Fréttablaðið - 21.07.2006, Blaðsíða 50

21. júlí 2006 FÖSTUDAGUR34
menning@frettabladid.is
!
21. júlí – fös kl. 20 – Uppselt
27. júlí – fi m kl. 20 – laus sæti
28. júlí – fös kl. 20 – laus sæti
17. ágúst – fi m kl. 20 – laus sæti
18. ágúst – fös kl. 20 – laus sæti
Á Seyðisfirði
17. – 23. júlí 2006
Laugardaginn 22. júlí frá kl. 13:00
Uppskeruhátíð, Hljómsveitirnar:
Fræ, Sometime, Ampop, Biggi
Orchestra, Jeff Who?, Ghostigital, Miri,
The Foreign Monkeys, Tony The Pony,
Benny Cresbo's Gang, og ball með
Todmobile. Sjá www.lunga.is
Föstudag 21. júlí kl. 20 uppselt
Laugardag 22. júlí kl. 20 uppselt
Sunnudag 23. júlí kl. 15 aukasýning
Sunnudag 23. júlí kl. 20 uppselt
Föstudag 28. júlí kl. 20 örfá sæti laus
Laugardag 29. júlí kl. 20 örfá sæti laus
Sunnudag 30 júlí kl 15 aukasýning
Sunnudag 30. júlí kl. 20 nokkur sæti laus
Föstudagur 4. ágúst kl. 20
Laugardagur 5. ágúst kl 20
Sunnudagur 6. ágúst kl. 15
Sunnudag 6. ágúst kl. 20
Laugardagur 19. ágúst kl 20
Tvíréttaður kvöldverður og
leikhúsmiði
kr. 4300 - 4800.-
Kl. 15.00
Sýning á ljósmyndum Ragnars
Axelssonar verður opnuð í Vest-
mannaeyjum. Myndunum hefur
verið komið fyrir utan á salthúsi
Ísfélags Vestmannaeyja við
Kirkjuveg og Strandveg.
> Ekki missa af...
Götuleikhúsi Hins hússins í
Hljómskálagarðinum. Leikverkið
Ævintýri í Dimmadal er sýnt
kl. 11, 13 og 14.30. Leikstjóri er
Ólafur Steinn Ingunnarson.
miðaldamarkaði á Gásum
í Eyjafirði. Fornt handverk og
fyrirtaks stemning þar sem
fræðast má um lifnaðarhætti
forfeðranna.
opnun á sýningu Hreins Frið-
finnssonar í galleríi Suðsuð-
vestur í Reykjanesbæ á morgun.
Lárus Sigurðsson sýnir
hljóðfæri sem hann hefur
hannað og smíðað á undan-
förum árum. Jarðhörpurnar
hans eru til sýnis á Sólheim-
um í Grímsnesi.
Hljóðfærin sem Lárus býr til og
nefnir jarðhörpur eru ekki venju-
legar hörpur. „Orðið lýsir í raun
aðeins einni gerð hljóðfæris sem
ég hanna, sem eru þessar svoköll-
uðu jarðhörpur en þær eru unnar
úr trjágreinum og trjábolum. Þær
eru af öllum stærðum og gerðum
en stærsta harpan er um þrír
metrar að hæð. Ég nota orðið hug-
takið jarðhörpur engu að síður
yfir öll hljóðfærin mín þó ekki sé
alltaf um hörpur að ræða.“
Hann segir hugmyndina að
gerð jarðharpanna hafa kviknað
þegar hann var í námi í hljóðfæra-
gerð í Bretlandi. „Sjálfur spilaði
ég mikið á hljóðfæri þegar ég var
við nám í Emerson og þar hóf ég
tilraunamennsku við hljóðfæra-
leik. Við þetta fikt var mjög
algengt að maður hitti á ýmsa tóna
sem að öllu jöfnu heyrast ekki í
venjulegum hljóðfærum. Ég heill-
aðist af áður ókunnum hljómum
og því lá beinast við að hefjast
handa við að hanna eigin hljóðfæri
sem framkölluðu nýja tóna,“
útskýrir Lárus.
Í náminu útbjó Lárus hljóðfæri
sem er gítar og harpa í senn, og er
það að hans sögn eitt af tilrauna-
börnunum sem fæddust á námsár-
unum. „Ég fluttist strax á Sól-
heima þegar ég kom að utan og
hef nú dvalið hér í ein sjö ár. Í dag
hef ég enga tölu á því hversu mörg
hljóðfæri ég hef smíðað en þetta
er í annað sinn sem ég held sýn-
ingu á verkum mínum hér á Sól-
heimum.“
Flest hljóðfærin á staðnum eru
til sölu og að sögn Lárusar eru þau
nánast öll seld. „Um daginn kom
hingað fiðluleikari sem er í Sin-
fóníuhljómsveit Íslands og keypti
hljóðfæri. Annars hefur ekki farið
sérstaklega mikið fyrir því að fólk
sem hefur hljóðfæraleik að
atvinnu kaupi hljóðfærin. Hins
vegar kemur hingað alls konar
fólk sem hefur gaman af framandi
hljóðfærum og tilraunamennsku í
tónlist. Enn fremur kemur það
fyrir að fólk kaupi hljóðfæri í
þeim tilgangi að nota það sem
skraut eða líti á það sem skúlptúr
sem hefur fagurfræðilegt gildi.
Þetta á sérstaklega við um jarð-
hörpurnar.“ Lárus leikur sjálfur
mikið á jarðhörpurnar en árið
2001 kom út plata sem heitir Jarð-
hörpusálmar en hún innihélt frum-
samin lög sem hann lék á nokkrar
tegundir harpna.
Hvað framhald á hörpuleik og
smíði hljóðfæra snertir segir
Lárus framtíðina óráðna. „Það kom
mér nokkuð á óvart hvað sýning-
unni var vel tekið og hversu marg-
ir hafa barið hana augum. Fólk
sýndi þessu gríðarlegan áhuga og
ég tel líklegt að þessar góðu við-
tökur opni ákveðinn tækifæris-
glugga fyrir mig. Það er því líklegt
að ég haldi áfram á sömu braut.“
Lárus bjó einnig til tvö útilista-
verk og er annað þeirra gagnvirkt
hljóðfæri eða sérstök tegund af
vindhörpu. „Harpan er öll unnin
úr tré og ekki um neina strengi að
ræða. Hljóðfærið virkar þannig að
fólk gengur í gegnum það eins og
gengið er gegnum musteri. Um
risastóra grind er að ræða og á
grindinni er fjöldinn allur af
timbri sem hangir neðan úr henni.
Eins konar dyr eru á grindinni og
stígur sem liggur í gegn en þegar
komið er að hljóðfærinu þarf að
ýta timbrinu frá til að komast í
gegn. Við það slæst timbrið saman
og myndar skemmtilega tóna. Það
má að segja að þetta sé eins konar
helgiathöfn. Einnig er hægt að
doka við verkið og hlusta á vind-
inn leika um það og skapa tóna“.
Hitt útiverkið er risastór jarð-
harpa sem gestir og gangandi geta
slegið á með berum höndunum og
búið til eigin tóna. „Þýskur hand-
verksmaður að nafni Gerhard
König hjálpaði mér við smíðarnar
á hörpunum en sú aðstoð var ómet-
anleg“, segir Lárus að lokum.
Sýningin verður á dagskrá á
Sólheima fram yfir verslunar-
mannahelgi og er aðgangur að
henni ókeypis.
bryndisbjarna@frettabladid.is
LÁRUS SIGURÐSSON OG GERHARD KÖNIG VIÐ JARÐHÖRPURNAR „Hljóðfærið virkar þannig að fólk gengur í gegnum það eins og gengið er
gegnum musteri.“
Gagnvirkar hörpur á Sólheimum
Myndasögublaðið NEO-Blek fagn-
aði á dögunum tíu ára útgáfuaf-
mæli en Frakkinn Jan Pozok rit-
stýrir blaðinu. „Ég er í fyrsta sinn
í ár að ritstýra blaðinu einn en því
fylgir auðvitað mikil vinna. Helstu
verkefnin mín felast í söfnun aug-
lýsinga í blaðið en það hefur geng-
ið vonum framar enn sem komið
er“, segir Jan. Auk þess að halda
utan um útgáfu blaðsins tekur Jan
öll viðtölin í nýjasta heftinu. „Ég
tók viðtal við samlanda minn Marc
Vedrines í síðasta blaði en hann
kynntist landi og þjóð í gegnum
íslenska kærustu. Hann vann
lengst af við auglýsingagerð í
París en hefur nú snúið sér að
myndasögugerð. Í síðasta tölu-
blaði skrifar hann sögu sem gerist
á 17. öld og fjallar um munaðar-
lausan dreng, Jacques, sem býr
hjá frænda sínum og frænku í
Frakklandi. Drengurinn hefur frá
unga aldri upplifað undarlegar
sýnir sem virðast eiga upptök sín
á Íslandi. Þegar frændinn leggur
upp í veiðiferð til Íslands laumar
dregurinn sér í bátinn sem siglir
með frændann til landsins. Þegar
hann finnst er honum kennt um
allt sem aflaga fer í bátnum. Sjó-
mennirnir eru mjög hjátrúarfullir
og öll atvikin virðast tengjast unga
drengnum sem og töfrar og galdr-
ar Íslands,“ útskýrir Jan.
Í tilefni af tíu ára afmæli blaðs-
ins komu út tvö hefti, annað í lit og
hitt í svart-hvítu. „Blaðið hét áður
Hasar-Blek en nafnbótin NEO-
Blek undirstrikar að nýtt og
spennandi blað er á ferðinni.“ Jan
Pozok hefur í hyggju að halda
útgáfu blaðsins áfram og segist
bjartsýnn á áframhaldandi gott
gengi. - brb
NÝTT HEFTI AF NEO-BLEKI Blaðið fagnar
tíu ára afmæli og kemur út bæði út í lit og
svart-hvítu.
10 ára afmæli NEO-Bleks
Myndlistarmennirnir
Árni Þór Árnason
og Maríó Músk-
at (Halldór Örn
Ragnarsson) opna
sýningu sína, Múni,
í Gallerí Anima í dag
kl. 17. Á sýningunni,
sem er þeirra fyrsta
„einkasýning“, verða
málverk sem þeir
hafa unnið saman
að frá sumrinu 2005.
Viðfangsefni
þessarar óvenju-
legu samsýningar
er hvernig nálgun
málverksins í heild
kemur út frá tveimur
ólíkum einstaklingum. Báðir hafa þeir unnið mikið
með málverkið undanfarin ár en þó að mestu með
mismunandi tækni og
hvor í sínu lagi.
Þeir stunda báðir
BA-nám í myndlist við
Listaháskóla Íslands
sem þeir munu ljúka
næsta vor. Einnig
hafa þeir verið tengdir
tónlistarflóru landans
undanfarið, Maríó
Múskat sem bassa-
leikari hljómsveitar-
innar Kimono og Árni
Þór sem meðlimur
hljómsveitanna Mug
og Rokref.
Gallerí Anima er
í Ingólfsstræti 8 en
sýning þeirra félaga
verður opin fimmtudaga til laugardaga og stendur
til 12. ágúst.
MARÍÓ MÚSKAT OG ÁRNI ÞÓR ÁRNASON MYNDLISTARMENN
Nálgast málverkið á ólíkan hátt.
Múni í Gallerí Anima
550 5000
AUGLÝSINGASÍMI
1 dálkur 9.9.2005 15:20 Page 7