Pressan - 27.02.1992, Blaðsíða 28

Pressan - 27.02.1992, Blaðsíða 28
28 FIMMTUDAGUR PRESSAN 21. FEBRÚAR 1992 L í K A M I N N KYNLIF 5EM LÍKAMSRÆKT Getur kynlífið viðhaldið ljóma lík- amans? Regluleg ástundun forðar ef til vill fjörlausum frá heilsuræktinni og heldur línunum í lagi. Kannski er þó aðeins um goðsögn að ræða. Kynlíf er mönnum einkar hugleikið fyrirbæri og oftar en ekki talið til bestu líkamsrækt- ar. Sagðar eru sögur um auk- inn styrk líkamans við mikla ástundun og flug hitaeininga þegar hæst stendur leikurinn. Aðrir telja að þar sé goðsögn á ferð og kynlíf sé ekki til annars en að veita skammvinnan un- að. HORNSTEINN HAMIN6JUNNAR Grikkir til forna töldu kynlíf jafnmikilvægt og að eta og drekka. Unaður kynlífsins var að þeirra áliti einn af horn- steinum hamingjunnar. Það var ekki fyrr en á tímum Vikt- oríu Englandsdrottningar að ástundun kynlífs taldist ekki lengur til velsæmis og stjarna þess hrapaði. I hönd fór tíma- bil lægðar og trúin á mátt kyn- lífsins lét ekki kræla á sér aftur fyrr en kenningar Freuds litu dagsins ljós. Mitt í öllu fárinu um líkams- rækt og heilbrigt líferni er eng- in furða þótt menn velti því fyrir sér hvort kynlífið geti þjónað einhverjum tilgangi öðrum en að vera til skemmt- unar. Flefur það ef til vill eitt- hvert gildi til viðhalds líkam- anum? „Kynlífið tekur á allar taug- ar og alla vöðva ef rétt er að staðið,“ segir Heiðar Jónsson snyrtir. „Ef fólk er að hugsa um líkamsrækt og ætlar að styrkja líkamann held ég að þama sé nú eitt besta form lík- amsræktar. Heill hellingur af hitaeiningum fer til spillis, en það fer auðvitað eftir því hvemig athöfnin fer fram. Fólk á því að reyna á sig, sem ég held að hljóti að vera mun skemmtilegra og árangursrík- ara líkamlega. Fólk styrkir vöðva og taugar, þetta strekkir á öllum stöðum, og það lagast í laginu. Ég myndi segja að þetta væri miklu betra en teygju- bekkir og svoleiðis. En eins og ég hef áður sagt þá þýðir ekki að liggja bara þama!“ ÁGÆTUR BRUNI VIÐ ÁSTUNDUN KYNLÍFS Það gæti þá verið ráð að leggja íþróttaskóna á hilluna, koma leikfimigallanum fyrir ofan í skúffu og leggjast upp í rúm. Á þann hátt hlýtur það að vera leikur einn að halda sér í formi og má bara hafa gaman af. Eða hvað? „Það er ljóst að kynlíf getur verið hitaeininga- eyðandi, ef svo má segja. Menn geta brennt vel við ástundun kynlífs. En í sjálfu sér, sem eina líkamsþjálfunin, þá er það gott svo langt sem það nær. Ég mæli nú með að fólk bæti við, sérstaklega vegna þess að þjálfun sem slfk veldur því að fólk telur sig njóta kynlífs mun betur á eftir, það hafa rannsóknir sýnt. Þó það sé ekki til annars en að auka á unaðinn, þá er líkams- rækt af hinu góða,“ segir Grímur Sæmundsen læknir. Ástundun líkamsræktar er því ráðlögð, ásamt kynlífi, en við megum þó þakka Freud og samtíðarmönnum hans fyrir opnar hugleiðingar þeirra um tilurð og áhrif kynhvatanna. Þeir gáfu tóninn fyrir þá stefnu sem átti eftir að einkenna tutt- ugustu öldina og upprættu for- dómana sem fyrir voru. Kyn- lífið komst aftur á spjöld sög- unnar og leyndardóma unaðar- ins mátti njóta á ný, - hvort sem það heldur manni nú í formi eða ekki. LÍKAMSRÆKTÁN ERFIÐIS Getur verið að til sé aðferð sem heldur manneskjunni í formi án minnstu áreynslu eða er maðurinn dæmdur til að puða, vilji hann halda línunum í lagi? Pressubekkir, þyngdarlóð, þrekpallar og guð má vita hvað... blóð, sviti og tár er það sem málið snýst um og til- hugsunin ein heldur manni frá því að drífa sig í ræktina. Það er fínt að vera í formi en marg- ir hugsa þó með hryllingi til þess sem það kostar. Þeir hinir sömu halda einnig í þá von að hægt sé að stytta sér leið í gegnum frumskóg líkamsrækt- arstöðvanna, vera flottur án fyrirhafnar. En er hana að finna, þessa átakalausu lík- amsrækt? ALLT BETRA EN EKKERT Grímur Sæmundsen, læknir hjá forvama- og endurhæfing- arstöðinni Mætti, telur að hægt sé að stunda líkamsrækt án erf- iðis, það fari allt eftir því út frá hverju er gengið og hversu hátt markið er sett. „Það er munur á því hvort við erum að tala um fríska manneskju eða einhverja sem hefur aldrei hreyft sig og er jafnvel öldruð. Bara það að ganga getur alveg verið feiki- nóg hreyfing fyrir fullorðna manneskju, jafnvel þótt hún sé ekki að erfiða mikið. Menn eru alltaf að færast meira og meira inn á að „allt er betra en ekki neitt“, öll hreyfmg er af hinu góða. Það að hlaupa upp stiga er gott mál, garðrækt einnig og í sjálfu sér er öll líkamleg hreyfing jákvæð og gerir gott. Bara að hafa það prinsipp að hugsa með jákvæðu hugarfari til hreyfingarinnar sem slíkrar, til dæmis ef þú kemur að stiga og hugsar: „best ég skokki þetta og sleppi lyftunni, ég hef gott af því,“ - það viðhorf eitt sér fleytir fólki langt.“ Þá er það komið. Viðhorf og jákvætt hugarfar bera mann hálfa leið. HVARERUNDAN- KOMULEIDIN? En nú stöndum við í blóma lífsins og eigum að hafa það af að puða vel í tækjunum, kannski veitir okkur svo sem ekki af heldur að arga úr okkur lungun í eróbikk. Er virkilega borin von að finna sér undan- komuleið og eru línurnar þá að eilífu glataðar? „Sumum finnst hefðbundin leikfimi leiðinleg, en það er svo misjafnt hvað hæfir fólki,“ segir Sigrún Jón- atansdóttir, eigandi Æfinga- bekkja. „Hér fer fólk í bekkina og ræður sjálft ferðinni. Það getur farið hægt af stað en svo smáaukið styrkinn. Þetta er ekkert hopp eða slíkt en fólk gerir hefðbundnar æf- ingar fyrir hvern vöðva og bekkirnir valda því að fólk get- ur ekki gert æfmgarnar rangt.“ En er þá ekki hægt að vera bara ánægður með sig og láta bekkinn vinna fyrir sig? „Það gefur auðvitað auga- leið að bekkurinn gerir ekki allt fyrir mann. Það næst eng- inn árangur með því að gera ekki neitt." FÁUM EKKERT FYRIR EKKERT Sá lati á eftir öllum sólar- merkjum að dæma ekki von á góðu, en segjum sem svo að hann hafi það af að drattast í ræktina. Þar mæta honum ítur- vaxnar meyjar og fagrir svein- ar. Ef kjarkurinn er ekki þegar horfinn má taka til við puðið... og frúin meira en herrann. „Það er ekki hægt að komast hjá því að puða til að ná ár- angri. Við förum eftir gamla slagorðinu: „No pain - no ga- in“, - fáum ekkert fyrir ekk- ert,“ segir Björn Leifsson, eig- andi World Class. „Skjótastur árangur næst í leikfimi, ef fólk hefur það tak- mark að grennast. Ef menn ætla að byggja upp vöðva er betra að fara í tæki. Þetta tvennt saman veitir hins vegar besta árangurinn. Konur þurfa að reyna meira á sig ef eitthvað er, því kvenmaður er með tölu- vert meira fitumagn en karl- maður.“ ALLT HÆCT Á250ÁRUM Síðasta vonin er að finna sér svokallaða kvennatíma og hver veit nema þar finnist skjól fyrir hamagangnum. Er þar hægt að rækta líkamann án erf- iðis? „Það er hægt ef manneskjan setur ekki markið á neinn ár- angur, það er allt hægt ef mað- ur hefur 250 ár til ráðstöfun- ar,“ segir Bára Magnúsdóttir djassballettkennari. „Viðmiðunin skiptir mestu máli. Ung og frísk manneskja verður að leggja hart að sér og það er alltaf þetta erfiðasta og leiðinlegasta sem virkar. Ef einstaklingurinn ætlar að líta vel út verður hann að halda sér við. Það verður að halda þessu áfram og má líkja þessu við það að fara í hárgreiðslu. Þar lætur maður snyrta sig til... en það endist ekki svo það þarf að Íaga hárið aftur!“ Það eina sem er eftir er að sætta sig við að letingjar eiga heima annars staðar en í lík- amsrækt.

x

Pressan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Pressan
https://timarit.is/publication/298

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.