Heimilistíminn - 15.02.1979, Blaðsíða 15
ar gjafir
w
Ein rós — f þessu tilfelli gul — og tvœr
gular fresfur fara mjög vel saman f
þessari mokkakönnu. Eitthvaö þessu
llkt mœtti hafa f mjólkurkönnu eöa
vatnskönnu, ef þio eruö aö hugsa um
aö gefa einhverjum könnu ao gjöf á
næstunni.
Og svo eru þaft túlipanarnir. Þeir-
þurfa ekki endilega aö vera ótulmarg-
ir saman f vasa. Hér hefur aoelns verio
fjárfest í þremur lágvöxnum tiílipön-
um, og þeim stungio niöur I gamaldags
blárósóttun teketil. Klippiö neoan af
lcggjunum eftir þörfum. Þaö er
fallegra, aö túlipanarnir standi ekki
allt of hátt f svona lágum tepottl.
Svona mœtti halda lengi áfram ab
ráöleggja ykkur ao skreyta gjafir, sem
þio ætliö a6 gefa. Þa6 er alltaf gaman
ao fá blóm, en sumum finnst blómin
þurfa aö vera svo mörg til þess a&
hægt sé aö vera þekktur fyrir aB gefa
þau. Þa& er eintóm vitleysa. Þa& sem
skiptir máli, er hvernig þeim er fyrir
komiö, og svo au&vítaö hugurinn sem
a& baki býr. Ver&gildið er ekki alltaf
þa& þý&ingarmesta. fb
Einn fris er kannski svolitiö einmana
legur, en hér hefur hann fengiO með
sér blc*. Vlippt af rifblö&ku. irisnum
og rifblö&kubla&inu hefur veriö
stuugió ni&ur I kisilstcinahrúgu, sem
er I litlu eldföstu fati — agætis tæki-
færisgjöf handa hverjum sem er. h0
15