Fréttablaðið - 21.06.2008, Side 58

30 21. júní 2008 LAUGARDAGUR
A
llt frá upphafi hefur hljómsveitin
Sigur Rós drottnað yfir íslensku
tónlistarlífi. Nei, kannski ekki alveg
frá upphafi, en með útkomu Ágætis
byrjunar frá árinu 1999 er
óumdeilan legt að engin íslensk
hljóm sveit hefur komist með tærnar þar sem
Sigur Rós hefur hælana. Meðlimirnir fjórir hafa
ríkt eins og kóngar í ríki sínu en þó með látlausum
hætti. Suðið er platan sem á að marka tímamót í
ferli Sigur Rósar. Platan sem sýnir að sveitin ætli
sér að róa á ný mið, halda í nýjar áttir. Sú er alltént
tilfinningin sem maður hefur fengið í öllum
tilkynningum og umfjöllunum um væntanlega
breiðskífu. Talað hefur verið um „fleiri gítargrip“,
að söngurinn verði skýrari en áður og eins segir í
fréttatilkynningu að „[…] platan var öll samin,
tekin upp og hljóðblönduð á þessu ári og fyrir
vikið má heyra mikla spilagleði og almenna gleði í
lagasmíðum sveitarinnar, sem er e.t.v. ný fyrir
sumum aðdáendum sveitarinnar“.
Ég verð að segja að þessi málsgrein úr fréttatil-
kynningunni er nokkuð ruglingsleg. Hvernig getur
verið samasemmerki á milli hversu hratt platan er
unnin og hversu glaðir einstaklingarnir eru á
vinnsluferlinu? Lágu meðlimir Sigur Rósar þá í
þunglyndi þegar þeir gerðu hinar plöturnar sínar?
Og hvernig í ósköpunum gæti spilagleðin hafa
farið framhjá nokkrum einasta aðdáenda sveitar-
innar, hafi hann á annað borð hlustað á fyrra efni
Sigur Rósar?
Eitt stærsta nafn rokksögunnar
Stærsta skrefið í tilrauninni sem miðar að
breyttum tímum Sigur Rósar var samt auðvitað
þegar sveitin ákvað að fá einn nafntogaðasta
upptökustjóra rokksögunnar til að aðstoða sig.
Pilturinn sá arna kallar sig Flood og hefur unnið
með stórnöfnum á borð við U2, Smashing
Pumpkins, Nick Cave and the Bad Seeds, Nine
Inch Nails, Killers, PJ Harvey og Goldfrapp. Hjá
Flood er ekki nokkur spurning að meðlimir Sigur
Rósar hafa fengið nýja sýn á hugmyndir sínar og
þegar upp er staðið er aðdáunarvert að þeir hafi
tekið þetta skref. Ég verð samt að viðurkenna að
mér hefði þótt meira spennandi að fá yngri og
ferskari hugmyndasmið á bak við takkana.
Austurbær lagður undir sig
Til þess að fylgja eftir nýju plötunni hefur Sigur
Rós boðað til heljarinnar tónleikafarar, venju
samkvæmt. Blaðamönnum var boðið í Austurbæ
þar sem allt tónleikasettið frá A til Ö var æft. „Við
höfum vanalega æft svona fyrir tónleikaferðir en
þetta er í fyrsta sinn sem við gerum það hér
heima. Það er samt aðallega vegna þess að
græjurnar eru allar hérna,“ sagði Kjartan,
píanóleikari og fálkaorðuhafi, í sólinni.
Á æfingunni var farið yfir öll atriðin, frá
búningum til sviðsframkomu. Rennt var í gegnum
lögin og meira að segja rýnt í smáatriði gömlu
laganna sem hafa þó heyrst óteljandi oft á tónleik-
um áður. Eftir klukkutíma æfingu kom loksins það
sem beðið var eftir, nýtt lag. Rennt var í
Gobbledigook, með alls fimm trumbuleikurum, og
þar er komið nýtt uppáhaldstónleikalag Sigur Rósar,
held ég að sé óhætt að fullyrða.
Stórir og flottir tónleikar og litlir og sætir
Á æfingunni kom mér á óvart hversu virkan þátt
málmblásararnir tóku í flutningum, trölluðu með í
litlu hljóðnemana sína og glömruðu einnig á
víbrafón og klukkuspil. Flutningurinn hjá sveitinni
allri virkaði lifandi en umfram allt jarðbundnari
en áður og sveitin mun því að öllum líkindum fá
meiri nálægð við áhorfendur.
Þegar ég spurði Georg Holm bassaleikara út í
ógnarstóran túr Sigur Rósar bjóst hann ekki við
öðru en að hann myndi endast út árið. En hvað með
Ísland? „Við höldum örugglega tónleika á Íslandi á
árinu. Þeir verða stórir og flottir en kannski litlir
og sætir.“ Nú vitum við að stórtónleikar verða í
Laugardal um næstu helgi, þá er bara að bíða eftir
litlu sætu tónleikunum.
Sigur Rós suðar
Með suð í eyrum við spilum endalaust, fimmta breiðskífa Sigur Rósar,
vinsælustu hljómsveitar Íslandssögunnar, kemur út eftir helgi. Steinþór
Helgi Arnsteinsson kynnti sér hvern krók og kima plötunnar og skellti sér
á æfingu með sveitinni.
SPILAGLEÐI OG ALMENN GLEÐI Meðlimir Sigur Rósar á æfingu í Austurbæ.
FRÉTTABLAÐIÐ/GVA
KOMINN Í
VERSLANIR
HAGKAUPA
1999. kr