Fréttablaðið - 12.08.2006, Blaðsíða 38

12. ágúst 2006 LAUGARDAGUR
Þeir gerðu góða ferð kapparnir
sem fóru á Arnarvatnsheiðina
um daginn og fengu 100 bleikjur
á einum sólarhring. Og þótt Sogs-
bleikjan hafi lítið látið á sér
kræla í ár og fáir gert 100 fiska
túra, varð fögnuður á bakkanum
yfir einni sem náðist, en hún var
3,2 kíló. Aðrir veiðimenn lutu í
duft um sömu mundir, Ármenn
voru í Vatnsdalsá á silungasvæð-
inu í árlegri ferð og fundu varla
fisk frekar en aðrir sem veitt
hafa á þessu fagra og sögufræga
silungasvæði í ár; veiðin þar
hefur verið með eindæmum léleg
því miður. Hins vegar tók stór-
laxinn kipp í Aðaldalnum á Nes-
svæðinu þegar tveir 22 punda
fiskar tóku fluguna hjá veiði-
mönnum, og vissulega öfundaði
ég þann sem var að gera það gott
í Hofsá um daginn, setti í 18 laxa
á þremur dögum, nærri alla
væna.
Þarf bara eina flugu?
Stundum gengur manni allt í
haginn með aðeins einni flugu.
Einu sinni lenti ég í því að Wat-
son‘s Fancy-púpa með hvítu baki
var nóg í alla silungsveiði það
sumarið, ég veiddi til dæmis í
viku í Laxá í Mývatnssveit án
þess að skipta um flugu! Svo hef
ég lent í því að Pheasant tail-
púpa með koparhaus gerir slíka
lukku hvert sem ég fer að ekki
þarf annað. Um daginn frétti ég
af veiðivini sem var að koma úr
vel heppnaðri veiðiferð í Svartá
og hafði þar áður verið í sjó-
bleiku, laxi og sjóbirtingi, veiddi
vel alls staðar, og allt á sömu
fluguna. Og hvaða fluga var nú
það? Líklega vinsælasta fluga á
Íslandi um þessar mundir: Rauð
Frances númer 14 með gullkrók.
Það fyndna var að sama dag og
hann var að veiða hafði ég
skroppið í lax einn dag og fékk
tvo af þremur á þá sömu flugu.
Góð er hún í allt sem gengur til
sjávar og þaðan upp aftur í árnar
okkar.
Nú er það þurrflugan
Nú fer í hönd tími þurrflugunnar
í silungveiðinni. Lognkyrrt ágúst-
húmið er draumurinn. Þetta er
fiðrildatími. Það er misskilning-
ur að einungis sé veitt á þurr-
flugu þegar logn er og fiskur að
vaka. Vindgára á vatni hjálpar
bara, því helsta vandamál þurr-
fluguveiðimannsins er að fela
tauminn. Taumurinn þarf að
vera grannur og má ekki liggja á
yfirborðinu. Þræðið fluguna
neðan frá, notið grannan taum
og bregðið varlega við tökunni.
Þetta er skemmtilegasta veiðin
og það er ógleymanlegt að sjá
fiskinn taka í yfirborðinu! Meira
um það á flugur.is fyrir þá sem
vilja kynna sér þurrfluguveið-
ina. Veiðikveðja, Stefán Jón.
Líf og fjör, sums staðar
Pálmi Gunnarsson veiðir á þurrflugu, hér þarf að læðast að lítilli á og láta fluguna detta
milli steina, þá kemur hann á með ótrúlegum hvelli!
Veiðisumarið
með Stefáni Jóni Hafstein
Fleiri veiðifréttir og heilræði við veiðar á www.flugur.is.
BJÖRGUNARSVEITIR Á HÁLENDINU
Í vikunni sem er að líða var Hjálpar-
sveit skáta í Kópavogi á Fjallabaki.
„Þetta er Nyrðra og Syðra Fjallabak,
frá Galtalæk og austur í Hólaskjól, frá
Landmannalaugum yfir á Mælifells-
sand og svo Þórsmerkursvæðið líka,“
segir Snorri Halldórsson en hann
og Jónína Einarsdóttir hafa staðið
vaktina fyrir hönd sveitarinnar. Meðal
annarra ferðamannastaða á svæðinu
eru Álftavatn, Hvanngil, Emstrubotnar,
Hólaskjól, Hrafntinnusker og Land-
mannahellir.
„Varasömustu leiðirnar eru annars
vegar Skælingsleið frá Hólaskjóli. Það
er illa grafinn slóði með leirbökkum
og mikið stórgrýti í leiðinn, þetta
er eiginlega ekki vegur. Svo þarf að
þvera ár líka. Þetta er erfiður slóði og
ekki nema fyrir 33“ dekk eða stærra,“
segir Snorri. „Hinsvegar er Krakatinds-
leið. Þú ferð hana á 31“ dekkjum en
hún er mjög varasöm, mjög skorin.
Svo eru leiðirnar inn í Sveinstind
fínar, allar í sandi, en geta verið
varasamar í bleytu og svo eru margar
kvíslar þar.“
Snorri segir ferðafólk ekki hafa
verið margt á svæðinu í vikunni,
sökum veðurs. Eftir miðja viku hafi
verið leiðindasuddi og svarta þoka og
það fæli ferðafólk frá. „Það er alltaf
einhver reytingur. Við erum mest að
sjá útlendinga. Margir koma á eigin
bílum og virðast vel búnir. Aðrir eru
á smábílum að þvælast á F-vegum.
Mér skilst að þeir megi það ekki á
bílaleigubílum sem eru ekki fjórhjóla-
drifnir en þeim virðist alveg sama.“
Snorri bætir við að kort ferðalang-
anna séu oft af lakara tagi. „Þetta eru
afleit kort með lélegum slóðamerk-
ingum, hálfgerð bensínstöðvakort.
Það er ástæða til að reyna að koma
þeim málum í betra horf.“ Snorri segir
ferðalanga yfirleitt klædda fyrir ferða-
lög en þó hafi þau rekist á tvo unga
Frakka sem voru að hjóla í Land-
mannalaugar, íklæddir strigaskóm og
gallabuxum.
„Við erum mest að leiðbeina
fólki um réttar leiðir. Ekki síst vegna
kortanna. Við rákumst á fólk sem átti
eftir fimm kílómetra að Hrafntinnu-
skeri en var á leiðinni í Þórsmörk. Svo
erum við að aðstoða við vöðin. Fólk
er smeykt við þau og vill leiðbeining-
ar. Nema fólkið á smábílunum, það
spyr aldrei til vegar enda veit það
að það er að gera ranga hluti,“ segir
Snorri.
Fyrir utan venjubundin störf voru
þau Jóhanna þrisvar að beðin um að
aðstoða við leit en í öllum tilfellum
komu hinir týndu fram.
- elí
Fjallabak - erfiðir slóðar og léleg kort
Landmannalaugar eru einn mest sótti ferðamannastaðurinn að Fjallabaki.