Réttur - 01.02.1942, Qupperneq 13

trúar þeirra atvinnustétta, sem mesti’a hagsmuna eiga
að gæita í sambandi við samningagerðina. Og í sam-
bandi viö samninga um fiskkaup eru fiskkaupmenn-
irnir vitanlega enginn smáræöisaöili. Auövitaö er
mistri Hellyer fyrst og fremst fulltrúi þeirra í nefnd-
inni. Ef gera ætti ráð fyrir því, aö hann brygðist því
að stuöla aö sínum eigin gróða viö samningageröina,
þá leyfir maöur sér hreint og beint aö bera mann-
inum þaö á brýn, aö hann hafi vanrækt aö gæta
hagsmuna umbjóðenda sinna. Og ég er dæmdur fyrir
þá sök, aö ég geri ráð fyrir þvi sem sjálfsögðum hlut,
aö hann hafi beitt sér fyrir hagsmunum umbjóðenda
sinna og finnst til um, hve honum hefur tekizt það
vel.
V.
Nú hef ég skýrt þetta mál eins nákvæmlega og
samvizkusamlega og mér er unnt. Gangur málsins
leiðir þaö í fyrsta lagi í ljós, aö íslenzkir dómstólar
leyfa sér aö dæma menn til ekki óverulegrar hegn-
ingar, án þess að sjáanlegt sé aö þeir hafi við nokkur
lög að styöjast og því síöur réttarvenjur eða réttar-
vitund þjóöarinnar, og í ööru lagi Ieyfa æöstu dóm-
arar þjóöarinnar sér aö sýna réttarfarinu slíka lítils-
vii’öingu að fella dórna hver af öörum án þess að
saman beri um sakargiftir og án þess aö fundin
veröi nokkxxr rökfræöileg brú í dómum þeirra eöa
sjáanleg sé nokkur tilraun til aö láta lxta svo út
sem dómsniðurstöðxxr séu á einhverjxxm rökum reist-
ar.
Þaö er engin fxxllnægjandi skýring fólgin í. stéttai-
eöli borgaralegra dómstóla. Borgaralegxxm dómstól-
um eru fengin lög í hendur, sem miðuö eru viö sér-
réttindi ráðandi stéttar, og þeim er fyrirsklpaö aö
dæma eftir þeim. Þaö er aö vísu algengt fyrirbæri,
13