Fréttablaðið - 01.09.2007, Page 24

Fréttablaðið - 01.09.2007, Page 24
Hrikalegt er til þess að vita hversu margir eru farnir að eldast. Sumir slá þessu þó upp í kæru- leysi og halda upp á afmælin sín eins og það sé mikið fagnaðarefni að verða sífellt eldri og eldri. Alla vega var mikið um dýrðir þegar helsta leikritaskáld þjóðarinnar, Ólafur Hauk- ur Símonar- son, hélt upp á sex- tugsaf- mælið sitt í Iðnó. Þetta var skemmti- leg veisla og eins og alltaf þegar Óli Haukur á í hlut var húsfyllir. Fyrir utan inn- blásin ræðuhöld voru þarna hin prýðilegustu skemmtiatriði, Erling- ur Gíslason las upp ljóð af því- líkri snilld að ég hef ekki hrifist jafn mikið af ljóðalestri síðan í gamla daga þegar ég heyrði Dylan Thomas lesa eigin ljóð á hljómplötu. Auðvitað var líka tónlist í afmælinu. Sá óviðjafnanlegi Örn Árnason reið á vaðið með ein- söng og svo kom Egill Ólafsson og fór á kostum – en á góðum degi kemst enginn söngvari með úfinn þar sem hann hefur þind- ina – og síðan kom hver stór- stjarnan á fætur annarri og sló Íslandsmet í skemmtilegheitum. Það var veislustjórinn sem gaf tóninn og undir hans stjórn gat þetta ekki orðið annað en skemmtileg veisla. Ég hef verið í veislum undir stjórn margra góðra veislustjóra um dagana, en enginn þeirra stenst saman- burð við Guðmund Ólafsson, leikara og rithöfund, sem stýrði þessari góðu afmæl- isveislu af einstakri snilld. Satt best að segja þykja mér veislur yfirleitt ekk- ert mjög skemmtilegar en þessi var svo vel lukk- uð að ég get varla beðið eftir því að Óli Haukur verði sjötugur. Í fyrra fór ég á mjög l æ r - d ó m s - r í k t f jármála - námskeið hjá Ingólfi H. Ingólfs- syni – og bý að því enn þá. Reyndar má þjóðin þakka fyrir að ég skyldi ekki fara á svona námskeið þegar ég var tvítugur því að þá væri ég sjálfsagt margfaldur milljarðamæringur í dag og erfiður viðfangs. Sem fyrrverandi nemandi Ing- ólfs fæ ég fréttabréf frá honum með reglulegu millibili. Þetta fréttabréf er svo skemmtilega stílað að jafnvel staurblankir menn geta lesið það sér til skemmtunar. Í fréttabréfinu sem kom í gær er Ingólfur frem- ur svartsýnn á þróun peninga- mála hér á næstunni, einkum með tilliti til fjárhagslegrar stöðu heimilanna í landinu – sem standa hjarta mínu nær en fyrir- tækin. Þar segir m.a.: „Hvergi í hinum siðmenntaða heimi láta fyrirtæki eða heimili 20% gengissveiflur, og þaðan af meiri, ganga yfir sig. Hvergi sætta menn sig við þvílíkar öfgar í peningastjórnun eins og við Íslendingar. Það er ekkert skrít- ið þó að við bregðumst við með öfgakenndum hætti. Þrátt fyrir hæstu vextina og hæsta vöru- verðið eyðum við peningum og tökum hærri lán sem aldrei fyrr. Geggjað umhverfi kallar á geggjuð viðbrögð.“ Í kvöld kláraði ég að skrifa bókina mína, ENGLAR DAUÐ- ANS. Loksins. Klukkan 21.40 lauk ég við síðustu setninguna. Nú fer bókin til lesarans míns sem lagfærir klaufavillur og stingur upp á einhverjum lag- færingum svo að nokkrir dagar fara í að fínpússa verkið. Meiri háttar breytingar verður varla um að ræða enda hefur lesarinn fylgst með verkinu frá upphafi og haldið í höndina á mér, leið- beint mér og stappað í mig stál- inu. Með þessari bók langar mig að sameina tvennt. Í fyrsta lagi að skrifa spenn- andi sakamálasögu. Í öðru lagi að vekja máls á hlutskipti þeirra fjölmörgu sem lenda óforvarandis í því hlut- verki að vera aðstandendur fíkils, drykkjumanns eða fíkni- efnaneytanda. Það hefur margt verið skrifað um fíkn og fíkla en sáralítið hefur verið fjallað um fólk sem verður fórnarlömb fíknar ann- arra – maka, barna, foreldra, vina, starfsmanna, yfirmanna. Þessi stóri hópur hefur verið þögull sem gröfin og mér finnst vera kominn tími til að fjalla um það hlutskipti að verða nauðug- ur þátttakandi í ógæfu og óham- ingju fyrir athafnir annarra. Í dag var mikill hátíðisdagur. Ég fór með frú Sólveigu og litlu Sól austur í Bolholt – í fyrsta sinn eftir að kotið komst formlega aftur í okkar eigu. Þar eru meðeigendur okkar og vinir búnir að vinna mikið þrekvirki við að taka húsið í gegn. Í minn stað hafa synir mínir, Þór og Hrafn, farið austur og tekið þátt í viðgerðunum. Þetta var yndislegur dagur. Finnur og Fanney voru fyrir austan með barnabarninu sínu, honum Úlfi, sem er nokkurn veg- inn jafnaldra litlu Sól. Unga parið heimtaði að fá að fara á hestbak og það var falleg sjón á þessum sólbjarta degi þegar þau tvímenntu á Óðni fram og aftur heimtröðina. Trén sem við Sólveig gróður- settum eru orðin óskaplega fal- leg og setja mikinn svip á umhverfið. Mikið hlakka ég til að gróðursetja fleiri tré. Innst inni neita ég að trúa því að aldin- tré geti ekki dafnað á Íslandi. Í gærkvöldi kláraði ég að lesa bók sem kínversk kona, Jung Chang, skrifaði um Maó formann ásamt breskum eiginmanni sínum sem heitir Jon Halliday. Þessi bók er svo vel skrifuð að það er unun að lesa hana. Hins vegar er aðalsöguhetjunni, Maó formanni, lýst sem svo viðbjóðs- legu afstyrmi að maður á fullt í fangi með að trúa að nokkur manneskja geti verið alvond – en þannig er karlskarfinum lýst í bókinni – án þess að nokkurs staðar sé hægt að greina neitt geðfellt í fari hans. Andfúll, með skemmdar tennur, baðaði sig ekki árum saman, saurlífissegg- ur, fjöldamorðingi, sjálfhverf- ur, fullur af mannfyrirlitningu, hrokafullur, öfundsjúkur, lyginn og ómerkilegur svo að eitthvað sé nefnt. Nýlega las ég tvo doðranta um Stalín eftir breskan sagnfræð- ing, Simon Sebag Montefiore. Mér fannst nóg um mannvonsku Stalíns og glæpi sem þar voru tíundaðir en í samanburði við Maó formann hefur Stalín verið eins og saklaus skátadrengur – ef trúa má frásögn þeirra Jung Chang og Hallidays. Það eru reyndar ekki nýjar fréttir að vald spilli jafnvel besta fólki og alræðisvald spilli fólki algjörlega og mikið hefur mann- kynið mátt þola að fá yfir sig þrjú villidýr í mannsmynd á einni og sömu öldinni, Hitler, Stalín og Maó. Í samanburði við þá þrjá verða pólitískir andstæð- ingar manns og valdmenn hérna á skerinu að meinlitlum papp- írstígrum. Um hádegi á þriðjudag ákváð- um við frú Sólveig að taka okkur sólarhringslangt sumarleyfi frá börnum og buru og brugðum okkur austur í Bolholt. Synir okkar sáu um barnabörnin Dvölin í Bolholti var yndis- leg. Ég smjörsteikti humar fyrir mína heittelskuðu og svo kveikti ég upp í arninum til að magna rómantíkina þótt vel væri hlýtt í húsinu og við fundum hvað lífið er dásamlegt. Til marks um hvað við vorum lukkuleg þá var klukkan farin að ganga níu um kvöldið þegar frú Sólveig gat ekki hamið sig lengur og hringdi heim í Norska bakaríið til að gá hvort allir væru lifandi. Við dóluðum okkur svo í bæinn í dag í miklum rólegheitum með viðkomu í Sundhöllinni á Sel- fossi og vorum sammála um að við hefðum aldrei farið í betra sumarleyfi. Hjónabandssæla og sveitasæla fara vel saman. Hjónabands- og sveitasæla Í Dagbók Þráins Bertelssonar er sagt frá skemmtilegri afmælisveislu, morðóðu kínversku illmenni (sem fór aldrei í bað) og einn- ig er rætt um sólarhringslangt sumarleyfi og fréttabréf um fjármál. HEILDSÖLU LAGERSALA Við rýmum til á lagernum fyrir nýjum vörum og seljum því eldri lager og sýnishorn á ótrúlegu verði. Mikið úval af: skíðafatnaði, útivistarfatnaði, Soft Shell peysum, golffatnaði, barnagöllum, barnaúlpum og mörgu fl. Verðdæmi: verð áður verð nú 3. laga jakkar: 29.900,- 11.900,- Skíðabuxur: 15.900,- 7.900,- Soft Shell peysur 13.900,- 6.900,- Barnaúlpur 7.900,- 3.900,- Skíðaúlpur 18.900,- 8.900,- Golfjakkar 16.900,- 7.900,- Opnunartími: Fimmtudagur 30. ágúst kl. 14-20 Föstudagur 31. ágúst kl. 14-20 Laugardagur 1. september kl. 10-18 Sunndagur 2. september kl. 11-18 Mánudagur 3. september kl. 14-20 Lagersala ZO-ON - Nýbýlavegi 18 - Kópavogi FYRST UR KEMU R FYRST UR FÆR

x

Fréttablaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.