Pressan


Pressan - 31.10.1991, Qupperneq 36

Pressan - 31.10.1991, Qupperneq 36
F£ATt/R|;vc KOY HL\fUt U/* toORU)\ MSMl\fc uOlU\f,i $*!"*-la k Ml\ l wa son ^OSAUf (HttOlll i sem einn kallaði „eðlilegt klám", það er að segja þær sýna fólk í samförum, oftast eitt f)ar en stundum þrjá að- ila. í þessum senum væru ekki nein afbrigðilegheit. „Þarna sér fólk lítið sem það hefur ekki upplifað sjálft," sagði starfsmaður. En hversu gróft efni er þá hægt að fá? PRESSAN fékk að skoða lagera nokkurra leiga og miðað við það sem hulstr- in utan um spólurnar sýna virðast myndirnar vera mis- grófar. Finna má myndir með nöfnum eins og Big Boobies, Big Melonas, The sex life of the rich and famous, The Bitch og Soul sex. Þessi nöfn gefa kannski einhverja hug- mynd um innihaldið. Sumar þessara mynda hafa einhvern söguþráð og eru í fullri lengd. Söguþráðurinn er þá yfirleitt helbert kjaftæði sem gegnir því hlutverki einu að tengja saman samfarasen- urnar. Oftast er um einhverja aðalpersónu að ræða, karl eða konu, sem fær þá að ríða meira en aukapersónurnar. Aðrar myndir byggjast upp á stuttum atriðum, með ýms- um leikurum, sem ekki eru j samhengi á nokkurn hátt. í þessum myndum má finna at- riði með nöfnum eins og Piss ecstasy, sem sýna fólk sem er svo upptekið af ástaleiknum að það gefur sér ekki tíma til að fara á klósettið heldur mígur á félaga sína, þeim og sjálfu sér til ánægju og yndis- auka. Atriði sem heita nöfn- um eins og The best Champ- agne in the Wortd sýna fólk skála í og drekka hland og vegsama vökvann sem hinn besta ástardrykk. Stundum er drykkurínn bragðbættur með sæði og þykir þá enn betri. Einnig eru til á sumum leig- um myndir með karlmönn- u.m að eðla sig og geta sjálf- sagt flestir gert sér í hugar- lund hvernig það fer fram. EKKERT BARNAKLÁM EÐA DÝRASEX Menn vildu ekki kannast við að myndir sem lýstu kvalalosta eða sjálfspíningar- hvöt stæðu fólki til boða. Og alls ekki myndir þar sem fólk heföi samfarir við dýr eða myndir þar sem börn væru misnotuð. Menn töldu þó sumir hverjir að slíkar mynd- ir væru til hér á landi en mjög erfitt væri að nálgast þær og þær væru varla til nema í einkaeign. „Pað má vera að einhverjir geti útvegað slíkar myndir en þá held ég að menn verði að þekkja hver annan mjög vel, því þetta er ekki efni sem menn láta í hendur hvers sem er,“ sagði einn eigandi myndbanda- leigu. „Menn hafa komið hingað til mín og beðið um barnasex," sagði annar. Enginn viðmælandi PREISSUNNAR vildi kannast við að geta útvegað svona myndir, heldur töldu þeir að svona efni væri viðbjóður og þeir sem áhuga hefðu á slíku væru sjúkir og undir brengl- un þeirra mætti ekki ýta á neinn hátt. Haraldur Jónsson Kynleg Af klámdrottningum og klámkóngum, stórum tippum og brjóstum af öllum gerðum og litum. Og um hinn hálfopinbera klámmarkað á íslandi. Segja nöfnin Candida Roy- alle, Rhonda Jo Petty, Micha- el Knight, Tracy Lords, Tom Byron, Angela Baron op John Holmes þér eitthuad: Sjálfsagt kannast ekki mjög margir uid nöfnin en þó er ekki ólíklegt að stór hluti þjóöarinnar hafi séö kvik- myndir þar sem eitthvað af þessu fólki leikur aðalhlut- verkin. Þetta eru nefnilega kvik- myndastjörnur en þaer leika eingöngu í því sem íslending- ar nefna, af einhverjum ástœöum, bláar myndir. Þœr eru einnig stundum kallaðar fullorðinsmyndir, djarfar myndir og jafnvel hreinsi- spólur. Þessar kvikmyndir eru bannaðar á íslandi en samt er það svo að mjög auð- velt er aö nálgast þœr, þœr standa fólki til boöa á svo til hverri einustu myndbanda- leigu. Enginn kemur inn á þessar leigur og biður um klám- mynd heldur eru einhver af ofangreindum nöfnum not- uð. Fólk veigrar sér við því að taka sér orðið klám í munn en er samt alls ófeimið við að leigja klámefni. MINNI EN KADILLAKK Ein alfrægasta stjarna klámmyndanna var John Holmes, en hann er nú látinn og það sem reið honum að fullu var kynsjúkdómur. John þessi er goðsögn i klámheim- inum en hann hafði það helst sér til ágætis að vera með stærri skaufa en aðrir menn. Af honum hafði hann lifi- brauð sitt og komst ágætlega af (í þessu sambandi má benda á að Clarence Thomas hefði sjálfsagt getað tekið sess John Holmes hefði hann ekki fengið embætti hæsta- réttardómara). John lýsti kynfæri sínu einu sinni þannig: Hann er stærri en tíkallasími en minni en Ka- dillakk. Ein leikkonan sem lék á móti honum þegar sem mest var upp á honum tippið •sagðist hafa beðið Guð að hjálpa sér þegar hún sá tólið. Eftir á komst hún þó að þeirri niðurstöðu að þetta hefði ver- ið skemmtileg reynsla. Önnur fræg klámstjarna er llona Staller, betur þekkt sem Cicciolina. Hún varð svo fræg að komast sem þingmaður á ítalska þingið, þar sem hún beraði brjóstin í tíma og ótíma. Og hafi einhver áhuga Myndin Goin' Down Slow er ein af þessum klámmyndum sem hafa söguþráð. Á kápu er henni lýst sem kynæsandi morðgátu sem Perry Mason mætti vera fullsæmdur af. I upphafi sjáum við ungfrú Palm- er þar sem hún situr i ibuð sinni og horfir i gegnum kiki á nágrannakonu sina, Ellen Collins, hafa samfarir við ókunnugan mann (við fáum aldrei að sjá framan i hann). Palmer fróar sér og lýsir samförum þeirra með mjög klúrum orðum. Þegar hún hef- ur lokið sér afskrifar hún bréf til frú fíonu en hún svarar innsendum bréfum i klámtimariti. Palmer spyr þar hvort hún eigi að segja eigin- manni Ellen sannleikann um fram- hjáhald konu hans. Nú víkur sögunni á skrifstofu timaritsins. Þar sitja Martin Collins (eiginmaður Ellen) og einkaritari hans og svara lesendabréfum og við fáum að vita að Martin er frú Rona. Við lestur bréfsins frá Palmer hitnarþeim svo i hamsi að þau hafa samfarir. Bréfinu svarar Martin þannig að Palmer komi ekkert við hvað ná- grannakona hennar að- hafist. Þá sjáum við Ijósmynd- arann fíon Stevens hafa samfarir við ónafngreint módel. Næst aftur á skrifstofu Martins er hann kemst að þvi að Palmer býr beint á móti honum sjálfum og renna nú á hann tvær grimur. Hann rýkur heim og rifst við konu sina. Það endar með ástaleik og að honum loknum rifast þau meira. Næsta dag kemur Martin snemma heim og finnur kampavin á stofuborðinu, rifst við konuna, lem- ur hana, hún fellur við og hann telur sig hafa drepið hana. Martin fer á skrifstofuna, þykist hringja heim (einkaritarinn heyrir samtalið) og tala við konu sina. Hann biður einkaritarann að hringja i lögguna þvi konan hans sé hrædd heima. Martin hraðar sér heim og þar er löggan og Ron Ijósmyndari sem fann likið. Ron er handtekinn fyrir morðið. A ftur á skrifstofuna. Þar les einka- ritarinn bréf frá konu sem lýsir sam- förum sinum við tvo menn samtim- is. Við fáum að fylgjast með þvi á skjánum og segir siðan ekki meira af þvi fólki. Næst fáum við að fylgjast með störfum löggunnar i um það bil tiu sekúndur, svona til að halda okkur við efnið. I næsta atriði eru liðnar nokkrar vikur frá morðinu og yfirmaður Martins, George Anton, býður hon- um i sumarhús sitt, þvi George er sannfærður um að eina lækningin við sorginni séaðfá nóg að riða. Þar sjáum við George hafa samfarir við unga stúlku og Martin leika sér með tveimur i einu. Þar finnur Martin kveikjara er Ellen átti, missir áhuga á kynlífi og sakar George um að hafa verið með Ellen. George viðurkennir það. Martin hringir ilögguna og seg- ir George vera morðingjann. Ron er látinn laus og ungfrú Palm- er fengin til að bera kennsl á George sem elskhuga Ellen. Hún gerir það en segir jafnframt að hún hafi séð Martin koma snemma heim daginn sem morðið var framið. Hann fellur saman, játar morðið og er handtek- inn. Páer það Martin i fangelsi. Palmer kemur til hans og kveðst sjátf hafa drepið Ellen því hún sé ástfangin af George og nú séu þau að fara gifta sig. Þótt ótrúlegt sé hafa þau ekki samfarir, Martin og Palmer. En morðgátan er leyst og það var nátt- úrlega hennar vegna sem við tókum spóluna á leigu. ENDIR á að sjá hvernig þingmenn gera það skal það upplýst hér að á nokkrum myndbanda- leigum í bænum má fá myndir með Cicciolinu. FÓLK VILL ÞETTA EFNI „Ef ég væri ekki með bláar myndir væri ég ekkimeð fullgilda myndbandaleigu. Fólk vill horfa á þetta efni og ætlast til að boðið sé upp á það,“ sagði eigandi myndbanda- leigu í Reykjavík við PRESSUNA. „Þetta er bara bissness og það nokkuð góður biss- ness. Þessar myndir eru mikið leigðar og af því að fólk vill þetta þá finnst mér sjálfsagt að bjóða þessa vöru,“ sagði annar. Þeir sem PRESSAN ræddi við voru allir sammála um að nauðsynlegt væri að hafa klámmyndir til leigu því markaðurinn krefðist þess. Einn sagði að á tímabili þegar mjög lítið var gefið út af bíó- myndum hefði meira verið leigt út af klámspólum en venjulegum bíómyndum. Menn sögðust líka verða að halda vel utan um þetta, því fólk skammaði þá ef þeir pössuðu sig ekki á að endur- nýja nokkuð reglulega. Því væri nauðsynlegt að endur- nýja þetta efni jafnreglulega og aðrar kvikmyndir sem boðið væri upp á. KONUR TAKA LÍKA KLÁMSPÓLUR En hverjir leigja þessar myndir? Eru það eingöngu gamlir frakkakarlar með saurugan hugsunarhátt, þeir sem kaninn kallar „dirty old men“? „Nei, alls ekki, þetta er mjög breiður hópur alls kon- ar fólks úr öllum stéttum þjóðfélagsins. Fólk frá rúm- lega tvítugu og upp í fjörgam- alt fólk," sagði starfsmaður myndbandaleigu. Menn voru sammála um að það væru ekki neinar sérstakar mann- gerðir sem leigðu klámefni heldur ósköp venjulegt fólk. Konur kæmu einnig og tækju þessar myndir, mjög fullorðnar konur kæmu þó sjaldan. „Konur eru ekkert feimnar við að taka bláar myndir, meira að segja eru sumar hverjar frakkari en karlarnir," sagði starfsmaður myndbandaleigu. Annar sagði að pör kæmu saman að velja sér bláar myndir og almennt væri fólk ekkert feimið við þetta. Menn sögðu einnig að engu máli skipti hvort sá við afgreiðslu væri karlkyns eða kvenkyns. Konur tækju klámmyndir þótt karl væri að afgreiða og karlar þótt konur væru við af- greiðslu. „Það er hinn mesti mis- skilningur að konur horfi ekki á bláar myndir. Margar hverjar hafa ekkert síður áhuga á þessu en karlar, þó það komi oftar í hlut karl- anna að biðja um spólurnar," sagði starfsstúlka á mynd- bandaleigu. FÓLK Á SÍNA UPPÁHALDSLEIKARA Starfsfólk leiganna sagði að fólk ætti sína uppáhaldsleik- ara og biði spennt eftir hverri nýrri spólu með þeim sem á ■ leigurnar kæmi. Aðrir ættu sér kannski ekki uppáhalds- leikara en vildu tii dæmis frekar sjá myndir sem svart fólk léki í, myndir með leikur- um frá Austurlöndum eða myndir þar sem lékju mjög brjóstastórar konur. „Smekkur manna í þessum efnum er mjög misjafn, eins og í öðru, en sumum er þó al- veg sama og láta okkur velja fyrir sig,“ sagði starfsmaður. „Fólk er að krydda kynlífið með því að horfa á þessar myndir og kannski losnar um einhverjar hömlur hjá fólki þegar það horfir á þetta. Ef fólk hefur gaman af þessu, og það hjálpar því til að lifa betra kynlífi, þá finnst mér bara ekkert að því að hafa þetta á boðstólum, svo lengi sem myndirnar eru ekki hreint ógeð og afbrigðilegar á ein- hvern hátt,“ sagði eigandi myndbandaleigu. PISSA Á FÉLAGANN Menn sögðu að megnið af þessum myndum væri það FIMMTUDAGUR Klám er góður Bissness

x

Pressan

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Pressan
https://timarit.is/publication/298

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.