Heimilistíminn - 09.11.1978, Blaðsíða 36

Ég get rakaö mig án þess aö taka út úr
mér vindilinn. —Þaö er nú ekkert
merkilegt. Ég get klippt á mér nöglina
á stórutánni án þess aö fara úr'
sokkunum.
Hvers vegna fer hann alltaf meö hana i
næturklúbb? Þaö er eini staöurinn,
sem er opinn, þegar hún er búin aö
klæöa sig.
Er Halli aö raöa kotru I miöjum vinnu-
timanum? Já, hann missti hundraö-
kall I kjötkvörnina.
Einu sinni var hani meö stóran og
fallegan kamb og honum fannst hann vera
allra hana fallegastur. Hann vaggaöi um
og tuldraöi fyrir munni sér. — Mikiö er ég
fallegur. Enginn getur jafnazt á viö mig.
Haninn kom f aldingarö og vildi bera
saman glæsileika sinn og býflugunnar. —
Fyrirgeföu sagöi býflugan, — ég hef ekki
tima til þess aö tala viö þig.ég þarf aö
safna hunangi úr blómunum.
Hanínn
eftir Ho Hsueh-hai,
— Littu bara á mig,hefuröu nokkurn
tima séö nokkurn jafnfallegan, sagöi hann
viö fuglinn i trénu sem var aö leita sér aö
ormum. — Ég myndi ekki vera of viss I
minni sök, sagöi fuglinn. — Og trúir þú
mér ekki,skaltu halda lengra og bera þig
saman viö einhverja aöra.
Haninn kom nú i vöruhús og hitti þar
fyrir bröndóttan kött, og vildi aö þau bæru
sig saman. —Þvl miöur, sagöi kisa, — ég
er á músaveiöum.
36