Réttur


Réttur - 01.01.1948, Blaðsíða 44

Réttur - 01.01.1948, Blaðsíða 44
44 RÉTTUR áreiðanlega til fangabúðir í Rússlandi. Vér sósíalistar hörm- um, að þetta skuli þurfa að vera svo. En vér skiljum hina illu nauðsyn. Vér vitum, að hún er óhjákvæmilegur kross á óhjákvæmilegum áfanga. Vér sjáum fjölmarga tímabundna annmarka, sem hið flókna og fáránlega heimsástand hefur neytt upp á Ráðstjómarríkin. En vér vitum, að á meðan kapitalisminn beinir að þeim brjálaðri reiði sinni, stendur sjálfur grunnurinn óhaggaður. Ef ráðstjórnin væri búin að svíkja sósíalismann, eins og Arnulf Överland heldur fram, þá væri nú mikil gleði í Wall Street. Þá væri ekkert járntjald til. Þá væri ekkert athugavert við lýðræðið í Rússlandi. Þá hefði Norræna félagið aldrei boðið Arnulf Överland til íslands. VIII Rauði herinn sótti inn í Norður-Noreg undir lok styrj- aldarinnar og rak hinar myrðandi og brennandi nazistaher- sveitir burt úr landinu. Þegar þeirri hreinsun var að fullu lokið, hvarf hann aftur heim til sín. Þessi er þá reynsla Norðmanna af liinni svokölluðu „landvinningastefnu" Ráð- stjórnarríkjanna. Samt sem áður skirrist Arnulf Överland ekki við að reisa áróður sinn á þeirri meginstaðhæfingu, að sovétveldið ætli að „gleypa okkur“, eins og hann orðar það. Rétt eins og hver annar sporhundur „óamerískrar starfsemi" bendir hann á Austur-Evrópuríkin til dæmis um það, hvers vænta megi. Það er með öllu óskiljanlegt, hvernig gamall og gáfaður sósíalisti getur komizt að þeirri niðurstöðu, að ríki, sem afnumið hefur arðrán og stéttabaráttu, geti rekið landvinn- ingastefnu í auðvaldsstíl. Slikl slriðir blátt áfram á móti lögmálum sósialismans. Að vísu hafa farið fram miklir land- vinningar á áhrifasvæði Ráðstjórnarríkjanna. En það er ekki rússneskt landarán, heldur landvinningar alþýðunnar í hlut- aðeigandi löndum. Þrautpíndir leiguliðar hafa hrist þar af sér aldagamla kúgun og skipt landflæmum ósvífinna góss-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.