Morgunblaðið - 08.04.2004, Blaðsíða 2

2 D FIMMTUDAGUR 8. APRÍL 2004 MORGUNBLAÐIÐ
T
ónlistahátíðin Músík í
Mývatnssveit er nú
um páskana haldin í
sjöunda sinn. Sem
fyrr eru tvennir tón-
leikar á dagskrá,
fyrri tónleikarnir
fara fram í félagsheimilinu Skjól-
brekku í kvöld og seinni tónleikarn-
ir í Reykjahlíðarkirkju annað kvöld
og hefjast tónleikarnir kl. 21 bæði
kvöldin. Meðal flytjenda á hátíðinni
er Arndís Halla Ásgeirsdóttir sópr-
ansöngkona, en hún kom sér-
staklega til landsins til að syngja
fyrir Mývetninga og gesti þeirra,
en Arndís Halla býr og starfar í
Þýskalandi. Aðspurð segist Arndís
Halla hlakka mikið til að koma í
Mývatnssveit; „því þótt ótrúlegt
megi virðast hef ég aldei komið
þangað áður. En mér er tjáð að
þetta sé einn fallegasti staður
landsins og því verður frábært að
fá tækifæri til að skoða helstu nátt-
úruperlur.“
Í kvöld verður prógramm tón-
leikanna, að sögn Arndísar Höllu,
veraldlegt en á dagkrá tónleika
morgundagsins, föstudagsins langa,
er mest megnis kirkjuleg tónlist.
„Þar mun ég syngja bæði íslensk
sönglög eftir Jón Leifs og Áskel
Jónsson, auk þess að flytja Bist du
bei mir eftir J.S. Bach sem er ein-
staklega fallegt lag og Music for a
while eftir Henry Purcell.“ Með
Arndísi Höllu á tónleikunum koma
fram Anna Áslaug Ragnarsdóttir
píanóleikari, Laufey Sigurðardóttir
og Sigurlaug Eðvaldsdóttir fiðlu-
leikarar, Þórunn Ósk Marinósdóttir
víóluleikari og Sigurður Bjarki
Gunnarsson sellóleikari.
Að sögn Arndísar Höllu mun hún
á tónleikunum í Skjólbrekku í kvöld
syngja nokkrar af helstu perlum ís-
lenskra sönglaga á borð við Kossa-
vísur og Í dag skein sól eftir Pál Ís-
ólfsson, Karl sat undir kletti og
Vort líf eftir Jórunni Viðar og Síð-
asta dansinn eftir Karl O. Runólfs-
son. Spurð hvernig þessi sönglög
hafi orðið fyrir valinu segist Arndís
Halla gjarnan flytja þessi lög, ekki
síst þegar hana langar að flytja ís-
lenskt efni á tónleikum erlendis.
„Ég hef alltaf verið hrifin af þess-
um fallega einfaldleika í lögum Páls
sem er svo brilljant, en allt eru
þetta lög sem ég hef mjög gaman af
því að syngja. Sumir vilja meina að
lögin séu orðin hálfútjöskuð af því
hve margir hafa sungið þau í tím-
ans rás, en fyrir mér eru þetta perl-
ur sem alltaf er hægt að blása nýju
lífi í.“
Alltaf gott að koma heim
Auk íslensku sönglaganna mun
Arndís Halla flytja tvær aríur á
tónleikunum í kvöld, annars vegar
aríu Norinu, Quel guardo il caval-
iere, úr Don Pasquale eftir Gaetano
Donizetti og hins vegar aríu Konst-
anze, Martern aller Arten, úr
Brottnáminu úr kvennabúrinu eftir
W.A. Mozart. Aðspurð segir Arndís
Halla aríurnar tvær gjörólíkar hvað
stemningu og karakter varðar.
„Don Pasquale er það sem kallast
„buffo“ ópera sem merkir að þetta
er svona skemmtileg grínópera. Í
aríunni Quel guardo il cavaliere er
Norina að tjá sig um ástina og sam-
skiptin við hitt kynið, en ekki síst
hvernig eigi að spila með strákana
því hún telur sig vita nákvæmlega
hvernig hún geti snúið karlmönnum
um fingur sér. Arían einkennist því
af miklu glensi og skemmtilegheit-
um. Karakter Konstanze er hins
vegar allt annar því hún er trú og
trygg kona. Aðstæður hennar í
Brottnáminu eru þær að henni hef-
ur verið rænt og komið fyrir í
kvennabúri hjá arabískum fursta
sem girnist hana. Hún getur hins
vegar ekki hætt að hugsa um heit-
mann sinn, Belmonte, og getur eng-
an veginn hugsað sér að vera hon-
um ótrú. Í aríunni tjáir hún
furstanum að hann geti pínt hana
að vild og jafnvel drepið fyrr en
hún gefi sig honum á vald.“
Að sögn Arndísar Höllu syngur
hún um þessar mundir hlutverk
Konstanze í Theater am Kurfürst-
endamm, en hlutverk Norinu hefur
hún enn ekki haft tækifæri til að
syngja á sviði, enda gefist ekki oft
kostur á því að flytja óperur úr
ítalska geiranum í Þýskalandi. En
finnst henni mikill munur á því að
flytja aríur á tónleikum sem hún
hefur sungið áður á sviði. „Mun-
urinn er sá að þegar maður hefur
sungið hlutverk á sviði í samhengi
undir leiðsögn þá hefur maður
ákveðna heildarmynd af persónun-
um og verkinu. Með aríur sem mað-
ur hefur ekki sungið í sviðs-
uppfærslu þá verður maður að búa
sér til þetta samhengi sjálfur. Ég
er reyndar búin að syngja þessa ar-
íu Norinu svo oft þannig að ég er
komin með mjög góða mynd af því
hvers konar aðstæður hún er í,
hvað hún er að gera og hvers vegna
hún segir það sem hún segir. Það
þýðir nefnilega ekkert að fara með
aríu á svið án þess að vinna þessa
undirbúningsvinnu, því þá skortir
alla dýpt. Maður verður alltaf að
hafa einhverju að miðla og vita
hvers konar mynd býr að baki.“
Þó Arndís Halla komi reglulega í
heimsókn til Íslands eru rúm tvö ár
síðan hún hélt hér síðast tónleika
þegar hún kom fram ásamt Holger
Groschopp píanóleikari á söng- og
píanóleikum í Salnum. Spurð hvort
það skipti máli að koma heim og
hafa tækifæri til að syngja hér-
lendis svarar Arndís Halla því ját-
andi. „Það er auðvitað alltaf gott að
koma heim, vegna þess að það er
hér sem rætur manns liggja. Og ég
finn að því lengur sem maður býr
úti þeim mun sterkar finnur maður
fyrir böndunum heima,“ segir Arn-
dís Halla og bætir svo við: „Ég er
satt að segja miklu meira nervus og
spennt að syngja tónleika á Norð-
urlandi fyrir kannski nokkur
hundruð manns, en að syngja á
stórum sýningum úti fyrir mörg
þúsund manns. Það er einhvern
veginn miklu erfiðara að syngja
fyrir fólk sem maður þekkir en fólk
sem maður þekkir ekki neitt. Auð-
vitað vill maður alltaf standa sig
vel, en það skiptir samt miklu
meira máli að fá viðurkenningu að
heiman, frá sínu fólki,“ segir Arndís
Halla og brosir.
Frábært tækifæri
fyrir íslenska hestinn
Arndís Halla var um nokkurra
ára skeið fastráðin fyrst hjá Kom-
ische Oper í Berlín og síðan við Óp-
eruhúsið í Neustrelitz, en fannst of
mikil binding fólgin í fastráðning-
unni og réð sig því í framhaldinu
sem gestasöngvari hjá báðum óp-
eruhúsum. Í vetur hefur hún hins
vegar aðallega verið að sinna heil-
miklu uppbyggingarstarfi í sam-
bandi við barnaóperur bæði í Ham-
borg og Berlín, auk þess að syngja
á einni stærstu hestasýningu heims
sem sýnd er vítt og breitt um
Þýskaland og í helstu nágranna-
löndum, s.s. á Ítalíu, í Austurríki og
Listin er mannbætandi
Morgunblaðið/Árni Sæberg
„Það er einhvern veginn miklu
erfiðara að syngja fyrir fólk
sem maður þekkir en fólk sem
maður þekkir ekki neitt.
Auðvitað vill maður alltaf
standa sig vel, en það skiptir
samt miklu meira máli að fá
viðurkenningu að heiman, frá
sínu fólki,“ segir Arndís Halla
Ásgeirsdóttir sópransöngkona
sem treður upp á tónlistar-
hátíðinni Músík í Mývatnssveit
nú um páskana.
Arndís Halla Ásgeirsdóttir sópransöngkona er stöðugt á ferð og flugi. Nú um páskana gerir hún stuttan stans á Íslandi og mun
syngja fyrir landann í fyrsta sinn í rúm tvö ár. Silja Björk Huldudóttir hitti Arndísi Höllu að máli og fékk m.a. að heyra um starf
hennar á sviði barnaópera, þátttöku í einni stærstu hestasýningu heims og álit hennar á þýska óperuheiminum.