Réttur - 01.01.1963, Blaðsíða 2

2
R É T T U R
iðnaðurinn hefur gerbreytt ástandinu frá því sem var fyrir
]0 árum: Arsframleiðslan fór úr 29 þúsund smálestum 1952
upp í ca. 80 þúsund 1958. En hún hefur ekki farið fram úr
því síðan, en varð svipuð nú síðasta ár.
Vér íslendingar gerðum tæknibyltingu í aflabrögðum
með nýsköpun fiskiflotans 1945 og á árunum þar á eftir.
Og aftur var tekið stórstökk á vinstri-stjórnarárunum. Hrað-
frystingin tók líka stórstökk fram á við. Og í síldveiðunum
hefur nú gerzt ný tæknibylting í aflabrögðum tvö síðustu
árin.
Það sem nú er lang veigamesta verkefnið er fullvinnslan
úr þessu mikla og dýrmœta hráefni: 800 þúsund tonnum af
síld og öðrum fiski.
Það heimtar iðnhyltingu í matvælaframleiðslunni, eins
og Sósíalistajiokkurinn hvað eftir annað hefur sýnt frarn á.
Sú iðnbylting niðursuðu og niðurlagningar heimtar ekki
mikið fjármagn. Niðurlagningarverksmiðja ríkisins á Siglu-
firði mun vart kosta meir en þrjár milljónir króna, eða hluta
úr verði vélbáts. Það má koma upp tíu slíkum verksmiðjum
eða jafngildi þeirra fyrir minna en andvirði eins togara.
En það þarf að einbeita stjórn atvinnulífsins að þessu:
láta bankana lána til þessa í stórurn stíl og með góðum kjör-
um og haga utanríkisverzluninni með þetta fyrir augum.
Eina örugga aðferðin til þess að koma föstum grundvelli
undir slíka iðnbyltingu er að sem.ja við Sovétríkin, Austur-
Þýzkaland og önnur sósíalistísk ríki um mikinn markað á
grundvelli jafnvirðiskaupa. Þannig tvöfölduðum við freð-
fiskframleiðsluna. Og með slíkan samning að baklijalli er
hægt að berjast um markaði í auðvaldslöndunum við auð-
hringina þar. Ella verðum við traðkaðir undir.
Þetta er yerkefnið, sem þolir enga bið,