Réttur


Réttur - 01.01.1948, Blaðsíða 5

Réttur - 01.01.1948, Blaðsíða 5
RÉTTUR 5 hafði í rauninni rofið skipti vor við allar aðrar þjóðir en þau tvö engilsaxnesku stórveldi, sem höfðu oss í hers liöndum. Bretar keyptu framleiðslu vora, Bandaríkjamenn seldu oss nauðsynjar vorar. Þessi viðskipti, auk setuliðsvinnunnar í sjálfu landinu, færðu oss meiri tekjur í bú en oss hafði nokkru sinni dreymt um. Stríðsgróðinn, öllum öðrum sið- ferðissýklum skæðari, lagðist á hvers manns brjóst. En sér- staklega gekk hann þó þeim til hjarta, sem lögðu stund á verzlunarviðskipti vestan um haf. En þegar um þær mundir sem lýðveldið var stofnað, voru áhrif slíkra manna á ríkis- valdið orðin mjög sterk. Sumir þeirra sátu þá jafnvel í sjálfri ríkisstjórninni. Það er engum efa bundið, að í öll þrjú skiptin, sem full- trúa Islenzku þjóðarinnar skorti manndóm til að mæta hinu ameríska stórveldi á hreinum og ófölsuðum jafnréttisgrund- velli, var það ekki umhyggjan fyrir sjálfstæði íslands, sem úrslitum réð, heldur umhyggjan fyrir frelsi vissra þjóðfélags- afla til að tryggja sér viðskiptalegan hagnað í skjóli undan- látsseminnar. Þegar íslenzk stjórnarvöld neituðu þýzka flugfélaginu Lufthansa um sérréttindi hér á landi, höguðu þau sér eins og dyggum fulltrúum þjóðarinnar sæmdi, enda þótt það hafi kunnað að hindra einhverja viðskiptalega ívilnun. Sama máli gegndi, þegar brezka hernáminu var mótmælt. Enda þótt þau mótmæli væru að engu höfð, gerðum vér það eina, sem vér gátum og oss bar skylda til: að mótmæla hinu hern- aðarlega ofbeldi. í bæði skiptin var bjargað vorum siðferði- lega heiðri. En strax vorið 1941 var Adam horfinn úr Paradís. Þá lætur umboðslaust Alþingi íslendinga erlent herveldi kúga sig til að biðjast herverndar. Og biðjast þess raunverulega um leið að verða aðili í styrjöldinni. Hvað hafði gerzt á þessu eina herrans ári frá því hernáminu var mótmælt? Ekkert annað en það, að stríðsgróðasýklinum hafði unnizt tími til að yfirbuga siðferðilegt viðnámsþrek hinna borgara-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.