Réttur - 01.01.1963, Síða 7

R É T T U R
7
Pilturinn laut niður að hinum deyjandi manni, því rödd hans varð
naumast lengur greind. „Þú skalt vita, sonur minn, að leyndarmál
varanleikans er skráð í frumformi liins mikla musteristurns. Stríðið
hefur skarpar rendur, þær skera og stinga — en þær eru ekki varan-
legar. Þær slævast og eyðast við notkun, og skörðóttur hnífur er
ekki annað en málmbútur, sem bíður bræðslu. Stríðið kemur engu
varanlegu til leiðar. Musteristurninn hefur engar skarpar rendur,
hann mun vara. Utlínur hans framlengja sig í átt til himins. Vegg-
snið hans eru ávöl. Ferhyrningur stríðsins er umluktur af hring
friðarins. Því að fegurð og vizka eru valdinu meiri. Þessi er hinn
táknlegi leyndardómur himinbjargsins, sem ég hef reist til dýrðar
mánaguðinum Nannar, höll friðarins, er standa mun um eilífar
tíðir.“
Þessi voru síðustu orð Úr-Nammús, konungs í Súmer og Akkad,
er grundvallaði þar ríki þriðju konungsættar og samtíma sagnrit-
arar háru það vitni, að hann hefði leitt réttlætið til öndvegis í landi
sinu.
Þorsteinn Valdirnarsson,
íslenzkaði.