Fréttablaðið - 16.03.2007, Qupperneq 66

BLS. 10 | sirkus | 16. MARS 2007
Þ etta var ofsalegt áfall en foreldrar mínir tóku mig undir
sinn verndarvæng og studdu mig og
hafa alltaf gert,“ segir Agnes Anna
Sigurðardóttir en Agnes var aðeins
13 ára þegar hún eignaðist sitt fyrsta
barn. Agnes segir foreldra sína hafa
hjálpað sér mikið. Hún hafi fengið frí
úr skólanum í nokkrar vikur eftir
fæðinguna en þegar hún hafi mætt
aftur hafi mamma hennar tekið
vögguna inn til sín á næturnar svo að
hún gæti fengið nægan svefn fyrir
skólann. „Ég fékk samt skýr skilaboð
um hver væri mamman og hver væri
amman en þau hjálpuðu mér mikið
og algjörlega fjárhagslega. Auðvitað
þurfti ég alveg að hafa fyrir hlutunum
en ef barnið vantaði eitthvað sáu þau
um að það yrði keypt.“ Agnes var
aðeins tólf ára þegar hún varð ófrísk.
Henni var boðið að gangast undir
fóstureyðingu sem hún neitaði. „Ég
var engan veginn með þroska til að
ákveða þetta en ég sé ekki eftir þessu
í dag,“ segir Agnes sem ekki er orðin
amma. „Ég og elsti sonurinn erum
ofboðslega náin og höfum alltaf verið
frekar eins og systkini. Hann er besti
vinur minn og þegar maðurinn minn
var úti á sjó og hann var lítill sátum
við saman á kvöldin og horfðum á
sjónvarpið því ég var svo myrkfælin,“
segir Agnes hlæjandi og bætir við að
hún muni varla eftir sér nema með
soninn við hlið sér.
Agnes hefur alltaf búið á Árskógs-
strönd við Eyjafjörð og hún segir
samfélagið hafa tekið sér vel þótt hún
væri svona ung orðin mamma. „Eldra
fólkið var sérstaklega almennilegt við
mig en ég held að margir foreldrar
vina minna hafi óttast að þetta gæti
verið smitandi. Ég óska ekki mínum
börnum að feta þessa slóð því þetta
var ákveðinn missir líka og ég fór til
dæmis ekki í frekara nám eftir
barnaskólann,“ segir Agnes. Hún
hefur þó nóg að gera en hún og
eiginmaðurinn, Ólafur, reka
Bruggsmiðjuna á Árskógssandi. „Ég
læt skort á skólagöngu ekkert stoppa
mig og er á fullu að brugga,“ segir
Agnes hress í bragði.
FÆÐING BARNS ER GLEÐILEGUR ATBURÐUR. ÞEGAR UNGAR STÚLKUR VERÐA ÓFRÍSKAR VERÐA TILFINN-
INGARNAR ÞÓ OFT BLENDNAR. SIRKUS SPJALLAÐI VIÐ ÞRJÁR MÆÐUR SEM EIGA ÞAÐ SAMEIGINLEGT AÐ
HAFA EIGNAST BARN Á UNGLINGSALDRI.
MAMMA 13 ÁRA Agnes Anna Sigurðardóttir ásamt Þorsteini frumburðinum og
Svavari Óla yngri syni sínum.
MEÐ BÖRNUNUM Rósa María var 16 ára þegar hún eignaðist
sitt fyrsta barn.
15 ÁRA MAMMA Bergljót þakkar fjölskyldunni sinni fyrir að hafa tekið vel á
málunum þegar hún varð ófrísk. MYND/HEIÐA.IS
Sonurinn er besti vinur minn
EIGNUÐUST BARN
Á UNGLINGSALDRI
É g varð lítið vör við að fólk væri hneykslað en sjálfsagt hafa einhverjir haft sínar skoðanir þótt þeir væru ekki
að segja það í mín eyru,“ segir Rósa María Sigurðardóttir
sem eignaðist sitt fyrsta barn 16 ára. Rósa María flutti
strax úr heimahúsum í Svarfaðardal til Akureyrar ásamt
barninu og barnsföður sínum. „Ég var elsta barnið og held
að ég hafi verið sæmilega þroskuð og ábyrgðarfull miðað
við aldur. En ef ég hugsa til baka sé ég að ég var óttalegt
barn,“ segir Rósa María og bætir við að það hafi verið
talsvert áfall þegar hún hafi komist að því að hún væri
ófrísk. „Ég pældi samt ekkert mikið í þessu. Ég vissi ekkert
hvað ég vildi gera með líf mitt á þessum tíma og fannst
þess vegna alveg eins gott að eyða þessum árum í barna-
uppeldi eins og hvað annað“ segir Rósa María sem er í dag
að klára stúdentinn. En þegar barnið var komið í heiminn
og frá leið, þá fannst mér ég stundum verða eftir þegar ég
horfði á vinina halda áfram í skóla.
„Ég myndi því alls ekki vilja að barnið mitt yrði foreldri
svona ungt og ég legg ríka áherslu á það við mína syni að
þeir átti sig á því hvað þeir vilja í lífinu áður en þeir fara að
binda sig og hrúga niður börnum.“
Rósa María, sem á þrjá syni, segist að sjálfsögðu aldrei
hafa séð eftir að hafa átt elsta soninn og að hún hafi verið
heppin með að eiga góða að. Aðspurð segist hún telja að
horft sé öðrum augum á ungar mæður í dag, að samúðin
sé minni núna en þegar hún var að eignast sitt fyrsta barn.
„Ég átti foreldra sem bjuggu í sveit og gátu haft barnið ef
þurfti. Í dag eru aðstæðurnar aðrar og fólk hefur nóg með
sjálft sig. Krakkar eiga svo margra kosta völ í dag og því
um að gera að njóta þess því það er nægur tími til
barneigna seinna. Ég fann sjálf hvað ég var miklu tilbúnari
þegar ég eignaðist mitt annað barn þótt ég væri ekki nema
22 ára. Þá hafði ég reynsluna og naut þessa tíma miklu
betur.“ indiana@frettabladid.is
É g þakka fjölskyldunni hversu vel þetta tókst,“ segir Bergljót
Snorradóttir á Dalvík sem eignaðist
barn aðeins 15 ára gömul. Bergljót
segir að það hefði líklega ekki skipt
máli hvar á landinu hún hefði búið
svo lengi sem hún hefði fjölskylduna
þétt við bakið á sér. Aðspurð segir hún
að lífsreynslan hafi ekki sett mikið
strik í reikninginn hjá sér þótt margt
hafi breyst við að verða móðir. „Ég hef
alltaf tekið hlutunum eins og þeir eru
án þess að velta þeim mikið fyrir mér.
Þetta gerðist og við því var ekkert að
gera,“ segir Bergljót sem á fimm börn.
Það elsta, sonur, er að verða 26 ára,
næst kemur 17 ára stelpa, þá 15 ára
strákur, 11 ára stelpa og yngsta
stelpan er að verða 5 ára. „Ég tók 21 ár
í þetta,“ segir Bergljót sem varð amma
37 ára.
Bergljót segir stuðning fjölskyld-
unnar hafa skipt höfuðmáli. Hún hefði
aldrei plummað sig ein með barn á
þessum aldri. „Hann fæddist ári eftir
ferminguna mína. Skólastjórinn
ráðlagði mér að hætta í skólanum þar
sem ég var komin svo langt og þau
voru hrædd um að ég yrði fyrir
hnjaski. Það tóku allir vel í þetta og ég
held að þetta hafi ekki þótt jafnmikið
mál og það gerir í dag.“ Aðspurð hvort
hún myndi velja þessa braut fyrir barn
hennar segist hún ekki stjórna lífi
barnanna sinna. „En ef þessi staða
kæmi upp þá myndi ég vera til staðar
Samúðin minni í dag
UNG MAMMA Rósa María óskar börnunum sínum ekki að verða svo ung foreldri.
MYND/ANTON BRINK
Sátt og ánægð með barnið
fyrir barnið mitt í þeirri ákvörðun að
eiga barnið. Ég myndi ekki vilja vera í
stöðu margra stelpna sem neyddar
hafa verið í fóstureyðingar og þurfa
að líða fyrir það sálarlega,“ segir hún
og bætir við að hún hafi ekki misst af
mörgu sem vinkonurnar voru að
bralla þótt hún væri með lítið barn.
„Ég var heppin því foreldrar mínir
hjálpuðu mér og hvöttu mig til að
gera hitt og þetta svo ég missti ekki
af miklu. Ég er sátt og ánægð með
mitt barn enda hefur hann staðið sig
vel í lífinu.“
ÁNÆGÐ OG SÁTT „Ég er sátt og ánægð
með mitt barn enda hefur hann staðið
sig vel í lífinu,“ segir Bergljót.