Fréttablaðið - 25.11.2008, Blaðsíða 28

20 25. nóvember 2008 ÞRIÐJUDAGUR
Stundum hef ég velt því fyrir mér að verða grannur. Ég er að eðlisfari frekar værukær og hef því ekki alveg nennt að
skammta mér snakkið. Þannig að þrátt fyrir
vangaveltur einstaka sinnum hefur lítið
gerst í þeim málum síðan ég var og hét 80
kíló. Hin tæpu hundrað kíló eru á sínum stað.
Unnusta mín, sem ég vissi að væri
ágætlega gefin en hefur nú síðustu vikur
leitt mig í allan sannleik um að hún er
bráðskörp (ef gera ætti einhvern að
kreppumálaráðherra á það að vera kona sem
talar um sykur og kakóbaunir sem
gjaldmiðil), segir mér að ég þurfi
núna ekkert að gera nema bíða.
Bráðum verði allir grannir.
En þar sem ég bíð eftir því að
verða grannur í því hallæri sem
koma skal velti ég því fyrir mér
hvort fleiri hlutir sem ég hef ekki
nennt að koma í verk muni einnig
fara að gerast svona sjálfkrafa næstu vikur.
Ég spurði hana hvort það væri eitthvað
fleira gott sem myndi gerast og hún sagði já:
Að nú gæti hún lifað æskudrauminn sinn um
að búa í ævintýrinu um Húsið á sléttunni, og
tilkynnti mér um leið að hún hefði valið mig
út frá því sjónarmiði: Með dökkan lubba og
góðlegt andlit. Sem sagt; ég væri líkur
Michael Landon.
Ég var nú kannski meira að meina hvort
ruslið myndi fara út með sig sjálfkrafa.
Hvort hlutir sem ég nennti ekki að gera
myndu ekki bara gera sig sjálfir. Hún
gat tínt til sitthvað, svo sem minna
búðarráp og meira um eftirlætismat-
inn minn á boðstólum; það yrði sem
sagt minna um taílenskar tilraunir
með bambus og kókósmjólk en
meira um Royal-búðing, bjúgu,
svið, slátur og uppstúf. Ég er því
bara nokkuð sáttur við minn hlut.
Fátt er svo með öllu illt
NOKKUR ORÐ
Freyr Gígja
Gunnarsson
■ Pondus Eftir Frode Øverli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Kjölturakkar Eftir Patrick McDonnell
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
Það sækja
sífellt á mig
neikvæðar
hugsanir.
Djöfull
erum
við
flottir.
Já! Nú tökum
við á því Húgó!
Vín og villtar
meyjar!
Skál!
Þetta er
geðveikt!
Damn right!
Ég er til í hvað
sem er! Vín
og meyjar alla
helgina!
Eða við látum
vínið duga eins
og venjulega!
Ætli það
ekki!
Guð! Mikið er kalt!
Þetta er alltaf að
gerast og ég er
orðin þreytt á
þessu! Já!
Af hverju getur hitastig jarðar
ekki lagað sig að því hvernig þú
ert klædd hverju sinni?
Meira bið
ég ekki
um!
Hugleiðingar
úr
dýraathvarfinu.
Palli kanína
Ég var lítil sæt gjöf sem
missti tilgang sinn.
Ég sat yfirgefinn í búri úti
í garði og var á
endanum sleppt.
Trúið mér – það var
sko enginn dans
á rósum að vera
„páskahéri“.
Halló? Hæ elskan,
hvernig
gengur?
Ja, ég kom krökkunum í
skólann, sinnti erindum, gaf
Lóu og var að svæfa hana.
Og hvað ætlarðu
þá að gera núna?
Hmmm.... mér dettur
eitthvað í hug.
Eymundsson
mælir með: