Morgunblaðið - 15.12.2003, Blaðsíða 42
42 MÁNUDAGUR 15. DESEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
HUGSAÐU STÓRTMiðasala opnar kl. 15.30
Stranglega bönnuð innan 16 ára!
Sýnd kl. 4.
Sýnd kl. 6, 8 og 10. B.i. 10.
Sýnd kl. 5, 8 og 10.50. B.i. 14.
kl. 5, 8 og 10.50. B.i. 14 ára
Matrix No! Master Yes!
Rolling Stone
Roger Ebert
Chicago Sun-Times
Boston Herald
Washington Post
Los Angeles Daily News
Master-ful!
New York Post
Ein magnaðasta stórmynd ársins loksins
í bíó! Russell Crowe hefur aldrei
verið betri. Missið ekki af þessari!
HJ MBL
"Flott og vönduð
stórmynd"
ÞÞ FBL
Sýnd kl. 5.40, 8, og 10.20.
Frábær, fyndin og fjörug unglingamynd um
ástina. Er sá eini rétti til eða ekki?
Fyrsta regla um ástina. Það eru engar reglur.
Sýnd kl. 8 og 10.10.
Sýnd kl. 4 og 6.
Með íslensku tali.Sýnd kl. 6. Með ísl. tali.
Will Ferrell
Kvikmyndir.com
Sýnd kl. 6.
Matrix No! Master Yes!
Rolling Stone
Roger Ebert
Chicago Sun-Times
Boston Herald
Washington Post
Los Angeles Daily News
Master-ful!
New York Post HJ MBL
"Flott og vönduð
stórmynd"
ÞÞ FBL
Ein magnaðasta stórmynd ársins
loksins í bíó! Russell Crowe hefur aldrei
verið betri. Missið ekki af þessari!
Geggjuð gamanmynd með Ben Stiller og
Drew Barrymore í leikstjórn Danny DeVito.
Kl. 8 og 10.Kl. 8 og 10.30. B.i. 14.
Hvít lárviðarrós
(White Oleander)
Drama
Bandaríkin 2002. Myndform VHS/DVD.
(109 mín.) Bönnuð innan 12 ára. Leik-
stjórn Peter Kosminsky. Aðalhlutverk Al-
ison Lohman, Michelle Pfeiffer, Renée
Zellweger, Robin Wright-Penn.
ÞESSI mynd er byggð á sam-
nefndri metsölubók eftir Janet Fitch
og ber öll merki þess. Hún fjallar um
unga stúlku (Lohman) sem gengur í
gegnum erfið unglingsár eftir að
móðir hennar (Pfeiffer) er dæmd til
fangelsisvistar fyrir morðið á kær-
asta sínum. Móðir-
in er er afar skörp
og hæfileikarík
listakona en um
leið eigngjörn,
kaldrifjuð og tor-
tryggin í garð allra
sem vilja sýna
áhrifagjarnri dótt-
ur hennar hlýju og
umhyggju. Stúlkan fer á milli fóstur-
heimila og fjölskyldna en alltaf tekst
móðurinni á sinn hátt að fæla þá frá
sem bindast dóttur hennar of nánum
böndum.
Eins og fyrr segir þá fer aldrei á
milli mála að myndin sé byggð á
skáldverki. Hvergi tekst að skapa
annað en myndskreytingu orða og
öll eru því hin skáldlegu samtöl og
einræður persóna hinar ótrúverðug-
ustu. Það sem bjargar myndinni frá
því að vera á pari við slappt sjón-
varpsdrama er frábær leikur aðal-
leikkvennanna. Unga Lohman gefur
þar hinum eldri og reyndari ekkert
eftir en unun er að sjá hvað þær fara
vel með ólík hlutverk sín Pfeiffer,
Zellweger og Wright-Penn. Skarphéðinn Guðmundsson
Myndbönd
Eitruð ást
HEIÐA hefur alltaf verið einlæg
og heiðarleg söngkona. Allt síðan
maður tók fyrst
eftir henni fyrst,
einni með gítarinn,
og síðan enn frekar
er hún fór að
syngja með þeim
Dr. Gunna og Þór
Eldon í Unun fyrir áratug síðan.
Eftir að það hætti að vera unun að
vera í Unun og sveitin leystist upp á
barmi „meiksins“ eins og sumir
kjósa að orða það, þá vissi maður að
Heiða myndi samt alveg spjara sig
án karlanna. Það gera allir heiðar-
legir og sannir tónlistarmenn eins
og hún.
Ekki stóð hún þó alveg undir hin-
um miklu væntingum fyrsta sóló-
platan sem hún sendi frá sér fyrir
þremur árum síðan en hér er hún
nærri lagi enda um margt einbeitt-
ari í því sem hún er að gera með
Heiðingjunum sínum, þó svo hún
virðist reyndar ekki alveg enn búin
að ná áttum. Sinn rétta farveg í tón-
listinni.
Samt er það alltaf tvíbent í tón-
listinn, þetta með farveginn. Um leið
og það getur virkað sem galli að ná
ekki áttum, að vaða úr einum í ann-
að, þá getur það líka komið út sem
kostur fjölbreytileikans. Í þessu til-
felli verður þó því miður að segja að
stefnuleysið sé helstu galli tíufing-
urupptilguðs. Sönnun þess er þegar
maður stendur sig að verki við að
stökkva yfir ákveðin lög – sem þó
blessunarlega eru fá. Svona eins og
þau hafi ekki alveg getað komið sér
saman um það Heiða og heiðingj-
arnir hennar hvort fylgja ætti gömlu
aðgengilegu línunni hennar eða gefa
öllum ljúflegheitum langt nef og
hella sér út í pönkið sem þau svo
greinilega hafa dálæti á.
Sannarlega eru þau líka skemmti-
lega hrá, einföld og beinskeytt
„Ekki kaupa“ og „Sakleysi“ enda
þar á ferð ekta íslenskt pönk. Þarna
eru Heiðingjar með einn fingur hátt
á loft, í „DYS-skapinu“, reglulega
örg út í ráðamenn og markaðshyggj-
una. Ekki eru þau eins heiðarleg í
hinum rokkaðri lögum plötunnar
eins og „Can I get your number“ og
„Vængir (engillinn minn)“ („Flaskan
mín fríð“ ). Virka á mann eins og
eitthvað drullumall af Ham og Oasis
og henta rödd Heiðu mun síður en
blíðari lög plötunnar sem blessunar-
lega eru í meirihluta. Þótt blíð séu
þá er samt engin væmni á ferð held-
ur Heiða með sína frábæru indírödd
að gera það sem hún gerir best,
syngja bragðmikið popp. Skýrustu
dæmin um það eru frambærilegustu
lög plötunnar; „Vetur“, „Froststilla“
og „Anything is true“. Svo undir-
strikar nýja útgáfan af „Tangó“ að
þar fór langbesta Júróvisjón-lagið í
ár. Svo er eitt tökulag á plötunni;
„All Tomorrows Partries“ af „ban-
anaplötu“ Velvet Underground og
Nico, sem Heiðingjar gera góð skil.
Tekst að magna upp viðlíka gítar-
seið og lærisveinum Andy Warhol
forðum daga, en bæta þó litlu við.
En eins og fyrr segir þá er stærsti
ljóður plötu sem annars hefur að
geyma þessi mörgu fínu lög að það
er eins og Heiða og heiðingjarnir
hennar hafi ekki alveg verið viss um
hversu reffileg þau vildu vera. Hvort
þau ætluðu sér að búa til grípandi
poppplötu eða bítandi pönkplötu. Og
því ekki nægjanlega á hreinu hvort
meiningin hafi verið að hafa tíu fing-
ur upp til guðs, eða bara einn.
Tónlist
Tíu fingur
eða einn?
Heiða og heiðingjarnir
tíufingurupptilguðs
Geimsteinn
Heiða og heiðingjarnir eru Ragnheiður Ei-
ríksdóttir söngur og gítar, Elvar Geir Sæv-
arsson gítar og hróp, Sverrir Ásmunds-
son bassi og Birgir Baldursson trommur.
Aðrir hljóðfæraleikarar Sigurður Guð-
mundsson wurlitzer, tape-delay og hróp.
Guðmundur Kristinn Jónsson og Sverrir
Ásmundsson orgel. Sigfús Örn Ótt-
arsson, Haraldur Þorsteinsson, Þórir Úlf-
arsson, Gunnar Þórðarson og Elvar Geir
Sævarsson léku undir í Tangó (í sjón-
varpssal). Öll lög eftir Heiðu, með Elvari
Geir Sævarssyni, Heiðingjunum eða Þor-
keli Símonarsyni. „All Tomorrow’s Par-
ties“ er eftir Velvet Underground. Upp-
tökumenn Nicolas Liebing, Guðmundur
Kristinn Jónsson, Natoþotan, Jón Skuggi
og Hjörtur Svavarsson.
Skarphéðinn Guðmundsson
Tveir Heiðingjar, Heiða og Elvar Geir Sævarsson.
MARGT var um manninn í Háskólabíó
á fimmtudagskvöldið þegar kvik-
myndin Kofakvilli (Cabin fever) var
frumsýnd að viðstöddu fjölmenni.
Frumsýningargestir gerðu mjög góð-
an róm að myndinni, enda var hryll-
ingurinn blásinn leikstjóranum Eli
Roth í brjóst við íslenskar aðstæður.
Myndin, sem fjallar um nokkur ung-
menni sem lenda í miklum hremm-
ingum í fjallakofa, hefur hlotið mikið
lof víða um heim og hefur hinn róm-
aði leikstjóri Hringadróttinssögu, Pet-
er Jackson, meðal annars ausið yfir
hana lofi. Jackson, sem nú brýnir hin-
ar fínu hliðar kvikmyndagerðarlist-
arinnar, varð upphaflega frægur fyrir
blóðslettumyndirnar Bad Taste, sem
fjallar um geimverur sem búa til
skyndibita úr mönnum og Meet the
Feebles, sem er klámfengin og ofbeld-
isfull skopskæling af Prúðuleik-
urunum. Þykir það því mikið hrós
fyrir hryllingsmynd að Peter Jackson
gefi henni hrós.
Roth var vel fagnað eftir frumsýn-
inguna og var augljóst að íslenskum
kvikmyndagestum féll vel það hlað-
borð hryllings sem hann bauð upp á.
Fjör á frumsýningu Kofakvilla
Morgunblaðið/Þorkell
Eli Roth bregður á leik ásamt Brynju Valdísi Gísladóttur leikkonu.
Úrslitin úr
enska boltanum
beint í
símann þinn