Fréttablaðið - 16.05.2006, Blaðsíða 65
Dagana 12.-16. júní býðst þér að setjast á skólabekk í Háskóla Íslands og taka þátt í
umræðum, tilraunum, vettvangsferðum og heilabrotum um flest milli himins og jarðar.
Hvað vekur áhuga þinn? Viltu vita meira? Skráning í Háskóla unga fólksins er hafin.
Líttu inn á www.ung.is og skoðaðu þig um.
Ertu á aldrinum 12-16 ára?*
*Háskóli unga fólksins er opinn unglingum fæddum á árunum 1990 - 1994.
LEIKLIST
ÞJÓÐLEIKHÚSIÐ
Fagnaður
Höfundur: Harold Pinter/Þýðing:
Elísabet Snorradóttir.
Leikarar: Hjálmar Hjálmarsson/
Guðrún S. Gísladóttir/Ólafur Darri
Ólafsson/Edda Arnljótsdóttir/Jón Páll
Eyjólfsson/Nanna Kristín Magnúsdótt-
ir/Kristján Franklín Magnús/Margrét
Kaaber/Ólafur Egill Egilsson.
Hljóðmynd: Sigurður Bjóla/Lýsing:
Björn Bergsteinn Guðmundsson/
Búningar: Rannveig Gylfadóttir/Leik-
mynd: Börkur Jónsson/Leikstjóri:
Stefán Jónsson.
Niðurstaða: Í heildina má segja að þetta sé
fremur slappt verk frá Pinters hálfu og upp-
færsluna skortir fókus. Það er ekki nokkur
leið að sjá hvað leikstjórinn vildi segja með
henni.
Fagnaður gerist á veitingahúsi,
þar sem hjónin Lambert (Hjálmar
Hjálmarsson) og Julie (Guðrún
Gísladóttir) halda upp á brúðkaups-
afmæli sitt ásamt hjónunum Prue
(Edda Arnljótsdóttir), sem er syst-
ir Julie, og Matt (Ólafur Darri
Ólafsson), sem er bróðir Lamb-
erts. Á næsta borði sitja hjónin
Russell (Jón Páll Eyjólfsson) og
Suki (Nanna Krisín Magnúsdótt-
ir). Við sögu koma einnig tveir
þjónar (Margrét Kaaber og Ólafur
Egill Egilsson), ásamt eiganda
staðarins, Richard (Kristján
Franklín Magnús).
Sjónarhornið beinist til skiptis
að borðunum tveimur; ýmist sam-
ræðum gestanna eða stússi þjón-
anna í kringum þau. Allir hafa
eitthvað að segja, allir vilja halda
athyglinni, en enginn fær að ljúka
frásögn sem hann byrjar á; það er
oftast gripið framí. Eina fólkið
sem ekki er truflað í frásögn eru
þjónarnir, einkum vegna þess að
frásögn þeirra er svo framandi að
gestirnir verða klumsa.
Þetta er allt gott og vel, en það
verður að segjast eins og er að
Fagnaður verður seint talið meðal
bestu verka Pinters. Til þess eru
minningabrot og frásagnir gest-
anna of eintóna. Það er ljóst að
þarna er á ferðinni skítapakk, sem
hvergi grillir í mennska taug hjá.
Björtu hliðarnar á verkinu eru
þjónarnir og veitingahússeigand-
inn. Þjónustustúlkan Sonia, yfir-
þjónninn sem talar stanslaust um
afa sinn sem þekkti öll andans
mikilmenni heimsins á sinni tíð
(og annarra) og veitingahússeig-
andinn sem fylgist með öllu
saman, óskaplega fágaður og
lætur sér hvergi bregða. Hann á
allt undir því komið að svona hyski
komi aftur á staðinn hans til þess
að spreða peningum.
Hvað uppfærslu Þjóðleikhúss-
ins varðar, þá eru leikmynd og
lýsing bráðskemmtileg. Veitinga-
húsið er eins ópersónulegt og til-
gerðarlegt og hugsast getur, þótt
það eigi sér fyrirmynd í hlýlegri
sveitakrá að því er veitingahúss-
eigandinn segir. Það var eiginlega
fyndnasta atriðið í sýningunni og
afhjúpar þann smekklausa veik-
leika okkar að vá-a opinmynnt
yfir því þegar veitingamenn telja
okkur trú um að hönnunin á
þeirra veitingahúsi sé alveg spes,
afþví að... og snobba svo fyrir því.
Á sama hátt voru þau Kristján
Franklín, Margrét Kaaber og
Ólafur Egill mjög svo skemmti-
leg í sínum hlutverkum. Það var
alveg á hreinu að starfsfólkið
vissi að það var að hafa gestina að
fíflum.
Hvað gestina sex varðar, þá
var lögnin á þeim einfaldlega of
ýkt og tilgerðarleg til þess að ein-
hver dulin merking kæmist til
skila. Þeir voru of ruddalegir og
háværir, of blankir á smekkvísi og
það var undirstrikað í búningum
þeirra. Þetta var svo þreytandi að
helsta fagnaðarefni kvöldsins var
að sýningin skyldi ekki taka nema
eina klukkustund.
Súsanna Svavarsdóttir
Skítapakk að borða
FRÉTTIR AF FÓLKI
Söngkonan og Íslandsvin-konan Pink var aðeins
tíu ára þegar hún byrjaði að
reykja marijúana og aðeins
níu ára þegar hún varð háð
sígarettum. Þetta kom
fram í viðtali við blaðið
Glamour og segist hún
hafa byrjað að misnota
eiturlyf eftir skilnað
foreldra sinna. Þetta
villta partíljón segir að
tímabilið milli tólf og
fimmtán ára aldurs hafi
verið sem rússíbanaferð og eftir að hafa
verið nær dauða en lífi um þakkargjörð-
arhelgi ákvað hún að breyta um lífstíl.
Bandaríska tímaritið Autograph Collectors
Magazine hefur kosið bestu
og verstu eiginhandar-
áritun stjarnanna.
Annað árið í röð hafði
leikarinn Johnny
Depp vinninginn
og hin fallega
leikkona Cameron
Diaz átti verstu
áritunina. Samkvæmt
blaðinu er þetta ekki
spurning um góða rithönd heldur er það
hvernig þau koma fram við aðdáendur
sína og hversu dugleg þau eru að skrifa
nafn sitt á blað. Með Depp í hópi
þeirra bestu voru George Clooney,
Matt Damon og Angelina Jolie
en í hópi þeirra verri voru meðal
annars Bruce Willis og
Demi Moore. Þetta er árleg
kosning hjá blaðinu og í
fyrra var það Russell Crowe
sem trónaði á toppi þeirra
verstu en hann hefur
einmitt verið ásakaður
um að lemja ljósmyndara
og dónalegt orðbragð við
áðdáendur sína.