Réttur - 01.02.1942, Blaðsíða 41

kenndin. Eftir nokkum tíma er hópurinn byrjaður
að stela“.
III.
Með „Bretavinnunni” 1940 hefst nýtt tímabil í
ævi verkamannanna: Allir sem geta unnið fá viimu
.. atvinnuleysiö hverfur gersamlega. Lífsvenju-
breytingin var stórkostleg.
Börn verkamannanna fengu nú næga og holla
fæöu — mör'g þeirra ef til vill í fyrsta sinn á æv-
inni — þaö var hægt aö bæta úr áralöngum skorti
á fatnaöi, og alþýðuheimilin gátu veitt sér ýmsar
skemmtanir og þægindi, sem áöur voru óhugsandi.
En stórkostlegust voru þó áhrifin á þann hátt,
aö verkamannastéttin rétti úr sér, fann aö hún
var voldug og sterk og gat meö fullri djörfung horft
framan í þá herra, sem áöur fyrr höfðu storkaö
verkamönnum með því aö kalla þá sem atvinnulaus-
ir voru landeyður og. letingja.
IV.
Enginn hlutur er án orsaka. Meginorsök þess hve
mikill hluti Reykjavíkuræskunnar hefur lent á glap-
stigu er atvinnuleysið frá 1931—1940.
Aö þessi orð, eru ekki kommúnistiskur áróður
sanna ákýrslurnar um afbrot unglinga.
Fram á áriö 1940 fór atvinnuleysi stööugt vaxandi.
Á sama tíma óx tala afbrota unglinga mjög ört og
náði hámarki árið 1939, þaö ár geröu 440 unglingar
sig seka um hnupl og þjófnaði.
SíÖari hluta ársins 1940 raknaði úr atvinnuleysinu
meö „Bretavinnunni”. Strax þaö ár lækkaöi tala
þjóöarafbrota
í lok síðasta árs, þegar alþýöan hefði haft nóga
vinnu í ca. iy2 ár var tala þjófnaöarafbrotanna
komin niöur í 112. Haföi lækkaö á tveimur árum
um 74,4%. (
41