Morgunblaðið - 09.05.2005, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 9. MAÍ 2005 27
MINNINGAR
Fagran vordag hinn
9. maí fyrir hundrað ár-
um fæddist móðurbróð-
ir minn, yngsta barn
prófastshjónanna sr.
Björns Jónssonar og
frú Guðfinnu Jensdótt-
ur, að Miklabæ í
Blönduhlíð í Skagafirði.
Það var efnilegt svein-
barn, sem hlaut í skírn-
inni nafnið Bergur.
Eldri systkini hans
voru sem hér segir, tal-
in í aldursröð: Guð-
brandur, Elínborg, Þor-
steinn, Sigríður, Jón,
Guðbjörg, Guðrún, Gunnhildur,
Ragnheiður og Jensína.
Bergur ólst upp á Miklabæ við mik-
ið ástríki foreldra sinna og systkina.
Snemma kom það skýrt í ljós, að hann
var góðum gáfum gæddur og því kom
aldrei annað til mála en hann gengi
menntaveginn. Grunnskólanám allt
stundaði hann í heimahúsum undir
handleiðslu föður síns, sem var mikill
fræðari og hafði oft börn og unglinga
við nám á heimili sínu. Þannig munu
öll Miklabæjarsystkinin hafa stigið
sín fyrstu skref í skólanámi heima í
föðurranni.
Bergur stundaði nám við Mennta-
skólann í Reykjavík. Á sumrin dvald-
ist hann jafnan heima hjá foreldrum
sínum. Faðir hans fékk lausn frá
prestsskap árið 1921, þá orðinn al-
blindur. Fluttu þau hjónin þá í Sól-
heima í sömu sveit og áttu þar heima
upp frá því. Sr. Björn lést 3. febrúar
1924, en frú Guðfinna andaðist 12.
október 1938.
Að afloknu stúdentsprófi 1924 hóf
Bergur nám í guðfræði við Háskóla
Íslands. Lauk hann embættisprófi
þaðan 13. febrúar 1931 með hárri
fyrstu einkunn. Um haustið, 27. sept-
ember það sama ár var hann vígður til
þjónustu sem sóknarprestur í Breiða-
bólstaðarprestakalli á Skógarströnd.
Þar starfaði hann um sex ára skeið.
En árið 1937 fékk hann veitingu fyrir
Stafholtsprestakalli. Frá október
1960 til júní 1961 fékk hann leyfi frá
embætti og kenndi þann vetur við
Gagnfræðaskólann við Lindargötu í
Reykjavík.
Sr. Bergur fékkst talsvert við
kennslustörf í embættistíð sinni. Auk
kennslunnar í Lindarskóla var hann
stundakennari við Húsmæðraskólann
á Varmalandi 1946–1960, nema vet-
urinn 1950–1951, er hann var kennari
við Gagnfræðaskólann á Akranesi. Þá
var hann stundakennari við Vélskóla
Íslands 1970–1979.
Sr. Bergur var talinn góður kenni-
maður, sómi sinnar stéttar, bæði fyrir
altari og í prédikunarstól. Sérstak-
lega var til þess tekið hve tækifær-
isræður hans voru afburða snjallar.
En svo vel sem hann var til prests-
starfa fallinn, þá hygg ég, að kenn-
arinn hafi ekki skipað síðri sess í huga
hans. Einkum lét honum vel kennsla
erlendra mála, enda var hann mikill
tungumálamaður. Búskapinn stund-
aði hann líka með miklum myndar-
brag, svo segja má, að hvað sem hann
fékkst við, hafi verið vel að verki stað-
ið og vel af hendi leyst. Prófastur var
hann settur í Mýraprófastsdæmi
1945–1961.
Hinn 7. mars árið 1931 gekk sr.
Bergur að eiga unnustu sína, Guð-
björgu Sigríði Pálsdóttur. Hún var
Reykjavíkurmær, glæsileg svo af bar,
sennilega meðal fegurstu fljóða, sem
á þeim árum fetuðu um stræti
Reykjavíkurborgar. Og hjá henni var
ekki aðeins um ytri glæsileik að ræða.
Hún var gædd þeirri innri fegurð,
góðleika og göfgi, sem gerði hana lík-
BERGUR
BJÖRNSSON
asta goðumborinni veru
í augum okkar systkina-
barna sr. Bergs, þegar
hann kom með hana
norður í Skagafjörð til
þess að kynna hana fyr-
ir móður sinni, og systk-
inum sumarið 1930.
Guðbjörg er enn á lífi,
þegar þetta er ritað,
nærfellt 98 ára að aldri.
Þau voru stórglæsileg
hjón, sr. Bergur og frú
Guðbjörg, vel gerð og
vel gefin, bæði í sjón og
raun.
Í prestsstarfinu naut
sr. Bergur mikilla vinsælda meðal
sóknarbarna sinna. Og þar stóð frúin
manni sínum síst að baki. Gestrisni
þeirra var með eindæmum. Frá Staf-
holti fór enginn gestur án andlegrar
og líkamlegrar næringar og það í rík-
um mæli. Enda lágu margra leiðir í
Stafholt á þeim árum.
Þau hjónin eignuðust tvo syni.
Ragnar Heiðar, starfsmaður hjá
Reykjavíkurborg, f. 25. júní 1935 og
Guðmund Pál, sem er fulltrúi hjá
Brunamálastofnun Íslands í Reykja-
vík, f. 7. mars 1942. Fósturdóttir
þeirra (og sonardóttir) er Berglind
Guðmundsdóttir, bankaritari í
Reykjavík, f. 2. mars 1965.
Árið 1961 varð það að ráði, að sr.
Bergur fékk lausn frá prests- og pró-
fastsstörfum. Fluttist fjölskyldan þá
til Reykjavíkur og var sr. Bergur
skipaður fulltrúi í dóms- og kirkju-
málaráðuneytinu. Þar starfaði hann
um 10 ára skeið, en var veitt lausn frá
því embætti haustið 1971. Kennslu-
störfum hélt hann áfram til 1979, svo
sem áður er frá greint.
Félags- og trúnaðarstörfum gegndi
sr. Bergur í embættistíð sinni. M.a.
var hann formaður fræðsluráðs
Mýrasýslu 1951–1961 og í stjórn Hall-
grímsdeildar Prestafélags Íslands.
Heiðursfélagi Hallgrímsdeildar var
hann kjörinn árið 1990.
Synirnir báðir fylgdu foreldrum
sínum til Reykjavíkur. Skömmu síðar
hóf Guðmundur sambúð með Erlu
Valtýsdóttur. Dóttir þeirra er áður-
nefnd Berglind. Erla andaðist 21. apr-
íl 1969. Síðari kona Guðmundar er
Gerður Daníelsdóttir, bankastarfs-
maður. Þeirra börn eru Björn og Guð-
björg. Afkomendur sr. Bergs og Guð-
bjargar eru nú orðnir 10 talsins.
Síðustu 11 árin sem sr. Bergur lifði
átti hann við mikla vanheilsu að stríða
af völdum heilablæðingar, sem hann
fékk í ársbyrjun 1980. Hann missti
málið og lamaðist að verulegu leyti.
Fyrstu árin á eftir var lifað í voninni
um einhvern afturbata, sem þó varð
aldrei að teljandi veruleika. Hann
komst að vísu á fætur og klæddist
hvern dag fram undir leiðarlok. Þess-
ari þungu reynslu tók Guðbjörg kona
hans á þann veg, að hún gekk inn í
hlutverk hjúkrunarkonunnar, sem
breiðir yfir umhverfi sitt miskunn og
líkn hins fórnandi kærleika. Ef til vill
hefir Guðbjörg aldrei stigið hærra í
tign og göfgi þess kærleika, sem aldr-
ei fellur úr gildi, en á þessum síðustu
baráttu- og erfiðleikaárum. Sem hin
sanna kærleikshetja stóð hún við hlið
ástvinar síns, vakti yfir velferð hans
og var honum allt. Þó skal þáttur
Ragnars sonar þeirra hvorki vanmet-
inn né gleymdur, því hann var bæði
mikill og blessunarríkur. En hin ást-
ríka umhyggja eiginkonunnar stend-
ur öllu öðru ofar.
Sr. Bergur andaðist á heimili sínu í
Reykjavík 16. október 1990.
Blessuð sé minning hans.
Björn Jónsson,
Akranesi.
Morgunblaðið birtir minningargreinar alla útgáfudagana.
Skil Minningargreinar skal senda í gegnum vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is
(smellt á reitinn Morgunblaðið í fliparöndinni – þá birtist valkosturinn „Senda inn
minningar/afmæli“ ásamt frekari upplýsingum).
Skilafrestur Ef birta á minningargrein á útfarardegi verður hún að berast fyrir
hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á mánudegi eða þriðju-
degi). Ef útför hefur farið fram eða grein berst ekki innan hins tiltekna skilafrests
er ekki unnt að lofa ákveðnum birtingardegi. Þar sem pláss er takmarkað getur
birting dregist, enda þótt grein berist áður en skilafrestur rennur út.
Minningargreinar
✝ Eyjólfur KristinnLemann Alfreðs-
son fæddist í Reykja-
vík 17. desember
1948. Hann lést í
Reykjavík 27. apríl
síðastliðinn. Foreldr-
ar hans voru hjónin
Alfreð Þ. Kristinsson
bakarameistari, f. í
Reykjavík 22. mars
1908, d. 4. nóvember
1978, og Sigurveig
Oddsdóttir húsmóð-
ir, f. á Akranesi 22.
mars 1923, d. 30.
október 1986. Systk-
ini Eyjólfs eru: 1) Lilja Bóthildur,
f. 26. júní 1943, gift Guðmundi
Ægi Aðalsteinssyni, f. 29. apríl
1941, d. 27. desember 1999. Þau
skildu. Börn þeirra eru Sigurveig,
f. 3. júlí 1962, Aðalsteinn, f. 17.
júní 1963, Alfreð Ægir, f. 2. maí
1968, og Pálmi, f. 9. mars 1971. 2)
Haraldur Gunnar Borgfjörð, f. 15.
desember 1952, kvæntur Grace
Borgfjörð, f. 31. maí 1956. Börn
þeirra eru Dia Irine,
f. 10. júlí 1985, Har-
aldur Gunnar, f. 18.
júní 1987, og Krist-
inn Þór, f. 31. maí
1991. 3) Margrét
Ósklín, f. 10. ágúst
1959, var í sambúð
með Jóhannesi
Guðnasyni, f. 11.
mars 1957, þau slitu
samvistum. Börn
þeirra eru Kolbrún
Helga, f. 19. apríl
1985, og Alfreð Þór,
f. 4. apríl 1994.
Eyjólfur hóf nám í
Offsetprenti 28. janúar 1966, lauk
sveinsprófi í hæðaprentun 20. júní
1970 og í offsetprentun 23. maí
1975. Eyjólfur vann í Offsetprenti,
Prentsmiðju Hafnarfjarðar, End-
urprenti, Grafík, Leturprenti,
Prentsmiðjunni Odda og nú síðast
í Prentsmiðjunni Viðey.
Útför Eyjólfs verður gerð frá
Fossvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 15.
Elsku Eyvi stóri bróðir. Síst átti
ég von á að þú færir svo skjótt frá
okkur öllum sem þekktum þig og
elskuðum þig. Þetta eru fátækleg
orð en mér er orða vant af sorg.
Þegar ég rifja upp margar góðar
stundir sem við systkinin áttum
saman verð ég glöð, en sorgmædd
samt.
Þú sagðir alltaf að ég, litla systir,
hefði harðan haus sem þyldi allt.
Þetta var okkar einkahúmor, en
hjartað mitt er ekki eins hart og
hausinn á mér því þá væri ég ekki
svona sorgmædd.
Ég er þó glöð þín vegna því ég
veit að þér líður betur þar sem þú
ert núna.
Við aðhylltumst ekki sömu trú, en
það skiptir ekki máli, við höfum öll
rétt til að trúa því sem við viljum og
ég bið minn Guð að blessa þig í nýj-
um heimi. Ég trúi því líka að við
munum hittast seinna.
Ég sakna þín svo, Eyvi minn, og
eins gera börnin mín, Kolla Helga
og Alfreð Þór.
Í bljúgri bæn og þökk til þín,
sem þekkir mig og verkin mín.
Ég leita þín, Guð, leiddu mig,
og lýstu mér um ævistig.
Ég reika oft á rangri leið,
sú rétta virðist aldrei greið.
Ég geri margt sem miður fer,
og man svo sjaldan eftir þér.
Sú ein er bæn í brjósti mér,
ég betur kunni þjóna þér.
Því veit mér feta veginn þinn
og verðir þú æ Drottinn minn.
(Pétur Þórarinsson.)
Þín litla systir
Gréta.
Heilindi, hógværð, ljúfmennska,
hrífandi gáfur, hæfilegur grallara-
skapur, næmi á fólk og mannvirðing
einkenndu persónu þína.
„Hættu nú,“ mundir þú segja og
fara að hlæja. „Ekkert ofhól hér.“
Það var gott að eiga vináttu þína.
Þökk sé þér.
Þó ljóð mitt Minning hafi ekki
verið þér tileinkað í upphafi þá vil
ég tileinka þér það þegar þú kveður
okkur nú á vordögum:
Ó, hve einmana ég er á vorin
þegar sólin strýkur blöðum trjánna
líkt og þú straukst vanga minn forðum
og þegar ég sé allt lifna og grænka
minnist ég þess að þú gafst einnig lífi
mínu lit
og þegar ég sé sólina speglast í vatninu,
speglast minningin um þig í hjarta mínu
og laufgast á ný.
Systkinum þínum og fjölskyldu
allri sendi ég mínar innilegustu
samúðarkveðjur – og öðrum þeim
fjölmörgu sem þótti vænt um þig.
Góða ferð til Valhallar, kæri vin-
ur.
Björg Elín Finnsdóttir.
EYJÓLFUR
ALFREÐSSON
Okkar elskulegi faðir, tengdafaðir, afi, langafi,
bróðir og mágur,
JÓN B. KVARAN,
loftskeytamaður,
Laugarásvegi 66,
Reykjavík,
andaðist á gjörgæsludeild Landspítalans við
Hringbraut miðvikudaginn 4. maí.
Útförin fer fram frá Áskirkju föstudaginn 13. maí kl. 11.00.
Hrafnhildur E. K. Egilsson,
Gunnar Ó. Kvaran, Sigríður Þ. Kvaran,
Elísabet M. Kvaran, Þorvaldur G. Kristjánsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
okkar ástkæru
BJARGAR ANTONÍUSDÓTTUR
frá Núpshjáleigu,
Dilksnesi, Nesjum,
síðast til heimilis á Skjólgarði, Höfn.
Jóhanna Jónsdóttir, Ingólfur Dan Gíslason,
Björn Lúðvík Jónsson, Bryndís E. Hólm,
Kristján A. Jónsson, Ingunn Ólafsdóttir,
Birna Jónsdóttir, Vignir Hjaltason,
Agnes Olga Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Minningarkort
Minningar- og
styrktarsjóðs
hjartasjúklinga
Sími 552 5744
Gíró- og kreditkortaþjónusta
LANDSSAMTÖK
HJARTASJÚKLINGA
A
u
g
l.
Þ
ó
rh
.
1
2
7
0
.9
7
LEGSTEINAR
Steinsmiðjan MOSAIK
Hamarshöfða 4 • 110 Reykjavík
sími 587 1960 • www.mosaik.is
LEGSTEINAR
Englasteinar
Helluhrauni 10
220 Hfj. S. 565-2566
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
VAGNBJÖRG JÓHANNSDÓTTIR,
lést á Hjúkrunarheimilinu Eir þriðjudaginn
3. maí.
Útförin fer fram frá Grafarvogskirkju fimmtu-
daginn 12. maí kl. 15.00.
Þórarinn Árnason,
Bertha Þórarinsdóttir,
Hólmfríður Þórarinsdóttir,
Þorbjörg Jóhanna Þórarinsdóttir, Aðalsteinn Hermannsson,
Rúnar Þórarinsson, Þorbjörg Friðriksdóttir,
Magnús Þórarinsson,
Eiður Þórarinsson, Heiður Friðriksdóttir,
Róbert Anderson,
Ásdís Þórarinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
ALDARMINNING