Morgunblaðið - 27.03.2004, Page 54

MINNINGAR
54 LAUGARDAGUR 27. MARS 2004 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Guðjón Ingi-mundarson kenn-
ari fæddist á Svans-
hóli í Kaldrana-
neshreppi í
Strandasýslu 12. jan-
úar 1915. Hann lést á
gjörgæsludeild
Landspítala – há-
skólasjúkrahúss
Fossvogi 15. mars
síðastliðinn. Foreldr-
ar Guðjóns voru Ingi-
mundur Jónsson
bóndi á Svanshóli, f.
15.7. 1868, d. 21.3.
1924, og kona hans
Ólöf Ingimundardóttir, f. 28.4.
1877, d. 11.2. 1952. Guðjón var
fjórði í röð sjö systkina er upp kom-
ust, þau voru: 1) Fríða, húsmóðir á
Klúku í Bjarnarfirði, f. 22.11. 1908,
d. 1.6. 1983, gift Sigurði Arngríms-
syni bónda á Klúku; 2) Ingimundur
bóndi á Svanshóli, f. 30.3. 1911, d.
22.6. 2000, kvæntur Ingibjörgu Sig-
valdadóttur; 3) Sína Vilhelmína
Svanborg húsmóðir í Goðdal, f.
19.7. 1913, d. 12.12. 1948, gift Jó-
hanni Kristmundssyni; 4) Guðjón,
sem hér er kvaddur; 5) Sigríður, f.
8.12. 1917, d. 25.1. 1986, var búsett
á Akureyri; 6) Arngrímur Jóhann
bóndi í Odda í Bjarnarfirði, f. 25.7.
1920, d. 9.3. 1985, kvæntur Þórdísi
Loftsdóttur; og 7) Sína Karólína, f.
29.8. 1923, d. 24.4. 1977, var búsett
á Akureyri.
Guðjón kvæntist 27.5. 1944 Ingi-
björgu Kristjánsdóttur, f. 11.9.
1922. Foreldrar hennar voru Krist-
ján Árnason bóndi á Krithóli í
Skagafirði og kona hans Ingibjörg
Jóhannsdóttir. Fósturforeldrar
Ingibjargar voru Sigurður Þórðar-
son alþingismaður og kaupfélags-
stjóri frá Nautabúi í Skagafirði og
kona hans Ingibjörg Sigfúsdóttir
frá Mælifelli í Skagafirði.
Guðjón og Ingibjörg eignuðust
sjö börn, þau eru: 1) Sigurbjörg,
deildarstjóri í Árskóla á Sauðár-
króki, f. 30.3. 1945, gift Jóni Sig-
urðssyni bifreiðastjóra og loðdýra-
bónda og eru börn þeirra: a)
Hjördís kennari í Hvaleyrarskóla,
sambýlismaður Hjörtur P. Jónsson
framkvstjóri Iðnvéla í Hafnarfirði,
dóttir þeirra er Snædís Ósk. Börn
Hjördísar frá fyrra hjónabandi eru
Andrea og Gísli Þráinn. b) Brynja
Dröfn hjúkrunarfræðingur LSH,
skólanum í Reykholti 1934, íþrótta-
kennaraprófi frá Laugarvatni 1937
og smíðakennaraprófi frá Handíða-
skólanum í Reykjavík 1944. Hann
stundaði nám í teiknikennaradeild
seinni hluta vetrar 1948 og sótti
ýmis endurmenntunarnámskeið
varðandi sund-, handavinnu- og
íþróttakennslu. Guðjón var kennari
við Héraðsskólann á Laugarvatni
1937–1941. Hann flutti til Sauðár-
króks 1941 og bjó þar til dauða-
dags.
Guðjón var kennari við skólana á
Sauðárkróki 1941–1974 og sund-
kennari á vornámskeiðum í Varma-
hlíð 1940–1956. Guðjón var for-
stjóri Sundlaugar Sauðárkróks og
sundkennari 1957–1986. Hann
hafði umsjón með Námsflokkum
Sauðárkróks 1974–1979 og kenndi
á ýmsum námskeiðum. Alla sína
ævi tók Guðjón mikinn þátt í fé-
lagsmálum, m.a. var hann bæjar-
fulltrúi á Sauðárkróki fyrir Fram-
sóknarflokkinn 1950–1974 og
forseti bæjarstjórnar 1966–1970.
Hann var formaður íþróttanefndar
Sauðárkróks 1946–1978, í skóla-
nefnd um árabil og formaður henn-
ar 1974–1978, í fræðsluráði Norð-
urlands vestra 1974–1978, í stjórn
Fiskivers Sauðárkróks hf. frá
stofnun 1957 og Skagfirðings hf.
frá 1959 þar til þau félög hættu
störfum.
Guðjón sat í stjórn Framsóknar-
félags Sauðárkróks um langt ára-
bil, var endurskoðandi Kaupfélags
Skagfirðinga til fjölda ára, í stjórn
Menningarsjóðs KS í mörg ár og
formaður fræðuslunefndar þess
um skeið.
Íþrótta- og ungmennafélagsmál
áttu hug hans allan og beitti hann
sér mjög fyrir uppbyggingu
íþróttamannvirkja og skóla á Sauð-
árkróki. Hann var í stjórn Ung-
mennasambands Skagafjarðar
1942–1973 og þar af formaður í 29
ár. Formaður Ungmennafélagsins
Tindastóls í fimm ár og í stjórn alls
níu ár. Hann var varaformaður
Ungmennafélags Íslands 1965–
1983 og í sambandsráði Íþrótta-
sambands Íslands um árabil. Guð-
jón hlaut riddarakross fálkaorð-
unnar fyrir störf að félagsmálum
1984. Hann var heiðursfélagi Sund-
félagsins Grettis á Ströndum, Ung-
mennasambands Skagafjarðar,
Ungmennafélagsins Tindastóls,
Íþróttasambands Íslands, Ung-
mennafélags Íslands og Rotary-
klúbbs Sauðárkróks.
Útför Guðjóns fer fram frá Sauð-
árkrókskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
sambýlismaður Frið-
rik Örn Haraldsson
grafískur hönnuður,
sonur þeirra Haraldur
Jón. c) Sigurður Guð-
jón nemi í THÍ. 2)
Birgir, læknir í Heilsu-
gæslustöðinni í Mjódd,
f. 21.5. 1948, kvæntur
Soffíu Svövu Daníels-
dóttur ritara og eru
börn þeirra: a) Bryndís
Eva dr. í næringar-
fræði, sambýlismaður
Tómas Orri Ragnars-
son viðskiptafræðing-
ur hjá utanríkisráðu-
neytinu, dóttir þeirra Theodóra, b)
Hákon Örn lífefnafræðingur, sam-
býliskona Lilja Rún Sigurðardóttir
lögfræðinemi og c) Dagmar Ingi-
björg nemi í HÍ. 3) Svanborg, mót-
tökugjaldkeri við Heilbrigðisstofn-
unina á Sauðárkróki, f. 20.1. 1950,
gift Sigurjóni Gestssyni starfs-
manni Sundlaugar Sauðárkróks og
eru börn þeirra: a) Ingibjörg Rósa
garðyrkjufræðingur, sambýlismað-
ur Hjalti Árnason lögfræðingur hjá
Byggðastofnun, dóttir þeirra Hall-
gerður Erla, dóttir Hjalta frá fyrra
sambandi er Hrafnhildur Olga. b)
Gestur nemi í KHÍ. 4) Ingimundur
Kristján tannlæknir á Sauðárkróki,
f. 25.2. 1958, kvæntur Agnesi
Huldu Agnarsdóttur hjúkrunar-
fræðingi og eru börn þeirra: a)
Lilja nemi í HÍ, sambýlismaður
Rafn Sigurðsson aðstoðarverslun-
arstjóri, dóttir þeirra Rebekka Mir-
jam, b) Sunna stúdent frá FNV,
sambýlismaður Þorsteinn Lárus
Vigfússon trésmíðanemi, c) Arna,
d) Guðjón, og e) Agnar Ingi. 5) Ingi-
björg Ólöf, starfsmaður KB banka
á Sauðárkróki, f. 14.10. 1960, sam-
býlismaður Björn Sigurðsson iðn-
verkamaður og eru börn þeirra: a)
Sigurður Arnar nemi í KHÍ, sam-
býliskona Karítas Sigurbjörg
Björnsdóttir iðnnemi, b) Þorgerður
Eva nemi, og c) Aron Már. 6) Sig-
urður verkfræðingur hjá Fjarhitun
hf. í Reykjavík, f. 14.10. 1960,
kvæntur Steinunni Sigurþórsdótt-
ur sérkennara og eru synir þeirra
Örn og Þorgeir. 7) Hrönn leikskóla-
kennari við Furukot á Sauðár-
króki, f. 16.8. 1963, sambýlismaður
Sigurður Örn Ólafsson rafvirki,
dóttir þeirra er Harpa.
Guðjón lauk prófi frá Héraðs-
Í nokkrum orðum viljum við
þakka föður okkar og eiginmanni
samfylgdina, sem hefur verið okkur
og okkar nánustu ómetanleg. Þessi
samfylgd hefur mótað okkur sem
persónur og þátttakendur í þjóð-
félaginu. Í uppeldi barnanna voru
allar reglur skýrar en sanngirnin og
skilningurinn á viðhorfum æskunnar
skein í gegn. Hann hafði mikla
ánægju af lífinu, trúði á hið góða og
taldi að samstaða og samvinna væri
leið til lausnar á flestum vanda.
Ávallt er leiðbeiningar voru gefnar
var það gert án allra fordóma og af
þeirri hógværð og réttsýni sem voru
svo sterkur þáttur í samskiptum
hans. Hann var alltaf hvetjandi og
studdi þær ákvarðanir sem teknar
voru um framtíðaráform og var
óþreytandi við að sannfæra um að
allir góðir hlutir væru framkvæm-
anlegir, en það þyrfti að vinna að
þeim.
Lífshlaup hans mótaðist einmitt af
þessari þrautseigju, reglusemi, heið-
arleik og vinnusemi, sem hann hafði
með sér frá æskuheimilinu í Bjarn-
arfirði á Ströndum. Þessi gildi koma
vel fram í ljóði, eftir eldri bróður
hans, Ingimund Ingimundarson á
Svanshóli, ortu í tilefni ættarmóts.
Ef stofninn er traustur og greinanna gerð
af þeim gæðum er prýða hvern meið
og rótin er djúpstæð og reklanna mergð
full af lífsmætti, – þá er hún greið
þessi braut, sem að öllum svo ásköpuð er
til að auka við framtíðarsvið.
Án samstöðu verður að baki hver ber,
og bugast hið hraustasta lið.
Látum gleðina ríkja og þann gróandi mátt
er göfgast við samskipti öll,
allar áhyggjur víkja, sem annars þú átt
og örla við svartnættisfjöll.
Veitum ljósi og yl inn í sérhverja sál.
Verum sáttfús og vansælum góð.
Með fögnuði styðjum hvert framfaramál
og farsæld hjá íslenskri þjóð.
Með innilegri þökk fyrir sam-
fylgdina.
Eiginkona og börn.
Það dofnaði yfir, það dvínaði allt
þá dánarfregn heyrðum við þína.
Það virtist um Bæinn þinn verða svo kalt
að vilji til starfs myndi dvína.
(Sighvatur Torfason.)
Eitt er óumflýjanlegt í lífi okkar á
þessari jörð, það er dauðinn. Hve-
nær hann ber að er eitthvað sem
enginn veit og aðstandendum finnst
aldrei tímabært. Af hverju nú, af
hverju ekki einhvern tímann síðar?
En svona er þetta líf.
Þannig finnst mér um Guðjón,
tengdaföður minn. Þó aldurinn væri
orðinn hár og líkaminn farinn að
gefa sig, þá var andinn, hugsunin og
áhuginn á viðfangsefnum dagsins
óbilandi, eins og hann hafði verið alla
tíð. Þegar kallið kom var hann í
rauninni í miðju verkefni við að fá
flutt norður ný sæti, sem hann ætl-
aði að gefa Sundlaug Sauðárkróks
fyrir væntanlegt landsmót í sumar.
Fyrstu kynni mín af Guðjóni voru
fyrir rúmum 40 árum þegar ég var í
Gagnfræðaskóla Sauðárkróks og
hann var kennari þar. Síðar kom ég
inn í fjölskyldu hans, er ég giftist
Sigurbjörgu elstu dóttur hans og
hafa þessi kynni verið á einn veg.
Þar hefur aldrei borið skugga á. Góð
ráð, hvatning og hjálpsemi við okkur
hjón á frumbýlingsárum okkar og
alla tíð, verður seint full þökkuð.
Þegar maður sest niður og lætur
hugann reika um samferð okkar í
gegnum lífið, koma upp óteljandi
skemmtilegar minningar úr fjöl-
skyldulífinu, úr ferðalögum, eða
bara úr samræðum yfir eldhúsborðið
á Bárustígnum, svo eitthvað sé
nefnt.
Einkenni Guðjóns var hlýtt og
glaðvært viðmót, hann hafði skipu-
lag á hlutunum, var með vel tamið
Strandamannaskap, áræðinn og
fylginn sér ef svo bar við, en ávallt
sanngjarn.
Hann var mikill gæfumaður, þeg-
ar hann náði í hana Boggu sína og
það leyndi sér ekki hvað hann mat
hana mikils og hversu samheldin og
samstiga þau voru alla tíð.
Hann fylgdist með hvernig gekk
hjá fjölskyldum barna sinna, hvatti
barnabörnin til að mennta sig og gaf
þeim góð ráð á leiðinni út í lífið.
Hann spurði iðulega hvernig
gengi í vegavinnunni þar sem minn
flokkur var að vinna, núna síðast á
Þverárfjalli og ,,Hvernig gengur svo
með kvikindin?“, og átti þá við loð-
dýrabúið.
Hann var með hugann við bæjar-
málin, framkvæmdir í bænum,
landsmálapólitíkina eða heimsmálin.
Hann var alls staðar heima, þótt árin
væru orðin áttatíu og níu.
Því létt var þitt fas, og þín lund var svo
sterk
og löngun til starfa að njóta.
Og finna má allsstaðar framfaraverk
sem fékkstu að styðja og móta.
Þau sagan mun geyma og segja þeim frá
sem vitar í framtíð þau lýsi.
Og ókomnum niðjum með athafnaþrá
til árangurs götuna vísi.
(Sighvatur Torfason.)
Þannig var Guðjón. Hann hafði
gaman af ferðalögum og ógleyman-
leg er ferð okkar hjóna með Boggu
og Guðjóni um Norðurlöndin og
Rússland árið 1985 . Þá var slegið á
létta strengi á kvöldin í spjalli og
vangaveltum. Síðasta ferð okkar var
fyrir hálfu öðru ári, er við fórum
ásamt fleirum á Kjöl að skoða Beina-
hól, þar sem Reynistaðabræður urðu
úti 1780.
Guðjón var mikill félagsmálamað-
ur og baráttumaður fyrir bættu
mannlífi í sinni heimabyggð. Ég ætla
ekki að tíunda allt það starf, sem
hann áorkaði hér á Sauðárkróki, það
eru aðrir færari um að gera það. En
ég vil þó nefna baráttu hans fyrir
uppbyggingu á íþrótta- og skóla-
mannvirkjum og starf hans að mál-
efnum ungmennafélagana. Þar vann
hann mikið og óeigingjarnt starf.
Guðjón var alinn upp í Bjarnar-
firði á Ströndum, missti föður sinn
aðeins níu ára en barðist sjálfur til
mennta og fór í Reykholtsskóla í
Borgarfirði 17 ára. Ferðasjóðurinn
var ekki stór og þurfti að endast út
veturinn, sem og hann gerði. Til
heimferðar um vorið voru aðeins eft-
ir nokkrar krónur, sem nægðu til að
greiða fargjald með mjólkurbílnum
að Varmalandi, eftir það tóku við
tveir jafnfljótir. Gekk hann í áföng-
um heim, gegnum Dali, yfir Trölla-
tunguheiði, var ferjaður yfir Stein-
grímsfjörð og gekk síðast yfir
Bjarnarfjarðarháls og heim að
Svanshóli.
Þessir erfiðleikar hafa örugglega
mótað hann og gert hann að baráttu-
manni fyrir jafnrétti, samvinnu og
að sem flestir geti notið menntunar í
sinni heimabyggð. Ungmennafélags-
andinn var honum í blóð borinn og
var hann merkisberi ungmenna-
félaganna í gegnum tíðina.
Guðjón minn, þá hafa leiðir skilið
að sinni. Þú hefur lagt í þá ferð sem
fyrir öllum liggur að fara. Nú þegar
ég kveð þig vil ég þakka þér allar
ráðleggingarnar, hvatninguna og
hlýhuginn sem þú sýndir okkur
Sibbu, börnum okkar og barnabörn-
um.
Og nú þegar þú gengur um grund-
irnar grænu, í óravídd fjarlægðar-
innar, með gömlum vinum og ætt-
ingjum sem farnir voru á undan þér,
þá veit ég að þú lítur til með okkur
eins og þú hefur ávallt gert.
Elsku Bogga, Sibba mín, hin
systkinin og fjölskyldur. Við höfum
misst góðan dreng, ættarhöfðingj-
ann okkar, og söknuður okkar er
mikill. En við eigum yndislegar
minningar um eiginmann, föður og
afa, sem ylja okkur um ókomna
framtíð.
Jón Sig.
Elsku besti afi.
Þótt nú sé komið að kveðjustund
og mikil sorg í okkar hjarta, er líka
gleði yfir því að hafa fengið að vera
hluti af þínu merka lífi. Afi, þú varst
maður sem við vorum svo montin af.
Bara það að tengjst þér, þekkja þig
og afrek þín gerði okkur svo stolt af
þér. Þú varst okkur öllum svo mikill
innblástur. Alltaf var hægt að leita
ráða hjá þér um allt milli himins og
jarðar. Þér tókst alltaf að setja allt í
samhengi fyrir mann og hafðir alltaf
áhuga á því sem við vorum að gera.
Þessi áhugi á okkur gerði það að
verkum að það var svo þægilegt að
segja þér frá og nærvera þín ein
gerði allt notalegt. Þú hlustaðir en
dæmdir aldrei, þú gafst ráð en gagn-
rýndir aldrei.
Margt kemur upp í hugann þegar
við minnumst þín. Þá fyrst ber að
nefna umhyggjuna sem þú sýndir
okkur og öll gullkornin sem þú sagð-
ir okkur, allt það sem þú gerðir fyrir
íþróttalífið hérna á Sauðárkróki, þó
aðallega sundið.
Að fara á Bárustíginn var alltaf
gaman, þarna var hægt að fara í
feluleiki, greiða þér, en þér þótti allt-
af svo notalegt þegar að við börnin
greiddum á þér hárið, spila á spil,
horfa á Tomma og Jenna, búa til kín-
verja, henda hlutum niður af svöl-
unum, gera flugnasúpur, hanga í
snúrustaurnum, skoða fuglahreiðrin
í garðinum, stela tyggjói úr vasanum
á kápunni hennar ömmu, fikta við
vatnsslönguna inní bílskúr, stela
nammi úr búrinu, renna sér á hand-
riðinu niður stigann og hanga á hlið-
grindinni fyrir utan aðaldyrnar. Þið
amma áttuð svo marga fallega muni
inní bílskúr sem var svo gaman að
skoða. Okkur rámar líka í eitt skipti í
að hafa dansað regndans á kringl-
ótta teppinu inní svefnherberginu
ykkar ömmu og að hafa nokkrum
sinnum læst hvort annað inni í litlu
kompunni í herberginu sem við sát-
um alltaf í. Það var líka eitt skipti
þegar tvö af okkur voru að tala sam-
an um þig að áheyrandi sagði: ,,Er
afi ykkar Súperman eða eitthvað?“
Það gengur líka sú saga að besta
vatnið í heiminum sé úr krananum
inni í þvottahúsinu á Bárustígnum
og eru allir sammála um það sem
hafa smakkað það.
Hérna áður fyrr voru jólin og ára-
mótin alltaf haldin hátíðleg á Báru-
stígnum en fjölskyldan hefur alla tíð
verið mjög náin. Það fylgdi því alltaf
svolítil öryggiskennd að koma þang-
að því það var fátt sem breyttist þar.
Þú last á pakkana og ísinn hennar
ömmu klikkaði aldrei og hefur ekki
gert enn. Þegar fjölskyldan varð
stærri varð að breyta því þannig að
hver fjölskylda héldi jólin heima hjá
sér en við hittumst svo á Bárustígn-
um seinna um kvöldið. Það voru
nefnilega ekki jól nema allir hittust á
Bárustígnum.
Þú sýndir okkur að lífið snýst ekki
bara um veradleg gæði heldur fólkið
í kringum okkur og hvernig við get-
um snert þeirra líf. Maður tók líka
mark á manni eins og þér sem hafði
afrekað svo margt á einni ævi sem
fáum öðrum hefði tekist á tveimur
eða þremur.
Við trúum því heitt og innilega að
Guð hafi kallað þig til sín vegna þess
að hvergi gæti hann fundið jafn góð-
an engil eins og þig. Við vonum að þú
vakir yfir okkur og veitir okkur
styrk í sorginni, sérstaklega ömmu
en þið hafið fylgst að í gegnum lífið í
meira en 60 ár án þess að nokkurn
tíma hafi fallið hnjóðsyrði á milli
ykkar.
Við vonum líka að það sé sundlaug
á himnum, ef svo er ekki þá höldum
við að þú hafir fengið nýtt verkefni.
Við þökkum fyrir allt elsku afi og vit-
um að þú ert kominn á góðan stað.
Heimurinn er betri staður eftir að
þú varst hér.
Barnabörnin í Ártúni 1
og Ártúni 5.
Okkur langar til að kveðja hann
Guðjón afa okkar. Í kringum hann er
stór og samheldin fjölskylda þar sem
GUÐJÓN
INGIMUNDARSON
MORGUNBLAÐIÐ birtir afmælis- og minningargreinar endurgjalds-
laust alla daga vikunnar. Greinunum má skila í tölvupósti (netfangið er
minning@mbl.is - svar er sent sjálfvirkt um leið og grein hefur borist)
eða á disklingi og þarf útprentun þá að fylgja. Nauðsynlegt er að til-
greina símanúmer höfundar og/eða sendanda (vinnusíma og heima-
síma). Tekið er á móti afmælis- og minningargreinum á 1. hæð í húsi
Morgunblaðsins, Kringlunni 1 í Reykjavík, og á skrifstofu Morgun-
blaðsins Kaupvangsstræti 1 á Akureyri.
Birting afmælis- og
minningargreina