Morgunblaðið - 23.04.2003, Blaðsíða 43

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 23. APRÍL 2003 43
Ég fór með honum að skoða
albúmin og vildi leyfa honum velja
sér mynd. En þá sagði hann við mig:
„Mamma, mér er alveg sama hvernig
myndin er, hún amma var alltaf svo
sæt og góð, ég bara sakna hennar svo
mikið.“
Hann var svo lánsamur að fá lengri
tíma með þér en Rut litla systir hans,
en hún fékk líka yndislega tíma með
þér. Þú varst svo ánægð með þau og
þér fannst þau vera svo skýr og þau
hlytu að vera fallegustu börn sem til
væru.
Þetta lýsir ykkur Sigga, þið hafið
alltaf séð það besta í öllum.
Elsku Fríða, við skulum passa
Sigga afa vel fyrir þig og reyna að
hjálpa honum á þessum erfiðu tímum
hjá honum og okkur öllum.
Guð geymi þig.
Þín
Sonja.
Elsku Fríða. Ég kynntist þér fyrir
fjórum árum þegar ég kom inn í fjöl-
skylduna. Þó þetta sé ekki langur
tími, þá var þetta yndislegur tími.
Það var svo gaman að koma til ykkar
í Boðahleinina, þá var sko ekki hlust-
að á mann ef maður sagði nei við
kræsingunum. Fyrr en varði var
borðið orðið þakið kræsingum og
kakómalt eða kókglas komið fyrir
framan mann. Vegna þessa varstu
einstök.
„Þegar þú ert sorgmæddur, skoð-
aðu þá hug þinn og þú munt sjá að þú
grætur vegna þess sem var gleði þín.“
– Khalil Gibran
Þetta hefur verið erfiður tími síðan
þú fórst. Þín er sárt saknað.
Sunna.
Vorið er vekjandi máttur
og vaxtarins uppsprettulind,
það heillar sem hörpusláttur
og himinsins fegursta mynd.
(Ásmundur Matthíasson.)
Þegar við kveðjum kæra móður-
systur okkar Málfríði þá verða orð
svo sannarlega fánýt, en það rifjast
upp góðar minningar og það bregður
fyrir litríkum myndum í hugum okk-
ar. Málfríður hafði flest það til að
bera í fari sínu sem prýða má góða
konu. Hún var hlédræg og hafði sig
lítt í frammi en var alltaf tilbúin að
rétta vinum sínum hjálparhönd. Það
höfum við systurnar svo sannarlega
reynt. Málfríður var alin upp í stórum
systkinahópi en þau voru tólf systk-
inin, þar af voru systurnar fimm og er
Málfríður þeirra síðust að kveðja.
Þrír af hennar bræðrum eru eftirlif-
andi.
Þau hjón Málfríður og Sigurður
ættleiddu systur okkar Rut og fór
hún viku gömul til þeirra þar sem þau
bjuggu í Vestmannaeyjum. Þau hjón
fluttu sig til Hafnarfjarðar fyrir sex
árum til að geta verið nær dóttur
sinni og barnabörnum, sem hún var
mjög stolt af og gaf þeim alla sína
hjartahlýju. Önnur okkar systra fór
oft og dvaldi sumarlangt hjá þeim
hjónum í Vestmannaeyjum og einu
sinni framlengdi hún vistina yfir vet-
urinn og stundaði þar skóla. Þau
hjón, Málfríður og Sigurður, lögðu á
það mikla áherslu að Rut kynntist
systkinum sínum vel. Dvöldu mörg
systkinabörn Málfríðar hjá þeim á
sumrin og sýndi það þeirra væntum-
þykju. Það var kærkomið að taka á
móti þeim hjónum þegar gosið í Eyj-
um var og geta þannig endurgoldið
þeirra vinsemd. Málfríður var mikil
listakona og handlagin og eigum við
systur marga fallega muni eftir hana,
en hún gerði alltaf eins fyrir okkur
þrjár systurnar. Eins hafði hún mik-
inn áhuga á garðrækt eins og garð-
urinn þeirra í Vestmannaeyjum bar
vitni um. Við erum fullvissar um að
Málfríði verði endurgoldin öll sú
væntumþykja sem hún gaf öðrum.
Full þakklætis fyrir gengnar
stundir biðjum við henni Guðs bless-
unar í nýjum heimkynnum og biðjum
Guð að styrkja Sigurð, Rut og hennar
fjölskyldu.
Áslaug og Steinunn
Bjarnadætur.
✝ Kjartan Markús-son fæddist á
Eyrarbakka 29. maí
1921. Hann lést á Sól-
vangi fimmtudaginn
10. apríl síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Þuríður Pálsdóttir
og Markús Jónsson.
Systkini Kjartans
eru Gunnar, f. 1918,
Jóna, f. 1923, og fóst-
urbróðir hans Helgi
R. Maríasson, f. 1939.
Þau eru öll látin.
Hinn 25 nóvember
1944 kvæntist Kjartan eftirlifandi
konu sinni Guðrúnu Guðmunds-
dóttur, f. 1. maí 1923. Foreldrar
hennar voru Guðmundur Illuga-
son og Halla Markúsdóttir. Kjart-
an og Guðrún eignuðust fjögur
börn. Þau eru: 1) Hrefna, f. 1947,
maki Marteinn Sverrisson, þau
eiga þrjú börn. 2) Markús Þór, f.
1951, d. 1960. 3) Guðmundur Hall-
ur, f. 1957, maki Bente Kjartans-
son, þau eiga tvö börn. 4) Kolbrún
Erla, f. 1967, maki Auðunn
Hjaltason, þau eiga
tvö börn.
Kjartan flutti eins
árs til Vestmanna-
eyja með foreldrum
sínum. Faðir hans dó
þegar hann var
tveggja ára. Móðir
hans flutti síðan til
Hafnarfjarðar þegar
hann var 12 ára og
bjó hann þar lengst
af síðan.
Kjartan lauk námi
í málmsteypu og vél-
virkjun og vann í 25
ár í vélsmiðju Hafnarfjarðar og
síðan í 19 ár hjá ÍSAL.
Aðaláhugamál Kjartans voru
íþróttir og bridge. Hann var lengi
í stjórn FH og formaður um tíma
og var gerður að heiðursfélaga
1994. Hann sat einnig í stjórn
Íþróttabandalags Hafnarfjarðar
um tíma.
Útför Kjartans Markússonar
verður gerð frá Hafnarfjarðar-
kirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
Kjartan Markússon vinur og vinnu-
félagi til margra ára er látinn eftir
erfið veikindi liðlega áttræður. Kjart-
an var búinn að skila drjúgu og góðu
ævistarfi. Okkar kynni hófust er ég
hóf nám í vélvirkjun í Vélsmiðju
Hafnarfjarðar 1965 og byrjaði á mín-
um fyrsta degi að vinna með Kjartani
og er mér mjög minnisstætt að hann
hvatti mig til að fylgjast með á hvern
hátt þeir reyndari ynnu er ég aðstoð-
aði þá. Mitt starf fyrstu dagana var að
snúa rörum er hann var að sjóða og ég
þurfti að fylgjast vel með því. Ég varð
að snúa rörinu á þeim hraða sem hann
sauð, ekki hraðar og ekki hægar.
Þetta virðist ekki snúið en að ná rétt-
um takti, það var málið, og eftir á að
hyggja held ég að þessi skólun hjá
Kjartani hafi verið mér dýrmætari en
ætla mætti því ef maður nær réttum
takti með samstarfsfólki og samferða-
fólki er von til þess að fólk verði sam-
stiga á lífsleiðinni.
Í vélsmiðjunni vann ég í sjö ár og á
þeim tíma hnýttust vináttubönd
sterkari hnútum því þar var góður
hópur úrvals fagmanna og frábærra
félaga og á skemmtunum starfs-
manna og í sumarferðum kynntumst
við svo mökunum og þannig komst á
vinátta sem varað hefur æ síðan.
Árið 1972 urðu mikil umskipti er
við nokkrir starfsmenn Vélsmiðjunn-
ar hættum þar og réðum okkur til
starfa hjá ÍSAL. Auk okkar Kjartans
fóru einnig miklir og góðir félagar
okkar þeir Árni Guðjónsson, Gísli
Sumarliðason, Magnús Sigbjörnsson
og Jóhann Gunnarsson og er ekki að
orðlengja það að við héldum hópinn
þar og sátum saman í matar- og kaffi-
tímum og fengum strax orð á okkur
fyrir að vera sérstök klíka og fengum
ýmis nöfn en það skipti ekki máli, því
að baki var langt samstarf og góð vin-
átta sem haldið hefur þrátt fyrir ald-
ursmun. Síðar var Tumi tekinn inn í
hópinn.
Vináttunni hefur verið haldið við
með sameiginlegum ferðum, m.a. í
sumarbústaði ásamt konum okkar og
einnig skapaðist mikil og góð vinátta
milli þeirra sem meðal annars er lýst
með því að þær hittast reglulega í
bókaklúbbi sem þær stofnuðu.
Ekki er hægt að minnast Kjartans
án þess að nefna Dúnu hans yndislegu
konu sem staðið hefur við hlið hans
alla tíð og hjúkrað honum í veikindum
hans hin síðari ár.
Á yngri árum var Kjartan mikill
keppnismaður í íþróttum og var fé-
lagið hans FH og eftir að iðkun lauk
tóku við félagstörf fyrir félagið og
sinnti hann þar miklu starfi og var
formaður um tíma, einnig var Kjartan
liðtækur bridge-spilari og keppti oft
hjá ÍSAL og einnig fyrir fyrirtækið.
Kjartan var vel liðinn af vinnu-
félögum sínum og þótti góður fag-
maður og góður félagi sem var annt
um afkomu og kjaramál stéttar sinn-
ar og studdi vel við þá er fóru með þau
mál, ekki síður með aðhaldi en hvatn-
ingu sem ég þakka nú.
Að baki Kjartans var góð fjölskylda
góð eiginkona, börn, tengdabörn og
barnabörn sem syrgja og þakka fyrir
liðna tíð.
Ég fyrir mína hönd, konu minnar og
félaga og maka þakka fyrir samstarfið,
vináttuna og samfylgdina í mörg ár og
vottum við Dúnu, börnum og fjölskyld-
um, okkar dýpstu samúð. Við minn-
umst Kjartans með virðingu og þökk.
Gylfi Ingvarsson.
Það var árið 1933 að ekkja austan
úr sveitum fluttist til Hafnarfjarðar
með syni sína, þar sem sá eldri skyldi
stunda nám við Flensborgarskólann.
Fjölskyldan settist að á Austurgöt-
unni og festi þar rætur. Yngri son-
urinn aðlagaðist fljótt umhverfinu,
hann sótti leiki unglinganna í hverf-
inu, leikvöllurinn var Lækurinn,
skólamölin og gamla leikfimihúsið.
Þarna voru líka FH-ingarnir við æf-
ingar undir stjórn Hallsteins Hinriks-
sonar leikfimikennara.
Þessi ungi drengur var Kjartan
Markússon, vel gerður og prúður pilt-
ur og hann varð snemma einn af
sterku hlekkjunum í þeirri keðju sem
gerði FH að því stórveldi í íþróttum,
sem það er enn þann dag í dag.
Kjartan var virkur og liðtækur í öll-
um þeim íþróttagreinum sem FH
hafði á stefnuskrá sinni. Fyrst var
hann í sýningarflokki Hallsteins í fim-
leikum og einnig í frjálsum íþróttum,
sérstaklega í stangarstökki, sem var
sérgrein Hallsteins. Fjölmargir ungir
drengir iðkuðu þessa spennandi grein
enda hafði verið útbúin sérstök að-
staða á skólamölinni fyrir stangar-
stökkvarana.
Aðalkeppnisgreinar Kjartans voru
hins vegar handknattleikur og knatt-
spyrna og var hann í fyrstu meistara-
flokkum FH í þessum greinum. Þar
lék hann sem fastur leikmaður frá
1939–1954. Þá voru að koma fram á
sjónarsviðið yngri leikmenn sem
Kjartan gat treyst fyrir framtíð fé-
lagsins á þessum sviðum.
Árið 1955 urðu ákveðin tímamót í
þessum íþróttagreinum í Hafnarfirði,
en þá upphófst gullaldartímabil FH í
handboltanum og Albert Guðmunds-
son kom í bæinn til að þjálfa knatt-
spyrnumennina.
Á þessum tíma snýr Kjartan sér
aðallega að félagsmálum í FH. Hann
var reyndar fyrst kjörinn í stjórn FH
1947 og starfaði þar samfellt til 1960,
þar af sem formaður 1954–1960. Auk
þess sat hann í stjórn ÍBH í nokkur ár
auk margra annarra starfa fyrir FH.
Kjartan var kjörinn í fulltrúaráð
FH árið 1975 og starfaði þar allt fram
til síðasta dags. Hann var sæmdur öll-
um heiðursmerkjum FH og var síðast
gerður að heiðursfélaga 1994 á 65 ára
afmæli félagsins.
Kjartan fylgdist alltaf mjög vel
með framgangi FH, íþróttalega sem
félagslega, sótti leiki og fundi meðan
heilsan leyfði.
FH-ingar kveðja nú vin sinn og
heiðursfélaga, mann sem var einn af
traustustu stoðum félagsins, mann
sem þekkti félagið frá grunni og tók
þátt í starfi þess á öllum sviðum. Eig-
inkonu hans, Guðrúnu Guðmunds-
dóttur (Dúnu), og öllum afkomendum
og ættingjum sendum við okkar inni-
legustu samúðarkveðjur.
Fimleikafélag Hafnarfjarðar,
Ingvar Viktorsson.
KJARTAN
MARKÚSSON
Ástkær móðir okkar og tengdamóðir,
KRISTÍN SIGURÐARDÓTTIR,
Hjallabraut 33,
lést að morgni þriðjudagsins 22. apríl á
St. Jósefsspítala í Hafnarfirði.
Sigurður Þór Garðarsson,
Grétar Már Garðarsson, Soffía Karlsdóttir,
Kristinn Garðarsson, María Sigurðardóttir,
Særún Garðarsdóttir, Magnús Jóhannsson.
Ástkær eiginmaður minn,
BJÖRN ÞORGEIRSSON,
Sólvallagötu 3,
Reykjavík,
andaðist á Droplaugarstöðum laugardaginn
19. apríl.
Fyrir hönd aðstandenda,
Ragnhildur Erlendsdóttir.
Faðir minn, bróðir okkar og uppeldisbróðir,
GUÐMUNDUR HANNESSON,
Hringbraut 50,
Reykjavík,
lést á elliheimilinu Grund föstudaginn 11. apríl.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins
látna.
Valgerður Guðmundsdóttir,
Engilbert Hannesson,
Jóna María Hannesdóttir,
Ásta Valdemarsdóttir.
Móðir okkar,
SESSELJA S. SIGURÐARDÓTTIR
frá Seljatungu,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Ljósheimum,
Selfossi, sunnudaginn 20. apríl.
Jarðarförin fer fram frá Selfosskirkju laugar-
daginn 26. apríl kl. 11.00.
Einar Páll Vigfússon,
Sigurður Vigfússon,
Ingibjörg Vigfúsdóttir
og fjölskyldur þeirra.
LÚÐVÍK JÓNASSON
frá Húsavík,
lést laugardaginn 5. apríl.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins
látna.
Þorgeir, Jónas, Ómar og fjölskyldur.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
JÓHANNA MARGRÉT VETURLIÐADÓTTIR,
Kirkjuvegi 11,
Keflavík,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja fimmtu-
daginn 17. apríl.
Jarðarförin fer fram frá Keflavíkurkirkju föstu-
daginn 25. apríl kl. 14.
Óli Baldur Bjarnason, Gunnþórunn Gunnarsdóttir,
Kjartan Bjarni Bjarnason, Hrefna Björg Guðmundsdóttir
og ömmubörnin.
 Fleiri minningargreinar um Mál-
fríði Jóhönnu Matthíasdóttur bíða
birtingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga.