Fréttablaðið - 02.10.2008, Side 48

36 2. október 2008 FIMMTUDAGUR
NOKKUR ORÐ
Sigríður Björg
Tómasdóttir
■ Pondus Eftir Frode Øverli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Kjölturakkar Eftir Patrick McDonnell
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
Augu mín opnuðust fyrir stórmerkilegum hlut í vikunni. Undir lok níunda áratugarins lögðu stórtækir höfundar
íslenskra ástarsagna pennann á hilluna og þá
dó íslenska ástarsagan. Snjólaug Bragadóttir
frá Skáldalæk samdi fjölmargar ástarsögur
sem eru meðal annars minnisstæðar fyrir
snjalla titla á borð við Ráðskona óskast í
sveit og Dægurlagasöngkona dregur sig í
hlé. Ingibjörg Sigurðardóttir samdi ótal
íslenskar ástarsögur sem áttu dyggan
hóp lesenda, hennar bækur voru til
dæmis alltaf í jólapakka ömmu minnar
heitinnar. Í bókum hennar var starfs-
fólk heilbrigðisstétta gjarnan í
höfuðrullu, læknir í leit að hamingju
fann hana í hjúkrunarkonu. En þegar
þessar góðu konur hættu að skrifa tók
af einhverri ástæðu enginn upp
ástarþráðinn sem þó er mikill markaður
fyrir hér á landi. Mörg þúsund manns
eru áskrifendur að rauðu ástarsögunum sem
eru þýddar og seldar nokkrar saman í pakka.
Nú þykir ekki fínt og hefur aldrei þótt að
lesa dæmigerðar ástarsögur. Fólk gerir það
nú samt, eða ég ætti kannski að segja konur,
þær hafa haldið þessum menningarkima
gangandi og gera líklega enn. Framan af
tuttugustu öldinni þótti líka lítið fínt að lesa
glæpasögur og íslenskar glæpasögur voru
álíka mikil neðanjarðarmenning og ástarsög-
urnar, lítið um þær skrifað og illa varðveitt-
ar. Eins og allir vita eru þær heldur betur
komnar upp á yfirborðið. En ástin er enn
neðanjarðar og kviknar ekki á Íslandi því
íslenskir höfundar sinna henni ekki. Nægur
er efniviðurinn auðvitað, Athafnakona í
ástarbáli og Fasteignasali finnur hamingj-
una, eru titlar sem mundu örugglega kveikja
í lesendum. Nú er bara að vona að andinn
komi yfir einhvern snjallan penna, við
þurfum ást í kreppunni.
Glæpur gegn ástinni
Hreyfðu þig
ekki, annars
skýt ég!
Símasölumaður? Það ætla
ég að
vona.
Ég verð að fara
að muna hvað
mig dreymir.
Við erum búin
að fita okkur svo
mikið fyrir veturinn
að við komumst
ekki upp í rúmið!
Hvað eigum
við að gera?
Fáum
okkur að
borða!
Við þurfum
að ná okkur í
meiri krafta.
Mamma, ég finn ekki
hinn skóinn minn.
Hann er nú bara á fætinum á þér Sara.
Nújá.
Eru einhverjar aðrar skó-ráðgátur
sem þarf að ráða fyrir þig?
Var ég að fara í skóna
eða úr þeim?