Fréttablaðið - 09.06.2005, Qupperneq 16

„Við Helga Braga erum nýbyrjuð að
gera gamanefni fyrir Rás 2 sem heit-
ir Útvarp Bolur. Þetta verður fjöl-
breytt gamanútvarp sem verður
frumflutt í Dægurmálaútvarpinu
fyrir fimm fréttir á sama stað og
Haukurinn var áður. Svo verður það
endurflutt í helgarútgáfunni og
væntanlega á morgnanna líka,“ segir
Steinn Ármann Magnússon leikari og
skemmtikraftur.
„Síðan er ég að undirbúa víkinga-
hátíð í Hafnarfirðinum sem stendur
núna sextánda til tuttugasta júní, það
er alltaf alveg voðalega gaman að
því,“ segir Steinn. Hann segist nú
ekki vera í því að skylmast og berj-
ast heldur einbeita sér að undirbún-
ingnum, kynningum og öðru slíku.
Hann heldur utan um dagskrána
og sér til þess að alltaf sé eitt-
hvað í gangi á hátíðinni. „Svo
höfum við nú alltaf verið með
ýmiss konar sprell,“ bætir
Steinn við.
Aðspurður að því hvort hann
ætli ekkert að taka sér sumarfrí
segir Steinn: „Nei, sem betur fer.
Það er betra að hafa nóg að gera.
Svo fer ég í húsasmíðar núna
mjög fljótlega. Kannski maður
nái nokkrum dögum í stutta
helgarferð, meira verður það nú
varla,“ segir Steinn Ármann
Magnússon leikari, skemmti-
kraftur og athafnamaður alls-
herjar sem ætlar greinilega að
hafa nóg að gera í sumar.
16 9. júní 2005 FIMMTUDAGUR
Í Austurstræti er rót-
gróinn basar Thorvald-
sensfélagsins starfræktur,
að mestu leyti í sjálf-
boðavinnu. Saga félagsins
spannar ein 130 ár og
allur ágóði þess rennur
til góðgerðarmála.
„Það er alltaf þónokkur umferð
hjá okkur, en langmest að gera á
sumrin þegar ferðamanna-
straumurinn er sem mestur,“
segir Helga Kristinsdóttir, versl-
unarstjóri, í basar Thorvaldsens-
félagsins í Austurstræti 4.
Saga félagsins nær aftur til
ársins 1875 þegar nokkrar ungar
konur voru fengnar til að skreyta
Austurvöll í tilefni þess að
afhjúpa átti styttu af Berthel
Thorvaldsen. Þeim líkaði sam-
starfið svo vel að þær ákváðu að
halda því áfram og kenndu félagið
við Thorvaldsen sjálfan. „Þær
byrjuðu að kenna ungum stúlkum
hannyrðir og árið 1901 stofnuðu
þær basarinn sem enn er rekinn í
dag. Basarnum var ætlað að
hjálpa heimavinnnandi listrænu
fólki að koma hannyrðum sínum á
framfæri og þannig hefur þetta
haldið áfram á sömu nótum og við
ætlum að halda upp á 130 ára
afmæli í nóvember.“
Félagið hefur eitt stöðugildi
verslunarstjóra sem heldur utan
um verslunina en að öðru leyti er
hann rekinn með sjálfboðastarfi
og Helga segir engan hörgul á
sjálfboðaliðum þótt margir séu
komnir á efri ár. „Þær slá ekkert
af þótt þær séu komnar á
níræðisaldur. Margar hverjar
gengu í félagið því amma þeirra
eða móðir var í því, enda fylgir
þessu félagi mikil hefð,“ segir
Helga sem sjálf hóf störf hjá
félaginu árið 1997.
Aðalsöluvara Thorvaldsens-
basars er ull og aftur ull og að
sögn Helgu laðar hún ferðamenn
enn að í stórum stíl. „Langflestir
sem koma hingað eru erlendir
ferðamenn. Við erum innan um
útlendinga allan ársins hring.“
Vörurnar fær félagið frá
hannyrðakonum jafnt innan
félagsins sem utan og allur ágóði
af sölunni rennur til
góðgerðarmála.
„Það er stutt síðan við
stofnuðum sjóð innan
Barnaspítala Hringsins handa
sykursjúkum börnum, en það leita
ýmsir til okkar eftir aðstoð. Og
við reynum auðvitað að aðstoða
fólk eftir megni.“
bergsteinn@frettabladid.is
Undirb‡r víkingahátí›ina í Hafnarfir›i
HVAÐ ER AÐ FRÉTTA? STEINN ÁRMANN MAGNÚSSON LEIKARI
nær og fjær
Maggi í Mangó stórtækur sem fyrr:
Amerískur árdegisver›ur í bo›i
Það er óhætt að fullyrða að enginn
þurfi að fara svangur frá Magga í
Mangó-grilli á sunnudögum, en þá
er boðið upp á árdegisverð að am-
erískum hætti. „Þetta eru egg og
beikon, ommelettur, pönnukökur,
steiktar pylsur og sýróp, alveg
ekta bröns. Það er kjörið fyrir
fjölskyldufólk að líta við í sunnu-
dagsbíltúrnum og gæða sér á
svona rétti,“ segir Maggi, sem
hefur mikið dálæti á amerískri
matreiðslu, enda lærði hann
matargerð þar en auk þess hefur
Maggi flutt inn kokk frá
Bandaríkjunum til að hjálpa sér
við matseldina.
Einhver gæti hugsað með sér
að vaxtarlag Bandaríkjamanna
væri líklega ekki til eftirbreytni
og Maggi segir manneldisfræð-
inga vissulega hugsa sér þegjandi
þörfina. „Ég bauð upp á landsins
stærstu borgara um daginn og það
hringdu nokkrir næringarfræð-
ingar í mig til að skammast. En ég
segi að maður er það sem maður
borðar og komi þeir sem vilja. Það
er ekkert að því að fá sér svona
mat á meðan maður gætir hófs.“
Hægt er að líta við í hjá Magga
í Mangó á sunnudögum milli
klukkan 11 og 15 til að gæða sér á
amerískum árdegisverði. - bs
Klókir glæponar í Kambódíu:
Nærbuxna-
gengi›
KAMBÓDÍA, AP „Hann var háll sem
áll.“ Þetta gætu allmörg fórnarlömb
snjallra kambódískra glæpamanna
sagt við lögregluna við skýrslutöku.
Þannig er nefnilega mál með vexti
að „nærbuxnagengið“ svokallaða
fer hamförum við að ræna kam-
bódíska borgara.
Eins og nafnið gefur til kynna
klæðast ræningjarnir nærbuxunum
einum og olíubera líkamann til að
reyna að renna úr greipum þeirra
sem reyna að góma þá.
Íbúar hafa nú komið á eins konar
nágrannavörslu til að reyna að
koma í veg fyrir að nærbuxna-
bófarnir komist undan. Gengið tók
skurk í Kambódíu í fyrra en lög-
reglan staðhæfði að henni hefði tek-
ist að uppræta starfsemina. Greini-
legt er að löggan hafði rangt fyrir
sér, nema nýtt gengi sé farið að
nota sömu aðferð. ■
ANNA GEORGSDÓTTIR OG HELGA KRISTINSDÓTTIR Helga hóf störf hjá félaginu árið 1997 en Anna hefur verið sjálfboðaliði í um
30 ár.
„fia› getur vel veri› a›
kaflólska kirkjan hafi
geta› haga› sér svona
fyrir 600 árum, en fla›
getur hún ekki gert núna
ö›ruvísi en a› fólk rísi
upp og segi eitthva›.“
ÁRDÍS ÞÓRÐARDÓTTIR MÓÐIR
UM ÓLGUNA Í LANDAKOTSSKÓLA Í
FRÉTTABLAÐINU.
„Vi› hlustum á og tök-
um á móti hljó›um af
öllum ger›um. fia› er
margt sérstakt sem berst
til jar›ar en hva› fla› er
veit ég ekki.“
EGGERT GUÐMUNDSSON VERKFRÆÐ-
INGUR UM HLJÓÐUPPTÖKUR Í GEIMN-
UM Í FRÉTTABLAÐINU.
OR‹RÉTT„ “
ÁSTKÆRA YLHÝRA
A›-letin
ógurlega
Í töluðu máli detta smáorð oft út og
þykir fáum tiltökumál, þótt vissulega
megi telja það til mannkosta að tala
skýrt og greinilega. Í rituðu máli
verður útkoman hins vegar hallæris-
leg þegar skrifað er beint af augum
og hljóðið látið ráða. Sumir skrifa
um að „fara sofa“, „byrja spila“, „ætla
dansa“ og fleira slíkt, þar sem smá-
orðinu að er sleppt eins og gjarnan
er gert í töluðu máli. Þessi „að-leti“
er lúmsk og til merkis um að flæði
og hrynjandi talmálsins séu orðin
undirliggjandi rökrænu ritmálsins yf-
irsterkari. Við skulum endilega fara
AÐ passa okkur á þessu.
magnus@frettabladid.is
MAGGI Í MANGÓ Maggi segir að sumir
næringarfræðingar hugsi honum vissulega
þegjandi þörfina, en það sé ekkert að því
að fá sér staðgóðan miðdegisverð stöku
sinnum.
Ullin la›ar alltaf a›