Fréttablaðið - 25.11.2008, Blaðsíða 29

ÞRIÐJUDAGUR 25. nóvember 2008 21
Á föstudagskvöldið var frumsýn-
ing í Hafnarfjarðarleikhúsinu á
leikverki sem leikhópurinn Lab
Loki nefnir „Steinar í djúpinu“ og
byggir á skáldverkum Steinars
Sigurjónssonar. Við fáum að kynn-
ast ýktum myndum af persónum í
sjávarþorpinu. Sjávarþorpið með
öllu sínu fylliríi, löngun til þess að
komast í burtu og þó ekki.
Hér eru málaðar stórar myndir
af þessu fólki og helst til skrípa-
legar sem rýrir trúverðugleikann
og dregur úr samúð með persón-
unum. Í upphafi er erfitt að gera
sér grein fyrir hvort þetta verði
dagskrá með atriðum eða hvert
stefnir, en það er bara spennandi
og hvernig útvarpið og hljóðmynd-
irnar elta hvor aðra eru smellnar
lausnir.
Tónlistin var ljúf og hljóðmynd-
ir allar smekklega samsettar en
svo er nú þetta með það sem gott
er, að öllu má nú ofgera. Það hefði
mátt draga aðeins niður úr þess-
um endalausu náttúruhljóðum.
Harpa Arnardóttir fer með hlut-
verk Láru, eiginkonu Kidda, sem
er afskaplega íturvaxin snót
komin af léttasta skeiði en engu
síður óhemju vinsæl hjá karlpen-
ingi sama á hvaða aldri hann er.
Miðað við forsendurnar sem gefn-
ar voru, það er, að hún er einhvers
konar skrípamynd af svona kerl-
ingu, vinnur Harpa ótrúlega vel úr
efninu og má segja að hún ein og
sér hafi verið eins og leikhús í
leikhúsinu.
Eiginmann hennar leikur Árni
Pétur Guðjónsson og með sköpun
á þeim karakter hefur leikstjórinn
einnig valið að teikna upp skrípa-
mynd af manni í stað þess að fara
þá leið að gefa áhorfendum tæki-
færi til þess að kenna til með þess-
ari aumkunarverðu persónu. Hann
telur sig kokkálaðan og afbrýði-
semin nagar hann hverja stund.
Piltarnir í þorpinu sem fagna
því mjög að geta keypt sér brenni-
vín í landi sjá þeir Erling Jóhann-
esson og Ólafur Darri Ólafsson
um að kynna fyrir okkur. Þó svo
að þeir hafi verið skakkir og
skældir með brenndar tennur þá
voru þeir ekki skrípamyndir, þeir
voru manneskjur. Til þorpsins
kemur glæsipía sem verður fyrir
gífurlegu ofbeldi þessara lúða
sem ekkert hafa við að vera nema
drekka brennivín og sulla í subbu-
legheitum. Birna Hafstein fer
með hlutverk Ónnu, þessarar
heimskonu, og í síðari hluta verks-
ins ljáir hún afturgöngu rödd sína
og var það magnað svo vægt sé til
orða tekið. Einstaklega heillandi
og ógnvekjandi raddbeiting.
Hjálmar Hjálmarsson fer með
hlutverk Sjóna og er hann hér í
hlutverki ekki ósvipuðu mörgum
sem við höfum séð hann í áður,
það er eins konar stjórnandi
atburðarásar, milli þess sem hann
steypir sér í bað. Hér brá við við-
kvæmum og fínstemmdum tón í
túlkun Hjálmars.
Rödd Karls Guðmundssonar úr
útvarpi þá er hann las sögu eftir
Steinar Sigurjónsson í síðdegis-
lestri Rásar 1 hljómar í gegnum
útvarpstæki og Karl er einnig per-
sóna í verkinu sem tekur þátt í
lífinu í þessu þorpi. Þegar Karl
bregður sér í líki lítils barns var
öllum mjög skemmt. Önnur hlut-
verk eru í höndum Tómas Lem-
arquis, Björns Inga Hilmarssonar
og Steinunnar Knútsdóttur.
Tómas hefur ákaflega spenn-
andi og litríka nærveru á sviði.
Hann er fimur eins og köttur og
augun í honum segja meira en
margar sögur. Orðin áttu aftur á
móti svolítið erfitt með að komast
til skila. Lýsing Garðars Borg-
þórssonar var smekkleg og leik-
mynd Móeiðar Helgadóttur þjón-
aði einkar vel tilgangi sínum, bæði
praktískt og hvað hughrif snertir.
Hér var flækst út um víðan völl
og mikið fílósóferað meðal annars
um tímann. Þetta er spennandi
sýning og margar mjög góðar
lausnir þannig að tíminn leið nokk-
uð hratt þó svo að það hefði ekki
skaðað verkið að beita skærum á
nokkur atriði. Það að grípa til
gamla kæksins að láta leikarana
afklæðast, klæða sig úr gervinu
og verða að einhverri nakinni
frumeind er rosalega þreytandi.
Nærbuxnataugaveiklun af því tagi
verður bara pínleg og asnaleg
bæði fyrir áhorfendur og
leikendur.
Á heildina litið var þetta engu
síður mjög spennandi sýning og
Rúnar Guðbrandsson á hrós skilið
fyrir leikgerðina og tónlistarfólkið
skilaði sínu verki af einstakri alúð.
Þó svo að þau Guðni Franzson,
Daniel Þorsteinsson og Bryndís
Halla Gylfadóttir hafi verið stað-
sett nokkuð til hliðar upp á vinstri
kant var nærvera þeirra í mynd-
inni samt sterk, eins og annað afl.
Það er alveg óhætt að mæla með
þessari sýningu, þar sem Harpa
Arnardóttir í gervi Láru með glitr-
andi roðflyksur á vömbinni og
spriklandi soðningu í lúkunum
kitlar hverja hláturtaug í salnum.
Elísabet Brekkan
Svo róleg og svo spennt
LEIKLIST
Steinar úr djúpinu
Leikgerð og leikstjórn: Rúnar Guð-
brandsson
Leikmynd: Móeiður Helgadóttir
Lýsing: Garðar Borgþórsson
Gervi: Ásta Hafþórsdóttir
★★★★
Spennandi leiksýning