Fréttablaðið - 22.05.2004, Blaðsíða 42

LAUGARDAGUR 22. maí 2004 29
borð við Greifana, Sóldögg og
Land og syni taki sig til og slái
upp böllum hér og þar.
Geirmundur Valtýsson slær
auðvitað ekki slöku við frekar
en fyrri daginn og þá má búast
við að einhverjir dusti rykið af
gíturunum og rifji upp gamla
takta. Þegar hefur hugsanleg
endurkoma Egósins verið tíund-
uð í Fréttablaðinu og heyrst hef-
ur að gleðipinnarnir í Vinum
vors og blóma hyggi á spila-
mennsku, þó í litlum mæli verði.
Þolinmæði og dugnaður
Heimir Eyvindarson er
hljómborðsleikari í hljómsveit-
inni Á móti sól og sér um bókan-
ir og utanumhald á þeim bæn-
um. Hann segir sumarið leggj-
ast afar vel í sig eins og reyndar
öll sumur og búið sé að ganga
frá dagskrá sumarsins. „Þetta
var að klárast. Við gengum
snemma frá nokkrum föstum
póstum og héldum nokkrum
helgum lausum sem nú eru frá-
gengnar.“ Á móti sól er með vin-
sælli ballsveitum landsins en
Heimir segir vinsældirnar ekki
hafa komið af sjálfu sér. „Ég
held að þolinmæði og dugnaður
hafi gert okkur að því sem við
erum. Við áttum vinsælt lag í
upphafi ferlisins en það var ekki
þar með sagt að fólk kæmi á
böllin okkar.“
Vinsælu lögunum hefur snar-
fjölgað með árunum og þegar
svo er komið fer að gæta al-
mennilegrar ballaðsóknar.
Heimir bætir reyndar við að það
sé nauðsynlegt að menn hafi líka
gaman af þessu, öðruvísi gangi
þetta ekki upp.
Hann neitar því hins vegar að
mikið sé upp úr spilamennsk-
unni að hafa. „Sú tíð er liðin.
Menn fengu miklu hærri laun
fyrir nokkrum árum. Við bætum
það hins vegar upp með því að
spila oftar, t.d. í félagsmiðstöðv-
um í miðri viku.“
Heimir er ekki að fullu sáttur
við þróunina sem orðið hefur í
ballbransanum, að böllin hafi
færst úr sveitunum og á þéttbýl-
isstaðina. „Við reynum að stan-
da vörð um sveitaböllin og spil-
um t.d. alltaf einu sinni til tvis-
var í Miðgarði í Skagafirði. Það
er í raun eina sveitaballahúsið
sem er í gangi af einhverju viti
og þar verða oftast skemmtileg-
ustu böllin.“
Svipuð laun og hjá blaða-
mönnum á Fréttablaðinu
Einar Örn Jónsson hljómborðs-
leikari Í svörtum fötum er jafn-
framt í hlutverki umboðsmanns
sveitarinnar. Sumarið leggst ágæt-
lega í hann. „Við erum bókaðir
fram í september og þetta var eig-
inlega frágengið í mars.“ Aðspurð-
ur segir hann að meira sé um að
hringt sé í hljómsveitina til að fá
hana til ballhalds en að hún hringi
og falist eftir að fá að spila. Má
segja að það sé til marks um vin-
sældirnar. „Við erum með talsvert
mörg böll á bæjarhátíðunum vítt
og breitt um landið en tökum eitt
og eitt hefðbundið sveitaball líka.“
Einar Örn saknar þeirra tíma
þegar sveitaböllin voru allsráð-
andi. „Það er óhætt að segja að
maður líti nostalgískum augum til
unglingsáranna þegar maður var
sjálfur að fara á sveitaböll,“ segir
hann, en bætir þó við að mönnum
hafi tekist merkilega vel upp við
að færa stemninguna úr félags-
heimilunum og inn á ballstaði
dagsins í dag. Þó muni auðvitað
um unga fólkið sem ekki fær að-
gang að vínveitingahúsunum. Í
svörtum fötum ætlar þó að gera
sitt til að rífa upp gömlu stemn-
inguna og verður t.d. í Njálsbúð
þann 10. júlí og verða þá sæta-
ferðir úr bænum.
En hvað með launin, eru þau
góð? „Nei, ætli þetta sé ekki svip-
að og hjá blaðamanni á Frétta-
blaðinu,“ segir hann og hlær. „Í
gamla daga keyptu menn sér hús
eftir sumarið en það er ekki þan-
nig í dag.“
Hann segir lykilinn að vel-
gengni á ballmarkaðnum vera að
höfða til breiðs hóps. „Það er okk-
ar kostur. Eldri kynslóðin hefur
minnkað við sig ballferðirnar og
því gott að höfða til hennar og fá
hana á böllin okkar.“ bjorn@fret-
tabladid.is
bjorn@frettabladid.is
SVEITABALL ÓMARS
RAGNARSSONAR
Sveitaball,
já, ekkert jafnast á við sveitaball,
þar sem ægir saman alls kyns lýð
í erg og gríð
að kela kátt
hver á sinn hátt.
Þar eru ungmeyjar
og allt upp í uppskorpnaðar gamlar
kerlingar.
Já, þar er úrval mest
og menn sér skemmta best,
ef það er ekta sveitaball.
Sveitaball,
það er í orðsins merking sveitaball.
I hrundahamstri maður svitnar þar
og hitnar þar
af átökum
að reyna ná tökum
á einhverri.
Með skörpum augum menn þar skima
lon og don
í sveita andlits við
að leita að andliti,
sem gefur góða von.
Sveitaball,
öll kvennagullin elska sveitaball.
Því næði gefst þeim til að gramsa þar
og kjamsa þar
á kjömmunum
jafnvel á ömmunum.
Og öll þau ó-
hljóð úti á hlaði mynda hrærigrautar-
glaum
er breimakattarbrölt
blandast við vélarskrölt,
rokklög og tapp og kjaftakraum.
Sveitaball,
já, allir töffarar elska sveitaball.
Á bílum glanna þeir úr borginni
og bokkunni
þeir hampa hátt.
Sinn mikla mátt
þeir sýna meyjunum
og slást og slarka og sláni margur síð-
ast skreið.
Svo draujað dauðum heim
svo dáldið sjatni í þeim
því annars yrði mamma reið
og „karlinn“ alveg „knall“.
Þá yrði engin leið -
að fá að skreppa á skrall
á skæslegt sveitaball.
ÓMAR RAGNARSSON
Gerði það gott á sveitaböllunum með Sumargleðinni í den.
PAPAR
Írsku tónarnir eiga vel upp pallborðið hjá ballþyrstum Íslendingum.
SKÍTAMÓRALL
Ferðast um landið með Bylgjunni í sumar.
Á MÓTI SÓL
Þykja hressir og skemmtilegir.
ÍRAFÁR
Nýtur hylli víða um land, ekki síst meðal yngri kynslóðanna.