Fréttablaðið - 28.05.2005, Síða 72

SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 550 5000, fax: 550 5099 Ritstjórn: 550 5005, fax: 550 5006, ritstjorn@frettabladid.is
DREIFING: dreifing@posthusid.is Auglýsingadeild: auglysingar@frettabladid.is Veffang: visir.is
VIÐ SEGJUM FRÉTTIR SMÁAUGLÝSINGASÍMINN ER 550 5000
Besti
vinurinn
Léttur öllari
Laugardaga kl. 10:00 - 18:00 | Sunnudaga kl. 12:00 - 18:00 | Mánudaga - föstudaga kl. 10:00 - 18:30 | www.IKEA.is
Heitur pottur
í kúl garði
IK
E
28
22
4
0
5.
20
05

©
In
te
r
IK
EA
S
ys
te
m
s
B.
V.
2
00
5
Draumasumar
690,-
IKEA/PS VÅGÖ skemill 900,- IKEA/PS VÅGÖ hægindastóll 1.990,-
SOMMAR
kubbakerti
Ø10 H7 sm
495,-
SOMMAR sogrör
200 stk. 95,-
ORUST hægindastóll
gegnheill harðviður 9.900,-
ORUST stóll
með örmum
gegnheill
harðviður 7.900,-
ORUST borð
stækkanlegt
gegnheill harðviður
153/214x85 sm 18.900,-
IKEA PS BETSÖ
grill Ø35 sm 4.900,-
BETTNA vatnskanna 300 ml
OLLONÖ blómapottur
svartur og terracotta
Ø33 H30 sm 1.990,-
150,-
SOMMAR ferðakollur
ýmsir litir 390,-
MYNTA blómapottur terracotta Ø32 H30 sm
490,-
Lax Kryddjurtabakaður
m/grænmeti
Gagnr‡ni
Mér hefur alltaf fundist gagnrýnidálítið fyndin. Það er að segja,
mér finnst þessi hugmynd, að einhver
einn setjist niður og gagnrýni einhvern
annan og verk hans svolítið spaugileg.
Einkum og sér í lagi hefur mér þótt
svona gagnrýni spaugileg þegar ég
ímynda mér hvernig þjóðfélagið yrði ef
miklu meira en bara list væri gagnrýnt
skipulega. Það er að segja, ef allt sem
maður gerði yrði skyndilega undirselt
áliti sérstaks gagnrýnanda sem gæfi
manni eina, tvær, þrjár eða fjórar
stjörnur, hvernig yrði lífið þá?
DÆMI: Ég reyni að koma orðum að
einhverju, eins og til dæmis því að mig
langi til þess að fara út að borða með
tja, einhverri stelpu, eins og gerist og
gengur. Það kemur kannski klúðurslega
út úr mér. Hún skilur mig ekki. Þið vit-
ið. Það yrði hálfömurlegt ef einhver
gagnrýnandi kæmi síðan í ofanálag og
segði: „Guðmundur minn, þetta var alls
ekki nógu vel orðað hjá þér. Tvær
stjörnur.“
OG nú heldur fólk að þetta sé lítilmót-
legt dæmi, en ég er ekki þeirrar skoð-
unar. Oft eru listamenn nefnilega bara
líka að reyna að tjá sig, en gengur mis
klúðurslega. Þeir vilja koma einhverj-
um skilaboðum á framfæri. Einhverri
sýn. Svo kannski skilur það enginn al-
mennilega, og þá finnst mér semsagt
eitthvað svo gríðarlega fyndið þegar
eitthvað fólk tekur að sér að gagnrýna
verkið skipulega í ofanálag, svona ofsa-
lega faglega, eins og það er kallað, með
möppu, penna og lesgleraugu. Til
hvers?
GAGNRÝNI þar sem hún á ekki við
er óhemjuskemmtileg, og ég held sem-
sagt að hún eigi við á miklu færri stöð-
um heldur en við viljum viðurkenna.
Sérstaklega skemmtileg hlið á gagn-
rýni gerði vart við sig í vikunni þegar
blaðakona frá Bretlandi skrifaði grein
þar sem hún gagnrýndi Bláa lónið. Hún
sagði að það væri miklu betra lón á
Nýja-Sjálandi.
GREINILEGA bráðfyndin grein og
allt það og engin ástæða til þess að
segja íslenska sendiherranum að mót-
mæla þessu, en það er samt sem áður
þetta með gagnrýnina, sem ég var að
velta fyrir mér. Gagnrýnin er líka út úr
korti hér. Ímyndið ykkur bara ef maður
þyrfti að ferðast með svona persónu á
bakinu og maður færi í Bláa lónið og
þessi persóna muldraði fyrir munni sér
allan tímann: „huh, þetta er ömurlegt
lón. Það er miklu betra lón á Nýja-Sjá-
landi.“ Ég meina, maður myndi auðvit-
að brjálast smám saman. Maður myndi
hugsa: Getur hún þá ekki bara farið í
lónið á Nýja-Sjálandi manneskjan ef
hún vill frekar vera þar?
SKO. Það sem ég er reyna að segja er
þetta: Gagnrýnendur, og þá ekki bara
svona lóns-gagnrýnendur, sem er ný
stétt, eru oft eins og týpan sem stendur
á gjábarminum á Þingvöllum, horfir
yfir spegilslétt vatnið og segir: „Æi,
þetta eru vonbrigði. Miklagljúfur í
Bandaríkjunum er miklu áhrifameira.“
VIÐ hin vitum að galdurinn við að
kunna að njóta er að hætta að bera
saman.
BAKÞANKAR
GUÐMUNDAR
STEINGRÍMSSONAR