Tíminn - 22.01.1978, Síða 4

........................................................................................................................ 1 1
BÁTAR 1978
Verð ca. kr. 1.450.000
Verð ca. kr. 1.000.000
Verð ca. kr. 850.000
'fáStftet&Mitíl GH 14
Lengd: 4,30 m — Breidd 1,70 m
Verð ca. kr. 260.000
Löng og góð reynsla Shetland-báta á
íslandi er þín trygging fyrir góðum
báti.
Ofangreind verð miðast við gengi 18.
janúar 1978.
Vegna mikillar eftirspurnar skal bent
á, að þeir sem ætla að fá afgreiddan
bát fyrir sumarið þurfa að staðfesta
pantanir sínar fyrir 15. febrúar.
VÉLAR & TÆKl HF.
Tryggvagötu 10 — Pósthólf 5030
Reykjavík — Símar 2-14-60 & 2-12-86
Meistarasamband
byggingamanna
minnir félagsmenn á árshátið Meistara-
sambandsins þann 27. næst. komandi á
Hótel Borg.
Miðasala hefst á mánudaginn 23. jan. á
skrifstofunni i Skipholti 70.
Stjórnin.
Auglýsið í TÍMANUM
TÓNLIST
FORNMANNA
A sjöttu hljómleikum Tónlist-
arfélagsins fluttu þrir Þjóðverj-
ar forna evrópska tónlist, sem
eitt sinn nefndist „Ars nóva”
eða nýja tónlistin. Tónlistarfé-
la-gið „gaftóninn” i skránni þar
segir: „Þremenningarnir voru
á listahátið i Salzburg fyrir
nokkrum árum og hlutu af-
burðamóttökur. Talað var um
stórviðburö á sviði kammer-
hljómlistar”. NU er landinn
auðvitað ekki alveg blankur á
þessu sviði, hafandi sjálfur
sungið ,,Ars antiqua”, eða þá
tegund tónlistar sem tiðkaðist i
Evr. 1 fram yfir 1200 allt fram á
þessa öld, aukþess sem afburða
endurvakningarmenn hafa látið
til sin heyra hér, og er skemmst
að minnast flokksins „Ars anti-
qua”, sem hér var á siðustu
listahátið. En allt um það var
gaman aö heyra i þessum ungu
Þjóðverjum, sem sungu fyrir
fullu húsi i Austurbæjarbiói
laugardaginn 7. janúar. Flokk-
urinn nefir sig „Musica Poet-
ica” — þar syngur Michael
Schopper (baritón), en Dieter
Kirsch (lúta) og Laurenzius
Strehl (vióla da gamba) leika
með.
Þessi forna tónlist, sem dó og
úreltist fyrir mörg hundruð ár-
um, er nú allt i einu orðin sprell-
lifandi aftur á nýjum tínum
upplausnar og leitar i litunum
(mynd). Tónlistargagnrýnanda
Timans er þaö i fersku minni
þegar endurreisnartónlistin
barst til Skotlands árið 1962:
Ungur frönskukennari frá Ox-
ford fékk vinnu þarna noröur
frá, og hafði með sér lútu sina.
Nasvængir þessa unga manns
voru þunnir, og augnaráðið
dreymandi, aðskornar buxur
sáust þarna I fyrsta sinn norðan
Midland Valley, og mjaðmirnar
höfðu suðrænan sveigjanleika,
þegar hann gekk.Brátt myndað
tónlist
ist hópur um frumkvöðul þenn-
an af söngvurum og hljóðfæra-
leikurum, og tónlist 13. til 16.
aldar hljdmaði við Norðursjó
öðru sinni. Annars hafa madri-
galar löngum verið sungnir á
Bretlandseyjum, og margreistir
menn um meiginland Evrópu
segja mér, að þessi tónlist hafi
verið iðkuð þar um áratuga
skeiö. En vestanhafs stofnaði
Alfred Deller sinn fræga flokk,
„Dellert Consort” árið 1948,
sem mun vera fremstur allra
slikra eins og vænta mátti.
Enda tel ég, að bæði „Ars Anti-
qua” og „Deller Consort” (eg
þekki ekki fleiri af þessu tagi)
beriaf hinu þyzka triói að flestu
leyti.
Þráttfyrir það voruþetta afar
skemmtilegir tónleikar. Musica
Poetica flutti söngva frá Italiu,
Spáni, Frakklandi og Bretlandi,
flesta frá 16. öld og sjálf-
sögðu nær alla um ástina. Lútan
og knéfiðlan (sem vióla da
gamba þýðir bókstaflega á
Itölsku eftir þvi sem oröabækur
herma) léku i flestum lögunum
undir söng Schoppers, en að
auki léku hljóðfæraleikararnir
fáein einleiksverk fyrir
hljóðfæri sin. Tónlist þessi er af-
ar þokkafull og tær, og samspil
raddar og hljóðfæra skemmti-
legt. Enda er aö þvi veruleg
eftirsjá hvernig uppfinning
pianósins hefur gersamlega
gengið af hinum hærri formum
undirleiks dauðum.
Endurreisnartiminn var timi
mikillar grósku ihljómlist, enda
var hún þá talin drottning list-
anna — jafnvel Leonardo da
Vinci var fagnað fyrst og fremst
sem hljómlistarmanni, þegar
hann kom til Milanó. Þá voru
hljóðfærin og ómótuð, og i
hraðri þróun — fiðlufjölskyldan,
blokkflautufjölskyldan og fleiri
fjölskyldur hljóðfæra miklu
stærri en nú gerist, og heilir
hópar hljóðfæra sem nú heyrast
aldrei, mikið notaðir. Mér er
Rannsóknar-
verkefni í
veiðimálum
Undanfarin þrjú ár hafa farið
fram rannsóknir og tilraunir á
vegum Veiðimálastofnunar sem
Þróunarsjóður Sameinuðu þjóð-
anna veitti fjárstuðning til og
sem varið var til tækjakaupa og
greiðslu á sérfræðiaðstoö. Hér
dvöldust i þessu skyni um tima
nokkrir erlendir sérfræðingar
sem veittu leiðbeiningar og
hjálp um notkun nýrra tækja og
ýmis önnur atriði varðandi fyrr-
greint verkefni.
Megintilgangur þessa mikil-
væga verkefnis fyrir veiðimálin
var annars vegar að afla vit-
neskju um stærð fiskstofna i ám
og vötnum með tilliti til þess að
þeir yrðu nýttir á sem hag-
kvæmastan hátt og hins vegar
að komast að raun um gildi
gönguseiða af laxi úr eldis-
stöðvum fyrir fiskræktina i
landinu. Unnið hefur veriö fyrst
og fremst að verkefninu á fjór-
um sviðum:
a) merkingu gönguseiða af laxi,
bæði eldisseiða og villtra
seiða, með nýrri tækni,
b) uppsetningu og notkun laxa-
teljara i ám.
c) könnun á fiskmagni i stööu-
vatni meö fisksjá,
d) undirbúningur að notkun
tölvu viö úrvinnslu veiði-
skýrslna.
A fundi Alþjóðahafrann-
sóknarráðsins sem haldinn var
hér á landi siðla árs 1977 voru
lagðar fram I Göngufiskanefnd
ráðsins fimm visindaritgerðir
frá Veiðimálastofnun. Ritgerðir
þessar eru flestar i tengslum við
fyrrgreint verkefni og voruunn-
ar i samvinnu við hina erlendu
visindamenn og aðra. Fimmta
ritgerðin f jallar um merkingu á
göngulaxi á Olfusár-Hvitár-
svæðinu og endurheimtu
hennar.
Merking gönguseiða af
laxi
Fyrsta ritgerðin fjallar um
nýja tækni við merkingu göngu-
seiða af laxi. Hún er skrifuð af
þeim Arna Isakssyni fiski-
fræðingi og dr. Peter K. Berg-
man sérfræðingi við Veiðimála-
stofnun Olympiu, Washington,
Bandarikjunum. Fyrrnefnd
merkingartækni er m.a. þróuð
af þessum sérfræðingi og hefur
hún rutt sér mjög til rúms hin
siðari ár á vesturströnd Banda-
rikjanna.
1 ritgerðinni er greint frá svo-
nefndu örmerki (málmflís) og
aðferð við þá merkingu göpgu-
seiða sem gefa á réttari mynd
raunverulegrar endurheimtu en
aðrar aðferðirsem notaöar hafa
verið áður (útvortis merki).
Þær siðarnefndu hafa háð fisk-
inum og auk þess sett skorður
við að merkja smá gönguseiði
sem þola ekki að bera fisk-
merki. Hin nýja tækni er fólgin I
þvi að örmerki er skotið með
sérstakri vél, inn i trjónu göngu-
seiðisins. Merkið er jafnframt
gert segulmagnað til þess að
auðvelda fund þess siðar, þegar
laxinn kemur fullvaxinn úr sjó.
Þá er notaður segulmælir, sem
gefur til kynna hvort merki er i
haus fisksins eða ekki. Til þess
að létta leit merktra fiska er
veiðiuggi klipptur af öllum
gönguseiðum, sem örmerki fá i
trjónu sina.
Niðurstöður hjá Laxeldisstöð
rikisins i Kollafirði en þar var
unnið að þessum rannsóknum,
sýna m.a. að 1,6 örmerki skila
sér á móti einu svonefndu Car-
lin-fiskmerki sem er útvortis
merki að munur er á endur-
Starfsmenn lagfæra vængi seiðagildrunnar, sem notuð var við
gönguseiðaveiðarnar i Elliðaánum vorið 1975