Heimilistíminn - 28.11.1974, Blaðsíða 38
O Nei, heyrðu
Mamma þín er svo tilfinninganæm, Jói,
hún geymir alla hluti. Hér eru til dæmis
leikskrár og myndir, margra ára gamalt.
— En þetta? Ég benti á umslög, sem
bundin voru saman meö upplituðum,
bláum silkiboröa. Þaö hlutu aö vera
ástarbréf.
— Bréf, svaraði hann og setti lokiö á
kassann.
— Astarbréf? Ég gafst ekki upp.
— Bréf, sem ég skrifaði, þegar ég var
að læra úti i löndum. Þá var ég oft
einmana og þá var ágætt aö skrifa bréf.
— Skrifaöiröu öll þessi? Rödd min
hækkaði um margar áttundir af eintómri
undrun. Þarna var alveg ný hlið á pabba.
Aldrei hefði mér dottiö i hug, að hann
skrifaðisvona mikiö af bréfum. Allt I einu
gat ég ekki annað en hlegiö. — Þú segir aö
mamma sér rómantisk. En hvaö ert þú
þá? Situr uppi um miöjar nætur og horfir
niöur i gamlan skókassa. Þiö mamma
eruð þá ekki svo ólik. Loks var runniö upp
fyrir mér ljós.
— Hver i ósköpunum segir aö viö
séum svo ólik.
— Ég vissi aö hann haföi ekki hugmynd
um, hvaö ég átti viö. Hann geröi sér
einfaldlega ekki grein fyrir, hvernig hann
og mamma töluðu saman, og aö þaö
mætti misskilja. Mikiö yröi hann hissa, ef
hann vissi, hvaö ég haföi veriö hræddur.
Sem betur fer hafði Nina rétt rétt fyrir
sér. Auðvitað þótti mömmu og pabba
vænt hvoru um annaö. Annars væri þetta
bara hús, en ekki heimili.
Ég teygði úr mér og geispaöi og i sömu
svifum sló gauksklukkan. Þetta haföi
veriö langur og merkilegur dagur.
— Nú förum viö og leggjum okkur, Jói
minn. Þaö veröur mikill dagur á morgun.
Mamma kemur heim. Auk þess er
klukkan oröin eitt, bætti hann við um leiö
og gaukurinn galaöi i sjöunda sinn....
w^vimr
Ase (11 ára) og Arne (9 ára) i Noregi
vilja skiptast á bréfum og frimerkjum
viö islenzka krakka. Skrifiö til: Bjarne
Knoph, Undelstad t 41 B, N-1370,
Asker, Norge.
38
HI^GIÐ
— Nei, góöi minn, þaö er ekkert aö'
mér, ég er bara vön aö setjast niöur tiu
minútur á ári.
kemur alltaf aö þvi aö börn gera upp-
reisn gegn uppeldinu.
— Raunar getiö þér boröaö hvað sem
er, frú, bara ef þér kyngið þvi ekki.
— Aður en viö tölum meira um
launahækkun, skulum viö sjá, hvernig
gekk meö upplagiö á meöan þú varst I
frii.
— Biddu aöeins. Hvaö nú ef þetta er
ekki hilling?