 
 

 
 



 


6;+
*: $

+* 3#*!&G

 




  ,
 )

 
 
 
 



 =    


  ? 





     2 
>
  


 $
    /

)



 %!$2!$; $ "# $

; $ $$ 

   $$ "# $

!2$( $$ "# $
# +5! 

 $2!$#* 5
* + 

 
 




 



'. J;5'. J

#*** 4!>>

 

   

 


 @     
' " *&H "# $

 $(*&H "# $
%$ **# * 

.!K "$ $<*&H "# $

3 + *&H 
!2$2!$.1 "# $

#3 !*&H "# $

$$!$*&H 
,$ 5 !$2$"# $

)**
$*&H 

  "-4$
-$-4$
 -$-$-$5