Morgunblaðið - 03.09.2003, Blaðsíða 33

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 3. SEPTEMBER 2003 33
um systur því mömmur okkar klæddu
okkur oft eins, mér þótti alltaf jafn
vænt um að heyra það. Mér fannst ég
alltaf eiga smá í þér því þú varst svo
lítil og smá og við vorum svo nánar að
ég mun alltaf vera þakklát fyrir að fá
tækifæri að kynnast þér. Ég mun
aldrei gleyma því, takk elsku litla
frænka mín. Síðan byrjuðu erfiðleik-
arnir hjá þér, mamma þín Gurra, lést
eftir langa baráttu við veikindi sín.
Hún stóð sig einsog hetja í baráttu
sinni, síðan liðu níu mánuðir þá feng-
um við þær sorglegu fréttir að pabbi
þinn, Robbi einsog hann var alltaf
kallaður, væri látinn vegna heilablóð-
falls, og þú litla frænka mín varst ekki
nema 12 ára gömul og skilningur þinn
á lífinu, sorginni og tilganginum á líf-
inu var örugglega ekki ýkja mikill þá.
Ég tel að þú hafir aldrei sætt þig við
það að Guð hafi tekið báða foreldra
þína og skilið ykkur systkinin eftir.
Hvað átti litla dekurrófan með engla-
hárið að gera? Þá hófst einsog ég
sagði löng og erfið ganga hjá þér að
finna fótfestu, öryggi og finna tilgang
í lífinu. Þú náðir ekki að finna þig al-
mennilega í lífinu einsog við vitum
flest okkar. Það er erfitt að skilja
hvers vegna litla frænka mín þurfti að
yfirgefa lífið svona snemma og mér
finnst erfiðast að sætta mig við það
þegar svo fer sem fer að margar
áleitnar spurningar sækja á huga
minn og sál. En vegir Guðs eru órann-
sakanlegir og auðmjúk og við verðum
að hlýða Honum.
Þín frænka,
Laufey Garðarsdóttir.
Elsku Birgitta, það voru sárar
fréttir sem við fengum á þriðjudags-
morgun, 26. ágúst. Fréttir sem engin
okkar getur ennþá trúað, en þetta er
nokkuð sem við fáum ekki breytt.
Við sitjum hér allar saman og rifj-
um upp gömlu góðu tímana í Eyjum,
sem standa upp úr þegar við hugsum
til baka. Hver og ein okkar á margar
og góðar minningar um þig sem við
munum aldrei gleyma. Það sem kom
sterkast fram í minningunni hjá okk-
ur öllum var þinn skemmtilegi, smit-
andi hlátur, þitt hreinskilna ljúfa
hjarta, hvernig þú tókst öllum opnum
örmum og vildir aldrei neinum illt.
Þrátt fyrir stutta og erfiða ævi vitum
við að þú ert komin í öruggar hendur
til foreldra þinna og vitum að þér líður
vel. Þótt við hefðum viljað fleiri stund-
ir með þér viljum við þakka fyrir að
hafa kynnst þér. Við elskum þig allar
af öllu hjarta.
Elsku fjölskylda og aðstandendur,
við vottum ykkur okkar dýpstu sam-
úð.
Íris, Hind, Vigdís,
Hafdís, Guðrún Helga,
Svava, Eva Þórunn, Anna
Fjóla og Brynja Dröfn.
Það var mikil sorg í hjarta mér þeg-
ar ég fékk símtal og mér var sagt að
Birgitta vinkona mín væri farin frá
okkur svona ung og ljúf stelpa eins og
hún var. Á þeirri stundu flugu minn-
ingar í gegnum huga minn frá því
þegar við hittumst fyrst á Tálknafirði
árið 1996. Þá brölluðum við margt
saman og vinátta okkar var mjög
sterk í nokkur ár á eftir, en svo fjar-
lægðumst við hvor aðra, en héldum
samt alltaf einhverju sambandi og
hún átti alltaf sitt hólf í hjarta mínu.
Elsku Birgitta, þú varst alltaf eins
og litla systir mín því þú varst eitt-
hvað svo lítil í þér og kannski ekki
óeðlilegt þar sem þú misstir foreldra
þína á unga aldri og ég held að þú sért
örugglega hjá þeim núna.
Ég leita orða, leita nær og fjær,
ljóð að flytja þér á mildum tónum,
þér, sem skuggi dauðans fölva fær
og fram á veginn horfir döprum sjónum.
Handan við sorg og harmköld veðraský
himinn er blár, svo tær og fagur.
Sólin mun aftur brosa björt og hlý,
brátt fer að skína vonadagur.
(Hjálmar Jónsson.)
Ég sendi fjölskyldu Birgittu mínar
innilegustu samúðarkveðjur við frá-
fall þessarar yndislegu stelpu.
Hulda Sím.,
Tálknafirði.
✝ Ágústa Sigurðar-dóttir Ringsted
fæddist í Stykkis-
hólmi 3. ágúst 1925.
Hún lést á Fjórð-
ungssjúkrahúsinu á
Akureyri 27. ágúst
síðastliðinn. Foreldr-
ar hennar eru Sig-
urður Magnússon,
bóndi á Kársstöðum í
Helgafellssveit og
síðar hreppstjóri í
Stykkishólmi, f. 20.
apríl 1880 á Ísafirði,
d. 7. maí 1984, og
Ingibjörg Daðadótt-
ir, f. 19. maí 1884 á Dröngum á
Snæfellsnesi, d. 30. desember
1987. Systur Ágústu eru María, f.
20. september 1909, d. 20. apríl
1977, Aðalheiður, f. 10. júlí 1912,
Guðbjörg, f. 16. ágúst 1914, og Jó-
fríður, f. 13. desember 1916, d. 28.
mars 1943.
Hinn 28. september 1946 giftist
Ágústa Baldvini Ringsted, tann-
lækni á Akureyri, f. 23. október
1914, d. 27. desember 1988. For-
eldrar hans eru Sigurður Gísli Jó-
hannsson Ringsted, útgerðarmað-
ur og skipstjóri í Sigtúnum í
Höfðahverfi, f. 1. janúar 1880, d.
30. nóvember 1950, og Guðríður
Gunnarsdóttir, f. 6. september
1881, d. 9. janúar 1967. Börn
Ágústu og Baldvins eru: 1) Gunn-
ur, f. 12. febrúar 1947, maki
Heimir Kristinsson f. 22. júní
1940, börn hennar og fyrri manns
hennar Sigurðar Helga Hlöðvers-
sonar, f. 18. maí 1948, eru a)
Ágúst, maki Hjördís Ásmunds-
dóttir, börn hans eru
Íris Björk, Hafþór
og Rebekka, b)
Rannveig, synir
hennar eru Steinþór
Helgi og Snorri Már,
c) Hlöðver, maki Að-
albjörg Þóra Þráins-
dóttir, d) Baldvin.
Barn Gunnar og
Antons Antonssonar
er Gerður, sonur
hennar er Daði. 2)
Sigurður, f. 11. októ-
ber 1948, maki
Ragnhildur Barða-
dóttir, f. 24. júní
1965, barn þeirra Eyþór Smári.
Börn Sigurðar og fyrri konu hans
Guðnýjar Kristjánsdóttur eru
Ágústa og Magnús. 3) Gunnar, f.
11. nóvember 1952, maki Jenný
Lind Egilsdóttir, f. 14. febrúar
1959, börn þeirra eru a) Guðríður,
sonur hennar er Hörður Gunnar,
b) Jóhann Lind. 4) Ingibjörg, f. 26.
september 1955, maki Valmundur
P. Árnason, f. 17. nóvember 1956,
börn þeirra eru Árni Már, Pétur
Örn og Stefán Ernir. Barn Ingi-
bjargar og Vignis Sigurþórssonar
er Baldvin, maki Svandís Jó-
hannsdóttir, þeirra sonur er
Kjartan Dagur. 5) Guðbjörg, f. 12.
janúar 1957, maki Kristján Þór
Júlíusson, f. 15. júlí 1957, þeirra
börn eru María, Júlíus, Gunnar og
Þorsteinn. 6) Baldvin, f. 5. apríl
1963, börn hans og Katrínar
Ólafsdóttur eru Ólafur og Rán.
Útför Ágústu fer fram frá Ak-
ureyrarkirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Þakklæti er sú tilfinning sem ríkir
hvað sterkast í hjarta okkar nú á
þessari stund þegar allar okkar hugs-
anir snúast um mömmu. Hennar ró-
lega fas sem skapaði hjá okkur örygg-
iskennd, hlýjan hennar sem gaf okkur
skjól, natnin og öll góðu ráðin sem
hún gaf okkur, sérstaklega á ung-
lingsárunum, urðu okkur sem ómet-
anlegur fjársjóður inn í framtíðina.
Hún var kletturinn sem haggaðist
ekki þó lífshlaupið hefði margar
breytilegar hliðar. Aldrei skorti okk-
ur ást og umhyggju, þótt hún sýndi
það ekki með beinum atlotum, það var
frekar hin hljóðláta athöfn sem túlk-
aði meira en mörg orð.
Frá amstri hversdagsins gaf hún
sér tíma til að rækta garðinn sinn,
einnig í bókstaflegri merkingu, því
blómaskrúðið og plönturnar áttu hug
hennar allan, bæði heima í garðinum
og Listigarðinum á Akureyri. Hún
var mjög listræn í samsetningu lita og
blóma, teiknaði fallegar myndir og
unni góðri tónlist og hefði vafalaust
getað orðið góður listamaður ef hún
hefði ræktað þá hlið betur. Við vitum
að þessir hæfileikar hafa skilað sér til
afkomendanna sem er dásamlegur og
dýrmætur arfur.
Nú fer brátt að hausta og þá ætl-
uðum við mæðgurnar að fara í haust-
litaferð út í nattúruna. Mamma er far-
in í aðra ferð þar sem við sjáum fyrir
okkur að hún sé umvafin litadýrð og
fegurð sem engin orð geta lýst, aðeins
þögul lotning.
Þú spyrð mig um haustið. Það kemur og
eignar sér engin
sem ilma nú vel eftir sláttinn með
sílgrænar lanir.
Það kemur og reikar á nóttunni niður við á
og þar sem hún rennur glaðvær hjá
bökkum og blá
bindur það hörpu tunglsins þvert yfir
vatnið
og kallar á vindinn, lætur hann leika á
strenginn
löng og dapurleg rökkurstef og hlustar
fram undir morgun.
En þú verður farin þá.
(Hannes Pétursson.)
Við erum þakklátar fyrir að hafa
getað sinnt mömmu og varið tíma
okkar með henni, sérstaklega nú í
seinni tíð þegar þrek hennar fór
þverrandi. Guð blessi minningu henn-
ar.
Ingibjörg og Guðbjörg.
Í friði leggst ég til hvíldar og sofna,
því að þú, Drottinn,
lætur mig búa óhultan í náðum.
(Sálmur 4:9.)
Mín fyrstu kynni af Ágústu tengda-
móður minni voru fyrir tæpum 27 ár-
um, er ég heimsótti hana og tengda-
föður minn á heimili þeirra. Síðan þá
stóð heimili tengdaforeldra minna
mér opið, fyrst í Löngumýri á meðan
Baldvin lifði, en hann lést fyrir tæpum
15 árum, og í seinni tíð hjá Ágústu í
Víðilundi. Þær eru ófáar ferðirnar
sem við Gúi höfum skotist norður á
Akureyri ásamt börnum okkar í
heimsókn. Alltaf voru móttökurnar á
sama veg, Ágústa var ávallt búin að
leggja á borð fyrir okkur og tilbúin
með eitthvert góðgæti, uppábúin rúm
og notalegheit.
Ágústa var hæglát og hlý kona sem
vann verk sín í hljóði. Hún var af kyn-
slóð þeirra kvenna er stóðu vörð um
heimili sitt og voru ávallt til staðar ef
eitthvað bjátaði á. Börn hennar og
seinna barnabörn gátu alltaf reitt sig
á hana í blíðu og stríðu, hún hafði góð-
an næmleika á því hvað var að gerast í
kringum hana og miðlaði ávallt vel.
Hennar staða verður seint metin.
Ágústa var víðsýn kona og átti sér
mörg áhugasvið. Hún var hafsjór af
fróðleik og uppfræddi mig oft. Minni
hennar var einstakt. Hún átti auðvelt
með að rifja upp löngu liðna atburði
og blása í þá lífi. Hún var ættfróð,
hafði gaman af því að ferðast og
komst ávallt þangað sem hún ætlaði
sér. Blóm og garðrækt voru stór hluti
af hennar lífi og kunni hún skil á nöfn-
um flestra plantna. Flóra Íslands var
henni hugleikin.
Ágústa var listunnandi mikill og
var tíður gestur á myndlistarsýning-
um. Tónlistin var þar ekki undanskil-
in, enda speglast það í uppeldi barna
hennar, þar hafa þau fengið gott
veganesti.
Samband mitt við Ágústu var ein-
staklega gott, við gátum setið lengi og
spjallað. Símtölin okkar voru oft löng,
ég sló oft á létta strengi og gerði grín.
Hún var því ekki mótfallin og svaraði í
sömu mynt.
Í júlímánuði síðastliðnum kom
Ágústa í heimsókn í Borgarnes. Ætl-
unin var að fara á Snæfellsnesið og
eiga stund með systrum hennar, þeim
Aðalheiði, er nú býr á Dvalarheim-
ilinu í Stykkishólmi, og Guðbjörgu, er
býr á Hrafnistu í Reykjavík. Hún
lagði ofurkapp á að þetta mætti tak-
ast, en fyrir ári áttum við yndislegan
dag saman í frábæru veðri. Tilefnið
var 90 ára afmæli Aðalheiðar, en
Ágústa var orðin veik og kom meira
af vilja en mætti. Krabbamein hafði
tekið sér bólfestu í líkama hennar og
varð lítið við það ráðið. Engan grun-
aði að svo stutt væri eftir, er við héld-
um upp á afmæli hennar hinn 3. ágúst
síðastliðinn. 21. ágúst veiktist hún
snögglega og kallið kom 27. ágúst.
Lokabaráttan var stutt, eftir situr
minningin um góða konu er ég gat
ávallt leitað til. Ég kveð ástkæra
tengdamóður mína, með þakklæti í
huga. Hvíl í friði Ágústa mín.
Jenný Lind.
Þú áttir þrek og hafðir verk að vinna
og varst þér sjálfri hlífðarlaus og hörð.
Þú vaktir yfir velferð barna þinna.
Þú vildir rækta þeirra ættarjörð.
Frá æsku varstu gædd þeim góða anda,
sem gefur þjóðum ást til sinna landa
og eykur þeirra afl og trú.
En það er eðli mjúkra móðurhanda
að miðla gjöfum – eins og þú.
(Davíð Stefánsson frá Fagraskógi.)
Tengdamóðir mín Ágústa Sigurð-
ardóttir Ringsted var hæglát, traust
kona sem ræktaði fjölskyldu sína
framar öðru og vann það verk hvort-
tveggja af mildi og þó ekki síður mikl-
um styrk. Afar gott var að leita til
hennar, hún hafði ríka réttlætis-
kennd, margfróð og hnyttin, hlý og
viðræðugóð.
Ágústa og Baldvin Ringsted hófu
búskap sinn á Akureyri árið 1947,
eignuðust 6 börn en ólu einnig upp
elsta barnabarn sitt. Auk þess að
stýra þessu stóra heimili sinnti
Ágústa annað veifið öðrum störfum
svo sem hjá Kaupfélagi Verkamanna
og á Hótel Akureyri.
Ég hitti Ágústu fyrst árið 1976 þeg-
ar við Lilla fórum að draga okkur
saman á menntaskólaárum okkar og
þá þegar varð mér ljóst hversu mik-
inn styrk hún hafði þessi kona sem fór
fyrir heimilinu að Löngumýri 3. Ekki
einasta var margt í heimili með þarfir
margar og misjafnar heldur var oft
einnig gestkvæmt hjá þeim Baldvini.
Verk að vinna kvölds og morgna,
prjóna sokka, sjóða matinn, halda
hreinu; önnum kafin alla tíð. Vökur,
bið, þolinmæði og þrár – heimili
Ágústu var heimur starfs og vona þar
sem nægjusemi og nýtni var í fyrir-
rúmi.
Að leiðarlokum þakka ég hjart-
kærri tengdamóður af alhug alla þá
ástúð og umhyggju sem hún veitti
mér og mínum á liðnum árum og
votta ættingjum öllum dýpstu samúð.
Í Guðs friði.
Kristján Þór Júlíusson.
Elskuleg móðursystir mín Ágústa
Sigurðardóttir Ringsted er látin. Hún
var yngst af fimm dætrum hjónanna
Ingibjargar Daðadóttur og Sigurðar
Magnússonar, sem bjuggu á Kárs-
stöðum í Helgafellssveit og síðar í
Stykkishólmi. Ung flutti hún til Ak-
ureyrar og giftist Baldvini Ringsted
tannlækni, eignaðist sex börn og stóð
fyrir stóru myndarheimili. Skilaði
sínu með sóma. Í vikunni áður en hún
dó áttum við gott símtal, þar sem í
hennar huga var þakklæti til barna
hennar og allra sem önnuðust hana í
veikindum hennar nú í sumar. Hún
sagðist hafa það eins gott og mögu-
legt væri. Svona var Ágústa alltaf já-
kvæð og yfirveguð. Það voru nú ekki
lætin, en komst þó. Við áttum sameig-
inlegt áhugamál, þar sem var garð-
rækt, og leitaði ég oft ráða hjá henni
varðandi ýmislegt því tengt. Og fór-
um saman í garðskoðanir. Einu sinni
er við Einar heimsóttum Gústu var
hún að fara með garðaskoðunar-
nefndinni til að skoða alla fínustu
garðana á Akureyri. Hún var ekki
lengi að leysa málið. „Þið komið bara
með. Annað ykkar getur verið ljós-
myndari og hitt blaðamaður.“ Þetta
er sannarlega ógleymanleg ferð og
fengur að komast inn í alla þessa fínu
garða, sem voru sannarlega fallegir.
Við nutum gestrisni þeirra hjóna og
gistum oft hjá þeim er við fórum norð-
ur og stundum var hún hjá okkur er
hún var í Reykjavík. Þá fórum við allt-
af einhverjar skemmtiferðir, til
Stykkishólms, í Fljótshlíð, eða jafnvel
í Þórsmörk. Það var gaman að vera
með Gústu. Hvað hún var lesin og
fróð og þekkti nöfn á gróðri hvort sem
það voru tré, blóm eða grös.
Daginn sem mér barst andláts-
fregn hennar skoðaði ég töfratréð,
sem hún gaf mér og gróðursetti í mín-
um garði. Það er gróskumikið og al-
sett rauðum berjum, sem aldrei hefur
gerst fyrr. Systur hennar Aðalheiður,
sem nú býr á Dvalarheimili aldraðra í
Stykkishólmi, og Guðbjörg, sem nú
býr á Hrafnistu við Laugarás, sjá nú á
eftir yngstu systurinni og ættartengi-
lið, sem hún sannarlega var. Hún
ræktaði ekki bara garðinn sinn, hún
ræktaði líka það sem okkur öllum er
svo mikilvægt, sambandið við ætt-
ingjana. Blessuð sé minning Ágústu
Sigurðardóttur Ringsted. Við Einar
þökkum henni allar góðar samveru-
stundir. Og sendum börnum hennar
og þeirra fjölskyldum innilegar sam-
úðarkveðjur.
Margrét Sigurðardóttir.
ÁGÚSTA SIGURÐAR-
DÓTTIR RINGSTED
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ELÍN GUÐMUNDSDÓTTIR,
Droplaugarstöðum,
áður til heimilis á Hringbraut 108,
lést að kvöldi mánudagsins 1. september.
Guðmundur Jónasson,
Kristján Jónasson,
Sólrún Jónasdóttir, Ólafur Viggó Sigurbergsson,
Sigríður Jónasdóttir, Guðmundur Loftsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, afi og
langafi,
ÓSKAR INGI MAGNÚSSON
bóndi,
Brekku, Skagafirði,
andaðist á Heilbrigðisstofnuninni á Sauðár-
króki fimmtudaginn 28. ágúst.
Herfríður Valdimarsdóttir,
Guðrún Valdís Óskarsdóttir,
Magnús Ingi Óskarsson, Signý Jóhannesdóttir,
Rósa Margrét Hjálmarsdóttir,
Erla Hlín Hjálmarsdóttir,
afabörn og langafabörn.