Morgunblaðið - 25.11.2004, Blaðsíða 40

40 FIMMTUDAGUR 25. NÓVEMBER 2004 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Þuríður Katarín-usardóttir fædd-
ist á Folafæti í Norð-
ur-Ísafjarðarsýslu 6.
ágúst 1919. Hún lést
4. október síðastlið-
inn. Hún var dóttir
hjónanna Katarínus-
ar Gríms Jónssonar
og Guðmundu Sig-
urðardóttur. Systkini
Þuríðar voru sex
talsins og eru þau öll
látin að Kristínu frá-
talinni sem býr á Ír-
landi.
Þuríður kynntist
eiginmanni sínum, Sigursteini
Óskari Jóhannssyni (f. 6.11. 1916,
d. 14.1. 1997), ung að aldri. Þau
gengu í hjónaband 1942 og
bjuggu lengst af í Galtarvík ytri í
Skilmannahreppi og á Akranesi.
Þau eignuðust níu börn. Þau eru:
1) Guðmundur, búsettur í Reykja-
vík, kvæntur Ólöfu Guðrúnu Elí-
asdóttur og eiga þau fjögur börn.
2) Jóhann Óskar, búsettur á Sel-
fossi, kona hans er
Hulda Snorradóttir
og eiga þau alls sjö
börn. 3) Jón Krist-
ján, búsettur á Akra-
nesi, en hann á þrjú
börn. 4) Sigríður, bú-
sett í Reykjavík, gift
Sigfúsi Tómassyni
og eiga þau fjögur
börn. 5) Katrín, bú-
sett í Danmörku, gift
Jens Lehman og eiga
þau tvö börn, 6) Jó-
hanna, búsett á
Raufarhöfn, gift
Agnari Indriðasyni
og eiga þau þrjú börn. 7) Þuríður
Ósk, búsett í Kópavogi, maður
hennar er Árni Baldursson og
eiga þau alls sex börn. 8) Ragn-
heiður, búsett á Egilsstöðum,
maður hennar er Magnús Örn
Magnússon og eiga þau þrjú börn
samtals. 9) Hafdís, búsett á Akra-
nesi, en hún á þrjár dætur.
Þuríður var jarðsungin í kyrr-
þey að eigin ósk.
Elsku mamma mín. Nú er komið
að þeirri kveðjustund sem engan
langar að ganga í gegnum en það er
að kveðja móður sína. Það er í mörg
horn að líta, við áttum margar góðar
og erfiðar stundir saman, þá meina
ég öll veikindin sem á þig voru lögð.
Það tekur mig sárt hve miklar raun-
ir líf þitt var í gegnum árin. Ég dáist
að því hvað þú sýndir mikla þolin-
mæði, hógværð og þrautseigju við að
koma þér upp úr veikindunum alla
tíð. Þú baðst aldrei um neitt þér til
handa annað en að ég gæti verið hjá
þér. Mig hefði langað svo mikið að
hafa þig lengur en það er víst bara
einn sem ræður því. Ég veit þú verð-
ur hjá mér í huganum þegar ég út-
skrifast úr skólanum því við getum
ekki verið þar saman eins og við ætl-
uðum.
Það er svo margs að minnast á
heilli ævi en erfitt að koma orðum
að. Ég vil þakka þér fyrir allar
stundirnar, þolinmæðina og hina
miklu vinnu sem þú lagðir á þig til að
koma okkur systkinunum á legg.
Það hlýtur oft að hafa verið erfitt
með svona mörg börn.
Ég vona að þú hafir fengið ein-
hvern styrk frá mér síðustu stund-
irnar okkar saman. Ég mun ætíð
minnast þín.
Ég vil svo að lokum þakka starfs-
fólki Sjúkrahúss Akraness og þá
sérstaklega Louise Steindal og öll-
um hinum á E-deild fyrir hlýhug og
umönnun í garð mömmu.
Guð geymi þig.
Þín dóttir
Þuríður Ósk.
Þá er komið að kveðjustund. Ég
minnist margra góðra samveru-
stunda okkar yfir ævina. Á Skaga-
braut 50 þar sem þú og pabbi byggð-
uð ykkur hús sem og áranna í
sveitinni í Galtarvík. Ég minnist líka
hvað þú varst góður dýravinur og
hlúðir vel að öllum málleysingjum
eins og þú kallaðir þau oft. Fjör var
hjá okkur að halda utan um systkini
mín og hugsa um þau. Þar sem ég
var elst af sex systrum lenti það
meira á mér en þeim yngri. Ég man
hvað það var mikill vinna hjá þér því
þá var allt þvegið og soðið í stórum
potti og þvottabretti og þú alltaf
ófrísk af einhverju barnanna. Ég dá-
ist að þinni þrautseigju með þín níu
börn og að geta látið alla hluti ganga
upp í allri fátæktinni eins og hún var
þá. Öll börnin mín þakka þér sam-
fylgdina og senda þér góðar kveðjur.
Guð geymi þig, elsku mamma mín.
Þín dóttir
Sigríður Sigursteinsdóttir.
Við höfum átt margt sameiginlegt
í lífinu, þar sem ég hef búið hjá þér
svo lengi, nú síðast á Sunnubraut 14
þegar ég hef átt frí úr vinnunni. Ég
vona að þú hafir fengið einhvern
styrk og stoð af mér þann tíma sem
við fengum að vera saman. Ég kem
til með að sakna þín, elsku mamma.
Megi guð vera með þér.
Þinn sonur
Jón Sigursteinsson.
Ég vona að þú hafir haft styrk og
stoð af mér í gegnum lífið. Þakka vil
ég góðar samverustundir úr Galtar-
víkinni. Ég kem til með að sakna þín
og börnin mín senda þér líka þakkir
fyrir samverustundirnar.
Megi Guð vera með þér.
Guðmundur.
Nú er komið að kveðjustund.
Maður lætur oft hugann reika á
slíkri stundu. Ég minnist okkar
fyrstu kynna þegar ég kom í heim-
sókn í Galtarvík með dóttur þinni
Ósk. Fann ég strax fyrir hlýhug og
velvilja ykkar hjóna. Upp frá þeim
degi urðu samveru stundir okkar
margar og stóðu samfellt í 22 ár. Það
var oft í mörg horn að líta í bústörf-
um í sveitinni og minnist ég þess
hversu börnum okkar Óskar þótti
gaman að koma til ömmu og afa í
Galtarvík bæði við leik og störf.
Elsku Ósk, ég veit að Guð gefur
þér styrk til að takast á við þá sorg
sem fylgir móðurmissi. Ég er þess
fullviss að hún er komin á betri stað,
laus við þjáningar vegna veikinda
síðustu ára og ég veit að hún er
þakklát fyrir þann stuðning sem þú
gafst henni með ást og óeigingirni
síðustu áratugi í lífi hennar.
Systkinum, tengdabörnum,
barnabörnum og barnabarnabörn-
um votta ég mína dýpstu samúð.
Hvíl í friði.
Þinn tengdasonur
Árni.
Elsku amma. Nú er komið stórt
skarð í fjölskylduna, það vantar
hana ömmu Þuru. Það var alltaf
gaman að koma til þín og afa í Galt-
arvík þegar þið voruð þar og fara í
fjöruna, tína skeljar og steina og
skoða öll dýrin. Við viljum senda þér
þakklæti fyrir góðar stundir, til
dæmis núna í sumar þegar þú komst
í heimsókn og við grilluðum á pall-
inum í góðu veðri og góðum fé-
lagsskap. Langömmubörnin þakka
líka fyrir sig og góðar stundir.
Takk fyrir allt. Kveðja.
Sigurást, Helgi Þór,
Árni Þór og Ingi.
ÞURÍÐUR KATARÍN-
USARDÓTTIR
✝ Einar Ólafur Ein-arsson trésmiður
fæddist 17. mars
1917. Hann lést á
Hjúkrunarheimilinu
Grund 17. nóvember
síðastliðinn. Foreldr-
ar hans voru Ólöf
Bjarnadóttir, f. 1876,
d. 1958 og Einar Ís-
leifsson, f. 1866, d.
1916. Fósturfaðir
hans var Guðmundur
Guðnason. Ólöf og
Guðmundur bjuggu í
Strandarhjáleigu í
Vestur-Landeyjum.
Systkini Einars voru Bjarni, f.
1903, d. 1978, Ísleifur, f. 1909, d.
1988 og Björgvin, f. 1912, d. 1939.
Eiginkona Einars er Jónfríður
Gunnarsdóttir, f. 1922. Börn
þeirra eru: 1) Ólöf Björg hjúkrun-
arfræðingur, f. 1944, sambýlis-
maður Grétar Hart-
mannsson vélstjóri,
sonur hennar Njörð-
ur Árnason, sam-
býliskona Hulda
Margrét Pétursdótt-
ir og eiga þau tvo
syni, Arnar Inga og
Daníel Erni. 2) Gunn-
ur Inga hársnyrti-
meistari og ritari, f.
1955, fyrrverandi
maki Hjörtur Ólafs-
son tölvunarfræðing-
ur. Börn þeirra eru
Einar Már, Oddgeir
og Fríða Sóley. 3)
Helgi tölvunarfræðingur, f. 1960,
fyrrverandi sambýliskona Birna
Rún Björnsdóttir. Sonur þeirra er
Ísleifur Kári.
Einar verður jarðsunginn frá
Fossvogskapellu í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
Í dag kveð ég Einar, hann var
mér sem faðir í mörg ár.
Hann og Fríða hans tóku mér vel
frá fyrsta degi er ég kynntist þeim.
Ég tæplega 18 ára og varla farinn
að heiman, var kynntur sem kær-
asti Ingu dóttur þeirra. Þau tóku
mér sem syni og má segja að þau
hafi gengið mér í foreldrastað á
þessum árum. Eftir að við hófum
búskap þá var það skylda í mörg ár
að koma á Ferjubakkann til þeirra í
sunnudagslærið.
Hann hafði mikinn áhuga á skák
og pólitík og minnist ég margra
kvöldstunda sem hann og Gunnar
Ingólfsson heitinn áttu saman yfir
taflborðinu. Það tók mikið á hann
þegar hann frétti andlát hans. Í
pólitík var Einar lengst til vinstri,
hann var einn af þessum gallhörðu
kommum og vílaði ekki fyrir sér að
ganga nokkrar Keflavíkurgöngur
til að mótmæla veru hersins og öllu
hernaðarbrölti heimsins. Hann var
trúr sinni sannfæringu.
Mig langar að minnast hér
nokkrum orðum aðstoðar Einars
við okkur hjónin þegar við stóðum í
húsbyggingu. Þó hann væri hættur
að vinna fékk hann aðstöðu hjá
fyrrverandi vinnuveitanda sínum
og smíðaði handa okkur snúinn tré-
stiga sem hann lagði mikla vinnu og
alúð í, enda mikill og vandvirkur
smiður. Eins aðstoðaði hann okkur
meira og minna með allt tréverk í
húsinu.
Börnin mín þau Einar Már, Odd-
geir og Fríða Sóley, sakna afa síns.
Öll muna þau hann bakandi kleinur,
pönnukökur eða farandi út í búð
eftir einhverju smotteríi og fylgdi
þá oft eitthvert nammi með í pok-
anum heim. Síðustu ár voru Einari
erfið, Fríða hans varð að leggjast
inn á sjúkrahús og síðan á heimili
aldraðra og hann einn heima þar til
hann fékk inni á Grund þar sem
hann andaðist. Þó leiðir hafi skilið
þá þótti mér vænt um að við héldum
sambandi og alltaf var gott að koma
í heimsókn til hans, spjalla og fá
kaffisopa með honum.
Það eru margar minningar sem
koma upp í hugann en hér ætla ég
að nema staðar og segi far vel, Ein-
ar minn, takk fyrir mig.
Hjörtur Ólafs.
Pabbi hefur fengið langþráða
hvíld.
Þetta árið hafði honum hrakað
stöðugt. Hann pabbi var góður
maður og yndislegur pabbi og bar
okkur systkinin á höndum sér, allt-
af tilbúinn að leika við okkur. Ég
man alltaf eftir því hvað það var
gaman að fara á háhest og sjá upp á
skápa og annað sem maður sá aldr-
ei. Og alltaf á sunnudagskvöldum
labbaði hann út í sjoppu og keypti
ís í brauðformi handa okkur.
Hann tók fullan þátt í heimilis-
störfunum, kleinurnar og pönnu-
kökurnar hans voru ógleymanlegar.
Hann var hinn svokallaði „mjúki
maður“ sinnar kynslóðar.
Hann var góður trésmiður og
smíðaði margt fallegt handa okkur
systkinunum.
Pabbi var réttsýnn maður og tók
alltaf málstað þeirra sem minna
máttu sín og mikið þótti honum
gaman að ferðast um landið.
Áhugamál hans voru tafl, bók-
menntir og þjóðmálin.
Hann var ekki mjög mannblend-
inn og veislur voru ekki hans uppá-
hald en ef hann hitti vini og kunn-
ingja á förnum vegi þótti honum
gaman að spjalla um daginn og veg-
inn.
Pabbi eignaðist aldrei bíl enda
fannst honum það algjör óþarfi en
hann var léttur á fæti og fór allar
sínar ferðir fótgangandi eða í
strætó. Alltaf hljóp hann við fót eða
alveg þangað til hann fór inn á spít-
ala síðastliðið ár.
Bara einu sinni um ævina fór
hann til útlanda en það var til Dan-
merkur 1986 og fórum við öll fjöl-
skyldan. Hann hafði mjög gaman af
þeirri ferð og var gert mikið grín að
því og ekki síst hann sjálfur þegar
við fórum einn daginn yfir til
Þýskalands og ætluðum að fara yfir
til Austur-Þýskalands og gista þar
eina nótt og leyfa honum að sjá dá-
semdir kommúnismans en þegar
við vorum komin að landamærun-
um komumst við ekki inn í landið
því það gleymdist að fá vegabréfs-
áritanir.
Var þá hugsað fyrir alvöru að
gera eins og kellingin í Gullna hlið-
inu sem henti sálinni hans Jóns
míns inn í himnaríki að opna bíl-
hurðina og henda kallinum inn fyrir
landamærin.
Ef eitthvað er til eftir þetta líf er
ég sannfærð um að hann situr og
teflir við sína gömlu vini sem eru
löngu farnir. Lifi minningin um
góðan pabba.
Inga.
Skömmu fyrir andlát Einars varð
mér allt í einu mikið hugsað til
hans. Varð mér þá hugsað um
hversu stoltur ég er af að hafa átt
hann sem afa. Hann var maður með
sterkar skoðanir sem lét sér ekki
bara nægja að hafa þær heldur lifði
einnig í samræmi við þær. Alla tíð
stóð hann fast á sinni sannfæringu
og var óhræddur við að tjá viðhorf
sín í þeim efnum, bæði í pólitík og
þjóðfélagsmálum, sem hann sá að
var ástæða til að ræða um. Eins
lengi og heilsan leyfði vann hann
auk þess ötullega að því að lesa og
fræða sjálfan sig um heiminn sem
hann hætti aldrei að líta með gagn-
rýnum hugsunarhætti.
Hann var af kynslóð sem mörgu
yngra fólki finnst erfitt að skilja,
kynslóð sem þurfti í raun og veru
að þræla og berjast fyrir sínu og
taka skýra afstöðu til heimsmál-
anna. Nokkuð sem í dag er nánast
horfið – að fólk myndi sér einarðar
skoðanir – en er ekki vanþörf á í
heimi þar sem aftur horfir til
sundrungar og styrjalda og æ fleiri
eru troðnir undir hæl hrokafullra
valdamanna.
Ég þakka afa fyrir það fordæmi
sem hann gaf mér með vönduðum
lífsháttum sínum og hugarfari,
gæsku hans, auk allra minninganna
sem ég á um hann frá því á Ferju-
bakkanum allt frá því að ég var
barn.
Hans barnabarn
Einar Már Hjartarson.
EINAR ÓLAFUR
EINARSSON
Kársnesbraut 98 • Kópavogi
564 4566 • www.solsteinar.is
Móðir mín, tengdamóðir og amma,
RÓSA DAGRÚN EINARSDÓTTIR,
Hrafnistu,
Reykjavík,
áður Þórsgötu 15,
andaðist á Hrafnistu mánudaginn 22. nóvem-
ber.
Útförin fer fram frá Fríkirkjunni í Reykjavík
föstudaginn 26. nóvember kl. 15.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir, en þeim, sem vilja minnast
hennar, er bent á líknarfélög.
Sesselja Helgadóttir Hicks, Cullas Mack Hicks,
Gerður E. Tómasdóttir,
Helga Rósa Þormar,
Erla Björgvinsdóttir,
Björn Helgi Björgvinsson,
Jón Gunnar Björgvinsson.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
JÓN K. FRIÐRIKSSON
hrossaræktandi,
Vatnsleysu,
Skagafirði,
verður jarðsunginn frá Hóladómkirkju laugar-
daginn 27. nóvember klukkan 14.00.
Árdís M. Björnsdóttir,
Anna Þóra Jónsdóttir, Marjan Herkovic,
Björn F. Jónsson, Arndís B. Brynjólfsdóttir,
Jón Herkovic.