Pressan - 28.05.1992, Qupperneq 6

®#©@®
6
FIMMTUDAGUR PRESSAN 28. MAÍ 1992
Halló, ég heiti Tracy og þetta er fóst-
urbróðir minn, Frankie. Við erum basði
fasdd með alnasmí oq vorum skilin eftir
á spítalanum [?ar sem við
fasdáumst, en við erum
heppin, því við vorum tekin í
r og erum á tilraunalyfinu AZT.
Gu&mundur
Jónsson
sexbomban
og rómantíski
lagahöfundurinn
f Sálinni
hans Jóns míns.
Jóna Ingibjörg og Vildís svöru&u almennum
fyrirspurnum og veittu upplýsingar.
Páll Óskar Hjálmtýsson var kynnir
um kvöldið og hér er hann meö
netta sýnikennslu f verjunotkun. Hann fræddi vi&stadda t.d. um aö ef
vaselín eöa önnur álíka smyrsl eru notuö meö verjum er verjan gagns-
laus, þvf vaselfniö brennir gat á hana.
Er ekki kominn tími til að við hér á Fróni gerum okkur grein fyrir að alnæmi eða
Eyþór Arnalds í Todmo-
bile.
Andrea Jónsdóttir á rás
2 og Árni, maöurinn
sem á hei&urinn af
frumlegri hárgrei&slu
Andreu f Todmobile.
Markmið áhugafólks um alnæmisvandann er að auka þekkingu og skilning
á alnæmi og styðja smitaða og sjúka og aðstandendur þeirra. Samtökin
njóta engra opinberra styrkja en standa fyrir margháttaðri starfsemi þar
Margrét Jónsdóttir, Sigrún Stefánsdóttir, Einar Þór Jónsson og Sif
Kjartansdóttir.
Andrea Gylfadóttir,
hin stórkostlega söngkona Todmobile.
Ég bíö bara eftir aö hún geri gar&inn frægan
á erlendri grund.
eyðni er ekki tískusjúkdómur meðal samkynhneigðra; alnæmi er sjúkdómur sem
enn þann dag í dag er ekki fullrannsakaður. Allir geta fengið veimna, gildir einu
hvort þú ert svartur, gulur, hvítur, fátækur, ríkur, menntaður eða ómenntaður. Og
hvað ætlum við að gera þegar saklaus böm fara að fæðast á íslandi með alnæmi?
Tökum höndum saman og berjumst sameiginlega gegn þessum skæða sjúkdómi,
því hann er ekkert grín. Barnið þitt gemr fengið hann, svo og fólk sem stundar
frjálst kynlíf, giftir menn og konur sem notfæra sér vændisfólk á t.d. „bisniss11-
ferðalögum og ég tala nú ekki urn allt fólkið sem veltist um á sólarströndum vik-
um saman og veit hvorki í þennan heim né annan vegna drykkju eða annarrar
vímu, — það veit jafnvel ekki hvað síðasti rekkjunautur hét.
Samtök áhugafólks um alnæmisvandann héldu tónleika til styrktar starfsemi sinni
í Þjóðleikhúsinu og gáfu allir listamennimir vinnu sína. Mér blöskraði hins vegar
mætingin; hálfur salur af yndislegu fólki, sem gerir sér grein fyrir alvömnni sem
hér er á ferð. En hvar var fólkið sem við köllum stjómmálamenn? Hvar vom
læknar, kennarar og ég tala nú ekki um fréttamenn? Þetta fólk gaf sér ekki tíma til
að styrkja málefni sem varðar okkur öll og vona ég þeirra vegna að alnæmisveir-
an eigi ekki eftir, einn góðan veðurdag, að stinga sér niður hjá þeirra nánustu eða
bamabömin þeirra fæðist með alnæmisveiruna. k "W
Robbi og Tota njota veöur-
blíöunnar á svölum Pjóö-
leikhússins í hléi.
AUMÆIVII ER VERULEIKI —
SKEMMTUM OKKUR ÖRUGGLEGA
sem velferðarkerfið þrýtur.