24 stundir - 31.05.2008, Blaðsíða 46

46 LAUGARDAGUR 31. MAÍ 2008 24stundir
Eftir Heiðdísi Lilju Magnúsdóttur
heiddis@24stundir.is
Náttúrubarn, seiðkona, kyn-
bomba, stelpan í næsta húsi, álfa-
mær, óhamið náttúruafl. Eivör
Pálsdóttir er allt þetta og meira til.
Þessa dagana er hún á tónleika-
ferðalagi um Danmörku, Noreg og
Finnland. Hún heimsækir Ísland
alltaf af og til og finnst þá allrabest
að bregða sér í jóga.
Eivör Pálsdóttir talar reiprenn-
andi íslensku eftir aðeins tveggja
ára búsetu hér á landi fyrir nokkr-
um árum. Hún byrjar þó á því að
afsaka sig við blaðamann og segist
alls ekki nógu góð í því ástkæra, yl-
hýra.
Kannski er það einhvers konar
fullkomnunarárátta. Kannski bara
hógværð. Í það minnsta talar hún
betri íslensku en margir Íslending-
ar. Skýrmælt og róleg. Gæti örugg-
lega orðið hin fínasta sjónvarps-
þula – en það væri auðvitað sorgleg
sóun á miklum hæfileikum.
Eivör reynir að heimsækja Ís-
land eins oft og hún getur, enda
bjó hún hér í tvö ár á meðan hún
stundaði nám við Söngskólann í
Reykjavík og eignaðist þá vini fyrir
lífstíð. „Ef ég á nokkurra daga frí
þá reyni ég að nýta mér það til að
koma og hitta vini mína,“ segir
hún hress í bragði.
Eitt af því sem Eivör tekur sér
fyrir hendur þegar hún kemur til
Íslands er að fara í jóga. Hún
kynntist jóganu einmitt þegar hún
bjó hér á landi og stundar það nú á
hverjum degi.
„Ég byrjaði hægt og rólega í
Kramhúsinu þegar ég var átján ára
og hef verið í þessu síðan. Stund-
um þegar ég kem hingað nota ég
tímann til að fara á jóganámskeið
með vinkonum mínum hjá Krist-
björgu Elínu Kristmundsdóttur
jógakennara,“ upplýsir hún.
Hvað gefur það þér?
„Jóga hjálpar mér mjög mikið í
öllu sem ég geri. Það gefur mér sál-
arró og gerir mér gott, bæði lík-
amlega og andlega. Þetta eru alls
konar æfingar, öndun og hug-
leiðsla,“ útskýrir Eivör sem virðist
einmitt búa yfir einhverri undar-
legri sálarró og þroska. Nánast eins
og ekkert gæti komið henni úr
jafnvægi.
Ekki veitir af þegar dagarnir fara
í flakk og ferðalög en Eivör er nú á
tónleikaferðalagi um Danmörku,
Noreg og Finnland. Hún býr bæði
í Færeyjum og Danmörku og
keypti sér hús í Færeyjum fyrir
hálfu ári.
„Ég bý í litla þorpinu þar sem ég
ólst upp, sem heitir Gata, og er
voða mikið þar. Þar er ég nálægt
sjónum og náttúrunni. Þetta er
kyrrlátur staður og þar get ég sam-
ið lögin mín, unnið og verið í ró-
legheitum. Svo bý ég líka í Dan-
mörku og ferðast mikið á milli
landa.“
Þú hefur verið kölluð náttúru-
barn. Er það réttnefni?
„Ég myndi segja að það passaði
vel við mig. Ég er mjög bundin
náttúrunni og er alin upp í mikilli
nálægð við hana, í lítilli sveit í Fær-
eyjum. Ég þarf mikið á náttúrunni
að halda og fæ orku og hugmyndir
úr henni.“
Ertu komin í sambúð í nýja hús-
inu?
„Nei, ég er ekki í sambúð en ég á
vin,“ segir Eivör og hlær. „Ég á
mjög sætan, færeyskan kærasta,
sem er tónlistarmaður og er að
spila í bandinu mínu líka.“
Hefurðu tekið hann með þér til
Íslands?
„Nei, hann hefur ekki komið
með mér ennþá – en ég á örugglega
einhvern tíma eftir að taka hann
með!“ lofar hún og brosir kankvís-
lega.
Eiga að krefjast sjálfstæðis
Þegar Eivör kemur til Íslands býr
hún ýmist hjá vinkonum sínum
eða Ólöfu Kolbrúnu Harðardóttur
söngkonu. Ólöf Kolbrún kenndi
Eivöru söng í Söngskólanum í
Reykjavík og Eivör segist ennþá
leita mikið til hennar.
„Hún hefur verið mér mjög
góður kennari og er það enn.
Stundum finnst mér ég þurfa að
rifja upp það sem ég hef lært í
söngnum og hún tekur mig ennþá
í kennslu, í klukkutíma hér og
klukkutíma þar. Svo erum við líka
mjög góðar vinkonur.“
Þú syngur klassík, popp, rokk og
þjóðlagatónlist jöfnum höndum. Er
ekkert mál að stökkva svona á milli
ólíkra tónlistartegunda?
„Nei, það er bara rosa skemmti-
legt að gera eitthvað öðruvísi líka.
Það litar daginn minn bjartari lit-
um. Ég er mest í minni tónlist
núna, að túra með bandið mitt.
Þannig að klassíkin brýtur pró-
grammið mitt skemmtilega upp.“
Talandi um liti. Þú hefur líka ver-
ið að mála og haldið málverkasýn-
ingar. Ertu ennþá að mála?
„Ég er ekki hætt að mála en það
er svolítið langt síðan ég málaði
síðast,“ segir Eivör hlæjandi og vill
greinilega ekki gera allt of mikið úr
þessu áhugamáli. „Ég hef alltaf
málað mikið og hef haldið nokkrar
listasýningar í Færeyjum. Undan-
farið hef ég bara ekki haft tíma til
þess.“
Hvernig málverk málarðu?
„Ég geri mikið af því að mála
fólk og alls konar stemningu. Oft
mála ég svolítið táknrænar myndir
og málverk sem ganga út á samspil
ljóss og myrkurs. Ef ég tek mér frí í
nokkra mánuði þá nota ég það til
að mála. Það getur verið gott að
skipta yfir í aðrar listgreinar.“
Ertu alltaf að semja tónlist og
texta í huganum?
„Já, ég er alltaf með litla bók í
vasanum. Það er þannig með tón-
list og textagerð að þetta kemur
stundum til manns á skrýtnum
tímum. Jafnvel þegar maður stend-
ur einhvers staðar úti á miðri götu.
Ég vil alltaf vera tilbúin að taka á
móti hugmyndunum þegar þær
koma til mín.“
Fimmta plata Eivarar, Human
Child, kom út fyrir ári en lögin á
henni urðu til á tveggja ára tíma-
bili.
Eins og
að koma
heim
a
„Færeyjar eiga
að vera sjálf-
stæðar og ég
vona bara að það gerist
sem fyrst. Það er nauð-
synlegt fyrir landið til
þess að geta flogið á eig-
in vængjum.“