Fréttablaðið - 21.07.2006, Page 46

21. júlí 2006 FÖSTUDAGUR
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Kjölturakkar Eftir Patrick McDonnell
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
��������� ������������������
���������� ���������������������� ��������
����������� ���������
��������������� �����������������������
����������� �������������������
� � � � ������ �� � ��� ��� � �
���������
���
����������
�����
������ ������ ������
������
������
������ ������
������������
������
������
������
����������������
����������������
�������������
����������
������������ ����������� ���������������
�����������
���
�����������
����
��������� ����������������������
������������������
������
���������������������������
���������������������������������
������������������������
��������������������������������
�����������������������������
������
�����������
�������������
����
�������
■ Pondus Eftir Frode Øverli
Dýr matur er ofarlega
í hugum margra þessa
dagana. Það er ekki
skrýtið þegar maður
er harðlega minntur á
það á hverjum degi
við búðarkassann. Ég
hef fundið örla á
kvíðahnút í maganum
þegar ég nálgast búðar-
borðið. Ég ber mig þó vel. Rétti
fram kortið og renni augunum yfir
vörurnar fimm sem kosta tvö þús-
und krónur. Fer heim, tuða ofan í
barminn og bý til lista yfir ódýran
kvöldmat. Núðlur, spagettí, grillað
brauð, súpur... Sannkölluð kolvetnis-
sprengja.
Svona er ég. Tuða, röfla og hristi
hausinn. Og svona erum við flest.
Þessi bælda reiði hefur valdið því
að það er hreinlega slæmt karma í
matvörubúðum í dag. Viðskiptavin-
irnir eru stífir í andlitinu, fá ein-
staka kippi og hneyksluð augun
ranghvolfast í allar áttir. Kerru-
árekstrar eru tíðir, pirringur yfir
því að tómatarnir séu búnir bitnar
á næstu manneskju og pör horfa
gagnrýnið á það sem hinn aðilinn
setur í körfuna.
Það er orðið æ algengara að ég
verði vitni að reiðikasti í búðar-
ferðum mínum - og þá helst hjá ein-
hverjum sem er að greiða fyrir vör-
urnar sínar. Þá getur viðkomandi
ekki lengur orða bundist og hellir
sér yfir afgreiðslumanneskjuna.
Elsku unglingarnir á kössunum
sem sáu fram á huggulegt sumar
fjarri arfatínslu og rigningu hafa
nú uppgötvað sér til mikillar skelf-
ingar að þeir eru staddir í erfiðasta
starfinu - að taka á móti margra ára
uppsafnaðri gremju. Þeir geta ekki
falið sig bak við skrifborðið eða
ræðupúltið heldur eru þeir settir í
fremstu víglínu án þess að hafa
nokkuð um málið að segja.
Það er skrýtið að ráðast á þá sem
síst geta varið sig og minnst geta
tjáð sig um málið. Það er hvorki
árangursríkt né göfugt. Aftur á
móti gæti borið árangur að nýta þá
orku sem fer í að gretta sig, að
dæsa og strunsa út úr búðum til að
mótmæla á skynsamlegri hátt. Eða
bara halda áfram að bæla niður
reiðina og láta vesalings afgreiðslu-
fólkið í friði.
STUÐ MILLI STRÍÐA: Matarinnkaup
ERLA BJÖRG GUNNARSDÓTTIR VORKENNIR AFGREIÐSLUFÓLKI.
Palli er farinn að
ávarpa mig með
skírnarnafni. Það hef
ég heyrt.
Það er
voða
sætt.
Sætt? Á ég ekki að
gera neitt í því?
Nei. Brostu bara og
hunsaðu það...
...og það líður ekki að löngu þar til
hann finnur upp á einhverju sem
fer ennþá meira í taugarnar á þér.
Handa þér,
graskerið
mitt!
Ó, Jói!
Ó, Jói!
Opnaðu! Er þetta...
Er þetta það
sem ég held að
það sé?
HAHA! Ég fann
þetta á heimasíðu
Leeds!
Hvernig
gerðist þetta?
Þetta er gjöf...
Ég held við ættum
að hleypa Snata
út svo hann geti
sinnt erindum
sínum.
Allt í lagi, þá er
liðin mínúta.
Mamma lætur
okkur bursta í
tvær mínútur.
Tvær mínútur?
Er það? Allt í
lagi, haldið þá
áfram.
Hversu mikið af þessum
tveimur mínútum fer í rifrildi?
Í kringum
helmingur
held ég.
Af hverju
spyrðu?
NE
EE
EEE
EEE
EEEEEIIIIII!
KEMUR ÚT ALLA FIMMTUDAGA
Eyrún Huld Haraldsdóttir
Kletturinn á bak við Magna rokkara
Bríet úr Idolinu
Lýsir bæði stressinu og stuðinu
Kolbrún Dögg Kristjánsdóttir
Upplifir sig ekki sem fórnarlamb
NÝTT&FERSKARA
HÉR&NÚ