Fréttablaðið - 25.07.2008, Blaðsíða 20

20 25. júlí 2008 FÖSTUDAGUR
greinar@frettabladid.is
FRÁ DEGI TIL DAGS
ÚTGÁFUFÉLAG: 365
RITSTJÓRAR: Jón Kaldal og Þorsteinn Pálsson AÐSTOÐARRITSTJÓRI: Steinunn Stefánsdóttir FRÉTTASTJÓRAR: Arndís
Þorgeirsdóttir, Kristján Hjálmarsson, Trausti Hafliðason og Höskuldur Daði Magnússon (dægurmál). FULLTRÚI RITSTJÓRA:
Páll Baldvin Baldvinsson. VIÐSKIPTARITSTJÓRAR: Björn Ingi Hrafnsson og Óli Kr. Ármannsson. Fréttablaðið kemur út í
103.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu, Akureyri og þéttbýlissvæðum á suðvesturhorninu.
Einnig er hægt að fá blaðið í völdum verslunum á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í
stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. issn 1670-3871
SPOTTIÐ
UMRÆÐAN
Einar Kristinn Guðfinnsson svarar
Guðna Ágústssyni
Þrátt fyrir að Guðni Ágústsson, formaður Framsóknarflokksins,
rembist eins og mest hann má í grein í
Fréttablaðinu í gær, getur hann ekki
dregið athygli frá því sem ég vatkti
máls á daginn í áður í grein í sama
blaði. Framsóknarflokkurinn er
afskaplega einn og einmana í gagn-
rýni á tímabundna ráðningu Tryggva
Þórs Herbertssonar í starf efnahagsráðgjafa í
forsætisráðuneytið. Gagnrýni Framsóknar er eitt
dæmið um þann farveg sem forysta flokksins
hefur kosið sér. Flokkurinn heyr nú kapp við VG
um neikvæðni og er nú orðinn alltaf-á-móti-
flokkur eins og ég nefndi í fyrradag. Öðruvísi
mér áður brá, svo ég segi það enn.
Ég vakti líka athygli á því að gagnrýni forystu-
manna Framsóknar í þessu tiltekna máli hitti
fyrir þann foringja flokksins sem maður bjóst
síst við. Steingrím Hermannsson. Einfaldlega
vegna þess að á sama tíma og hann var á tíma-
mótum eðlilega hylltur af flokki sínum, er
ómögulegt að sjá annað en málflutningur
forystumanna Framsóknar nú, gæti átt við sams
konar ákvarðanir þessa fyrrum formanns
Framsóknarflokksins
Þetta var ofureinfaldlega það sem
sagði í grein minni.
Það er skiljanlegt að Guðni sneiði
hjá þessu. Og er þetta þó í sjálfu sér
ekki stórt mál, þó ekki hafi ég í þetta
sinn getað stillt mig um að benda á
þessa undarlegu þversögn, með grein
í þessu blaði. Þessa tvíhyggju og þar
með á mótsagnirnar í málflutningi
forystumanna Framsóknarflokksins
núna var ástæðulaust að láta liggja á
milli hluta.
En kjarni málsins er þá þessi.
Almennt er því vel tekið að ráðinn sé
til verka snjall og virtur hagfræðingur á tímum
þegar þörf er á því að taka vel á málum, rétt eins
og ríkisstjórnin hefur unnið að. Þótt Framsókn
slái sinn falska tón í því máli þá hefur enginn
áhyggjur af því. Þeir um það og það varðar mig
að minnsta kosti litlu þótt þeir verði sér til
skammar. Það hljóta Framsóknarmenn þá að eiga
við sig sjálfa í öllu sínu basli.
Ríkisstjórnin hefur unnið að margs konar
efnahagsaðgerðum, eins og kunnugt er. Það
breytir því hins vegar ekki, að ástandið sem við
er að glíma, er alvarlegt og af margvíslegum
rótum runnið. Einfaldar töfralausnir fyrirfinnast
því ekki þó sumir kjósi að láta svo. Verkefnið
verður því viðvarandi á næstunni. Þar þarf bæði
að taka á, á sviði ríkisfjármála, peningamála, við
eflingu fjármálastöðugleika og síðast en ekki síst
eflingu atvinnulífsins, einkanlega á sviði
gjaldeyrissköpunar, til þess að styrkja forsendur
hagkerfisins. Það er verkefnið sem ríkisstjórnin
gerir sér grein fyrir og vinnur að, algjörlega
óháð sífrinu úr herbúðum Framsóknar.
Höfundur er sjávarútvegs- og
landbúnaðarráðherra.
Enn rembist Framsókn
EINAR KRISTINN
GUÐFINNSSON
Þótt Framsókn slái sinn falska tón í því máli
þá hefur enginn áhyggjur af því. Þeir um það
og það varðar mig að minnsta kosti litlu þótt
þeir verði sér til skammar.
Skoðunarferðir
Þrjátíu og eitthvað Samfylkingarmenn
sem styðja verndun neðri hluta Þjórs-
ár heimsóttu íbúa á nærliggjandi jörð-
um í gærkvöldi og fengu sér meðal
annars súpu og brauð á lífræna búinu
Skaftholti í Gnúpverjahreppi. Þá var
svæðið sem fer undir vatn, ef virkjun
verður að veruleika, skoðað. Auðvitað
er þetta hið besta mál
enda æskilegt að fólk
í stjórnmálum – sem
og á öðrum sviðum
þjóðlífsins – kynni sér
vel þau mál sem það
hefur skoðanir á. Svo er
bara að sjá hversu
margir Samfylk-
ingarmenn fara
í skoðunarferð
um Helguvík þar sem framkvæmdir
við nýtt álver eru hafnar. Samfylkingar-
fólk sem styður þá framkvæmd hlýtur
að efna til slíkrar heimsóknar.
Borgarfulltrúinn og
ráðherrann
Svo virðist sem að í Birni Bjarnasyni
hafi búið tveir menn á árunum 2003
til 2006 en á þessu árabili var hann
bæði borgarfulltrúi í Reykjavík og
dómsmálaráðherra. Björn hefur
upplýst að í dómsmálaráðherratíð
sinni hafi aðeins einn borgar-
stjóri – Ólafur F. Magnússon
– óskað eftir fundi með
honum um löggæslu-
mál í borginni en þá
söguskýringu undrast
reyndar Vilhjálmur
Þ. Vilhjálmsson í Fréttablaðinu í gær.
Hvað sem því líður virðist Björn hafa
gætt þess vel að blanda ekki saman
þessum tveimur störfum sínum og
ekki nálgast löggæslumál í Reykjavík
sem dómsmálaráðherra á vettvangi
borgarinnar og ekki sem borgarfulltrúi
á vettvangi ráðuneytisins.
Þarf að fara að uppfæra
ferilskrána
Það er svo önnur saga að í
ferilskrá Björns á heimasíðu
Alþingis er þess ekki getið
að hann var kosinn til setu í
borgarstjórninni kjörtímabil-
ið 2002-2006.
bjorn@frettabladid.is
Íslensk gæðaframleiðsla
Viðhaldsfrítt efni
Endalausir möguleikar
Eyjarslóð 5 101 Reykjavík S: 511 2200 www.seglagerdin.is
Sérhönnuð fyrir
íslenska
veðráttu
Markísur
S
íðustu fréttir sem berast frá Kína eru á þá leið að stjórn-
völd þar í landi gangi hart fram í að þagga niður mótmæli
foreldra barna sem létust þegar skólabyggingar hrundu í
jarðskjálftum í Sichuan-héraði í maí síðastliðnum. Bæði
sé borið á fólk, því hótað vilji það ekki láta af mótmæl-
um og komið í veg fyrir að hægt sé að rannsaka hvort kastað hafi
verið til höndum í byggingu skólanna sem hrundu. Fjölmiðlum
er bannað að fjalla um málið. Svo hafa kínversk stjórnvöld líka
látið þau boð út ganga að óvelkomnir á leikana væru geðfatlaðir,
alnæmissjúkir og fleiri, auk þess sem margvísleg ritskoðun er þar
stunduð, hvort heldur hún snýr að fjölmiðlum eða interneti.
Þá hefur heldur ekki lagst vel í fólk hér heima viðbrögð kín-
verskra stjórnvalda eftir að Björk Guðmundsdóttir tengdi á tón-
leikum sínum þar í mars lagið Declare Independence við stöðu
mála í Tíbet. Fyrr í þessum mánuði birti kínverska menningar-
málaráðuneytið tilkynningu um að ekki yrði hleypt inn í landið
skemmtikröftum sem áður hefðu haft í frammi athæfi „sem ógnað
gæti fullveldi kínverska ríkisins“. Ekki var upplýst um hverjir
væru á svörtum lista, en fréttastofan Xinhua sagði þó ljóst að
Björk væri á honum.
Því er ekki að undra að umdeild sé heimsókn Ólafs Ragnars
Grímssonar, forseta Íslands, til Kína vegna Ólympíuleikanna
í næsta mánuði og vera hans á lokahátíð leikanna. Vera fulltrúa
annarra þjóða á leikunum er ekki síður umdeild. Samtök á borð
við Blaðamenn án landamæra hafa kallað eftir því að ráðamenn
sniðgangi Ólympíuleikana og lýsi með því vanþóknun á þeirri rit-
skoðun sem viðgengst í Kína og viðurkenni að kínversk stjórnvöld
hafi slegið slöku við í að koma á umbótum sem voru skilyrði þess
að Alþjóðaólympíusambandið heimilaði að leikarnir yrðu haldnir í
Peking. Velt er upp þeirri spurningu hvort vera kunni að viðskipta-
hagsmunir vestrænna fyrirtækja sem renni hýru auga til ógnar-
stórra markaða í Kína hafi orðið til þess að slakað sé á kröfum og
skilaboð um nauðsynlegar umbætur séu hljóðari en annars.
Viðskiptahagsmunir mega hins vegar ekki verða til þess að brot
á mannréttindum séu látin óátalin. Ákvörðunin um hvort mætt
skuli á leikana snýst hins vegar um skoðanir á því hvernig best
verður knúið á um breytingar til hins betra í Kína. Í samtali við
blaðamann Fréttablaðsins lýsti forsetinn skoðun sinni ágætlega
og kveðst hafa á síðustu árum sannfærst um að vænlegasta leið-
in til að styrkja mannréttindi og lýðræðisþróun í Kína sé að eiga
jákvæðar viðræður við kínverska ráðamenn og sýna þeim virð-
ingu og sóma, um leið og þeir séu tengdir inn í alþjóðlega umræðu.
„Aðrar aðferðir, sem einkennast af fjandskap, skila ekki jafn mikl-
um árangri,“ segir forsetinn.
Við spyrjum því að leikslokum. Ætla má að tignargestir við-
staddir lokahátíðarhöld leikanna hafi tækifæri til að benda vald-
höfum í Kína á þá þætti sem betur mega fara og árétta vestræn
viðhorf um gildi mál-, rit-, og skoðanafrelsis.
Eftir stendur að ef til vill hefði Alþjóðaólympíusambandið átt að
sjá það árið 2001, þegar staðsetning leikanna í ár var ákveðin, að
Peking væri ekki heppilegasti staðurinn fyrir stærsta íþróttavið-
burð heims og að tilefni hafi verið til að endurskoða ákvörðunina
þegar örfáum dögum eftir úthlutun breyttist allur tónn í orðræðu
kínverskra ráðamanna um ráðgerðar umbætur í mannréttinda-
málum.
Ólympíuleikarnir í Peking í Kína:
Að mæta eða ekki
ÓLI KRISTJÁN ÁRMANNSSON SKRIFAR