Réttur - 01.01.1963, Qupperneq 4

4
R E T T U R
Dungi sonur hans stóð líka hjó dánarbeði föður síns, og æðstiprest-
urinn, sem annaðist uppeldi hans, hélt í hönd honum.
Konungurinn hóf máls og mælti:
„Sjáðu til, sonur minn, guðirnir hafa ekki leyft mér að fram-
kvæma til fulls hina miklu áætlun, sem hefði orðið komandi kyn-
slóðum vitnisburður um það, að með Ur-Nammú, konungi í Sumer
og Akkad, upphefst ný öld og hinn fyrri tími er farinn. Eg geng nú
til fundar við guðina, ánægður yfir því, að hinn mikli paldurturn,
tákn hins nýja tíma, gnæfir við himin. En það veldur mér áhyggju,
að áætlunin mikla skyldi ekki komast í framkvæmd á jarðvistardög-
um mínum. Ég heiti á þig, sonur minn, að ljúka þeim mannvirkjum
eins og ég hafði hugsað mér og kveðið á við smiði mína. Ég vil
að lokið verði múrunum umhverfis ytri garðinn, svo að umlokin
séu hin helgu vé. Þau musteri sem tekið er að smíða í borgunum
Lagas, Eridú, Úmma, Larsa og Adab verður að ljúka við. Þú veizt
af eigin reynslu, að þessir helgistaðir eru ekki einungis til að færa
þar fórnir guðunum til dýrðar, heldur jafnframt til að veita þar
uppeldi sonum aðalsmanna og presta; þar eru þeim birtir leyndar-
dómar helgra ritninga. Koparbræðslumenn vorir, vefarar, gullsmið-
ir, myndhöggvarar og hörpumeistarar starfa og stunda list sína
í görðum og sölum musteranna, því ef þeir væru á hrakhólum meðal
alþýðu, myndi list þeirra hvorki njóta verndar né viðurkenningar.
Þess vegna skaltu, sonur minn, Ijúka smíði musteranna samkvæmt
hinni miklu áætlun, og ekki láta þér neina örðugleika í augum vaxa.
Þannig muntu halda minningu föður þíns í heiðri.
Og þér, veraldlegir og geistlegir virðingamenn í ríki voru, heyrið
hinzta vilja Úr-Nammús konungs, sem gert hefur endi á styrjaldir
og friðað ríkið! Ef þér reisið mér hautastein, eins og siður er til,
þá skulu listamenn ekki sýna mig þar með sverð og boga, heldur
með múrsleif og fötu, því fyrir Nannar vil ég standa sem handverks-
maður, þar eð ég veit hann bera málband og mælistokk sér í hægri
hönd, en ekki hefndarvopn dauðans.
Fyrir átján árum, þegar ég var skattlandsstjóri Utú-Kegals, kon-
ungs í Ereclu, og reis upp gegn yfirbjóðanda mínum, þá var það
vegna þess, að ég hafði ákveðið að stöðva ófriðinn milli bræðra-
borganna í Súmer. Þegar hver borg víggirðir sig gegn öðrum borg-
um, en ekki aðeins höfuðborgin, aðsetur konungsins, hvernig eiga
þá kaupmennirnir að fara að því að selja vörur sínar? Forfeður
vorir komu frá fjöllunum í austri og lögðu undir sig sléttlendið á