Vísir - 15.11.1980, Blaðsíða 31

Laugardagur 15. nóvember 1980.
VÍSIR
verkunum er bæöi hrynjandi og
stigandi, allt þaö.
Hann byggir hins vegar á
hljóöum, ekki tónum. Sérstaklega
háum hljóöum, hávaöinn skiptir
hann miklu máli þvi þá njóta sin
tónar sem ekki heyrast nema
mjög magnaöir upp. Til þess aö
flytja þessa tónlist kýs hann aö
nota viövaninga, honum fellur
ekki viö atvinnumenn, finnst þeir
of stifir og fastir i fyrirfram
ákveönum formúlum.
Kannski segja þessar skyringar
litiö. Alla vega héldum viö
tónleika i Menntaskólanum viö
Hamrahliö i vor undir stjórn
Nitsch: Eyjólfi Melsteð,
tónlistargagnrýnanda Dje-Bje,
var ekki skemmt...
Þýskalands-Austur-
ríkis-Sviss-ferö
öörum leist betur á. Okkur var
boðið i eina mikla tónleikaferö
um Þýskaland, Austurriki og
Sviss, maöur lifandi, hvaö þaö
var gaman!”
— Segöu frá, óbreyttur
meðlimur Sinfóniuhljómsveitar
Nýlistadeildar Myndlista- og
handiðaskóla fslands.
„Þaö skal ég gera og gera meö
glööu geöi. Viö héldum utan siðla
október, komum heim á þriöju-
daginn var. Feröin var skipulögö
af Dieter Roth sem útvegaði
fjármagniö hjá einhverjum
Evrópukapitalistum, forrikum
auðkýfingum. Dieter, Nitsch og
þeirra nótar eru innundir hjá svo-
leiðis mönnum.
Núnú, viö fórum fyrst til Basel i
Sviss. Þar lékum viö 5. sinfóniu
Hermanns Nitsch i tónlistaraka-
demiunni og ég held mér sé óhætt
aö segja aö okkur hafi ekki verið
vel tekiö! Þaö hafði tekið tvö ár
aö fá leyfi fyrir svona tónleikum
þarna og þaö mættu ekki margir,
margir þeirra gengu svo út
meðan á tónleikunum stóð. Þaö er
ekki óskiljanlegt, hann spilar
mikiö upp á yfirtónana eins og ég
sagöi áöan og hávaðinn var
ærandi. Prófessorarnir tóku
okkur alla vega heldur kulda-
lega... Eöa þannig.
Eftir Basel fórum viö til
Prinzeldorf sem er smáþorp
skammt fyrir utan Vinarborg,
þar á Hermann Nitsch kastala og
sjö átta hundruð litra af hvitvini i
kjallaranum. Þessi kastali var
reyndar einu sinni sumaraösetur
Mariu gömlu Theresu en nú er
hann i talsveröri niðurniðslu,
gróöurinn er til dæmis um það bil
aö færa rriúrana umhverfis hann I
kaf. Þarna vorum við i eina viku,
átum góðan mat og drukkum
hvitvin — ótæpilega — ráfuðum
um salina i kastalanum og undum
okkur við hitt og þetta. Svo var
haldiö til Vinar.
Að prófa hvitvin
aðeins betur
I Vinarborg,” segir þessi
óbreytti meðlimur Sinfóniu-
hljómsveitar Nýlistadeildar
Myndlista- og handiðaskóla
fslands og kætist viö, lyftir brún-
um og lætur augun á sér glampa,
„i Vínarborg var okkur tekiö
mjög vel! Aö sönnu er Vinarborg
höfuöborg háklassiskrar og
hátimbraðrar tónlistar en þar er
lika hressilegt andóf sem stefnir i
aðra átt. Viö lékum þarna á
konserthátiö sem stóð i heilan
mánuð og spannaöi yfir allt þaö
sem hefur gerst og er aö gerast i
20. aldar tónlist, þar á meðal
erum við. Viö, ásamt 30 Vinar-
búum sem bættust i hljómsveit-
ina,spiluðum i nútlmalistagallerii
og það mættu mörg hundruö
manns, ekki einn einasti gekk út!
Þarna var Nitsch á heimavelli,
hann er fæddur og upp alinn i Vin
og geröi þar sina stóru skandala.
Nú er hann viðurkenndur nokkuö
og viö fengum góöa dóma i aö
minnsta kosti einu stóru blaöi.”
— A hvaöa forsendum var þaö?
„Þetta væri liflegt, þarna væri
veriö að leika sér aö fastmótuöu
formi og veita þvi nýja mögu-
leika. Nitsch hlaut aðdáun fyrir
aö takast að hemja amatörana,
láta þá spila frjálst en jafnframt
Þetta er Hermann Nitsch.
eftir kerfi. Eitthvað i þá áttina.
Allan timann bjuggum viö á
hinum fegurstu lúxushótelum og
vorum leidd af fararstjórunum á
bestu matsölustaöina og vinkjall-
arana, ég stóð mig að þvi einn
daginn aö éta fjórar sunnudags-
steikur! Og fór létt með!
Eftir aö hafa skroppiö aítur tíi
Prinzeldorf i nokkra daga til aö
prófa hvitvinið hans Nitsch
aöeins betur, lá svo leiðin til Inns-
bruck. Þar spiluðum viö i músik-
akademiunni og var tekiö iviö
betur en i Basel, það mættu
margir en þaö gengu lika margir
út...
Hápunkturinn og
hlýlegar móttökur
Svo til Munchen. Ég myndi
segja að tónleikahaldið i
Munchen hafi veriö hápunkturinn
i ferðinni, viö lékum þar i stórri
krá og var mjög vel tekið, vorum
meira að segja klöppuö upp og
hyllt á sviðinu. Það var gaman...
Eftir það fórum viö á
hressingarhæli i ölpunum. Jæja,
„hressingarhæli” er kannski ekki
rétta orðiö. Þetta var bara alpa-
hús, sem foreldrar eins af farar-
stjórunum áttu og lánuöu okkur,
ég held þaö hafi veriö i Austurriki
en er hreinlega ekki viss. Maöur
þurfti ekkert aö hugsa, feröin var
svo þrautskipulögð. Manni var
pakkaö hingaö og þangaö, látinn
inn á fin hótel og matsölustaði,
þetta var allt gert fyrir mann.
Okkur leiö sem værum viö meiri
háttar popphljómsveit á tónleika-
ferðalagi um heiminn.”
— Svo komuð þiö heim?
„Fljótlega: Sagan er ekki öll
sögð, enda enginn bættari meö
þvi.”
— IJ
Þetta er DieterRoth. Hann var með i ferðinni.
31 . ,
GULLFALLEG
MATAR- OGKAFF/STELL
frá
HONNUÐUR:
Stig Lindberg
Ofnhelt og þolir vé/þvott
Ný sending
[KOSTA)ÍBODAj
Bankastræti 10
(á horni Ingólfsstrætis) — Sími 13122.