Morgunblaðið - 25.11.2004, Qupperneq 20

20 FIMMTUDAGUR 25. NÓVEMBER 2004 MORGUNBLAÐIÐ
MINNSTAÐUR
LANDIÐ
Blönduós | „Ég hef verið í bók-
haldi frá því ég var sextán ára og
gerðist síðan bóndi úti í sveit, ef
maður má þá kalla sig bónda,“
segir Gísli Jóhannes Grímsson,
framkvæmdastjóri Efri-Mýrabús-
ins ehf., sem rekur bókhaldsþjón-
ustu á Blönduósi og eggjafram-
leiðslu á Efri-Mýrum í Refasveit.
Framleiðsla á eggjum og papp-
írum er býsna ólík en Gísli segir
að sér hafi tekist ágætlega að sam-
ræma þetta.
Gísli hefur unnið við bókhald í
hátt í fjóra áratugi, hjá einstökum
fyrirtækjum og bókhaldsþjónustu
á Blönduósi. Hann stofnaði eigið
fyrirtæki 1987 og hefur rekið síð-
an. Starfaði fyrst einn og fékk síð-
an til starfa dóttur sína í hálft
starf til að byrja með. Síðan hefur
þetta aukist. „Ég setti undir mig
hausinn og réði aðra dóttur mína í
fullt starf í haust og er að vinna að
því að safna verkefnum þannig að
við getum verið þrjú í fullu starfi,“
segir Gísli.
Fyrirtækið tekur að sér bókhald
og gerð skattframtala fyrir fyr-
irtæki og einstaklinga. Eru þetta
bæði fyrirtæki á Blönduósi og
bændur í héraðinu og raunar fyr-
irtæki í öðrum landshlutum einnig.
„Netið gerir manni kleift að vinna
þetta hvar sem er,“ segir Gísli.
Í starfi sínu er hann með putt-
ann á púlsinum í atvinnulífinu í
Austur-Húnavatnssýslu og verður
var við sveiflurnar. „Já, þetta er
ýmist í ökkla eða eyra,“ segir
hann. Nefnir hann sem dæmi að
rækjuiðnaðurinn berjist í bökkum.
Þá sé staðan erfið hjá mörgum
bænum. „Afkoma bænda með
hefðbundinn búskap er ekki nógu
góð. Fjöldi manna á grónum búum
hefur það ágætt, en þeir eru smám
saman að ganga á eignir sínar,“
segir Gísli. Hann bindur vonir við
að kúabúin sem hafa verið að
byggja sig upp og bæta við kvóta
gangi en þau þurfi nokkur ár til að
sanna sig.
Nýjasta ævintýrið
Gísli og kona hans, Halla Jök-
ulsdóttir, keyptu jörðina Efri-
Mýrar í Refasveit fyrir 24 árum og
fluttu þangað frá Blönduósi. Bær-
inn er fyrir mynni Laxárdals, við
veginn milli Blönduóss og Skaga-
strandar. Þau voru með hænur til
heimilisins eins og þá var algengt
en fljótlega var lögð áhersla á
eggjaframleiðslu og búið sérhæft.
Fjárhúsin voru tekin undir hænsn-
in og síðan byggt nýtt sérhæft
hænsnahús. Nú eru framleidd hátt
í sextíu tonn af eggjum á ári á
Efri-Mýrum.
Þótt Efri-Mýrabúið sé til-
tölulega lítil eining hefur það víkk-
að út starfsemina í samvinnu við
aðra eggjaframleiðendur. Þannig
er búið aðili að Norðurfugli á
Syðsta-Ósi í Miðfirði sem annast
uppeldi á varphænum og Norður-
eggi sem annast eggjadreifingu á
Austurlandi. Fyrr á þessu ári tók
fjölskyldan þátt í kaupum á öðru
af tveimur stærstu eggjabúum
landsins, Nesbúinu á Vatnsleysu-
strönd, í félagi við tvo aðra eggja-
framleiðendur. Fyrirtækið heitir
Hænuegg og framleiðir hátt í þús-
und tonn af eggjum á ári. „Þetta
er nýjasta ævintýrið hjá okkur,“
segir Gísli Jóhannes.
Eggin frá Efri-Mýrum eru að-
allega seld í Húnavatnssýslum og
Skagafirði enda er þetta eina
eggjabúið á svæðinu. „Þrái,“ var
svarið sem Gísli gaf þegar hann
var spurður um ástæður þess að
hann væri orðinn eini eggjafram-
leiðandinn í þessum landshluta og
bætti síðan við til skýringar: „Það
koma sæmilegir tíma inn á milli.
Þá nær maður að rétta aðeins úr
kútnum og fyllist bjartsýni til að
halda áfram.“ Hann segir að rekst-
ur eggjabúsins hafi einnig verið
liður í því að skapa börnunum
vinnu, ekki síst í sumarfríum.
Öll fjölskyldan tekur þátt
Nú er svo komið að þrjú af
fimm börnum þeirra hjóna vinna
við fyrirtækið. Valgerður og Lena
eru við bókhaldsþjónustuna og
Árný við búið. Gísli fullyrðir að
dæturnar viti það á morgnana
hvort þær eigi að setjast við tölv-
una eða fara í gallann til að sinna
búinu. „Þær eru ráðnar á skrif-
stofuna en það er gott að geta
kallað þær í hænsnahúsið, ef á
þarf að halda.“ Sonur hans og
fjórða dóttirin eru í öðrum störfum
en þau taka einnig til hendinni á
búinu þegar þau eru nálægt og á
þarf að halda.
Sjálfur er Gísli í fullu starfi á
bókhaldsskrifstofunni og er með
mann í starfi við búið. „Ég klára
búverkin ef eitthvað er eftir þegar
ég kem heim á kvöldin. Svo reyni
ég að annast verkin um helgar,
þegar ég er heima,“ segir hann.
Það hefur sína kosti og galla
þegar fjölskyldan vinnur saman.
„Maður hefur stundum velt því
fyrir sér hvort þetta er nógu snið-
ugt. Ef eitthvað er um að vera í
fjölskyldunni lamast skrifstofan.
Það bitnar á fyrirtækinu og við-
skiptavinunum,“ segir Gísli en tek-
ur fram að það hafi ekki oft komið
fyrir að þau hafi þurft að loka
skrifstofunni. Á móti vegi að hann
þekki vel hvað starfsfólkið kunni
og geti treyst því fullkomlega.
Sama fyrirtækið rekur bókhaldsþjónustu á Blönduósi og eggjabú á Efri-Mýrum í Refasveit
Gott að geta
kallað á bókarana
í hænsnahúsið
Morgunblaðið/Jón Sigurðsson
Í bókhaldinu Fjórir úr Efri-Mýrafjölskyldunni á bókhaldsskrifstofunni á
Blönduósi. Lena Gísladóttir situr fyrir framan systur sína og foreldra, Val-
gerði Gísladóttur, Höllu Jökulsdóttur og Gísla Jóhannes Grímsson.
AUSTURLAND
Selavöður | Mikið er af sel inni
í Hornafirði um þessar mundir og
sumir koma inn á höfnina alveg
inn að bryggjum, eru hinir róleg-
ustu og kíkja á umferðina enda
afskaplega forvitnar skepnur.
Frá þessu er sagt á vefnum hor-
nafjordur.is. Karl Sigurðsson,
sem er manna fróðastur um líf-
ríki í firðinum, segir að fullt sé af
sel inni í firðinum og þar liggi
þeir á sandeyrunum. Í byrjun síð-
ustu viku voru taldir þar 70–80
selir. Karl segir að fyrir ca 25 ár-
um hafi verið lítið um sel innan
fjarðar og þeir hafi ekki legið inni
nema nokkrir sem héldu sig við
Álftasker, sem er austan við
Þinganes. Þar kæptu nokkrir sel-
ir áður fyrr. Svona selavöður eins
og eru nánast alltaf núna sáust
ekki hér áður fyrr. Karl segir að
greinilega hafi breyst eitthvað
mikið í lífríkinu því að t.d. er allur
selur að heita má horfinn frá
Stokksnesi, þar sem þeir lágu
alltaf uppi hér áður fyrr. Selurinn
virðist hafa nóg æti inni í firð-
inum og fer ekkert út á sjó eins
og áður var. Í ljós kom við krufn-
ingu sela sem voru veiddir innan
fjarðar tvö síðustu sumur, að
fæða þeirra hafði verið sandsíli
og trönusíli. Selurinn gæðir sér
líka á kola og ýmsu öðru góðgæti
úr lífríki fjarðarins. Aðallega er
hér um landsel að ræða og einn
og einn útselur flækist með, segir
á hornafjordur.is.
Morgunblaðið/Þorkell
Svamlað í sæ Selir sjást nú
gjarnan innarlega í Hornafirði.
Einkum eru það landselir en
stöku útselur hefur þó flotið með.
Fjarðabyggð | Nú styttist í að ár
sé liðið frá því að vinabæj-
artengslum var formlega komið
á milli Fjarðabyggðar og Akra-
ness. Á vefsvæðinu fjardabyggd-
.is er greint frá því að á þessu
ári hafi samskipti þessara sveit-
arfélaga verið mikil og í síðustu
viku hafi sýning á verkum
Tryggva Ólafssonar úr Tryggva-
safni verið opnuð á Akranesi.
Var það forvígismaður Tryggva-
safns, Magni Kristjánsson, sem
hafði veg og vanda af uppsetn-
ingu og framkvæmd þeirrar sýn-
ingar. Þá var nýverið haldið
Ungmennaþing í Fjarðabyggð
þar sem þátt tóku ungmenni frá
Akranesi og Fjarðabyggð. Voru
þar til umfjöllunar ýmis málefni,
m.a. unglingalýðræði, málefni
félagsmiðstöðva og ungmenna-
húsa.
Vinabæja-
tengsl
styrkt
Ljósmynd/JH
Unglingar þinga um eigin mál Efnt var til ungmennaþings í Fjarðabyggð og þar reifuð ýmis hagsmunamál unga fólksins.
Freysnes | Skaftafellsjökull hefur hopað um „30
metra í sumar og þynnst gríðarlega mikið inn eft-
ir öllu.“ Þetta segir Guðlaugur Gunnarsson á
vefnum hornafjordur.is, en Guðlaugur hefur mælt
skriðjöklana í Öræfum árlega frá 1947. Hann hef-
ur ekki mælt þynningu jöklanna en segir að í
brekkunni niður frá hájöklinum séu alltaf að koma
fleiri og fleiri klettar í ljós. Svínafellsjökull hopaði
10 metra á þessu ári. „Hann hefur ekki síður hop-
að mikið þó talan sé lægri en mælt er niður bratta
öldu og þetta er ein mesta lækkun og þynning á
jöklinum og stutt í að hann fari að hopa frá öld-
unum og þá styttist hann enn meira“ segir Guð-
laugur. „Stórt lón var nálægt jöklinum beint upp
af Freysnesi og við það lá vegur sem ferðafólk fór
mikið til að ganga á jökulinn, þetta lón er nú horf-
ið í Svínafellsá.“
Falljökull hopaði 18 metra og segir Guðlaugur
það nokkuð mikið miðað við aðstæður þar. Fall-
jökull er austan við Svínafellsfjall og kemur skrið-
jökullinn niður beggja megin við Rauðakamb og
kallast sá hluti sem kemur vestan við Rauðakamb
Virkisárjökull. „Ég hef ekki mælt Virkisárjökul
vegna þess hvað þar eru miklar grjótöldur og
grjót ofaná jöklinum svo erfitt er að komast að
honum og eins að sjá hvar hann endar.“ Guð-
laugur sem er Öræfingur og bjó á Svínafelli þang-
að til hann fluttist á Höfn fyrir nokkrum árum,
man þann tíma er Skaftafellsjökull náði fram á
ölduna við brúna á Skaftafellsá þar sem útsýn-
isskífa er rétt austan við brúna. Hann segir það
hafa verið upp úr 1930 sem virkileg breyting fór
að verða á jöklunum og þeir tóku að hopa.
Guðlaugur segist ekki sakna þess þó skriðjökl-
arnir hyrfu alveg og hinir mættu alveg minnka.
Hann hefur notið góðrar aðstoðar Ragnars Frank
þjóðgarðsvarðar við mælingarnar þessi síðustu ár
og vonast til að Ragnar taki við mælingunum þeg-
ar hann geti ekki lengur sinnt þeim.
Skaftafellsjökull dregur í land