Morgunblaðið - 17.09.2002, Qupperneq 40

40 ÞRIÐJUDAGUR 17. SEPTEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ






 


   

  !  "

#!  
$ 

 %
& " ' "

($) (*
 

BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
FYRIR rúmum þremur árum dó
gamla góða Phillips-sjónvarpið mitt.
Fjölskyldan var harmi slegin þar
sem þessi gamli meðlimur hennar
var allur. Hófst þá nýr kafli í sögu
fjölskyldunnar, hún fór nú af stað að
leita að nýju tæki. Leitað var ráða
hjá ýmsum fræðingum á þessu sviði
og ekki stóð á ráðleggingunum.
Þetta tæki er betra en hitt og þetta
tæki er með svona hátölurum sem
hin eru ekki með. Nú var úr vöndu að
ráða fyrir leikmenn eins og mig og
mína fjölskyldu. Hægt og örugglega
sigldum við í gegnum þennan frum-
skóg af sjónvarpstækjum eftir mikið
ráp á milli verslana. Einhver sölu-
maðurinn sagði nefnilega að Sony
væri langbest, eða a.m.k. mjög vand-
að, með svona hátölurum sem hin
væru ekki með og síðast en ekki síst
ábyrgð á myndlampa í þrjú ár.
„Vá.“ Fjölskyldan steinlá fyrir
þessu, þarna var kominn verðugur
arftaki gamla góða philipssins sem
hafði þjónað fjölskyldunni svo vel og
svo lengi, þó svo að hann hefði ekki
haft svona eða hinsegin hátalara.
Fjölskyldan tók ákvörðun, reiddi
fram þó nokkuð háa upphæð og fjár-
festi í Sony-sjónvarpi. Þvílík ham-
ingja með svona líka flotta hátalara
en ekki eins lélega og í hinum tækj-
unum. Síðast en ekki síst mjög vand-
aðan myndlampa, þriggja ára
ábyrgð og allt.
Allt gekk eins og í sögu og fjöl-
skyldan átti margar skemmtilegar
stundir fyrir framan nýja Sony-tæk-
ið sitt. En ekki nógu margar. Á öðru
ári bilaði Sony-tækið. Þetta fannst
fjölskyldunni skrítið, tæp tvö ár og
tækið bilað. Farið var með það á
verkstæðið Són, toppverkstæði og
góð þjónusta. Þeir löguðu tækið en
sögðu jafnframt að það gæti verið
galli á myndlampa, en ég ætti að fara
með það heim og prufa það.
Allt gekk vel í rúma ellefu mánuði
en þá kom reiðarslagið; Sony bilaði
aftur og aftur var farið niður í Són í
viðgerð en í þetta sinn dæmdu þeir
tækið úr leik. Þrátt fyrir svona hátal-
ara og svona myndlampa en ekki
hinsegin eins og í gamla phillips var
það dáið, sorglegt en satt.
Strákarnir í Són bentu mér á að
tala við Hallgrím verslunarstjóra í
Japis, nú ACO-Tæknivali, sem ég
gerði. Hallgrímur tók vel á móti mér.
Hann kynnti sér mitt mál og bað mig
að hafa samband síðar sem ég og
gerði. Þá byrjaði hann á því að gera
mér tilboð, þar sem tækninni hafði
fleygt svo mikið fram og öll sjónvörp
í dag væru með svona hátalara en
ekki hinsegin, og líka svona mynd-
lampa en ekki hinsegin, þar af leið-
andi meiri „gæði“. Gæði, hugsaði ég.
En eins og hann sagði eru „gæði“ af-
stætt hugtak í þessum efnum, alveg
rétt hjá honum. Þegar Hallgrímur
var búinn að telja upp kosti nýju
Sony-tækjanna bauð hann mér 30%
afslátt af nýju Sony-tæki sem kostar
nálægt 100 þúsund krónum að mig
minnir.
Ég sætti mig ekki við það og hafði
samband við framkvæmdastjórann
hjá ACO-Tæknivali, Magnús Norð-
dal. Hann kynnti sér málið og vísaði
síðan aftur á Hallgrím verslunar-
stjóra. Þar stendur fyrra tilboð enn,
30% afsláttur af nýju tæki. Þetta er
sjálfsagt mög gott tilboð, því tískan
breytist hratt og hver vill ekki fylgj-
ast með tískunni, en að borga 70–100
þús. krónur á þriggja ára fresti, bara
fyrir sjónvarp, er svolítið mikið, að
minnsta kosti ef það heitir Sony.
ÞORSTEINN I.
KRISTJÁNSSON,
Hringbraut 29, Hafnarfirði.
Vill einhver kaupa
Sony-sjónvarp?
Frá Þorsteini I. Kristjánssyni:
FÁIR höfðu trú á því uppátæki fyrir
aldarfjórðungi að efna til ferjusigl-
inga milli Íslands og Norðurlanda um
Færeyjar. En svo vel hefur gengið að
næsta vor hefjast siglingar á þessari
leið á farkosti sem sumir myndu kalla
risastórt lúxusfley. Vonandi verður
árangur í samræmi við áræðið.
Stórhugur er smitandi og nú hefur
einhverjum dottið í hug að svipað
mætti gera vestur yfir Atlantshafið.
Leiðin er lengri og gæti orðið torsótt-
ari á ísárum, en Veðurstofan er sem
óðast að afskrifa þau. Talað er um að
hafa viðkomu á Grænlandi á leiðinni
til St. Johńs á Nýfundnalandi. Nefnt
hefur verið að ferðin fram og til baka
frá Íslandi gæti tekið 10-12 daga.
Ef hraði skipsins leyfði, og við-
komuhöfnin hér yrði Þorlákshöfn,
mætti hugsa sér að einnig yrði siglt
til Ullapool á norðvesturströnd Skot-
lands, en þar er einn fegursti fjörður
landsins og er þá mikið sagt. Hver
ferð fram og til baka tæki þá hálfan
mánuð.
Leiðin milli þessara áfangastaða er
vissulega lengri en í venjulegum
ferjusiglingum, en bent hefur verið á
að um sérstakar aðstæður sé að
ræða. Reglulegir flutningar með far-
þega yfir Atlantshafið munu varla
þekkjast lengur, en margir vilja helst
ekki fljúga og sumir alls ekki. Þá gæti
mörgum þótt norðurleiðin forvitnileg
og ævintýri að sigla í kjölfar víking-
anna.
Ekki myndi þetta henta öðrum en
þeim sem hefðu rúman tíma til ferða-
laga og væru tilbúnir til að aka langar
vegalengdir, en af þeim 300 milljón-
um sem búa í Norður-Ameríku
þyrftu ekki margir að hafa áhuga til
þess að fylla rúmgóðan farkost ár eft-
ir ár.
Í öllu falli er ómaksins vert að
skoða málið, en framkvæmd hlyti að
byggjast á ríflegri þátttöku aðila
beggja vegna Atlantshafsins. Án
tiltrúar þeirra væri ekkert vit í að
fara af stað.
En hvað ætti að gera við skipið á
veturna? Nörröna mun þá sigla með
vörugáma og einhverja farþega milli
Þórshafnar og Danmerkur, en óvíst
hvort eitthvað samsvarandi hentaði
vesturfaraskipinu. Þó mun nú vera
áhugi á farþegaflutningum sjóleiðis
milli Íslands og Evrópu allt árið.
VALDIMAR KRISTINSSON,
Kirkjusandi 1, Reykjavík.
Önnur farþegaferja
Frá Valdimari Kristinssyni: