Fréttablaðið - 25.07.2008, Blaðsíða 31

í fyrra sagði hann að ég ætti ekki
möguleika á að komast inn í ágúst-
hópinn. Ég sagðist bara víst ætla að
komast, missti þessi fimm prósent
eins og skot og komst inn á Reykja-
lund í ágúst í fyrra,“ segir Katrín.
Baunaréttir og grænmeti
„Ég ólst upp við mjög hollan mat
og móðir mín var dugleg að gera
alls kyns baunarétti sem voru
ekki á boðstólum á hverju heim-
ili þegar ég var krakki. Hún lagði
mikið upp úr því að ég, eldri syst-
ir mín og bróðir borðuðum allt-
af grænmeti með matnum,“ út-
skýrir Katrín og minnist þess að
grænmetisréttirnir hafi farið mis-
vel í heimilisfólkið. „Pabbi var svo
hæverskur að þegar hann var ekki
par hrifinn af einhverjum heilsu-
rétti sem mamma bjó til sagði
hann bara „mikið rosalega hlýtur
þetta að vera hollt, Guðlaug mín,“
segir Katrín og hlær.
Hún segir mataræðið ekki hafa
verið vandamálið heldur hafi hún
þyngst óhóflega mikið á meðgöngu
barna sinna.
„Þegar við Björn höfðum verið
saman í tvö ár varð ég ófrísk að
lítilli stúlku sem fæddist andvana
eftir fulla meðgöngu árið 2002.
Það var vissulega erfitt, en það var
engin skýring á því að hún fædd-
ist andvana. Ég var í raun fegin
því að vita ekki ástæðuna því þá
gat ég ekki stressað mig yfir því
þegar ég varð svo ólétt að tvíbur-
unum ári síðar. Mér leið rosalega
vel á meðgöngunni með tvíburana
og var aldrei óróleg, en ég fann
svolítið fyrir því að fólkið í kring-
um mig var orðið stressað þegar
fæðingin nálgaðist. Drengirnir
voru teknir með keisaraskurði og
það gekk allt eins og í sögu,“ segir
Katrín, en eftir fæðinguna fannst
henni erfitt að losna við aukakílóin
sem hún hafði bætt á sig.
„Ég hef borðað hollan mat til
margra ára, en vandamálið var
fyrst og fremst að ég borðaði of
mikið á móti því hvað ég hreyfði
mig lítið. Mér finnst allur matur
góður og var bara of gráðug,”
segir Katrín og hlær við.
Aldrei erfitt
Þegar Katrín komst að á Reykja-
lundi í ágúst í fyrra mætti hún
þrjá daga vikunnar milli klukkan
átta og fjögur. Þar fékk hún bæði
fyrirlestra og fræðslu um offitu,
fjölbreytta hreyfingu og næring-
arráðgjöf. Árangurinn lét ekki á
sér standa og eftir að Katrín hafði
verið þar í fimm vikur fór henni að
snúast hugur varðandi hjáveituað-
gerðina. Eftir mikla hvatningu og
góðan árangur ákvað hún að gang-
ast ekki undir aðgerðina, en telur
hana þó vera lausn á erfiðu vanda-
máli fyrir mjög marga.
„Þegar ég fór að sjá árangur-
inn varð ég enn meira tvístígandi.
Svona aðgerð er náttúrlega mikið
inngrip og krefst þess að maður sé
undir reglulegu eftirliti allt sitt líf,
svo það er mjög gott að vera laus
við hana. Fyrir suma er slík aðgerð
ef til vill óhjákvæmileg, en svo eru
aðrir sem eru komnir vel á veg og
gætu vel haldið sér í formi með
uppteknum hætti,“ segir Katrín
og telur nauðsynlegt að fólk full-
reyni sjálft að ná tökum á þyngd-
inni áður en það kýs að fara í að-
gerð.
„Það hjálpaði mér gífurlega að
komast á Reykjalund. Þó svo að
ég væri ekki að uppgötva eitthvað
nýtt fékk ég þann stuðning sem ég
þurfti á að halda. Ég borðaði aldrei
meira en 1.500 hitaeiningar á dag,
hélt matardagbók og hreyfði mig
á hverjum einasta degi svo þetta
gerðist jafnt og þétt, en ég er viss
um að hreyfing skiptir sköpum,“
útskýrir Katrín sem mun halda
áfram að fara á Reykjalund með
reglulegu millibili næsta árið, eða
þar til tveggja ára aðhaldi lýkur.
Spurð hvort það hafi ekki reynst
erfitt að fækka hitaeiningafjöldan-
um í upphafi frá því sem hún var
vön segir Katrín svo ekki vera.
„Þetta voru aldrei átök og satt
best að segja fannst mér þessi
breyting ekkert erfið. Auðvit-
að þurfti maður að fara út í þetta
með mjög jákvæðu hugarfari og
ef maður hugsar jákvætt um hlut-
ina eru þeir bara skemmtilegir. Ég
vissi að þetta myndi ekki gerast á
mjög stuttum tíma og var tilbúin
að breyta um lífsstíl til frambúð-
ar,” bætir hún við.
Magnið skiptir máli
Nú er komið rúmt ár síðan Katr-
ín breytti um lífsstíl og síðan þá
hefur hún misst 30 kíló. Aðspurð
segist hún vissulega hugsa um
hvað hún lætur ofan í sig en ekki
neita sér um ákveðnar fæðuteg-
undir.
„Ég borða allan mat og það er
ekkert sem ég sleppi. Ég borða
bara minni skammta og vel held-
ur fituminni tegundir ef ég fæ mér
til dæmis ís í eftirrétt. Í veislum
borða ég líka þær veitingar sem
eru á boðstólum en fæ mér bara
einu sinni á diskinn. Það er allt í
lagi að leyfa sér að borða einstaka
kökusneið svo lengi sem maður
getur stoppað eftir einn skammt,“
útskýrir Katrín.
„Auðvitað sleppi ég ruslfæði,
svo sem unnum kjötvörum, en
annars er ekkert sem ég er með á
algjörum bannlista. Í dag er orðið
nokkuð innbyggt hjá mér hvað það
eru margar hitaeiningar í tiltekn-
um mat svo ég veit nokkurn veg-
inn hvað ég má leyfa mér. Svo
þegar það eru veislur borða ég
minna yfir daginn til að fara ekki
langt yfir dagsskammtinn,“ bætir
hún við.
„Hreyfing er líka orðin algjör-
lega fastur liður í mínu lífi og mér
líður illa ef ég hreyfi mig ekki eitt-
hvað á hverjum degi. Astminn er
orðinn mun skárri eftir að þolið
varð betra og ég nýt þess að fara í
langar göngur og læt veðrið aldrei
stöðva mig. Ég held nefnilega að
fólki vaxi oft í augum að hreyfa sig
og geri sér erfitt fyrir með því að
vera að keyra langar vegalengdir
í líkamsræktarstöðvar þegar það
getur einfaldlega gengið út úr hús-
inu heima hjá sér og fengið fína
hreyfingu í næsta nágrenni,“ út-
skýrir Katrín.
Aðspurð segist hún hafa náð því
markmiði sem hún setti sér í upp-
hafi.
„Ég er ekki komin í kjörþyngd,
enda er það ekki það sem skiptir
mig máli því ég leitast ekki eftir
að verða mjó útlitsins vegna. Mig
langaði til að verða heilbrigðari og
koma mér í form til að geta hreyft
mig almennilega. Í dag get ég
gengið á fjöll svo markmiði mínu
er svo sannarlega náð,“ segir Katr-
ín að lokum.
Katrín Cýrusdóttir er dugleg að ganga á fjöll í kringum heimili sitt að Kiðafelli í Kjós og fer gjarnan leiðir sem fáir þekkja.
FÖSTUDAGUR/ANTON
Í HNOTSKURN
Stjörnumerki: Sporðdreki.
Uppáhaldsmatur: Sushi.
Besti tími dagsins: Morgunninn.
Uppáhaldsdrykkur: Maður getur
ekki verið án kaffis.
Draumafríið: Skíðaferð í Alpana
með fjölskyldunni.
Bíllinn minn er: Allt of stór og eyðir
allt of miklu.
Skemmtilegast: Að vera úti í nátt-
úrunni í sveitinni minni og ganga
á fjöll.
Leiðinlegast: Að þrífa – enda gerir
Bjössi maðurinn minn það oft.
Hverju myndirðu sleppa ef þú
þyrftir að spara: Fatakaupum og
allri þessari óþarfa eyðslu.
Mesta freistingin: Matur.
Diskurinn í spilaranum: Múgsefjun.
Uppáhaldsborgin: London.
Besta bókin: Reisubók Guðríðar
Símonardóttur eftir Steinunni Jó-
hannesdóttur.
66°Norður markaður á annari hæð í Faxafeni 12.
Allt fyrir Verslunarmannahelgina!
Dúnsvefnpoki
12.800 kr.
Sjóstakkar
frá 1.500 kr.
Sjóhattur
1.500 kr.
Óbrjótanleg fl aska
1.000 kr.
25. JÚLÍ 2008 FÖSTUDAGUR • 7