Tíminn - 18.07.1976, Blaðsíða 11

Sunnudagur 18. júii 1976
TÍMINN
11
einkaumboð á
íslandi
söguFIATá Islandi, en fyrir strfB
seldi Egill Vilhjálmsson Fiat bila
hér á landi og þeir reyndust mjög
vel.Voru vinsælbflategund aö þvi
er okkur hefur verib sagt.
Eftir heimsstyrjöldina tók
ORKA HF viB þessu bilaumboBi
og flutti inn all marga FIAT bila.
Áriö 1966 tók svo Daviö Sigurös-
son hf.viö FIAT einkaumboöinu á
tslandi.
Daviö Sigurösson hf. er hluta-
félag en stjórn þess skipa Daviö
Sigurösson forstjóri, Garöar
Sigurösson, sem veitir forstööu
varahlutsþjónustu okkar og svo
ég-
— Var mikil saia i Fiat biium
þegar þiö tókuö viö umboöinu?
— Nei hún var i lágmarki, alla-
veg i nokkurri lægö.
— Fiat bilar i landinu voru þá á
aö gizka 1000, eða rúmlega þaö.
Við hófum strax söluherferö eða
kynningarherferö á FIAT bílum
og sú herferö bar fljótlega
árangur. Okkur var það frá upp-
hafi ljóst.aötilþessaö ná árangri
i bilasölu og innflutningi á nýjum
bifreiöum var nauösynlegt að
fyrirtækiö sérhæföi sig i bilainn-
flutningi einvöröungu. Reynt hef-
ur verið aö hafa bifreiöar á sér-
stökum deildum heildverzlana en
það hefur yfirleitt gefizt illa. Viö
vissum aðFIAThaföi mikla kosti
sem bfll og var seljanlegur bill og
við einbeittum okkur þvi ein-
vörðungu að sölu á honum.
Bifreiðainnflutningur
FIAT
Höfuöstöövar FIAT á lslandi, Davfö Sigurösson, hf. Siöumúla 23 og 25. Fyrirtæki hefur fyrir löngu sprengt þetta húsnæöi utan af sér, og hefur ... f. .
nú látiö gera teikningar aö nýju FIAT húsi, sem reisa á viö Smiöjuveg eilreioainntlutningur,
bóginn af sér margvisleg félags-
leg vandamál til dæmis húsnæöis-
vandræöi og skort á skólarými.
Hafa verksmiðjurnar þvi fallizt á
aö flytja starfsemina aö hluta til
Suöur-ítaliu til þess aö minnka
vanda stjórnvalda og auka at-
vinnu.
Svo vikiö sé aö bilnum, þá er
unnt að framleiða óheyrilegt
magn af bifreiöum i FIAT
verksmiöjunum og áriö 1972
framleiddu þeir 1.600.000 bfla,
sem er þaö mesta sem þeir hafa
framleitt á einu ári og er mesti
bifreiöafjöldi sem ein verksmiöja
i Evrópu hefur framleitt.
FIAT billinn er mikiö keyptur
og vinsæll bill á Islandi og FIAT
bflar hafa verið i notkun hér á
landi I nær hálfa öld, aö okkur
hefur veriö tjáö. Viö ræddum viö
Þórö Júliusson verkfræöing hjá
Davlð Sigurössyni hf. og spuröum
fyrstum sögu FIAT bflanna á ls-
landi. Og hann haföi þetta aö
segja:
Rætt við Þórð Júliusson
há FIAT og Davlð
Sigurðssyni hf.
— Ég er nú ekki svo sögufróöur
aö ég viti nákvæmlega um for-
Nokkrir FIAT bilar á leiö gegnum verksmiöjuna. Segja mætti sem svo vélunum. Svo afkastamiklar eru þessar verksmiöjur, aö þær yröu aö-
aö þaö væri mörg „handtök” aö smiöa nýjan bil. Þaö á þó ekki viö um eins i hálftima aö framleiöa þá 1000 FIAT biia, sem islendingar kaupa
FIAT, þvi þar eru engin handtök i þeim skilningi, þvi aö FIAT verk- áriega.
smiöjurnar eru aigjörlega sjálfvirkar. Starfsmenn fylgjast aöeins meö
Á FRAMTÍÐ BÍLSINS
selja ekki aðeins notaöa bila,
heldur vildi ég selja nýja bila
lika og gerði þaö. Ég seldi
fyrir Ræsi hf. Mercedes Benz
og fyrir Þóri Jónsson. Þetta
gafst ágætlega, en samt ekki
nógu vel, vegna aðstæöna. Þaö
varð úr aö ég sótti um FIAT
umboðiö og fékk það. Sala á
FIAT hafði einhvern veginn
verið I öldudal. Ég keypti af
ORKU HF umboöiö, eöa vara-
hlutabirgöir þess og fleira og
fór aö selja FIAT. Þaö eru nú
liöin 10 ár siöan og þú hefur
sjálfsagt fengið góöa mynd af
hlutunum hjá þeim sem þú
hefur rætt við hér.
— Ert þú bjartsýnn á fram-
tiö einkabflsins og bilsins yfir-
leitt?
— Það kemur nú kannske úr
höröustu átt aö maöur sem
selt hefur þúsundir af bifreiö-
um skuli vera svartsýnn á
framtlö bilsins. En ég er þaö.
Viö erum aö gera óllft I
borgunum meö bilunum. Ég
man eftir því einu sinni I
Madrid á Spáni á sumardegi,
að það var bókstaflega ekki
hægt að ná andanum. Þetta er
aö visu ekki svona slæmt enn
þá á Islandi, en viö deilum þó
andrúmslofti meö öðrum þjóö-
um og höfum þvi skyldur, viö
aö halda þvi sem hreinustu.
Við lestur merkilegra bóka
hefi ég komizt að þvi, aö unnt
er að draga verulega úr þess-
ari mengun. Það er voöaleg
sjón að sjá bila — aöallega
stóra bila, sem ganga mánuð-
um og jafnvel árum saman
með bilaðar vélar og dæla
óþverranum út i borgina.
Amerikumenn hafa fundið upp
sérstakt hreinsitæki fyrir bil-
vélar, sem er svo öflugt aö þaö
má keyra bilvélar innan dyra
án þess aö drepa fólk. Þetta
mun leysa mikinn hluta
vandans. Það veröur meö
einhverju móti að setja skorð-
ur viö þetta með reglum, sem
ná yfir alla bila FIAT sem
aðra. Það mætti til dæmis
byrja á þvi að taka bila sem
„brenna” úr umferö, þar til
þeir hafa verið lagfæröir. Eins
bila sem eru hávaöasamari en
góöu hófi gegnir. Billinn er
nauösyn, hann er ekki lúxus og
hann ber að umgangast sem
slikan.
— Nú selst minna af bilum
en áöur geröi. Hver er orsök
þess?
— Þaö er um aö kenna bág-
bornum fjárhag manna og of-
boðslegri skattheimtu rikis-
ins. Fyrir þrem, fjórum árum
kostaði ágætur bill innan viö
300.000 krónur. Hann kostar nú
— sami bill — um og yfir eina
milljón króna. Það er ofboös-
legt.
Þessi bill kostar um 300.000
krónur i innkaupi núna.
Umboðið fær um 50 þúsund
krónur fyrir að selja bilinn og
lána i honum svo og svo mikiö,
svo endar nái saman.
Skipafélagiö fær 25 þúsund
fyrir aö flytja hann til lands-
ins, en rikissjóöur, sem gerir
eiginlega ekkert fyrir bilinn
tekuri sinn hlut 688.000 krónur
skrifað: Sexhundruð áttatiu
og átta þúsund. Þetta er á
þriöja hundraö prósent af
hverjum einasta bil.
Svona er þetta i grófum
dráttum. Maður verður aö
borga rúma milljón fyrir bil,
sem kostar aöeins um 300.000
frá framleiðandanum.
— Þetta dregur lika dilk á
eftir sér. Menn veröa að gera
auknar launakröfur til aö
geta keypt og rekið bil, sem er
lifsnauðsyn fyrir þá. Bilaeign
þjóðarinnar gengur úr sér og
við ökum á gömlum bilum.
Þaö kostar lika gjaldeyri svo
um munar. Taliö er aö 5-7000
nýir bilar séu hæfileg endur-
nýjun fyrir bilaflotann, en viö
erum langt undir þvi marki
núna, sagöi Daviö Sigurösson
forstjóri að lokum.
JG.